ONS LAND IN WOORD EN BEELD
775
Daar heb je het gedender in de glazen, dacht Nelly.
Och zei ze onverschillig. Ik herinnerde mij iets
van vroeger. Ze sprong op. Daar is Henk
Doch het was Lien, die een telegram bracht, dat zoo
jiiist besteld was.
Zoo, Lienepien
Dag juffrouw Nelly, glimlachte de meid heen
gaande.
Nelly, niet zoo familiaar zijn, bestrafte Bertha.
Nelly gaf geen antwoord, vroeg bang
Van... thuis? Haar hart klopte weer wild,
Ja. Pa vraagt, of jij hier bent.
Ook een bak, zeg Waar zou ik anders zijn Moet
ijk thuis komen b
Daar seint pa niets van.
Nelly dacht na. Wat zou dat beduiden Zou haar
dan toch iemand gezien hebben
Ze was plotseling stil, zat te droomen tusschen de kus-
- Eerst een veulen en nu...
Een schaap, voltooide Henk. Kom, Nel, wordt eens
wakker en speel aanstonds eens een deuntje piano anders
komen wij onder den indruk van je neerslachtigheid.
Na tafel stond ze op, gewillig, loom, vroeg
Een wiegeliedje zeker
Ze bladerde lusteloos in het muziekboek, doch toen
ze speelde, ruïschte haar de muziek van den Moulin
Rouge in de ooren.
Plotseling jubelde ze i j
Ik heb lollige stukjes' van Br... Amsterdam meege
bracht! Die moeten jullie hooren Zet tafel en stoelen
aan den kant, want aanstonds zijn jullie aan 't dansen.
Dat voorspel ik je
Ze stoof de kamer uit, holde fluitend de trap op als
een kwajongen.
Dat is de oude Nel weer, zei Henk voldaan. Ze is
haar kuur weer vergeten. Geloof me beste, ik heb haar
sens op de sofa. Alle mogelijke veronderstellingen scho- liever zóó dan zoo stil.
ten haar door het hoofd. Maar ik heb ze nu liever niet luidruchtig, bekende
Als gelukkige afleiding kwam Henk, Bertha's man en Bertha,
kuste zijn schoonzuster dat het klapte. Hij schudde haar Dat kan ik begrijpen, vrouwtje, stemde hij in, haar
eens flink bij de schouders. vlug zoenend.
Zoo, kom jij ons eens opzoeken Braaf van je, -- Hier zijn ze, kwam Nelly binnen. Moet je hooren
hoor
En plotseling, onverwacht, vroeg ze
-Wanneer komt hier een kind
Bertha stond paf, mompelde verbaasd
Op haar leeftijd 1 Hoe is 't moge
lijk Zulke vraag
Moest ik daarvan onkundig blij
ven Denk je soms, dat ik niet weet wat
het huwelijk beteekent Jij wist dat mis
schien niet eens toen je trouwde?... Net
iets voor moeder om je onkundig te la
ten.
Bertha bleef haar verstomd aankijken.
Dat mag je gerust weten, Nelly,
antwoordde Henk, maar je kent Bertha
in dat opzicht.
Nou! Ik vind het verrukkelijk! Ik
wou, dat ik nu al moeder kon zijn. Ik
ben dol op kinderen Begrijp jij, Henk,
waarom ongehuwde moeders met minach
ting bejegenld worden
Bertha schoot uit
Nelly, hou op Daar heb jij geen
verstand van
Verontwaardigd keek Bertha haar zus
ter aan, daarna haar man, als willende
zeggen
Dat komt er nu van zulke moderne
opvattingen er op na te houden.
Henk bedwong zijn glimlach.Hij mocht
zulke meisjes wel
Welnu, Henk, wanneer wordt ik
tante begon Nelly weer.
Over drie maanden waarschijnlijk.
Over drie maanden En waarom
Waarschijnlijk Jij als dokter zult er toch wel mee op de
hoogte zijn.
Je bent al te nieuwsgierig, Nel. Wacht den tijd
maar af. We zullen je dan wel als kindermeisje noodig
hebben.
BestJe kunt op me rekenen.
Sientje kwam waarschuwen dat de soep op tafel stond.
O Ik heb zoo lekker in Brus.in Kras met pa
eens gedineerd begon Nelly enthusiast, daarna met da
lende stem, omdat ze zich versprak.
-Wanneer vorschte Bertha, 't Is anders pa's ge
woonte niet.
Een drie weken geleden, loog Nelly. Ze gloeide
gewoon. Wat stak ze zich toch in een wespennestZe
moest nu voortaan op haar woorden passen, of ze nog
op kostschool was.
En waren er veel jongelui vroeg Henk met een
knipoogje.
Bertha keek hem aan als een oude juffrouw wier leef
tijd gevraagd wordt.
Het gesprek wilde niet vlotten en door geen enkelen
kwinkslag, van Heiik sloeg de drukkende stemming van
Nelly tot vroölijkheid over. Ze peinsde maar steeds over
dat telegram, daarbij was ze bang zich te zullen verpra
ten. Ook dacht ze aan het aanstaande moederschap van
haar zuster. Ze wist, dat de wereld haar nog veel ver
borgen hield, niettegenstaande zij veel dingen begreep,
die men voor haar wilde verdoken houden. Juist door
dat geheimzinnig gedoe, maakte ze veronderstellingen en
zocht in elk gezegde, in elk gebaar een verklaring.
Waarom had mama niet gezegd, dat Bertha moeder
werd Waarom haar niet ingelicht Zij ook zou toch
eenmaal een gehuwde vrouw zijn Als ze nu eens niets
begrepen had, wie weet, waar die man in Brussel haar
heengevoerd zou hebben Gelukkig had zij op het laat-,
ste oogenblik vermoedens gekregen, die haar het slechte
van zijn bedoelingen deden inzien.
Zit je te droomen, Nel?
Ze schrok op, glimlachte suf.
Henk plaagde
Ik wed, dat je je pekelzonden zit te overdenken.
Ze keek met argwaan naar hem op. Zou hij iets van
haar reis wéten Zou ze nu voortaan telkens door die
gedachte gesard worden
Je bent veranderd, Nel.
Bertha glimlachte
Eenig
Ze rammelde de deuntjes af, zong de wijsjes mee. Ze
wendde zich om, triomfantelijk, de oogen glanzend
Haar lieveling-en. Als speelmakkertje hebben ze. zooals een ander een hondje
of een katje heeft, ieder een speenvarkentje.
-- Welnu?... Dansen jullie nog niet Stommerik, die
ik ben 't Is niet goed voer Bert.
Bij wie heb je die muziek gekocht vroeg Bertha.
En Henk opgetogen riep
Die moeten wij hebben 1
Nelly zat als versteend. Daar had je het wespennest
weer.
In... in Amsterdam natuurlijk!
Ze boog zich diep over de muziek om haar gloeiende
wangen te verbergen.
Henk, over haar schouder, las
Marquitta wals. Toen nam hij de andere bla
den. Rosa de Puego tango argentin Si tu vois
ma Tante fox-trottPourquoi l'ai-je embrassée
step... Zeg, die moet je ons opzenden, of laat deze hier
en koop jij andere, dat is nog gemakkelijker.
Voor geen geld wilde Nelly de stukjes missen. Ze
zocht een antwoord.
Dat is toch geen muziek voor ons, bracht Bertha
in.
Staat er het adres van den boekhandelaar niet op
keek Henk. Hier een stempel van Librairie Mooren,
Brussel.
Het koud zweet brak Nelly uit.
Ik..., ik kocht ze toch in Amsterdam in een bui
ten wijk, stotterde ze. Ik ken den naam niet, maar ik
denk, dat ik den.winkel nog wel zal vinden.
Anders schrijven we rechtstreeks naar dit adres,
gaf Henk voor.
Zooals je wilt, ja, dat zou het beste zijn, zei ze
opgelucht. Toen druk, zenuwachtig O ze zijn reuze-
verrukkelijk Ik heb ze allemaal gedan.gehoord, zien
dansen door Mies Steenhof.
Teen Bertha dien naam hoorde, trok ze het voorhoofd
in rimpels.
Maak je toch niet zoo zenuwachtig, Nel, waar
schuwde ze. 't Is bij jou altijd hollen of stilstaan. Zie
eens Henk, wat 'n kleur ze heeft,
Nel is nu in de jaren dat ze over alles enthusiast
uitvalt en ik wed, dat als een jongen haar aankijkt, ze
denkt, dat hij verliefd cp haar is.
Nelly gierde.
Bertha mompelde
Maar Hepk
Op dien leeftijd zit er nog geen ernst in.
ZooZou je denken, mijnheer de dokter vroeg
Nelly plotseling kalm. Je zult eens zien, hoe ik Bertha
nu vertroetelen zal... En nu ga ik slapen, sprong ze op,
tenminste aks ons aanstaande moedertje mijn hulp niet
noodig heeft.
Ze keek lang haar zuster aan, die verlegen bloosde.
Ze hemaiu
-- Bert, je zult een lief moedertje zijn en jij Henk
hij bemerkte, dat ze iets spottends ging zeggen een
akelige vader, wed ik.
Ze gildé, greep naar haar hoofd en snelde naar bo
ven, want Henk bombardeerde haar met kussens.
Ze kwam nog eens even terug, plaagde
Ik wed, dat je kind een apegezicht zal hebben,
zcoals jij zooals jij Een apegezicht
-- Wacht maar morgen dreigde hij.
Boven zong Nelly het nieuwste danswijsje, zich be
wegend rond de tafel Marquitta, Marquitta. De lamp
wiegelde.
Bertha keek bezorgd naar boven.
Ik geloof, dat ze aan 't walsen is, Henk.
Och Ze is jong en nog echt bakvischachtig.
Nou, ik weet niet, ze heeft -toch gauw mijn toe
stand geraden... En dan die nieuwerwetsche begrippen...
Ik mag dat wel. En als zij met je over je aan
staande moederschap spreekt, wees dan niet zoo preutsch.
Een jong meisje moet wat van de wereld kennen. En jij,
je ouders en Gerard stellen jullie op dat punt wel wat
al te belachelijk aan... Waarom mocht ze
niet schaatsen met jongens en meisjes, al
zijn dezen dan ook niét van onzen stand
Ik kon me vroeger meer met kinderen
vermaken die van minder afkomst waren
dan ik. Flauw en dom van Gerard om
haar onder den duim te willen houden.
Men kan nooit weten, waar zulke
omgang toe leidt.
Och vrouwtje. Na den oorlog is
er een andere geest odder het volk geko
men en het jonge geslacht komt onwille,
keurig onder den invloed ervan. Dat is
een stroom waar het niet tegen bestand
is, die het meevoert, voortstuwt zooals de
wind het stof voortdrijft. De menschen
zijn niet meer onderworpen. Ze zijn op
standig, steeds in verzet, of hun gemoed
geen rust kent. En dat is het, wat heiden
ten dage het leven vermoeilijkt. Niemand
is tevreden. Ik, als dokter, spreek van
ondervinding. Er is gisting onder de men
schen. Ze zijn allen strijdvaardig door
hetgeen in de laatste jaren is voorgeval
len. Ze zijn op hun qui-ivive, geharnast
en gepantserd... Ze zullen strijlden voor
het minste strootje dat men in hun weg
legt. Ik bedoel niet voor hun land, maar
/oor eigen recht, hun eigen ik.
De menschen zijn meer lusteloos,
dunkt me, Henk.
Integendeelzie eens de jongeren
Wilskracht laait in hen op, om iets te kunnen uitvinden,
dat de wereld verheffen zal en het menschdom steuneu
Ik kan mij niet tegen het streven van idealisten en futu
risten verzetten, want zij bewijzen krachtigen wil er
moed te bezitten, menschen te zijn met stuwedde geest
drift...
Toch over het algemeen laat de mentaliteit van
'het volk veel te wenschen over, bracht Bertha in, om
niet van de moraliteit te spreken. En ik ben bang, dat
Nelly eveneens lichtzinnig zal worden. Hoe kan zij, op
haar leeftijd, over mijn toestand spreken Ik schaamde
mij voor haar.
Wees maar niet bezorgd over je zusje. Haar ge
loef blijft de grondslag voor het goede. En Gerard is als
een waakhond voor haar. Maar hij drijft het wel wat
ver, want het is niet enkel zijn bezorgdheid om haar,
die hem zoo doet optreden, maar zijn haan moet koning
kraaien zijn wil moet geëerbiedigd worden. Ik beklaag
Nelly van harte met zoo "n broer.
De deur werd geopend en Nelly, in pijama, kwam
binnen, vroeg of Henk vader zou laten weten, dat ze
veilig in Nijmegen was.
Maar, Nel, hoe durf je zoo, bestrafte Bertha.
't Zou watHenk zal wel meer dames in pijama
gezien hebben, denk ik. Dat jij nog een nachtjapon
draagt, dat behoort zoo bij je cuderwetsche ideeën, zus.
Ben ik geen knappe jongen glimlachte ze. Ze danste
even en zingend ging ze weer naar boven.
Henk verkneukelde zich zoo 'n spring-in-'t veld gaf
leven in huis. Wat was Bertha dan toch altijd anders
geweestDie Taakte nooit uit de plooiEen ware doch
ter van strenge, deftige familie, die voor geen moder
nisme vatbaar was. Toch hield hij veel van haar, mis
schien om haar correctheid, haar voornaam optreden.
Henk ging het telegram verzenden en Bertha begaf
zich naar boven. Ze wilde Nelly nog een berisping toe
dienen, maar deze hield zich slapende, wel wetend, wat
haar anders te wachten stond.
Den volgenden morgen was Nelly al vroeg bij de hand
en zorgde voor het ontbijt voor Bertha, dat zij boven
wilde brengen.
Henk kwam de kamer in, zeggend
Mijn kompliment, hoorJij kunt uit de veeren, zus
- Wordl voortgezet.)
