Vrij naar het Engelsch van CHARLES GARVICE
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
ONZE BUITENLAND-SERIE Genève. De Pont des Berges en het door boomen overschaduwde Rousseau-eiland, met h£t standbeeld van Rousseau. Van hier heeft men een prachtig uitzicht
op het meer van Genève, de oevers en het gebergte.
HET VERHAAL TOT NU TOE.
Dc heer B. Chalfont is een der rijkste en geëerdste zakenlieden van
Londen. Op zekeren dag noodigt hij een zekeren Jack Chalfonte. een
bij na-naamgenoot van hem. uit. bij hem in dienst te komen als secretaris,
waarvoor hij hem een rijke positie aanbiedt. Hij behandelt hem geheel
als zijn zoon en is van plan hem tot zijn erfgenaam te maken. Norton,
een vroegere goudgraver uit Australië, herkent in hem den man. die
hem jaren geleden heeft bestolen van het gevonden goud en eischt
van hem dat hij zijn dochter tot zijn erfgenaam maakt, wat Chalfont
uit vrees, dat zijn vroeger leven bekend zal worden, doet. Den vol
genden morgen wordt Chalfont dood gevonden en zijn dochter Nora
wordt erfgenaam. Chalfonte komt bij haar als rentmeester.
In een der huisjes op het landgoed woont Maud Delman met haar
moeder. Jack ontmoet het meisje en die vraagt hem of hij haar wil helpen
om aan het tooneel te komen, wat Jack belooft. Als zij afscheid neemt
van Jack. komt juist Nora in haar rijtuig voorbij en ziet hen vertrouwelijk
met elkaar spreken. Onderweg breekt er iets aan haar rijtuig en Lord
Ferndale. die met z'n gebrekkige zuster, lady Blanche, hen op den weg ziet
staan, neemt haar en haar chaperone mevr. Feitham mee naar zijn kasteel
Bentham Abbey, waar zij vriendelijk worden ontvangen en Nora een
uitstekenden indruk maakt, vooral op de zusier. die als zij vertrokken
zijn. haar broer, die wel edelman, maar zeer arm is. suggereert Nora ten
huwelijk te vragen om met haar geld zijn naam meer luister te kunnen
bijzetten. Lord Ferndale antwoordt echter met een „Ik trouw nooit
Chalfonte weet Maud inderdaad een plaats aan het tooneel te bezorgen
en voor zij daar heen gaat draagt zij in het bosch hem iets voor.
Hij luistert in bewondering en om haar dankbaarheid te toonen. kust zij
hem op de hand. Als hij weg is. ontmoet Maud een ouden vriend Stephen
Als antwoord overhandigde Nora hem met
een glimlach een kop thee zij toonde zich
zoo opgewekt vroolijk zelfs, dat Horton
dreigde, opnieuw boos te zullen worden
f en daarom maar spoedig heenging. Toen
hij weg was, wendde mevrouw Feitham zich tot
Nora opwinding en verwarring stonden nog steeds
op haar gelaat te lezen.
„Ik ben nog zoo in de war, dat ik mijn gedachten
bijna niet kan ordenen," zeide zij bevend, de hand
aan haar voorhoofd brengend. Is het werkelijk waar,
geen verbeelding, dat ge nu geen cent meer bezit
„Geen enkelen cent," bevestigde Nora. „Is er on
der uwe aristocratische vrienden misschien iemand,
die een gezelschapsjuffrouw kan gebruiken, een kin
derjuffrouw of iets dergelijks
„Praat nu geen onzin, Nora," verzocht mevrouw
Feitham haar, terwijl de tranen haar in de oogen
kwamen. „Ge weet toch wel dat alles wat ik heb
evengoed uw eigendom is Ik bezit wel niet zoo
véél, maar toch wel genoeg voor twee vrouwen om
er bescheiden van te kunnen leven. Wij zullen een
eenvoudige woning huren. Bovendien, je denkt toch
zeker niet dat Jack...." Zij aarzelde.
Nora's hand omklemde de leuning van den stoel,
en haar gezichtje werd donkerrood, terwijl haar
oogen begonnen te fonkelen.
„Wat wilde u zeggen vroeg zij bijna kortaf. „Het
is beter daarover te zwijgen Ik begrijp natuurlijk
uw bedoeling wel, maar denkt u, dat.... Boven
dien," viel zij zichzelf in de rede, „u vergeet dat de
heer Chalfonte bijna toornig het aanbod heeft afge
slagen, dat u hem nu aan mij wilt laten doen Ik
ben even trotsch als hij
„O, vergeef mij, lievefluisterde mevrouw
Feitham, verschrikt door Nora's heftigheid. „Wij
Fleming, die haar en Jack bespionnccrd heeft, «n haar zijn liefde voor
haar bekent. Zij wijst hem echter botweg af. Hij werpt haar dan voor
dc voeten, dat ze Jack probeert het hof te maken, waarna hij zich ver
wijdert. Jack ontmoet Nora in de hall. Ze gaan samen naar de
stallen, want Nora zal gaan paardrijden. Hij laat dan zijn groote be
zorgdheid voor haar blijken en wanneer hij haar bij haar terugkomst
als zij uit het zadel springt, in zijn armen opvangt, snelt zij naar haar
kamer en begrijpt wat Jack voor haar beteekent; ze wil hem echter
vooral niets laten blijken. Ook Jack besluit zich in te houden en zijn
liefde niet te verraden. Op een ritje met lord Ferndale en diens zuster
ontmoet Nora Jack met Maud Delman. Nora denkt dat Jack op Maud
verliefd is. Jack denkt hetzelfde van Nora ten opzichte van Lord Fern
dale. waardoor tusschen het tweetal een koele houding ontstaat. Jack
woont het eerste optreden van Maud, die den tooneelnaam Grace Lawles
heeft aangenomen, bij en gaat na afloop der voorstelling met haar
soupeeren. In het restaurant ziet ook Lord Ferndale hen.
Eenigen tijd later houdt Fleming Jack aan en verwijt hem. dat hij Maud
Delman heeft geschaakt en wil haar adres hebben, wat Jack weigert,
waarna een worsteling volgt, die Jack wint. Uit wraak maakt Fleming
Jack bij Miss Norton verdacht, door te vertellen dat hij Maud Delman
in Londen verborgen houdt. Nora gelooft dit aanvankelijk, doch als
Fleming den anderen morgen wegens dronkenschap wordt opgepikt,
begint ze te twijfelen, vooral ook wijl Mevrouw Feitham met grooten
lof over Jack spreekt. Als Nora echter weer bij de Ferndale's op bezoek
gaat. vertelt lady Blanche van haar broers bezoek aan het Carlton
restaurant in Londen en vertelt tevens van het meisje dat bij hem was.
Nora denkt dat Chalfonte haar niet bemint en als Ferhdale haar een
huwelijksaanzoek "doet. neemt zij dat aan. Als Jack dat verneemt, gaat
hij weg en laat de boodschap achter, dat hij ergens anders een betrekking
heeft gevonden, wat echter nog niet het geval is. Maud Delman komt
zullen er niet meer over spreken. Laten we dan nu
maar een plan maken voor de naaste toekomst. Kent
ge die flat-woningen met uitzicht op de rivier bij
Battersea Ik heb daar altijd gaarne willen wonen,
maar natuurlijk niet alléén. Nu ik jou heb echter
„Voor 'n poosje tenminste," vulde Nora aan. „Wij
zullen samen gezellig wonen als twee gelukkige oude
vrijsters, met een kat en een kanarievogel."
Mevrouw Feitham drukte haar teeder de hand. „Jij
zult heusch geen oude vrijster worden, lieve," stel
de zij Nora gerust.
„Dat denkt u misschien," zeide Nora, plotseling
ernstig. „Maar wat ik zooeven over lord Ferndale
zeide, is meenens Niet alleen om het verlies van
mijn vermogen, maar ook.Zij zweeg een oogen-
blik, wendde toen haar hoofd om en keek mevrouw
Feitham met vasten blik aan. „Mabel, mijn verloving
met den lord is een vergissing geweest. Ik heb er
tevoren niet goed over nagedacht, en eerst later ben
ik tot het besef gekomen, dat ik hem niet liefheb.
Vroeg of Iaat zou ik hem toch hebben moeten zeggen,
dat ik niet met hem kon trouwen. Laten we een
wandeling gaan maken in het park dat zullen wij
niet dikwijls meer kunnen doen."
In den toon waarop zij die opmerking maakte,
klonk een opgewektheid die niets geveinsds had.
Toen lor.d Ferndale den volgenden morgen naar de
Hall kwam, wachtte Nora op hem in de bibliotheek.
Hij zag aan haar gelaat onmiddellijk, dat er iets bij
zonders was gebeurd.
„Is er iets aan de hand vroeg hij, op haar toe
tredend, terwijl hij haar de hand reikte. Zijn gelaat
werd bleek, toen hij bemerkte, dat de druk van zijn
hand niet werd beantwoord.
„Ja," zeide zij op een toon van innig medelijden,
van spijt en droefheid. „Ik heb een testament gevon-
dan van hem afscheid nemen en bekent hem bij die gelegenheid haar
liefde voor hem. die hij, verliefd op Nora, niet kan beantwoorden.
Om in zijn onderhoud te kunnen voorzien, wordt Jack. onder den
naam Bill Jones kadewerker op het eiland Wcnfieet. Hij sluit vriend
schap met het 8-jarig dochtertje Molly van den opzichter Ryan. Op
zekeren dag komt Fleming op het eiland, die hem herkent en hem met
een hevigen slag op het hoofd bewusteloos slaat. Nora denkt steeds
aan Jack en wordt telkens door allerlei kleinigheden aan hem herrinnerd
eens vroeg o.a. de oude Fleming haar. of zij eens wilde laten onder
zoeken waar zijn zoon zat. die verliefd was op Maud Delman. die haar
door een ander was weggekaapt. Nora belooft dit. Bij een onder
houd met Ferndale bekent deze haar, dat hij in zijn jeugd in het ge
heim getrouwd is met een burgermeisje, dat het huwelijk een mislukking
was en dat zijn vrouw een paar weken geleden in een krankzinnigen
gesticht was gestorven, daarom was hij eerst onlangs met zijn huwelijks
aanzoek gekomen Liefde had Nora nooit voor hem gevoeld nu verdween
ook haar achting. Kort daarna wordt brand ontdekt; een paneel achter
de brandkast heeft vlam gevat en toen de brandkast was weggenomen,
vond Nora daarachter een met stof bedekt papier het testament, waarbij
de heer Chalfont zijn heele vermogen aan Jack naliet. Nora voelt zich
door die ontdekking feitelijk verlichtnu kan zij Ferndale verklaren, dat
zij hem niet lief heeft het geld met meer heeft om Bentham Abbey
te laten restaureeren. zooals zij hem beloofd had. Het is nu maar de
vraag, welk der beide testamenten het laatst is geteekend. Nora kan dit
niet schelen, zij wil afstand doen ten behoeve van Jack. maar notaris
Horton onderzoekt eerst en de getuigen, die beide testamenten onder
teekenden, verklaren dat van Jack het laatst geteekend te hebben. On
middellijk wil Nora Jack laten waarschuwen maar waar hem te
vinden?
den, waarin wijlen de heer Chal- TkT
font zijn geheele vermogen nalaat
aan den heer Jack Chalfonte."
Een trek van verbazing verscheen op zijn gelaat,
terwijl hij de donkere wenkbrauwen fronste, maar hij
bleef haar met dien vragenden blik aanzien, die een
tweeden en zwaarderen slag verwacht.
„Dat is slecht nieuws voor u," zeide hij. „Maar ik
zie aan uw gezicht, dat ge mij nog meer te zeggen
hebt."
Zij wendde het hoofd een oogenblik af en zeide
„Ja. Ik wil onze verloving verbreken, lord Fernda
le."
Gedurende bijna een volle minuut bewaarde hij
het stilzwijgen hij bleef haar- onafgebroken aan
zien en zeide tenslotte met een stem waaraan hij
tevergeefs trachtte de noodige vastheid te geven
„Omdat Chalfont's vermogen voor u verloren is
Ge weet toch wel, dat dit voor mij geen verschil
maakt, al spijt het mij natuurlijk wel, voor u en voor
mijzelf. Wij zouden arm geweest zijn, maar.Wilt
ge mij zeggen of ik verder nog iets mag weten
„Het is niet alleen om het verlies van dat geld,"
antwoordde zij met neergeslagen oogen. „Er is nog
een andere reden, lord Ferndale, die...."
„Lord Ferndale!" herhaalde hij bijna onhoorbaar.
Ik heb mij slecht jegens u gedragen, en het is geen
verontschuldiging, dat .ik mij daarvan niet bewust
was. U waart zoo goed en zoo vriendelijk, ik bewon
derde u en had groote achting voor u. En dan hield
ik zooveel van lady Blanche, ik was zoo graag in haar
gezelschap. Maar neen, het is nutteloos, naar ver
ontschuldigingen te zoeken. Ik kan niet anders doen
dan u nederig om vergiffenis te vragen."
Ferndale was geen jonge man meer hij had erva
ring, en van niet al te aangenamen aard. Hij kende
