t— Liederen vsn Emiel EuIIebroeck. De vijfde buadel liederen vaa Emiel Hulle- broï ck is verschenen hij bevat SLAPE ZACbT (Caateels) NOORDZEE (Hiel) JT LiEDEKE VAN DEN SCHILDER (Broec- kaerf IN 'T KLAVERGROEN (De Mey) MIJN IJEV'EIfE (Broeckaert) VAN DEN ZAN GER (Rcné de Clercq). Ziehier hoe de Standaard van Antwer pen Hullebroeck's liederen beoordeelt De Gentsche tooadichter heeft zich sedert een paar jareneen specialiteit veroverd het fijne, hartelijke, guitige volkslied Hij laat den eenen bundel na den anderen verschijnen, tot groot genoegen van zijne vrienden en vereer- ders, die légio zijn. De vlaamsche muziekhan delaars verklaren het luide naar geen liede ren wordt zooveel gevraagd als naar die van Wlullebroeck Ik meen dat hij den goeden weg Is ingeslagen, dien van De Cort en Hiel, die Iwe 1 eens de esthetische epvoerders van hun volk genoemd werden. Hullebroeck heefteven- als zij krachtig meegeholpen tot de heropbeu ring van den Vlaamschen voliszaag en dat in eeD schoone eeretitel 1 Hij heeft de vlaamsche jufvrouwen zijn refreintjes doen naneuren dag en nacht, en dat was geen gemakkelijke taak De hoedanigheden van Hullebroeck's mu ziek zijn genoeg gekend een vloeiende ryth- mus, gen fijne declamatie, een gemakkelijke en toch schilderachtige begeleiding, een uit muntende keuze van versjes. Ik meen niet dat ik overdrijf, zoo ik hem, in naam van heel het vlaamsche volk, geluk wensch met zijn pogen en, gansch in het bijzonder, met bet componeeren van zijn vijfden bundel. Iedere bundel, bevattends zes liederen, is verkrijgbaar bij alle muziekhandelaars, aan den prijs van 2,50 fr. Eene goede opmerking Eene week van Congressen. Deze wctl hebben er te Brussel nog al congresseri plaats gehad. Het eerste congres is gehouden gewor den, Dinsdag avond ona 6 ure, in 't Volkshuis te Brussel. Daar waren de vertegenwoordigers der meeste Socialistische dag- en -weekbladen van 'België, en er is een tijdje besteed aan de Congozaak. Daar is nog al het een en ander afgedaan, maar voor den oogenblik zwijgen wij er nog over. Het tweede congres had plaats Woensdag en Donderdag (beide Kerstdagen) te Brussel, in de Graanbeurs. Daar waren de ANTI-KLERIKALEN samengestroomd, om er de beste middelen te zoeken en te bespreken, om de klerikale re geering omver te wei pen. Inderdaad, het wordt tijd, want 23 jaren bukken wij reeds onder het klerikale juk, dat van Belgenland een verpaapscht nest heeft gemaakt. Daar zijn de feiten klaar en duidelijk bloot- aelegd, er is ons daar aangetoond, met klare en belangrijke verslagen bewezen, wat er reeds gedurende dit tijdstip door de klerikalen is gedaan in het belang der kerk, in 't belang der kloosters, der geestelijkheid, met het geld van Jan en Alleman er is daar ontegenspre kelijk blootgelegd, hoe ons volk ten achteren is in geleerdheid ten opzichte der naburige landeD, hoe de magistratuur, 't gerecht, 't le ger is verpaapscht, in een woord, 't gevaar van zulke toestanden is daar breedvoerig uiteenge zet, en een spreker zegde het goed, wanneer hij uitriep, dat hij niet begreep, hoe't bel- gisch volk zoo laf kan zijn, het langer te willen verdragen. In al die benoemingen, is het vooral de liberale partij, die er het meest beeft om te j klagen, want deze partij is er het ergst door smelten om de klerikalen weg te kegelen, er ook een dag zal komen, dat wij do kapitalist*! bloc zullea zien vormen, tegenover de werkende klasse, hetgeen van nu af, meerma len bestabgd en vastgesteld is geworden. Maar voor den oogenblik doen wij mede met de anti-klerikalen, omdat wij alleen slaande te zwak zijn en aldus mede, helpen om eene partij aan 't bewind te houden, die ons Algemeen Stemrecht, Verplichtend Onder wijs, Afschaffing der Plaatsvervanging enz. weigeren. Eerlijke overeenkomsten dus, tusschen de oppositie-parlijën, en de twee linkerzijden in Kamer en Senaat bloc gevormd, zooals den liberalen Volksvertegenwoordiger Ouyl, het heel goed zegde, en wij zijn verzekerd, de klerikalen het bewind te ontnemen, in 't voor deel der democratie. Maar intusschen voorls zuivere socialisti sche propagande gemaakt, want vergeet het niet onzen strijd is niet opgelost in enkele democratische wetten, neen, hij gaat verder en hij omval de vrijmaking der werkende klas, geheel en al van de kapitalistische en onthoudt het hiervoor zullen wij de hulp der liberalen niet hebben, dit zal het werk der werklieden zelf zijn. Ter overweging. Van Socialistische zijde, is daar aan 'l adres der liberalen gericht geworden, hunne misda den die zij zelf tegenover het werkende volk hebben gepleegd, dit om hun te waarschuwen in 't vervolg er niet meer in te vervallen. De geest van het overgroot getal sprekers wasgoed, was warm voor 't kartel, voor bloc te vormen tegen onzen eeuwigen vijand de klerikale partij. 't Is jammer dat zulke Congressen zich en kel kunnen bepalen, met weeschen uit te drukken, omdat dit congres, noch van de libe rale, noch van de socialistische partijofficieel is erkend. Van uit zulke congressen, zou men moeteu kunaan gebiedenom de anti-klerikalen saaien te doen marcheeren, want het gebeurt nu maar al te dikwijls, dat ze om een kleinigheid, tot geene overeenkomst kunnen geraken. Bij het eindigen van 't congres is er een wensch gestemd, om alle anti-klerikalen hand in hand te zien epmarcheerentegen den alge- meenen vijand het klerikalismus. Ja, wij weten het, en wij zijn er van over- EEN EN AN OER. 'K ZAG deze week M. Weekers, en 'k wenschte hem proficiat met zijn erfdeel dat hem te wachten staat. De mensch begreep mij niet en 'k moest het hem ophelderen. Weet ge dan niet, zegde ik hem, dat een katholiek blad geschreven heeft deze die het goed van een ander ge bruikt, verbrast en verkwist, is ge houden tot herstel van de geledene schade. Hij stond verbaasd, en vroeg mij wat dit te maken had met eene erfenis, en ik antwoordde het volgende Hebt ge mij vroeger niet gezegd, dat ge door een katholiek bedrogen zijt gewor den, voor minstens 26 duizend franken Ja, antwoordde M. Weekers. Welnu, als dien katholiek nu de regel volgt van dit katholiek blad, dan moogt ge toch tellen, dat ge eene erfenis te ver wachten zijt van 26000 franken 'k Wenschte dat ik het zag, zei den blinde,maar geloof me, M.Nichels, voegde hij er bij dien katholiek in schijn au. b. voor de duiten, zal fijn zijne botten vagen aan die regels, en nog meer aan de katholieke leer, die hem gebiedt resti tutie te doen. Hij doet het niet en zal het nooit doen, want tegenwoordig verkeert hij in zeer betrekkehjken welstand en hij gebaart van krommen aas. Hij kort geen duit af. Dus is hij als de priesters die leeren den armsten staat is den zaligsten, en zelf leven in weelde en overvloed 'k Moet weg, zegde mij M. Weekersen wij namen afscheid van elkander. Ik be- klaag dien braven heer, zich zoo zeer te hebben laten foppen. En toch willekom bij de dampsrs, om dat dit de collectie is, van alie saorten van misdadigers. Ja.daar zijn ze «p kunne plaats, zij gaan te biechten, nuttigen de» Zaligmaker «p hun zuiver... geweten,en alles is vergeven; de dieven, moordenaars, bedriegers, vuil baarden, zijn v/it gewasschen en kunnen voort hun stieltje uitoefenen, onder de bescherming van hunne hoofdmannen, die als er iets voorvalt, de zaak in den doofpot moeten doen steken. I t., :a 'j- krapwl ho'-ot zich samen. I ,d dal, 'i.o nu de anti-klerikalen zich door hunnen arbeid rijk gemaakt hebben, in het i midden van den winter de straat werden opge worpen, hun prijs gevende aan de grootste ar- moede, omdat zij de misdaad begaan hebben van een beetje meer loon te vragen. Sargiewevers, ziet ge hoe uwe stielgenooten van aan de moerdijk door hunnen kristenen baas ontvangen worden, met hunne knstene vereeni- ging. Dat de werklieden er uit trekken, de les die er voor hun in zit, dat zij het goed over wegen. (Uit een Antwerpsch blad). lees ik in een katholiek blad onzer stad, nopens de werklieden die den onderstand der stedelijke werkeloozenkas niet kunnen genieten, door den willekeur van sommige bazen. De kwestie waarover het blad klaagt, heeft ons nog al moeite gekost om dien baas op zijn besluit doen terug te komen, van geen bewijs j van tijdelijke werkeloosheid aan zrjne gasten te geven. Nog erger is het bewijs van bedoelden baas met veel moeite bekomen. Het is reeds dikwijls gebeurd, dat er leden onzer vereenigingen, niet .let minste bewijs konden bekomen of 't zij een i onvoldoende, en zoodoende de werklieden ont roofden van den onderstand die het stadsfonds j aan d.:. onplichtige werkeïoozen schenkt. 't Ware te wenschen dat in die leemte kon voorzien worden, door het stads-werkeloozen- "elp0ffeD 'onds, wanneer er zoo een geval voordoet dit te onderzoeken, want het werkeloozenfonds is er toch niet gekomen om er te laten van genieten, Ja, aan de werklieden der kristene vereenigin- gen, het volgende feit, dat zich te Maastricht heeft voorgedaan. In deze stad, in 't zuiden van Holland, beers^hen de oppermachtige katholieke fabri kanten de familie Regout. De vader is arm be- gonnen en de Dakomelingenzijn nu miljonnairs. Een dezer Regout's had eene dekenweverij, waar een 70 tal werklieden werkten. Ook nog ee*i aantal vrouwen en kinderen. De mannen waren ook vereenigd bij de katholieken. De mannen kloegen, besproken en besloten eene vraag aan den heer Regout te doen, voor vermeerdering van loon. Dit maakte dien heer zeer woedend, doch de werklieden vernieuwden hunne vitaag. Dit was voor dien kristenen heer te veel en sloot al zijne kristene werklieden uit, zoo dat de werklieden s Q.-.j n bi -.v luist- iden til die zij

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1907 | | pagina 3