GLOBE ONS LAND IN WOORD EN BEELD 397 Dan weet ik er geen raad mee, verzekerde hij. Gij moet dan zelf de vergoeding maar bepalen. Dus zoover zijn we 't eens. Laten we dan maar beginnen met deze proefbalans. Is die valsch Valsch Ja, ik heb al eens half en half gedacht, dat juffrouw Morrels en de oude Smelt probeerden, me in de lurven te ieggen. O neen, zooiets zou juffrouw Morrels vast nooit doenriep Annie, vol schrik bij het gedacht alleen. Ofschoon, voegde ze er aarzelend bij, het is natuurlijk bespottelijk, voor de firma Perelaar vijftigduizend fran ken te bieden. En toch had ik het aangenomen, als gij me niet met uw oog en gewaarschuwd hadt. Dat heb ik niet riep ze uit. Zeker nietIk heb alleen bij mezelf gedacht, dat gij wel wat heel gauw toegaaft. Ik zag, dat gij dat dacht en daarom gaf ik niet toe, antwoordde hij. En toen vond ze het beter, van het onderwerp af te stappen en over proefbalansen te beginnen. Dat ziet er niet erg best uit, zei ze, het papier inziende, dat hij voor haar had neergelegd. Op het eerste gezicht tenminste. Maar gij moet de posten na zien. En gij zult ook de winst- en verliesrekening moeten zien. Wat is dat r Good-will is niet vermeld, ging ze voort, zonder Twee zusjes. Fred zag er moe en een beetje verwaarloosd uit. Zijn haar zat niet glad en zijn boord was gedeukt en onder zijn oogen waren donkere wallen zichtbaar. Terwijl Annie sprak,- legde hij zijn pen neer en zag op. Denkt gij, dat ik me nu voor een bekwaam boek houder kan uitgeven zei hij langzaam. Ik had nooit kunnen denken, ging net meisje voort, met een tikje bewondering in haar stem, dat iemand het in zoo n korten tijd zóóver kon brengen Ja, ziet ge ik wist, dat ik moest, legde hij uit, heel ernstig. Als gij voor iets heel moeilijks staat, en gij weet goed. dat ge moet, dan ontdekt ge heel dik wijls, dat ge het ook wel- kunt. Gij hebt ontzettend hard gewerkt, zei ze peinzend. Achttien uur per dag zeven dagen per week, stem de hij met een flauwen glimlach toe. Zoolang ik les van u heb, heb ik nooit meer dan vijf uur in bed doorge bracht. Hij zweeg even en bedwong een geeuw. Als het grapje voorbij is, ga ik een week aan één stuk doorslapen. 't Is een wonder, dat gij niet ziek geworden zijt, vond Annie. Och, een man kan wel een stootje velen als het niet al te lang duurt, antwoordde hij. Met koffie en koud water brengt ge het een heel eind. Wilt gij dit misschien ook nog even nazien Hij schoof haar over de tafel nog een pakje papieren toe. Maar zdj schudde het hoofd en schoof ze terug, zonder hem aan te zien. Niet noodig, zei ze, gij weet er nu net zooveel van als ik als het gewed is, méér. Gij hebt verbazend veel talent voor cijfers veel meer dan ik. Zij stond op, en ging ijverig de boeken en papieren oprui men, die in massa tusschen hen in op dé tafel lagen. Een poosje keek hij het rustig aan, toen vroeg hij Waarom doet gij dat Ik heb u alles geleerd, wat ik kon, zei ze. We kunnen dus den cursus als geëindigd be schouwen. Wil dat zeggen..., vroeg hij..., dat gij me wegstuurt? Er is voor u geen enkele reden, om nog terug te komen, niet waar? antwoordde ze, met een ietwat gewilde koelheid. Ik heb u alles geleerd, wat ik zelf weet. Weet gij dat zeker? vroeg hij. Alles, antwoordde ze stel lig. Wat boekhouden betreft, voegde ze erbij. Maar er zijn nog andere dingen... Wordt voortgezet.) AAN MIJN VROUW Het is wei, liefste, zooals ik zei Ge verkrijgt alles van uwen Edgard Wanneer ge kiest als chicorei Deze van de Trappisten Vincart, 1334 Nauwelijks echter had Annie's moeder uitgesproken of de bezoeker brad binnen. Dag juffrouw, begon hij. Ik begrijp wel, dat gij vreeselijk verbaasd zijt, en gij vindt me misschien wel onbeschaamd ook. Maar dat is echter mijn bedoeling niet op mijn woord. Ik sta voor een heel ernstig geval, en ik dacht, dat gij me misschien wel even te woord zou willen staan over zaken en zoo, ziet ge. Zoo eigenaardig en bedremmeld kwam het er uit, dat Annie niet wist, wat te zeggen en dus zweeg tot de bezoeker verder ging. Het gaat over die ellendige proefbalans, ziet ge. Proefbalans herhaalde zij, met stijgende verba zing ja met een begin van twijfel aan de hersenen van den bezoeker. Ja, ellendige dingen hé? 'i'enminste... gij zult ze wel aankunnen maar ik weet er een bedroefd klein beetje van. Natuurlijk vindt gij dat dom maar gij kunt mij een proefbalans geven zoo groot als een koe, dan word er ik nog geen Haar uit wijs. Ik was nog geen dag in de zaak, of die oudé Smelt draait me zoo n ding voor en ik wist gewoon niet, hoe ik er mee aan moest. Maar ik begrijp u nog steeds niet, verzekerde juffrouw Selwijn. Nu, kijkt eens, ging hij voort, vanmiddag zag ik u net zoon ding aan juffrouw Morrels geven, En 't zag er verdraaid netjes uit óók, met al die mooie rooie lijntjes en zoo... Daarom dacht ik, als u dat kon maken, zou u mij mischien t kunstje ook kunnen wijzen. Snapt ge 't nu Bedoelt gij, vroeg ze on- geloovig, dat gij van mij les wilt hebben in 't opmaken van proefbalansen Dat is 't nu precies, riep hij blij. Dat wilt gij wel doen, is 't niet Maar waarom komt gij daarvoor bij mij Omdat ik niemand anders wist, antwoordde hij eenvoudig. Maar gij zijt het hoofd van de firma Perelaar... in uw eigen zaak... meneer Smelt bij voorbeeld Ik heb redenen, antwoord de hij, om er meneer Smelt niets van te vertellen. Hij keek haar aan met een glimlach om den mond, maar ernst in zijn oogen en voor 't eerst besefte zij iets van zijn ware karakter. Kijkt nu eens hier, ging hij voort, hier heb ik er een. Die gaf Smelt me vanmorgen. Daar kunt ge met een oogop slag den stand van zaken uit le zen, beweert Smelt. Ja, zei ze, het papier in ziend. Is het toch waar vroeg hij. Ja zeker. Nu, dan moet gij mij eens vertellen, hoe dat in elkaar zit. Maar ik heb nog nooit les gegeven... Dan begint gij er nu mee, drang hij aan. Ik zit er vreeselijk tusschen. Als gij me den bons geeft, laat ik Gods water over Gods akker loopen. Ik begrijp wel1, dat gij me dwaas vindt maar daar zit het me niet, ten minste, daar zit niet alles. Ik kom uit dienst en ik kom thuis en ik kom op het kantoor, om eens te zien hoe de boel staat. Ik was zoo gerust als een kind en merk ineens, dat we zoo hard achteruit gaan als een paard kan hollen. Maar ik weet ,van geen toeten of blazen, ik weet niet wat ik moet doen en hoe ik het moet doen, als ik 't wil doen. Ik weet een beetje van voetbal en van kiezen en van de soldaterij, maar met boekhouden hebben ze me nooit opgeknapt. Als de boel goed gemar cheerd had, was ik weer stil aan de tandjes gegaan maar nu wil ik eerst eens weten of het met de zaak wezenlijk niet in orde is. Maar... En daarom wou ik, dat gij me les gaaft. Wat... Eerst proefbalansen, en^ dan de rest. Natuurlijk moeten we zakelijk de voorwaarden bepalen. Zullen we zeggen, tien franken per les Annie's oogen gingen wijd open, en voor haar ver rees een visioen van slagers- en kruideniersbriefjes, die direct betaald kondén worden, en van sommetjes geld, die overbleven voor kleine extratjes. Maar dat is onzinnig... begon ze. Vijftien franken dan Meneer Perelaar, gij wordt nooit een zakenman, onderrichtte ze hem ernstig. Drie franken zou er beter op lijken. op de onderbreking acht te slaan, dat is van één kant wel goed. Ik hou niet van- balansen met dien post. Maar het hoeft ook niet beelemaal vergeten te worden. En gij meet natuurlijk alles in de boeken nazien... Ik weet niet eens, in welke boeken en wat en hoe We zullen natuurlijk beelemaal van voren af aan moeten beginnen, waarschuwde ze hem. Dat is ook precies mijn bedoeling, antwoordde hij opgetogen. Luister dan eens goed. Er zijn twee soorten van boekhouden enkel en dubbel. Dubbele boekhouding gaat uit van het feit, dat iedere transactie van twee kanten kan worden beschouwd iedere verkoop kan ook beschouwd worden als een inkoop, iedere crediteur... Gij moet luisteren, meneer Perelaar. Met aankijken komt gij er niet. Maar ik kan veel beter luisteren als ik u aankijk, verklaarde hij deemoedig. En ik kan veel beter spreken, als gij het niet doet, gaf zij terug. Bovendien, gij moet aanteekeningen maken. O ja, zei hij, en ijverig haalde hij een notitie boekje en zijn vulpen te voorschijn. Nu, ais gij mis schien nog eens wilt beginnen... Dubbel boekhouden..., hervatte juffrouw Selwijn. En 't. volgende uur brachten zij door in werkelijk noesten arbeid, waar Annie's moeder, die nu en dan heimelijk door de glazen tusschenldëur gluurde, niets van be greep. En met eenige verwondering ontdekte Annie, dat haar leerling de zaak vreeselijk ernstig opnam en haar uiteen zettingen met verrassend groot gemak kon volgen. Drie weken later zat Annie in dezelfde kamer, onge veer cp hetzelfde uur, en zij keek peinzend naar Fred, en naar een' papier, dat ze in de hand hield, en waarop allemaal getallen stonden dn rechte rijen, met rooden inkt keurig afgelijnd, en toen weer naar Fred. Meneer Perelaar, zei .ze, dit is een heel goed stuk werk. Geen mensch ter wereld zou een keuriger proef balans kunnen afleveren. lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllUllllllllllllllllllllllllllllllll lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHllllllllllIHHUIIIIIIlHIllllllllllllllll Verfrisschend, uitnemend fijn van smaak, onverge lijkbaar om zijne zuiver heid, is Globe de uitge lezen drank voor ieder die aan sport doet. ZIEL DER CITROEN

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Ons Land | 1926 | | pagina 13