i>
HI
MISS MOLLY
HI
444
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
Door C. JANSEN
De oude heer West keek strak naar den jongen man,
die met de handen in de zakken, schijnbaar in gedachten
naast hem stond. Hij hield de oogen neergeslagen, maar
toen hij ze eindelijk opsloeg, lag er een onverschillige
uitdrukking in.
kende hand zijn naam en adres waren geschreven. De stempel van een klein plaatsje. Toen hij den brief gele-
inhoud luidde als volgt zen had, kwam het hem voor, dat dit de grootste
Geachte heer West, van uw oom hoorde ik, dat ge triomf van den geheelen dag was: Ze vertelde hem,
wenscht mij te leeren kennen. Doe geen moeite, ik zal dat ze sinds twee weken buiten vertoefde en daar te
nooit, nooit met u trouwen en ik zal u ook niet ont- zijnen opzichte van gedachte veranderd was. Indien hij
vangen, wanneer ge mij mocht willen bezoeken. nog steeds wenschte met haar kennis te maken zou ze
De brief was geteekend Molly Mac Dean. hem een bezoek toestaan, als hij dat wilde brengen in
Het duurde een heele poos, voor de juiste beteekenis^fcaar hotel,
ervan tot Leo doordrong. Onwillekeurig had het gesprek Hij telegrafeerde, dat hij den volgenden dag zou aan-
met zijn com hem in de overtuiging gebracht, dat miss komen. Zijn oom belde hij op en vertelde hem zijn plan-
Spaar u de moeite, oom, zei hij luchtig. Ik houd Molly even verlangend was zijn vrouw te worden, als nen, die aan den anderen kant van de lijn bovenmatige
vreugde scheen te verwekken. De oude heer drong er
het algemeen niet van vrouwen en ik zal stellig nooit zijn oom c*11 haar dat te zien. En nu...
trouwen met één, die me op een dergelijke manier word'
opgedrongen.
De staalgrijze oogen achter de gouden lorgnet flik- voorgesteld. Zij verkeerde in de meening, dat Leo dol
kerden. was, om met had& te trouwen en zij... bliksems, zij
Ook niet, wanneer ge er een vermogen van ruim moest er evenmin iets van hebben als hijzelf. Hij had
een half millioen mee wint? zei hij heftig. Ge zult u nog dus een ongedachte bondgenoote in haar gevonden. Als bloeidert rozen in den tuin en er klommen rozen tegen
wel eens bedenken, Leo, wanneer ik u zeg, dat mijn het meisje neen zei, kon zelfs oom Eduard er niets het balcon van Leo s kamer. Dat nam hem dadelijk voor
besluit nimmer zoo vast heeft gestaan als nu. Wanneer aan veranderen. Leo vond haar opeens sympathiek, een het plaatsje in. Hij was bij drieën aangekomen,^en nadat
ge miss Mac Dean trouwt, zult ge mijn universeel erfge- kranige meid, anders dan het gewone slag en schijnbaa
naam zijn en anders...
Hij barstte plotseling in lachen uit; hij begreep nu op aan, dat Leo hem nog denzelfden dag per telegram
alles. Natuurlijk had oom Eduard haar de zaak evenzoo zijn eersten indruk van miss Molly zou laten weten.
Het was maar een klein, landelijk hotelletje, doch er
Leo haalde rustig zijn sigarettenkoker te voorschijn aan.
trok ze zich van het bezit van geld ook al bitter weinig aandienen.
hij zich verkleed had, liet hij zich bij miss Mac Dean
Hij ontving de boodschap, dat zij hem in haar zit-
en nam er een sigarette uit, die hij zorgvuldig op zijn Hij las het briefje nog eens door. Hij vond, dat er kamer wachtte. Hij volgde den kellner, die een deur aan
nagel tikte. Zijn oom voelde zijn drift en opwinding door karakter sprak uit haar handteekening. Kort en krachtig het eind van een lange gang voor hem opende. Het vol-
die absolute kalmte en onverschilligheid toenemen. Met stond het daar Molly Mac Dean en wat klonk het goed. gend oogenblik stond hij in de kamer, waar miss Molly
groote stappen liep hij de kamer op en neer. Hij stak het briefje in zijn zak en besloot onmiddellijk Mac Dean hem wachtte.
Omdat, ik zeg het u nu voor de tweede maal en naar zijn oom te gaan, om hem de onverwachte oplos- Zij zat op een lage sofa dicht bij de openstaande
verzoek dringend om uwe aandacht, omdat miss Molly sing van het geval mee te deelen. Maar een oogenblik tuindeuren, maar stond op, toen hij binnenkwam.
Mac Dean de eenige dochter is van... eh... van... mijn later veranderde hij van gedacht. Waarom zou hij den
O drommels, het ziet er nog veel erger uit, dan ik
beste ijeugdvriendin. Ik kan u meteen wel zeggen, dat ouden man dezen plotselingen schok aandoen. Waarom ooit had kunnen vermoeden, had hij nog juist den tijd
ik eens zeJf gehoopt had met
de moeder te trouwen.
En daarom moet ik me
nu zeker over de dochter ont
fermen
De oude beer West negeerde
de opmerking van zijn neef.
Maar ze trouwde met een
Ier, Mac Dean. En nu wil ik,
dat haar dochter, die eigenlijk
de mijne haal moeten zijn, later
toch van mijn geld zal profi-
teeren en dat kan alleen door
een huwelijk met u.
Over Leo's jongensachtig
gezicht was een ongenaakbare
strakheid getrokken.
Willen we de zaak nu
maar 'laten rusten oom vroeg
hij hoog. Ge moest me genoeg
kennen, om te weten, dat ik
me tot iets dergelijks onder
geen voorwaarde zal leenen.
Doch oom gaf den strijd
zoo spoedig niet op.
Ge kent haar niet, pleitte
hij. Zij is het mooiste, liefste
meisje, dat ik ooit gezien heb,
evenbeeld van haar moedér.
Leo lachte.
O, de smaken van vroe
ger en nu verschillen.
Teen haalde hij zijn hor
loge uit den zak en bedacht
TURNVEREENIG1NG LICHAMELIJKE ONTWIKKELING VAN MAESEYCK
welke Zondag *26 September 1.1., onder grooten bijval van een talrijk publiek haar eerste demonstratie gaf.
Deze vereeniging volgt het Zweedsch stelsel, onder de bekwame leiding van den gediplomeerden turnjeider
Jan Maesen en Jozef Erlingen, eveneens gediplomeerd.
om te denken, voor zij hem
een groote, blanke hand toe
stak en met grove stem be
groette. Werktuigelijk ging hij
zitten, toen zij hem dit ver
zocht hij voelde zich als met
stomheid geslagen. Hij zocht
wanhopig in zijn hersens naar
iets, dat hij haar zou kunnen
zeggenhij trachtte een ba
naal complimentje te vinden
maar kwam tot het besluit, dat
hij deze vrouw geen enkel
compliment over haar uiterlijk
ken maken, zonder in de grof
ste leugens te vallen.
Toeni zeide hij maar het
eerste, wat hem in de gedachte
kwam en vroeg of ze ook ge
noot van de rozen, die in den
hoteltuin bloeiden. Ze zag hem
even verwonderd aan en be
gon toen alle goede eigen
schappen op ,te sommen, dié
het hotel bezat. Intusschen zat
hij haar onafgebroken aan te
staren. Groote goden, hoe had
com Eduard dit het mooiste en
lieftalligste meisje kunnen noe
men. Volgens zijn berekening
kon zij niet ver van de veertig
zijn en daarbij was zij groot
en forsch en hij had een af
schuw van groote vrouwen.
dat hij met een vriend afgesproken had, om 7 uur, voor zou hij hem zijn zin niet geven en het meisje leeren Haar gezicht had iets van een bollen, bleeken pannekoek,
de training van de op handen zijnde studentenroeiwed- kennen, al was van trouwen natuurlijk geen sprake. Ja, waaruit de oogien achter een grooten, hoornen bril hem
strijden. Het was er nu vijf minuten voor.
Ik moet weg, zei hij haastig, terwijl hij reeds naar
zijn strooien hoed greep. Dag oom.
Ge zoudt haar in ieder geval kunnen leeren ken
nen, weerstreefde zijn oom. En dan verbindt ge u nog
tot niets.
nu zij het niet wilde, zou hij haar juist ontmoeten. streng aanzagen. Wel was haar vel blank, maar het was
Hij schreef een briefje aan het adres van miss Mac bezaaid met groote, gele sproeten en ex was iets waaraan
Dean, dat hij aan den achterkant van de enveloppe hij meer hekel had, dan aan sproeten. Toen zijn blik naar
gevonden had en verzocht haar daarin, aan zijn ooms beneden gleed, deed hij een nog ontzettender ontdekking,
innig verlangen te voldoen en hem een bezoek toe te Vlak bij de zijne waren haar voeten neergeplant, stevig,
staan. Hij verzekerde haar, dat hij niet gevaarlijk voor in groote schoenen met platte hakken, en een paar
haar was, daar hij evenmin aan trouwen dacht, als een enkels... Hij rilde even en deed zijn best zijn oogen een
O dat is goed, riep Leo met den deurknop in de pasgeboren kind. Maar dat hij desniettegenstaande zijn andere richting te geven en aan iets prettigs te denken,
hand. oom beloofd had kennis met haar te zullen maken en Was dit dus Molly Mac Dean, die hij zich voorgesteld
Ik zal haar vragen, wanneer ze u kan ontvangen, ^ie belofte gaarne zou houden. had als een frrsch meisje met pit en karakter!
Leo hoorde niets meer, hij liep fluitend de straat op, Haar antwoord, dat hem per ommegaande bereikte, O, karakter had ze stellig, te veel misschien, daarin
zijn hoed achter óp zijn krullend, donker haar gedrukt was even a]s kernachtig had hij zich niet vergist. Hij moest zich bekennen, inder-
i ~..i u"~1 Neen, dank u, ik blijf bij mijn eerst genomen besluit daad nimmer een vrouw te hebben gezien met zoo iets
en weiger u te ontmoeten. manhaftig over zich, als deze miss Molly.
Het bracht Leo tot eenig nadenken en verhoogde zijn Hij zeide weinig, maar het scheen haar niet op te val-
respect voor haar. Er scheen pit in dat Iersche meisje
te zitten. Natuurlijk dacht ze, dat hij wel degelijk trouw
plannen had en dat hij al besloten was haar te nemen.
met een glans van bijna wilde blijdschap in zijn
blauwe oogen. Wat een geluk, dat hij eindelijk van dien
ouden zeurpot af was. Wat een gedacht van oom
Eduard! Hij maalde wat om zijn geld, als hij daarvoor
geketend moest worden aan een vrouw, die waarschijn
lijk heelemaal zijn smaak niet was! Op het oogenblik
interesseerde het hem veel meer, wie de overwinning zou
len, daar zij zelf bijna voortdurend het wpord voerde.
Leo merkte daarbij op, dat haar Iersch accent nog lee-
lijker klonk dan het leelijkste Amerikaansch, dat hij ooit
behalen
crue nei ireiii vcei meer, wie ue uvei wuiiuiiu ovju ll i_ j n
t r>., - noq voor hij haar gezien had, alleen om i:
bi, de aanstaande wedstrijden. Onbewust strekte i Wonvn N^mrliiU
het bezit van gehoord had.
hij zijn jong, lenig lichaam. Hij voelde zijn bloed krach
tig stroomen en zijn spieren spannen. Hij dacht aan
zijn ooms fortuin te komen. Natuurlijk bedankte ze Zoodra hij vond, dat hij het eenigszins doen kon.
ervoor! Ieder meisje, met maar een greintje gevoel van stond hij op. Hij drukte haar hand en mompelde iets van
i j i j 'i eigenwaarde zou daarvoor bedankt hebben,
glorie, die in zijn gedachten reeds het deel van zijn ver-
een zeer aangenaam bezoek.
We zien elkaar straks weer, zei ze op haar besliste
eeniging was. manier, waartegen niets viel in te brengen. We zullen
Vrouwen! Ach, goed om mee te dansen en te lachen £)e groote roeiwedstrijden, die honderden menschen samen dineeren.
op de studentenfeesten, maar verder... De godin van de lokten, braken aan. De vereeniging, waartoe Leo Hij voelde zich bleek worden van schrik, maar wist
sport was tot dusverre nog de eenige geweest aan wie behoorde, behaalde de overwinning; de tegenpartij werd met bijna bovenmenschelijke zelfbeheersching een glim-
hij zich onverdeeld, met hart en ziel gewijd had. met meer dan een bootlengte verslagen. lach om zijn mond te persen en een beleefcfheidsphrase
Hij vergat het meisje, dat tot zijn toekomstige vrouw E>01 van blijdschap en trots kwam hij thuis na een te stamelen,
bestemd was. dan ook al heel spoedig; hij vergat, dat dag van onverdeelde triomf. Het eerste, wat hem Toen hij weer op zijn kamer was, begon hij met een
hij zijn oom beloofd had wel met haar te willen kennis opviel, was een brief, die wit plekte op het donkere woedende haast zijn kleeren, die hij reeds uitgepakt had,
maken en zoo hij er al een oogenblik aan dacht, hield tafelkleed. Het was, of zijn oogen er dadelijk bij het weer in zijn valies te smijten. Hij had niet verwacht,
hij zich voor, dat het een gril van zijn oom was, waar- binnentreden heengetrokken werden. hier zoo iets verschrikkelijks als dit vrouweninensch
over hij zich geen hoofdzorgen hoefde te maken. Wat, bij al wat heilig is, kan zij me te zeggen aan te zullen treffen. Hij herinnerde zich het telegram
Tot hij twee dagen later een brief ontving, die alles hebben, zei hij hardop. aan zijn oom en schreef het zonder uitstel,
weer versch in zijn geheugen opriep. Het was een vier- Hij nam den brief op, dien hij onmiddellijk als een Verdere moeite onnoodig. Eerste indruk ruim vol
kante, witte enveloppe, waarop met een flinke hem onbe- van miss Mac Dean herkend had. Hij droeg het post- doende. Vertrek morgen eersten trein.
