Merkwaardige Kunststukken
Uit de mooie tentoonstelling ran Mevr.
Maria Meuret-Philippot
- - - van Marcinelle - -
VAN TWEE ZONNEKENS
ZOMERNAMIDDAG, van Mevr. Meuret.
ONS LAND IN WOORD EN BEELD 595
•<ëx§xëxsx&<ëxëxë>
De prachtige reeks doeken, die Mevr. Maria Meu-
ret-Philippot, van Marcinelle (Groote Markt), in den
schouwburg der Gulden Sporenstad, onlangs heeft
opgehangen, verwekte terecht veel belangstelling bij
het kunstminnend publiek, dat dadelijk de indruk
kreeg van een diepgaande kunstuiting opvallend ver
tolkt bij middel van eene machtige en streelende kleu-
rensymphonie.
De schildertrant is wel degelijk gansch eigen en
om die talrijke lieve natuurhoekjes wist Mevr. Meu
ret die innige stemmigheid te zeggen die onloochen
baar eene uiterst subtiele visie verraden ten dienste
van eene gevoelige en geestdriftige kunstenaarsziel.
Het zwarte mijnland, met zijne levendige afwisse
lingen en stoere golvingen, heeft ze trouw en liefde
vol afgekeken, zoowel bij zengende zonhoogtij als in
de kille herfstmaanden bij stervend boomtooisel of in
den blanken droomerigen winterslaap. De herfsttonen
vooral treffen om hunne lieve oogenstreeling en rijke
verscheidenheid. Het water en de lucht, deze twee
zoo boeiende elementen, weet ze machtig te behande
len en als zeer bevallige motieven in te schakelen.
Van Mevr. Meuret krijgen we later stellig nog
veel ander moois te zien...
Lod. V...
Een stemmig hoekje der tentoonstelling.
Daar stond 'n keer een wit huisje met een rood dakje
en blauwe luikjes, 't Lag er lijk gebakken in een oven
van groene boompjes met witte en roode en gele bloem
pjes gevlecht. En boven dat huisje, daar schetterde een
zonneken op een klaar blauwe lucht en dat zonneken
liet hare straalkens spelenslieren in dat net mooi hofke
en deed somtijds de helle ruitjes van de veranda blik
semflitsen van* plezier en lachend bogen dan de roosjes
hun rozekopkens en wiegden al over en 't weer, zotjes
fijn. En in dat huizeken lief, daar leefde een vrouwtje,
een oud afgegaan stil vrouwtje, die altijd haar wit kop-
ken naar omlaag hield en die altijd aan Janneken' en
Andreetie rozesprookjes vertelde. Janneken en Andreetje
waren dol zot van hun grootje, die zoo schoon bezig kon
zijn van roodkapje en duimpje en dan als 't uit was en
dat roodkapje of duimpje terug bij hun moedertje waren,
dan sprongen Janneken en Andreetje van plezier aan
grootjes hals en zoenden haar, dat 't arm meetje bijna
stikte. Wild galopeerden ze dan, onder de waakzame
ciep peinzende oogen van grootje, in 't hofken en roken
aan de viooltjes, aan de jasmijntjes, aan de roosjes en
telden dan de botjes en taterde tegen al de bloempjes,
lijk kleine kameraadjes. Zoo stif-naïef leefden die twee
zonnekens van kindertjes op niets peinzend dan op hun
bloempjes en sprookjes. En als er soms een zwart op
goudgespikkeld vlindertje heel nalefjes om een roosje
vlotte en met zijn navekje fijntjes tusschen de blaadjes
tokte, dan kwamen Janneken en Andreetje heel stillekens
op hun teentjes dichtjes en loerden op al 't gedoe van
't diertje, dat zijn vleugeltjes bijeen pakte en met zijn
na velt je heel zoetjes 't zoete opsnavelde en dan weer
oplaaide en de twee kleintjes naar een ander bloempje
lokte tot wanneer het zijn bekomste had en in dolle
lolle naar de wei fladderde...
Zonnig leven, kinder geluk... Albert BLIECK.
Hiernaast links Movie, engel, die
dienst doet als paaschkandelaar
koorlessenaar, in gegoten koper, hoog
te 2 meters, 7 centim. Dit sierlijk kunst
stuk bevindt zich in de aloude histori
sche O. L. Vrouwkerk te Kortrijk.
In den volksmond heet het de kope
ren Tone naar aanleiding van den
naam van den begiftiger waarvan het
beeld als inschrift vermeldt Posuit
reverendus dominus Anthonius Mael-
faict, presbyter, obiit 1695, Martii 15.
Hiernaast rechts Een ander merk
waardig koperwerk uit dezelfde kerk,
dragend een arend van geslagen koper,
vervaardigd in het begin der achttiende
eeuw. Dit kunststuk is eene gift van den
kanunnik De Meulenaere en dient tot
lessenaar voor de voorzangers.
Th. S.
