GLOBE
l ij.
V erf risschend, uitnemend
fijn van smaak, onverge
lijkbaar om zijne zuiver
heid, is Globe de uitge
lezen drank voor ieder
die aan sport doet.
DE ZIEL DER CITROEN
•I
ONS LAND IN WOORD RN BEELD
669
dame. En ge zult wel verwonderd zijn als ik u vertel dat
ik u respecteer om u doorzettingsvermogen. Ik ben
altijd aangetrokken door kracht en bekwaamheid gelijk
gij zooeven getoond hebt.
Praatjes, zei de Havik verachtelijk, maar toch nam
hij zijn hoed af en legde hem op tafel. Hij had een
hoog wit voorhoofd en meende dat het hem een ver
standig voorkomen gaf.
Het is niet prettig u hier te hebben, zei mevrouw
Simms-Vane. Ik kan het niet helpen dat ik uwe onver
schrokkenheid moet bewonderen. Het is jammer dat
jonge mannen van uw kracht en aantrekkingsvermogen
met zulke huichelachtige jonge vrouwen samen werken...
Lucile... Bah! Ziet ge haar laffe gevlei niet meneer?
Een aardig gezichtje... dat is alles... en gij zijt direct
verliefd op haar... gij die gemakkelijk een vrouw voor
u kunt winnen ver verheven boven een fabrieks- of
winkelmeisje Ik heb u al gezegd dat ik haar...
Niet vertrouw! zeide hij ongeduldig.
Juist... wat heeft die onnoozele meid tot u aan
getrokken... Ze kan u wellicht 800,000 frank kosten in
het volgende kwartier
Hoe verklaart ge dat vroeg hij.
Ik vertrouw haar niet, zei mevrouw Simms-Vane.
Met u kan ik wel handelen
Handelen vroeg Miller.
Ge begrijpt zeker wel, vervolgde ze onverstoorbaar,
dat 800,000 frank voor mij maar een schijntje is... Als
ik mijn vermogen niet opmaakte, zou het na mijn dood
toch onder mijn erfgenamen verdeeld worden, mijn beste
mijnheerIk zou u gaarne een wissel willen zenden
voor dit bedrag als ge weg wilde gaan. Ge zult echter
mijn woord niet aannemen en daarom wil ik het 't uwe
doen... Maar niet als Lucile er in betrokken wordt! Ik
vertrouw haar niet. De paarlen die mijn man me gege
ven heeft, zocht hij met zijn eigen oogen uit... en ik
houd van het snoer boven alle andere dingen. Maar ik
kan ze het meisje niet toevertrouwen
De Havik keek over zijn schouder naar de deur.
Dan vroeg hij belangstellend
Hoe bedoelt ge... Verklaar u nader!
Ik kan het niet beter uitleggen, zei mevrouw
Simmsr-Vane. Ik bedoelde dat ik u kan vertrouwen
en u alleen ik zal u het snoer geven, maar dan moet
ge het voor me bewaren, zoodat ik het later van u kan
terug koopen, ik geef u nog 25 boven de werkelijke
waarde.
Waar is het Ik wil het doen waar is de snoer...
vlug er mee
- Ik vrees het meisje Gij zijt' verliefd op haar,
klaagde mevrouw Simms-Vane. En een verliefde man is
niet te vertrouwen. Wat een gekken zijt gij, mannen
400,000 frank voor de hulp van dat schepsel te betalen
Wie zegt dat ik 't betaal? zei hij. Ze behoeft niet
te weten dat ik 't snoer heb... die wilde kat en schreeuw-
leelijk.
O dus ge wilt haar niet vertellen dat ge het snoer
in bezit hebt merkte mevrouw Simms-Vane op. Ge
geeft me dus de gelegenheid om de paarlen van u terug
te koopen Beloof me dat ge niets meer weg zult nemen
hier uit huis
Wat is er dan nog meer
Er is nog een stempeldoosje op de schrijftafel. Ge
opende het..., ik hoorde het deksel dicht slaan. Het is
gemaakt van goud...
Goud... van goud gemaakt? Dat ontbreekt er nog
maar aan! Maar... eh... hoe kan ik weten dat ge...
Ge hebt het woord van Justina Simms-Vanezei
de oude dame.
Hij keek haar eenige oogenblikken weifelend aan.
Kom dichterbij staan Daar, druk op het knopje
onder de leuning van mijn stoel.
Judas Iskariot, riep de Havik uit. Ze heeft ze in
de leuning van den stoel. Een onzichtbaar deksel was
opengesprongen en de parels lagen verborgen in een
kleine ruimte...
Welk een parels... wat een pracht
Hij haalde ze er met zijn klauwachtige vingers uit en
scheen te grommen van genoegen.
Wat doet ge vroeg ze.
Ze had haar oogen gesloten en het scheen alsof er
een raadselachtig waas op haar gezicht was gespreid.
Ik haal ze van het gouddraad! zei hij... 't Is vei
liger
Wat was dat voor een geritsel
Ik gooi het draad weer in 't hokje..., ik heb het
niet noodig.
Dan wilt ge zeker wel zoo goed zijn het deksel
.dicht te gooien, merkte mevrouw Simms-Vane op.
Lucile...
Ja, ja, ik begrijp het, riep Mijier uit... Maar kijk
er eens naar. Drie-en-dertig parels zoo groot als vogel
eieren. Wat een handvol. Kijkf
Ja, ze zijn heel mooi, beaamde ze.
Miller verborg ze in zijn zak en maakte met een
onhandige beweging het deksel dicht.
Ze komt, zei de oude dame. Ze brengt mijn heete
melk, wees zoo vriendelijk en .vraag of ze me t geven
wil
Natuurlijk fluisterde de Havik. Ik zal doen alsof
ik nog naar de steenen zoek, begrijpt ge...
Hij begon de laden stuk te slaan van de schrijftafel
WAT SCHOONE DROOM! Zij dronk een fijn
kopje met Chicorei der Trappisten Vincart. 334
onder een boekenrek. Dan hoorde ze hem er mee stoppen.
Naast de deur was een spiegel waarop hij duidelijk
voor haar stond afgeteekend voor de schrijftafel staan
de. Dan zag ze hoe zijn hand langzaam over de lesse
naar gleed en het koperen stempelkussen in zijn zak
verdween. Ze zuchtte en sloot haar oogen. Lucile ver
scheen in de deuringang.
Ik heb de geheele kamer al door gesnuffeld, klonk
opeens de stem van den Havik, doch zonder uitslag. Ze
heeft het te best weggestopt
Kijk nog maar verder, zei het meisje. Sla de laden
uit die tafel en kijk ze maar êens na...
Mevrouw Simms-Vane opend langzaam hare oogen.
Ik wensch mijn heete melk, zei ze klagend. Lucile
zette het presenteerblad voor haar op tafel.
Gij vergeet mijn beste, zei de lamme dame, dat ik
me niet kan bewegen. Breng het glas aan mijn lippen.
Zorgvuldig! Wat is dat? Vuil?... Vuil in mijn melk?
Kijk eens gced Is er vuil in mijn melk
Met een gebaar van ongeduld boog Lucile haar hoofd
over het glas zoodat haar krullende haren de wang van
de oude dame raakten.
Dan hoorde ze plotseling een zacht gefluister in haar
oor.
Toon geen verwondering Lucile, zei mevrouw
Simms-Vane met gedempte stem. Kijk in de melkGe
zijt een kleine gek..., hij heeft de paarlen! Indien ge
toont dat get weet zal hij u dooden Beweeg niet
Doch het glas ontglipte haar hand en viel met een
luid gekletter op den vloer. Het meisje liep vlug op een
omgevallen vaas op de tafel toe en keek er in. Ér kwam
een kreet van smart van haar lippen...
De Havik sprong op.
Miller keek naar het kleine automatische pistool op
de tafel en deed er een plotselinge beweging naar...
Gij hond, vuile hond, zei ze, rood van woede.
Ze sprong als een kat naar voren en 't was niet hij,
maar zij, die de revolver bemachtigde.
Terug nu, schoft, huichelaar, hond, riep ze heesch.
Ge trachtte me te bedriegen..., mij..., ik die u zoo
beminde...
Luister, meisje, kermde de Havik. Luister, alles
komt in orde... De oude dame heeft ons tegen elkaar
opgezet..., ik bemin u..., ge krijgt uw deel..., dit was
de eenige wijze om aan het snoer te komen..., het was
allemaal voor u!...
Lucile beefde van haar hoofd tot haar voeten. Plot
seling sloot ze haar oogen, nog met de revolver in haar
hand, alsof ze de pijn in haar hart niet langer verdragen
kon... Eensklaps nam Miller nu een der zware koperen
kandelaars van de tafel en gooide dien met de grootste
kracht tegen haar lichaiam...
Ze uitte een pijnlijken kreet en wankelde...
Gij hond, gilde ze en dan vuurde ze af... driemaal
achtereen.
De Havik wankelde, liep eenige passen achteruit en
stortte dan tegen de muur neer. Als versuft bleef hij
tegen den muur zitten.
In goede instellingen wordt enkel Globe
geschonken, maar mijdt U ifoor na
maaksels in tweede rang huizen.
