s
NELLY'S SNOEPREISJE
H
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
771
ONZE BUITENLANDS-SERIE. Eer, kijkje in de Bernina-Alpen, op de grens van Zwitserland en Italië.
HHIIIIIHHIIHHIHIHIIIIIIIHIIHHIIIIIIIIIIIIIIHIIUIIIIIHIIIIHIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIHI
li
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH1 d°°' Willemien Jan.
lniiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiil iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM
Nelly stond in verrukking. Kwam dj in een lusthof,
of in catacomben waar gefeest werd Daar rechts be
vond zich hoog, als was het een Hollandsche molen, de
Moulin Rouge met roode lichtjes. Langzaam draai
den de wieken als werden zij zacht door den wind in
beweging gebracht. FantastischBeelderig Op be
bloemde zuilen rustten bakons versierd met guirlandes
van roode, gele en blauwe lichtjes. Aan de zoldering
prijkten vijf lampen, een groote in het midden en vier
kleine aan de kanten. Ze verspreidden met' hun zijden
kappen getemperd licht boven de dansers, die, over den
gladden vloer in rythmische bewegingen, elkaar volgden
O! ze moest dansen, meedoen... Zeeleg de mantel en
hoed af en stond in extase tce te kijken. Ze bemerkte
niet, dat een heer moeite deed haar aandacht te trekken.
Hij zat eenige tafeltjes verder en kuchte. Ze keek hem
als bij toeval aan en dacht
Wat zou die moeten hebben
De dans was geëindigd.
Ze zag verwonderd toe, want men ging uit elkaar of
een meeting afgeloopen was. De dame werd niet naar
haar plaats gebracht. De heer maakte zelfs geen buiging.
Weer klonk de muziek.
Dames en heeren stonden op, gingen elkaar tegemoet,
alsof de dansen besproken waren. Doch een enkele oog-
knip, of vragend kijken van den heer, zegde haar ge
noeg ze wisten dat de dans voorbehouden was.
Ook Nelly zag een heer haar een wenk geven en al
vorens zij zelf goed wist, wat hij van haar verlangde,
ging ze hem tegemoet.
Hun handen omsloten zich en Nellly voelde zijn rech
terhand als een steun in haar rug. Zijn adem beroerde
haar wang en nu en dan bleef zijn blik op haar geves-
tigd.
Ze beefde als een riet. Zou het wel gaan Zou ze het
er goed afbrengen De vloer was zoo glad Als ze eens
viel
Een heer naderde, nam haar met gulzige blikken op.
Mag ik u thuis brengen vleide hij.
Dank u. Mijn hotel is dicht bij.
Dus u hebt een kamer
Natuurlijk lachte ze nerveus.
Hij kwam dicht aan- haar zijde, terwijl ze voortging
en fluisterde
Mag ik meegaan
Er zullen nog wel kamers vrij zijn, sprak ze bemoe
digend. Ze vond het zielig dat die man daar liep te
dwalen en dat hij geen kamer had.
Hij kneep in haar arm.
Oolijk ding Je doet, of je mij niet begrijpt.
Nelly sprong terug, zei verward
Wat, wat wilt u
Onbetaalbaarglimlachte hij en dacht zeker een
artistje voor bijrolletjes in de Folies-Bergère Ze
spreekt zoo zuiver Vlaamsch.
Dan, in plotseling begrijpen van zijn weerzinwekkend
doel, keek ze hulpeloos rond. Hoe kon ze hem ont-
loopen
Hij versperde haar den weg, bedelde
Vijftig franken voor één zoen van je malsche
PZe hijgde van verontwaardiging en gaf hem onbe
dacht een klinkende klap in zijn gezicht, duwde hem
met forsche hand op zij en rende de leege' Adolf Max-
laan door. En telkens even omkijkend, of hij haar niet
volgde, haastte ze zich naar het hotel.
Morgen zou ze vertrekkenODie man met zijn
waterige oogen en naar dTank riekenden adem
Ze rilde zou dat zoo iemand zijn, waar Mies over
sprak
Zorgvuldig sloot ze haar kamer en kroop diep onder
het dek. Ze kon den slaap niet vatten, dacht over de
geheimen van een wereldstad, waarvan Mies enkele
sluiers had opgelicht, ha3T vaag beelden toonend, die zij
Doch hij leidde haar. En de lessen, op kostschool en zich nu in haar ware gedaanten kon voorstellen.En uit de
die van Mies indachtig, kwam ze in d'en pas. boeken, die ze van Mies kreeg en die ze thuis op de on
mogelijkste plaatsen wegmoffelde, bang voor Gerard...
Verbeel je, dat die man haar eens in een verdacht huis
gebracht? Of verhandeld als blanke slavin?... Dan
dacht ze weer aan het prettige dansen, de heerlijke mu
ziek.
Op haar verzoek werd ze om acht uur gewekt. Neen,
ze bleef niet langer. Ze had al genoeg van haar uit
stapje O Die nare man van 's nachtsAls ze daar
aan dacht, huiverde ze.
Vlug aankleeden, ontbijten, de nieuwste dansen, die
Toen de muziek ophield en haar danser heenging,
stond ze even als een kat in een vreemd' pakhuis, ging
daarna, er zich van bewust zijnde, dat ze hevig kleurde,
naar haar tafeltje.
Telkens weer ruischte muziek en bevond Nelly zich
onder de dansers.
Zij had zich bij een gezellig groepje aangesloten en
voelde er zich weldra bij thuis.
Ze brabbelde Nederlandsch en Fransch door elkaar
en schaterde het mee uit, als de anderen om haar
vreemde uitdrukkingen lachten. En eveneens als allen ze nu kende, koopen en naar den trein. Ongeveer twee,
zong ze mee als er gewalst werd Marquitta, Mar
quitta Het ging er lustig toe Tango, Fox-trott,
Step..., afwisselend met wals en zang van artisten, dan
sen door Haïra, la danseuse au serpent en het ballet
van de Girls van den Moulin Rouge
Wat genoot ze
Laat in den nacht, ze zag dat het één uur was, sloop
ze als Asschepoester stil weg, bang, dat men haar zou
weerhouden tot drie uur, wanneer de dancing moest ge
sloten worden.
Buiten stond ze bedremmeld even rond te kijken.
Welke richting ook weer
drie uur kon ze in Nijmegen zijn. Als er eens een brief
was van thuis Dan kwam alles uit Neen, zoo gauw
zou moeder niet schrijven zij, Nelly, moest immers
eerst haar aankomst melden En allen waanden haar
veilig onder de hoede van Bertha. V/at n kostelijke
grap
Ze had het er tot nu toe anders gelukkig afgebracht,
want geen enkele kennis, uitgenomen Nora, die voor een
maand naar Parijs was, had ze ontmoet.
Alles was in orde de muziek had ze op de Adblf
Maxlaan kunnen koopen de koffer stond gereed en de
nota was betaald.
Nelly telde uit, ze hield nog genoeg over voor haar
reis naar Nijmegen en Amsterdam.
Men bracht haar naar het Noordstation. Ze zou nu in
Antwerpen voor Holland moeten overstappen.
En stil dook ze in een hoekje bij het venster van het
compartiment, tevreden, dat ze nu weer naar de familie
ging en in het heerlijk vooruitzicht daar Sint-Nicolaas,
Kerstmis en Nieuwjaar' te kunnen vieren.
Eenige uren nadien viel ze haar züsfcer om den hals,
blij een bekend gezicht te zien.
En hoe maken ze het thuis vroeg Bertha.
O Ja BestDuizend groeten.
Je ziet er .vermoeid uit. Nel. Drink een kop thee,
dat zal je goed doen.
Reizen vermoeit altijd een beetje. Dus weer zonder
meid!?
Bertha kreeg een kleur.
Wat is er Bert? Je verbergt me iets. Was dat dan
de reden niét?... O! Nu begrijp ik het, die pekelharing
heeft me weer een spaak in het wiel gestoken. En met
iets bangs in haar toon Is hij nog niet komen zien, of
ik wel hier ben
Gerard heeft het goed met je voor, heusch, Nel.
Je moet niet met dien jongen en Mies omgaan.
Ik heb er genoeg van omdat relaas aan te hooren.
Zwijg zwijg in 's hemelsnaam Maar, o, die Gerard
Ik zou hem kunnen wurgen
Kind toch, wat 'n gezegde.
Geef me een siigaret. Bert, als dk je verzoeken mag,
om mijn zenuwen te stillen. De mijne heb ik allemaal
onderweg opgerookt.
In den trein Dat doet een net meisje toch niet
Als het nu nog thuis gedaan wordt.
Ik ben" ook geen net meisje Toe nou, ik snak er
naar.
- Je bent zoo overdreven modern...
En jij conservatief, nog uit de oude doos, neem me
niet kwalijk... Ik eet al die koekjes op, want ik val om
van honger.
Heb je thuis dan niets gebruikt
Thuis O ja natuurlijk Waar is Henk
Ziekenbezoek. Wij hadden je al eerdèr verwacht.
Nu komt het, dacht Nelly. 'Haar hart klopte. Ze
roerde in haar kopje, of ze vischte naar het klontje sui
ker. Waarom vroeg ze.
Omdat ik drie dagen geleden al schreef.
Nelly heramdende.
O Is 't anders niet
Wat ben je vreemd, Nel.
Jij ook, Bert. Je bent vermagerd en toch zie je er
welgesteld uit. Je hebt een geheel ander gezicht gekregen.
Dat meen je maar...
H'm Zeg. die. sigaretten moeten zeker nog ge
rold worden?... Nou, laat het maar! Misschien kun jij
nu niet tegen rook. H'm In den trein heb ik een dame
uit het compartiment gerookt.
Zat jij dan in een heeren-coupé
Die dame -toch ook, hoe kon ik anders En Nora..
Dat klontje wil niet smelten, zei ze haastig, roerend of
ze pap voor aanbranden wilde behoeden. Wat moest ze
op haar woorden passen, als Bert nu maar niets vroeg
Wat is dat van Nora en wie is Nora
V: -
