Wal de Klokken vertellen
De Blijde Terugkomst
220
ONS LAND IN WOORD EN BEELD
Als de zon des morgens haar verblindend goudlicht
over de wereld giet. komen de bonzende klokkeklanken
uit den toren geborreld, lijk het water van den berg
stroom.
Helle en volle tonen doorzinderen de lucht en doen
alles weergalmen met hun forsche stem, de stem van
den plicht, die u toeroept Naar den arbeid En
alles herhaalt vroolijk aan de ontwakende menschen
Naar den arbeidNaar den arbeid 1
Gedurende den dag verandert
de stem der klokken nu eens zal
zij tintelen van vroolijk geluk, dan
zal zij Tillen van zware smart, of
wel zij trilt en doet harten beven
van fierheid of doet in stille gods
vrucht de trotsche hoofden der
menschen buigen voor de stem van
hunnen God.
Wat sprankels van vurige lief
de spatten er uit het kiokkengeluid
bij het vieren van een huwelijk
Welke darteling van geluk en
vroolijkheid spreekt er uit eiken
kiokkeslagWat een zaligheid,
wat een rijkdom, doet di» twee
liefhebbende harten beven, die zich
gaan vereenigen om te leven voor
elkanders geluk.
Maar wat een akelige tegenstel
ling vormt die stoet van vreugde
en leven met den stoet van droef
heid en doodEn de klokken, zij
luiden en treuren dof en traag
zaam. Zwaar en fel. bonzen zij in
machtige gulpen door de bemoste
galmgaten, de wijde, ijle lucht in.
en zingen een lied van wanhopige
smart, welk weerklank vindt in
de schokkende harten der men
schen. daar beneden in den zwar
ten lijkstoet.
En toch. er trilt een machtige
zege in de breede concentrische
golvingen van het klokkenlied,
t Is het gedacht aan de eeuwige
opstanding in t andere eindeloos
gelvkkige leven.
En weer opnieuw beuken de hamers tegen de bron
zen klokkewanden en jubelklanken, vreugdespranken
doen zegevierende menschenharten trillen van geluk.
Geen droefheid nu. maar fierheid en edele trots wor
den op de klankenvleugels gedragen. Overal bonzen en
tampen klokken en klokjes over het gansche vreugde
dronken land. De beiaarden, door beroemde meesters
bespeeld, klingelen en de teedere tonen huppelen en
dartelen van vreugdetrots. over de hobbelige huizen
daken Zoo zingen de gulle klokken hun zegelied.
Hoor. wat lieflijke tonen er door de luchten zweven.
Driemaal drie kleppen kleine klokjes, als zilvergerinkel
en kristalgeluid, uit de groene galmgaten van dichter
lijke dorpstorens. Als vlekkelooze, blanke duiven stij-
(Ver volg)
We maken een halven cirkel over het vliegveld en
zetten daarna koers naar Parijs, dwars over Brussel
heen. dat geheel en al gehuld ligt in de nevelen onzer
moderne, onvolprezen Lentes. We zweven over het
Gare du Nord en het Palace Hotel, vanwaar we een
half uur geleden per auto vertrokken. De Eglise Sainte-
Maric tracht er met haar geweldigen groenen koepel
doorheen te dringen en slaagt hierin juist genoeg om
ons in de gelegenheid te stellen ons te orienteeren. In
de "verte doemt, als een baken in zee. de sombere, maar
machtige silhouet van het Palais de Justice op. We la
ten het trotsche gebouw links van ons liggen, stevenen
over de Gare du Midi en volgen het kanaal van Char
leroi. Vijf minuten later ligt Brussel als een grijze sil
houet achter ons en zweven we boven de diep-groene
wijden van Brabant De nevels beginnen op te trekken
en we ontdekken heel ver onder ons de omtrekken van
een popperig stadje, waarbij een coquet kasteeltje, dat.
verscholen in zijn groen en omlijst door een vijvertje,
ons tegenschittert als een fijnen smaragd in zilver. De
wegen slingeren zich door het landschap als dunne lijn
tjes. waarlangs zich traag de voertuigen bewegen. In
de verte doemen reeds de torens van Hal op. Even later
gen de heerlijke, reine klanken door de heldere ruim
ten. De menschen buigen eerbiedig het hoofd en bidden
stil Ave Maria
De gevleugelde klokketnllingen slieren duizelingwek
kend snel. in spiraalvorm, de hoogte in. naar het sier
lijke blauwe daarboven. Alles is stil nu.
's Avonds vliegen verlokkelijke hemelboden van
schoon klokkengelui door het luchtruim en kondigen
het rustuur aan voor de wroetende menschen.
Met innig genoegen luistert men er naar. en als het
lied geëindigd is, heerscht de eenzaamheid over het hart
en een zachte weemoed hangt over de wereld.
J. VERBAET.
Mei was gedaan. Op een wattig-wit wolkje dreef
Ons Lieve Vrouwken naar de hooge, ijzeren hemelpoort.
Petrus stond in zijn breeden, grijzen baard te lachen op
den drempel.
Ave Maria, groette hij hoofdbuigend.
Goeie morgen. Petrus, goeie morgen, ze wachten
al op mij zeker
Ja. Lieve Vrouw, knikte Petrus met het fijnste
stemmetje dat hij had.
Met kleine, vlugge voetjes stapte ze dan. zijig-ruV
schend, door den langen marmergang, heelemaal tot aan
het einde, waar een dik. witte, marmeren poort open-
zweeft onze machine over de geweldige steengroeven,
die het stadje, als een gordel van loopgraven omlijsten.
Plotseling zien wij onzen piloot een beweging ma
ken. Wij gaan een kijkje nemeé* in de cockpit
de plaats van den bestuurder en zien hem zijn lucht
net gereed maken voor de draadlooze gesprekken. Hij
meldt aan de draadlooze stations in Holland het uur
van zijn vertrek uit Brussel en de plaats, waar hij zich
momenteel bevindt. Hoe de gesteldheid van het weer is.
heeft hij vóór zijn vertrek te Brussel reeds vernomen.
De radio-telegrafist op het station in Holland geeft hem
bericht van ontvangst en het eerste gesprek is afgeloo-
pen Hieronder een foto van de plaats van den bestuur
der. Men ziet er het hoogtestuur. het wiel daar
achter het stuur voor het roer. dat met de voeten be
stond van een enorm-groote zaal. Hier was alle hemelsche
pracht bijeengehaald. Aan 't einde der zaal zat de Schep
per onder een baldakijn van zuiver goud. Daarboven
zweefden en schalmeiden kleine engeltjes dooreen.
Enkele trappen lager zat op een eigen bank een oud.
mager man de H. Jozef.
Links en rechts stonden al de groote heiligen nevens
elkaar en vormden alzco de haag van de deur tot aan
den troon. Ze schitterden allen in zilver-zijen mantels
en hun gelaat was frisch als morgendauw. Daarachter
krioelde het var» engelen in witte en blauwe kleeren.
met roode roosjes in hun blonde lokken en achter die
drukpratende engeltjes stonden eenige bevoorrechte
gelukzaligen, in een groen kleed,
doodernstig te staren naar al die
kleurenpracht. De muren waren
behangen met fhiweelblauwe dra
perieën, waarop gouden lelies ge
borduurd waren. Een schitterend,
wit licht danste en wipte tusschen
die zuiver, zoete wezens.
Aan de deur stonden Raphaël
en Gabriël in een wit kleed, dat
kaasrecht in stijve plooien hing.
Ze reikten ieder Maria een hand
zoohaast deze de zaal betrad. Dan
schetterde er plots scherpe trom
petten door de groote ruimte en
een stil. droomerigen zang rolde
en dobberde over de hoofden. Ons
Lieve Vrouwken kwam binnen in
haar wit. zijen-zacht kleedje met
den breeden. blauwen sluier en in
haar grooten, Mei-blauwen man
tel, waarmee ze een maand over
de velden had gewandeld. Een
geur van rozen en vcrsche lente
bloemen zalfde uit haar kleed.
Haar blik was lief en van het zui
verste blauw dat men indenken
kan en op haar wangen kleurde de
blos van de jonge Meizon. M#t
een bloemrozigen glimlach groette
ze heel de familie. Traagskens
stapte ze zoo naar voor, haar lan
gen mantel over den grond slepend
en waar ze ging. allemaal blanke
leliën achterlatend
Ze nadert God die plechtig
rechtstaat en op haar marmerblank
voorhoofd een warmen zoen drukt. Dan neemt ze ne
vens Hem plaats, onder het baldakijn en wacht tot den
zang ophoudt om beginnen te vertellen, wat ze in de
Mei. op de wereld, allemaal gezien heeft.
Jos. P. Trouwe lezer.
HEBT GE DAAR OOK LAST VAN
Patient. Dokter, als ik mij voorover buig. mijn
armen horizontaal uitstrek en een circuleerende bewe
ging maak. voel ik altijd zoo n pijn in mijn linker
schouder.
Dokter. Maar waarom moet ge zulke zonderlinge
bewegingen maken
Patient. Weet ge soms een andere manier, dokter,
cm een overjas aan te trekken
wogen wordt. Verder dc verschillende controle-appa
raten. de regulateurs voor de afstemming van het radio-
apparaat. de verschillende hefboomen. waarmede het
toerental van den motor geregeld wordt, enz., enz.
Wie van den grood af de machine hoog in de lucht
ziet zweven, die heeft over het algemeen geen idee.
wat het lichaam van dezen libel, die zich als een ele
gante silhouet tegen de wolken afteekent. inhoudt. De
wandelaar hoort het sonoor geluid en ziet den reusach-
tigen vogel met geweldige snelheid langs het uitspansel
schieten. Maar dat hij. behalve over een hoofd en een
krachtig hart. ook over prima zintuigen beschikt, is
hem meestal onbekend. Op ingenieuse wijze zijn de ge
compliceerde apparaten, waarvan ontelbare draden, als
zooveel zenuwen, naar de instrumenten op de plaats
van den piloot voeren, ingebouwd.
Het eerste elftal der Borgerhoutsche S. K., kampioen der provincie Antwerpen (2* Divisie)
