GLOBE f ZWENDEL 1 A Verfrisschend, uitnemend fijn van smaak, onverge lijkbaar om zijne zuiver heid, is Globe de uitge lezen drank voor ieder die aan sport doet. DE ZIEL DER CITROEN Ha ik kon toch wel eens kijken, mediteerde ze en waarachtig ze had het zelfde lot als Margriet ondergaan. De lakens lekten, de dekens waren vochtig, de matras was door en door nat en onderaan drupten traag de waterdroppels op den grond, waar reeds een heele plas lag. Dat is gemeen, siste ze en zonder dralen ging het eerst naar Margriet om het geval te melden. Zeg, riep ze halfluid, ze hebben bij mij ook alles onder gegoten Margriet begon te lachen lijk een bezetene. Toen op een dïaf naar Bee, die uit haar droomen gewekt was door 't lachen van Margriet, ze kreeg een schommeling waarbij ze alle sterren zag; Jupiter en Mars draaiden met een duizelingwekkende snelte voor haar oogen en toen ze weer volkomen vaststond op de planeet Aarde, was Marie-Louise al weer verdwenen. Margriet en haar medeplichtige moesten den ganschen nacht op den grond slapen en dat vond Bee erg plezierig. Nu zullen ze tenminste hun bekomst hebben mij te plagen, fluisterde ze tot Jos. Den volgenden morgen was ge<en enkele betrokkene om a3n te spreken. Margriet en Marie-Louise omdat ze niet hielden van plankenvloeren. Bee omdat ze tegen wil en dank aan astronomie had moeten doen, en Jos omdat ze telkens door 't gerucht was opgeschrikt. Maar daar bleef het niet bij. Juffrouw Piets wist door een van de leerlingen, die de rol van verklikster speelde, het heele geval, had een onderzoek ingesteld en was tenslotte na alles volledig op een verslagboek geschre ven te hebben naar Mevrouw de bestuurster getrokken met het gevolg dat de drie hoofdpersonen naar 't bureel mochten komen, iets waar ze natuurlijk heel tuk op waren. Na drie kwartieren in het bureel gezeten fe heb ben, verscheen Mevrouw. De handen in elkaar gevou wen, een impassiebel-boos gelaat. Als op bevel stond het trio op en bogen gelijk knipmessen. Mevrouw nam haar face-a-main bekeek de drie ik weet niet hoe en waarom gezichten, hapte een paar maal in de lucht en begon Ja nietwaar, ik heb daar iets heel, heel ergs ver nomen en waardoor ik zeer boos ben, Marie-Louise loerde even naar de zeer booze mevrouw, en, zoo ver volgde mevrouw, als ik zeer boos ben, ben ik niet goed geluimd en daarom zal ik streng zijn!... Marie-Louise voelde een ruk aan haar voorschoot. Margriet glimlachte. Bee werd van bleek groen. Nu zult ge alle drie, hier maakte mevrouw weer gebruik van haar face-a-main gedurende de ver lofdagen, die nog te wachten staan, hier blijven en onder juffrouw Piets toezicht bestudeeren Gebruik van H2 O of water en Gebruik en onderhoud van matrassen Hierop mochten ze gaan. De drie vijandinnen bekeken elkander, begonnen luidop te lachen om die rare straf en sloten vrede. 't Kan mij allemaal niet schelen, bromde Margriet, maar dat we niet naar huis mogen is erger, heel erg zelfs. Ja, wedervoer Marie-Louise, en daardoor ben ik erg boos En als ik boos ben, ben ik niet goed geluimd, besloot Bee!... Brugge. Maria VAN SINTRYEN. Uit Een Kostschooljaar. Lize Verhaesten liep in de Hoogstraat. Ze zocht een betrekking. Ze was blousen^-maakster of w.inkel-juffrouw of tweede snijdster, al naar 't uitkwam. Hé, Lize kent ge me niet meer Kent ge Emile Kappel uit Antwerpen niet meer Lize wist niet zeker of ze den dikken man met den uilenbril kende maar als 't een landgenoot was... Vlug noemde hij een paar wederzijdsche kennissen... o ja... ifiaar in de zeven jaar dat ze m Holland was had ze zooveel menschen ontmoet en vergeten... Wat voert ge tegenwoordig uit, Lize? vroeg Emile. Zoeken, antwoordde het meisje. Ik ben 't laatst blousen-maakster geweest, maar kreeg ontslag door het slecht seizoen. Ik had zeshonderd gulden opgespaard en gaf ze mijn neef om een taxi te koopen en dan zouden we de opbrengst samen deelen, maar ik heb hei$ nooit teruggezien en het geld ook niet. Zoo, zei Emile, en toen vertelde hij dat hij last had met schuldeischers. Hij had een grooten voorraad •stukken zij en wilde die nu vlug enderhands verkoopen. Misschien wilde een van Lize's vroegere patroons een koopje maken zij kon dan een aardige commissie verdienen door partijen tot elkaar te brengen. Lize vond 't wel iets. Den volgenden morgen ging ze naar haar laatsten patroon, meneer Mandelboom. Ze liet hem de stalen zien, die Emile haar gegeven had. De kwaliteit was puik en de prijs één derde van de markt waarde. Mandelboom had er wel zin in. Hij ging met Lize naar Suisse om Emile te ont moeten. Deze herhaalde de schuldeischers-geschiedenis en verklaarde, dat hij alleen tegen contant geld zaken wilde doen. Mandelboom zou den volgenden dag tien duizend gulden meebrengen. INDIEN DE CHICOREIËN ZICH EEN KO NINGIN KOZEN, zou het de Trappisten Vin cart *ijn. 334 ONS LAND IN WOORD EN BEELD Viering van het Tabaksfeest op Sleyhaege-Oost- Nieuwkerk. Hij deed 't ook. Emile telde het geld na en deed het toen in een enveloppe, die hij uit zijn tasch haalde. Hij plakte sluitzegels op de vijf hoeken aan den achterkant en legde toen de enveloppe in een krant om de zegels vast te strijken, en haalde toen... uit een andere vouw van de krant een andere enveloppe, gevuld met scheur papier. En die gaf hij aan Lize. Ik stel voor, sprak Emile tot Mandelboom, dat we juffrouw Verhaesten 't geld laten bewaren, tot we van uw magazijn hooren dat de partij is afgeleverd. Ge 733 kent haar en weet, dat ze te vertrouwen is. Mandelboom vond het een goede schikking en hoorde met pleizier, dat de ander nog meer goed te verkoopen had. Een paar minuten laten stond Emile op zijn tasch en jas liet hij op den stoel naast Mandelboom liggen en ging naar de telefoon om te informeeren, of de ver zending uit zijn pakhuis al was geschied. Hij kwam niet terug. Na een kwartier kreeg Mandelboom achterdocht. Hij nam Lize de enveloppe af en riste die open. Er viel enkel scheurpapier uit. Dievegge, schreeuwde hij. Lize zat verstomd. Eer ze goed wist wat er gaande was, had een politie-agent haar in bewaring genomen. Tevergeefs riep ze de waarheid uit Ik heb ze alleen in relatie gebracht, om provisie. Waarom moet ik dan aangehouden worden Zij wacht nu wat de justitie beschikken zal. Naar den dikken Emile Kappel wordt ijverig gezocht. DETECTIVE. MODERNE RAAD Wat zullen wij nu met onzen blinden Hector doen? Ik kan maar niet besluiten om hem van kant te maken. Wel, zet hem op straat en laat hem door een auto overrijden; dan krijgen wij ook nog schadevergoeding. Criticus. Ik zou u raden, uw stuk zoo te verande ren, dat de held zich niet vergiftigt, maar zich doodschiet. Treurspelschrijver. Waarom Criticus. Dan wordt.het publiek weer wakker. In goede instellingen wordt enkel Globe geschonken, maar mijjdt U voor na maaksels in tweede rang huizen. V c—O --t WEST uisiï

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Ons Land | 1927 | | pagina 13