!l
1
1
I
1
1
GLOBE
lil
Verfrisschend, uitnemend
fijn van smaak, onverge
lijkbaar om zijne zuiver
heid, is Globe de uitge
lezen drank voor ieder
die aan sport doet.
DE ZIEL DER CITROEN
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
605
retjes, niet de engeltjes die de sterretjes dragen, en
daarom zeggen ze dat.
Daar kcmt Sirius aanzweven, met achter hem een
heek zwerm schaterende meisjes en jongetjes.- Ze
zwaaien van verre hun fakkeltje boven hun hoefden om
hun pret te laten merken, en heel de sterrenhemel kijkt
naar hen, en komt als een dichte warrelende sneeuw
naar hen toegetrippeld.
Hebben jullie al naar beneden gekeken? roept
Sirius met schelle stem, het sneeuwt op de wereld! En
fameus hoorKijk "eens hoe dik hij ligtHeel de wereld
is één witte bol die ons in de oogen schemert. We heb
ben onze lichtjes niet noodig om onzen weg te vinden
in den donkeren nacht
Ik heb mijn lichtje nooit noodig om mijn weg te
vindenantwoordt een der sterren uit den Kleinen Beer.
Nou dat is een versleten grap knort een ernstige
ster van 7 jaar met een hel-flikkerend licht, en heel de
sterrenhemel proestte het uit van lachen, jij moet ook niet
ééns van je plaats veranderenWat zouden de men-
schen op de wereld uit hun koers geraken als jij, die ze
de Noordster noemen, het nog in je hoofd kreeg den
hemel op en neer te wandelen Maar heusch, kijk nu
eens hoe licht de hemel is! Hoe prettig dat de winter
daar isLaat ons dansen, hop, den Sneeuwdans, den
dans van de witte vlokjes
Op lichte witte muziek, die zweeft en dwarrelt als
sneeuw, dansen de sterretjes van den Melkweg den
krioelenden rondedans van de sneeuwvlokjes. De groote
ernstige sterren doen niet mee, maar peinzen aan de
menschen op de aarde, en aan de kou die daar ginder,
diep onder hen, wordt geleden. Maar de kleine sterre
tjes vinden het prettig, en juichen en jubelen zoo luide
en wild, dat St. Niklaas een tipje van het zwarte vool
opheft, en zijn goedig gezicht met den witten vierkan
ten sneeuwbaard eventjes buitensteekt om te kijken wat
dit lawaai in het Sterrenpaleis toch mag beduiden. Maar
hij is die uitgelatenheid niet gewend, en als hij ziet dat
het de Sneeuwdans is dien de sterren dansen, trekt hij
zonder verder onderzoek terug naar de Vergaderzaal
van den hemel, waar de heiligen aan 't schaken zitten,
uit vrees dat de sterretjes hem zullen in 't oog krijgen.
Want als dat moest gebeuren, lieve hemel, dan was zijn
heele dag vergald! Denk eens heel de Melkweg en
dat is geen klein getal, ik verzeker het je! komt dan
als een vlucht musschen op hem afgedanst ze houden
zoo van hem en t gaat er dan van Lieve St.
Niklaas, goeie heilige St. Niklaas, groote St, Niklaas,
heilige kindervriend, groote sterrenvriend, en wat al
zoete namen meer, onrvan hem wat los te krijgen, weet
ge, want geven is zijn gewoonte, hoe ongelukkig toch,
zoo 'n gewoonte
Nu. St.Niklaas hebben de sterren niet gezien, want
ze hadden het te druk met den wirrelenden vlokjésdans.
Als die uit is, hijgen ze eenige stonden, strijken hun
kleedjes effen, en kijken bezorgd naar hun lichtjes. Maar
die branden nog hel.
Hoe prettig, zulk een sneeuwdans van die mil-
lioenen vlokjes! Die maken geen geluid! zegt Vega uit
de Lier. en houdt haar lichtjes boven haar blond hoofdje
om'niet verblind te zijn door haar eigen sterretje.
Leuk juicht een heel klein jongetje, en klapt
daarbij in zijn twee handjes van de pret. Maar o jee
Daar tuimelt zijn lichtje holderbalder den diepen don
kere in. Het trekt een lange lichte streep op den zwar
ten nacht, en sist dan ergens heel ver uit, verdwenen
De handjes, die daarnet nog ineenkletsten van plezier,
worden nu voor de weenende oogjes geslagen, en heel
de sterrenhemel is plats in groote droefheid om het ge
vallen lichtje, en om het weenende engeltje.
Ja, 't is nog een jong sterretje, zegt de Noordster
met overtuiging, 't Zal wel bijleeren.
Maar wat nu fluistert Arcturus met vraagoogen,
heel groot en verbaasd. Arcturus is een ster met een
goed en medelijdend hart, dat weet heel de sterrenhemel.
Weet je wat zegt Venus plots, ga naar St. Ni
klaas. die weet er wel wat op. Verleden jaar verloor .het
blauwe sterretje uit de Waterman ook zijn lichtje, en
St. Niklaas heeft het een splinternieuw lantaarntje gege
ven, splinternieuw hoor jeEn dat zonder dat O. L.
Heer er iets van te weten is gekomen
Ja hoepen al de sterretjes van den Melkweg door
een, ga naar St. NiklaasSt. NiklaasLeve St. Ni
klaas We gaan mee naar St. Niklaas
St. Niklaas heeft alles afgeluisterd van achter 't zwarte
doek en lacht in zijnen grooten. witten" baard.
Het sterretje zonder-licht wordt door heel den sterren
hemel uitgeleide gedaan tot aan den ingang van het
Sterrenpaleis. Dan klinkt plots de muziek van een nieu
wen dans, en het ongelukkige jongetje gaat alleen op
zoek naar den grooten Sterrenvriend. Pas is de dans
ingezet ,<5f daar is het reeds terug, springlustig en met
lachende oogjes. In zijn handjes houdt het een fonkel
nieuw lichtje, rood als een zonbeschenen smaragd. En
het danst mee den wiegenden vlinderdans, en al de en
geltjes kijken lachend toe en pinken tegen elkander
beteekenisvol. Wat een lieve St. NiklaasDe Heilige
met den witten baard heft ongezien een tipje van het
zwarte doek op, en strijkt zijn zilverbaard met een glim
lach van voldaanheid.
Na den dans troppelen de engeltjes.weer samen.
t Wees gegroet, Maria bidt Venus voor, en als de
WAT EEN VROUW WIL
•t Is de Chlcorel der Trappisten Vincart 334
anderen in koor hebben geantwoord, springt het purper
lichtje van den Edelsteen uit den Ring naar yoren, ge
volgd van zijn maatjes, kleine krullekopjes en schuchtere
ccgjes.
Vrienden roept hij gejaagd uit en steekt zijn licht
heel hoog boven zijn hoofd om naar de aarde te kunnen
zien. St. Jozef is daarnet naar de aarde gegaan. Ik heb
hem langs de ladder van Jacob zien afdalen.
St. Jozefklinkt het aarzelend, en allen kijken be
dremmeld om zich heen. St. Jozef naar de aarde En
wat
Wel ja, zegt dé oudste van allen na een poos na-
denkens, dat kan best Verleden jaar deed hij dat ook
in 't midden van den winter. Herinneren jullie dat niet
meer Hij gaat een plaatsje zoeken voor Onze Lieve
Vrouw.
Onze Lieve Vrouw
- Hé, dat is waarroept plots een van de sterren
die de Drie Koningen verbeelden, 't is morgennacht
Kerstmis St. Jozef gaat een stalleken zoeken om 't Kin
deken Jezus te laten geboren worden
Een lange poos zwegen de sterre-engeltjes, naden
kend.
Toen zongen de sterretjes van de Drie Koningen sa
men een Driekoningenliedje
Wij zijn de Drie Koningen, en komen van ver
Wij kemen van 't Oosten en volgen de ster
Die wijst ons den weg en toont ons den stal
Waar wij groeten den Koning, den God van 't Heelal.
Dit hadden ze nog onthouden van toen ze nog op de
aarde waren, en op de straat de Drie Koningen speelden.
De sterretjes luisterden eerbiedig en dachten aan St.
Jozef die nu door den kouden sneeuw aan 't zoeken was
naar een stal, en aan de Koningin van den hemel die
morgen de warme gezellige zalen hierboven ging verla
ten om onder de menschen te gaan wonen waar 't zoo
koud is. brr!...
En als de sterretjes peinsden aan 't Kindeken Jezus
dat nu ook in die bijtende winterkoude zou moeten ge
boren worden, lieten er velen onder hen traantjes van
innig medelijden over hun roode wangjes rollen.
Nee hoorNu was al de pret van die blanke
sneeuw op ééns weg en voorbij
Overmorgen Kerstmis, murmelde een der sterren uit
de Balans, en keek naar haar lichtje. Wie zal er dees
jaar Sterreken van Bethleem zijn vroeg ze toen1 luide.
Heel ernstig keek zij de omstaanders een voor een aan
en liet haar oogen over de krioelende massa sterren va
ren, wie zal dees jaar gekozen worden
Zij overwoog al de kansen zooals dat past aan
een ster uit de Balans die elk der sterretjes had, en
kwam tot het besluit .dat zij wel het meeste kans had
van allen om gekozen te zijn.
Ik ben groot en oud, geef veel en mooi wit licht,
en voor alles ben heel het jaar braaf geweest heb niet
gepreuteld tegen Onzen Lieven Heer, geen kibbel gehad
met de andere sterretjes, altijd mijn plicht van ster uit
de Balans stipt vervuld, nooit...
Zij werd gestoord in haar gewetensan der zoek door
In goede instellingen wordt enkel Globe
geschonken, maar mijdt U voor na
maaksels in tweede rang huixen.
