Partijgenooten
Socialistisch v\eekhSasi voor hei. Arronilissenienl Aalst
De Speech van M. Neujean.
ZONDAG AANSTAANDE met duizenden naar NINOVE,
voor de GUOOTSCHE INHULDIGINGSFEESTEN.
JÊrfentsrecbten.
IRoobe Sturen
Mijn Hoekje.
20 Jaar N° 19.
Prijs per nummer i.!> cenHemen.
13 Mei 1923.
IA
Annonecn
ilet Spoorwegconffict
Parlijgenooten.
Rechterlijke annorcen 4 Ir. per rogol.
Reklamon volgens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elke weck vóór
Woensdag avoiül, S ure, ingezonden worden.
Ongeteekende brieven worden niet opgenomen.
Üerichien over werkstakingen en grieven moe
ien door dc Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAXI. MAATSCHAPPIJ
S ET RECHT-
Loknal - ITAND.IS HAND-, Molendries, Aalst.
HEII EER DER-AFGEVAARDIGDE
JRSi 8EKSERT
Poslcheckrekening N' 8S68S Telefoon N' 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in ITati 1 -, Molondries, 11, AALST
A BOW F. XIE NTS PK IJS
8 maanden fr. 2,20
(i 4,00
1 jaar 7,50
BUITEN I1ELGIE.
jaar fr. 15,00
Men abounoerl zich op allo postburoolen.
r
M. Neujean heeft gesproken, lang
gesproken, maarniet veel gezegd. Hij
weigert niets, maar gecii niets. Hij
erkent de lage loonen, maar hij
geelt geen opslag hij heelt veel
sympathie voor zijn bedienden - n
werklieden, maar vergeet dat met
sympathie geen brood gekocht
wordt.
Als dc economische tocsiancLn
nog verslechten of als de financieel'.»,
toestand van het land verbetert, zal
or opslag gegeven worden. Van dit
laatste komt in de eerste tijd nieis.
Wat het eerst o betreft zullen de
Staatswerklieden met recht zeggen
wat kan men doen met een loon van
12 tot 15 frank por dag? Zij zullen
zeggwi moet de nood nog g rooier,
do miserie nog nijpender worden ai
vorens wij krijgen, wat alle partijen
in bet Parlement als onmiddellijk
noodzakelijk achten.
In naam van de Midden at-ïreling
van Spoorwegen, bestaande uit libe
ralen, klerikalrn en socialisten,
werd toch eensgezind besloten dat
het niet mogelijk is de Staatsbedien
den langer in den toestand te laten
waarin zij thans verkeeren.
En verder werd gezegd dat de
verbetering gewettigd was, omdat,
de bedienden van alle categorieën
blijk hebben gegeven van een prij
zenswaardige 'toewijding en werk
zaamheid, en datdoorloQpend* ver
beteringenkonden vastgesteld wor
den in de exploitatie van de spoor-
weeën. -
Er wordt dus erkend, dat do lm.
dienden hun uiterste bestdoen.de
dienst met den dag vurbelert.en m
niet langer kunnen wachten naar
verbetering.
En wat is het antwoord van M.
Neujean?
Wachten Nitzlon Niet bedrei
gen Alles kalm laten worden Niet
ongehoorzaam zijn En vooral veel
geduld hebben
Een kale troost'voor bedienden
met een prijzenswaardige toew.h
ding en waarvan de minister zelf
bekent dat zij in benarde toestanden
leven.
Als de arbeiders kalm aan den ar
beid zijn, dan heet liet dat <«r geen
algomoenc vraag om loonsverho
ging is.
Als er protest komt en bev lc n on
uitgevoerd blijven, dan heel liet dat
zij ongehoorzaam zijn.
\ls zij het wagen al zij het dan
maar voor ren paar uren den ar
beid neer te leggen, dan hei t bet
dat men geen besluiten neemt onder
bedreiging. -
Wat moeten de arbeiders can
doen In stilte honger lijden Hat
V(Is* het "hun schuld, dat het brood
duurder werd dat de huishuur v< r-
hoogde dat suiker, taba«cf allumot-
ten enz, in prijs stegen
Is liet hun schuld, dat door ie. t
Hoera vontuur voor de kolen voor
hot spoorwegverkeer alleen ditj.
50 millioon meer zal worden uitgo
^is^hêt hun schuld dat zij met. hun
hongerloonen vrouw en kindoien
niet kunnen onderhouden
Neen, Minister Neujean, met be-
loften laten uwe bedienden zich „iet
langer paaien. Woorden kregen 'ij
teveel zij wachten naar daden. En
die daden verwachten z£j des te
meer, omdat het parlement, omdat
de Minister zelf, omdat de bevol
king. omdat allen overtuigd zijn.dat
zij rechtop b ts verbetering hebben.
Wat Minister Neujean in liet Par
lenient heeft verklaard, was hciu in
geblazen door M. Tlieunis, on/.e:i
financicelen dictator.
Maar deze rnimstf.rioelc». verkla
ring zal nii t. beh iU n, dat er verbe-
tering zal komen voor liet personeel
van het ministerieel departement
van M. Neujean.
Het ligt niet in onze bo.luchtig de
vorliittering bij het in kn es;ie zijnde
personeel nog to versterkt n de
verbittering is trouwens al moer dan
groot genoeg.
Evenmin ligt bot in ouzo bodo
ling deze arbeiders, elyenmae.v.ig
aan te zetten tot staken. Wij ii iii>. n
in deze niet to beslissen noch raad
te geven.
He bedienden en arbeiders van hot
Nationaal Syndikaat liunn- n reko-.
nen op de onvoorwaardelijke sym
pathie en steun in zak - hun n-ctit-
inntigo aanspraken van - Hecht t-n
Vrijheid
Tevens durven wii hop dat allen
schouder aan schouder zul Ion blij
ven staan in den schoot van hun
maclitij.ro organisatie dal zij allen,
zonder dón uitzondering, de beslui
ten zullen naleven, di". genomen zul
len worden door de organisatie,heb
bende alleen het recht besluiten te
treffen.
Welke die besluiten zullen zijn
welen wij ni'-t. Maar wat wii weten
is, dat toestanden, zooals r bestaan
in het departement van post, tele.-
yraaf, lelefoun, spoor, enz., onhoud
baar en onduldbaar zijn.
Daar moet een einde aaa komen
dat gaat zoo niet langer.
De staathuishoudkundigen Ier-ren
ons dat het kapitaal, do rijkdom, de
eigendom, de vruchten zijn van den
arbeid.
De arbei i inderdaad is dc bron
van allen rijkdom.
Maar toch is het niet waar, dat
alle rijke monsclion bun fortuin to
flanken hebben aan hunnen persoon-
lijken arbeid.
Hot zijn enkel eenigo bevoorrech
ten die aldus mogen spreken.
Do andere kwamen voornamelijk
aan hun fortuin, door uitbuiting
van andermans arbeid, door handel
drijven, door gelukkige spi culatio's,
enz.
Toch zijn er nog andero middelen
om aan rijkdom te geraken, het is
als men bet geluk beeft van eono
gropte erfenis te doen.
Ik nerinnor mij nog Imol go< I, er
was een huisgezin die vroeger w< 1
stellend was, doch oe vader aan den
drank verslaafd, die verbraste heel
den boel.
Doch zo hadden een rijk familielid
dat zo erg vertroelden om zijne for
tuin na zijne dood kwamen ze in
't bezit van de erfenis en de andere
arme familie was onterfd,
j Ziehier dus eenen nieuwe rijke.
Wat deden ze daarvoor Niets,
I niemendal.
Zoodus. deze rijkdom kan niet
I aanzien worden als de vrucht van
hunnen arbeid, van vrrVandolüken
of lichamelijke:) aard. Dit geval Iaat
ons toe eens het vraagstuk der erfe
nis te bespreken.
Het erfrecht is een voorrecht, in
gesteld door de wet, juist gelyk het
eigendomsrecht.
Zulks is veranderd in den loop
der eeuwen. Het heeft verandcrin-
gen ondergaan en zal er nog in de
toekomst ondergaan.
Jli-tzellde gebeurde en zai nog ge
beuren met het erfrecht.
Er was een tijd in sommige lan
den, waarin h-t recht om van de
ouders te erven, behoorde aan den
oudsten zoon. de meisjes en de jon
geren waren daarvan uitgesloten.
Dc». wet heeft ook het recht van
erven bep rkt tot eon zckerejj&raad.
Zij beeft het recht van bezetten of
maken streng begrensd.
Gedurende lai.gen tijd hield de
Slaat zich nirl bezig niet erfenissen,
onder geldelijk oogpunt. Men be
schouwde liet als o«n« onrechtvaar
digheid, ais oene afzetting van rech?
ten te doen betalen op do erfenis
sen.
Hedendaags zegtmon overal, dat
geen eerlijker !)c lasting bestaat ais
df»zo op de erfenissen. In België is
er reeds een begin medegemaakt.
So ui uiig o vragen do afschaffing van
liet erfrecht, ze zoggen dat hét an
ders nieisisdan een voorrecht, dat
maar al te. lang geduurd heeft.
Eu In is in do Vereenigdo Staten
van Amerika, het land van de mil
jardairs, dat men het meest, aanhan
gers vindr.
Dat komt heel z- kor omdat men
in Amerika Heden aantreft met mon-
sterachfige-fortuinen, en die in kor
ten tijd gevormd worden, en waar
van men den oorsprong kent, die
dikwijls onzedelijk en terugstootend
zijn. Anderen stollen iiooge rechten
voor, die de groote fortuinen-moe
ten treffen bij li' t st-rven hunner
bezitters, ze willen da! de staal, al
leen erfgenaam is, to beginnen var,
een zekeren graad van verwant
schap met den overledene.
Andere spreken ook van io-t recht
van den staat, om een geli k deel to
bekomen, juist als dat van het kind
van don overledene.
Ernest Solvay verklaarde zich in
het Senaat en in zijn schriften aan
hanger van ecnigo belastingen op
do erfenissen. Hij zegde daarover
Het beste was, de monscli ge-
durende zijn loven gerust te la-
ten, vrij van belastingen van
welken aard ook, en van hem
zijn aandeel in delasten van don
staat muur te doen b talen <n
eens bij zijne doo l, dus de cenigo
erfenisbelasting
Nochthans was hij geen rev.fiution-
uair, zoomin als hij oen arme dui
vel was.
Maar hL erfrecht h ofl ook z:jne
vordedigi rs en die zijn talrijk.
Zoo zijn er die beweren, dat het
erfrecht wettig is, dat le i maar i
rechtvaardig is dat het kind van
zijne ouders erft, dat anders do
vader niet zoo vlijtig zouarbei iun,
dat ze-ede me overlaatst nog een rijk
rustend advokaat onzer stad.
Op dat argument, dat de ouders
werken om aan hunne kinderen
oene erfenis t«» laten, heeft een Amo-
rikaansche schrijver, aanhanger van
de afschaffing der erfenissen, M.
Iiarlan, Eugóno Read,'geantwoord
dat er voor een in }de Vereenigde
Stalen die erft, er 300 zijn die niets
erven.
Er. li li f"'sluitdat die 300 kinderen
later zullen moeten w<ken, om aan
een er.kel toe te laten, van in wel
stand en in weelde-te loven zonder
werken en steeds rijker en rijker te
worden.
Teger. dit argument gesteund op
de feiten is er weinig aan toe te voo-
gor.
Dc Vereenigclo Staten bleven lang
zon Ier lasten op de erfenissen toe
te passen.
Maar eenigen tijd vóór 1914, be
stond er oene bewoning ton gunste
B. W. Arrondissement Aalst.
AFDEELING NINOVE.
ZONDAG 2i) MEI. Gi*ootsc830
SOC. FEESTEfta ter gelegenheid
van dc SSiKULOSültëG
1. Van hol prachtig nieuw lokaal
en nieuwe Bakkerij.
2. Dor Vluggen
a) Van dc Soc. Fanfaren - De
Voorwacht* b) Van do Soc. Vrou
wenhond c) Van de Soc. Mijnwer-
kersbond d) Van dc Soc. Oud-Stry-
«iers r) Van.dc Soc. Metaalbewer
kers I) Van do Soc. fabriekarbei-
dersbond g)Van de Soc. Turngroep
Door lever Sterk
programma der
FEESTELIJKHEDEN.
Om 11 u. 's morgens op do Groote
Markt, Groot Kunstconcert door de
Soc. Harmonic - De Verb» codering*
van Ron so Bestuurder L. Vo.usuro.
Na hef Concert, op d» Groote
Markt, Overhandiging dor uiouwe
Vlaggen.
Om 2 1/2 ure 's namiddags Feest
stoet. Bijeenkomst op het Statie
p!«i-iti en omliggende.
On. 3 ure sfipl, vertrek.
Na don sto»" TOESPRAKEN door
do gezellen Ed. AnseeD en Jozef
Wauters.
Oir. 5 ure, op de. Groote». Markt,
Groot. Concert, door oonc der deel
nemen d e IIormon in
's Avonds, Schitterende Electri
schc Vei lichting van het Lokaal en
den Hof, alsook Groot Bal in do
Feestzaal.
Voor de Feestcommissie
J. BEKAERT. P. VAN DE STEEN.
der li -rvonning, dio men democra
tisch noemde.
En sedert den oorlog, sodert dat
het- er op aankomt de zware lasten
die op do volkoren drukken te ver
effenen, vindt dit gedacht meer om
meer ingang en bet irieerer.deel der
staten hebben heden oene wetgeving
die geldelijk de erfenissen, soms
zwaar treft.
En wat men zonderling rnag noe
men, deze hervorming vindt besliste
verdedigers, niet alleen onder 't
volk, wat verstaanbaar is, maar ook
onder de rijkste klasse.
Het gedacht van don miljardair
Andrew Carnagie is vooral belang
wekkend als hij zegt
Bij 't zwaar belasten der fortuinen
bij de dood van den bezitter, beves
tigt de Staat de veroordeoliug van
het onwaardig loven der ikzuchtige
millioonbezitters. Net waro te won-
schon dat aide natiën beslist dien
weg opgingen,
Is het niet zoaderlieg van dege
lijke radikale voorstellen, die som
migen niet zullen aarzelen als ovor-
revolutionnairen to betitelen, to zien
verdedigen door mer.schon die zulke
groote rijkdommen bezitten
Hier bij ons waren do rechten op
do erfenissen gedurende langen tijd
bijna niets, en de erfgenamen had-
don alle gemak om het geldwezen te
bedriegen, soms met den raad en do
m e d epl i c h t i g h e i d d er s I a a t sage n I en
getast rnet het innen dezer rechten
of deze vast to stellen.
Sedert den wapenstilstand zijn do
orfrochten vermeerderd, maar do
bedriegerij is ring groot. Men zou er j
een einde moeten aanstellen door i
strenge maatregelen to nomen.
Men zou ook, om „n einde te stel
den aan hot tekort d-, r staatsbegroc-
ting, de rechten op do erfenissen
aanzienlijk moeten vermeer lei n.
Do belasting die den doode treft
ton gunste der levenden, is dat geen
ideale belasting En z\j ware daar
bij zoor winstgevend.
L. M.
Het is ongelooflijk, hoe vele
erz.ekeringsin aa tsehappij cnom
niet te zeggen het ovorgrootste
getal, al het mogelijke doen om
hunne verzekerden te pluimen en
hen hunne ware vergoedingen te
onttrekken of te verminderen.
Wat ik wil zeggen
'A el ik zie hem nog voor my
zitten, die man van 46jaren, die
gesteund op een stokje, mijn bu
reel was binnen gestrompeld. Ily
was toch zoo afgemat, hy kwam
van Haeltert. eene uur ver, maar
hadt er minstens drie uren op ge
marcheerd, zoo pijnigde hem zyn
voet en of ik wilde of niet, ik
moest zyn voet eens zien, zöo
drong hy gedurig aan.
Waarom Wel om te bewyzen
dat hij ganseh in de onmogelyk-
heid was. zijn werk te hernomen
hij was grondwerker, meer dan
twintig jaar bij denzelfden pa
troon te Brussel en hy nu ge
dwongen wiord, door do Assuran
tie, ondanks z(jii toestand, terug
naar het werk te keeren.
Wat stond hem te doen
Kon ik hem goen advokaat be
zorgen
ily was doodarm, had geen
geld en moest dus kosteloos go-
holpen worden.
Zijn vakbond had hy verlaten,
reden ziekte zjjner vrouw ge
zochte mennekens, want nu had
hij de hulp van zyn vakbond noo-
dig en hij moest eene reden zoe
ken om zijne onverschillighaid te
verbloemen.
Hy begreep, hy gevoelde nu
zyn groot ongelyk, want ware hy
vereenigd geweest, zyn vakbond
kon voor hein handelend optreden.
Maar dit is byzaak, in dit
Hoekje, omdat ik hot bezonder
heb tegenover die Assurantiën,
die niet ten achter blijven, wan
neer het is om te ontvangen, maar
meest altijd ver te zoeken zyn,
wanneer zij hunne verplichtingen
moeten nakomen.
En hier is het tot de wetgevers
dat ik my moet richten, want nu
er eene wet bestaat om dc bazen
Ie verplichten, hunne werklieden
te verzekeren tegen de werkonge
vallen, zou er ook eene wet moe
ten gemaakt worden, om al die
verzekeringsmaatschappyën naar
den duivel te zenden, of beter ze
aan den Staal te nemen.
Nu bestaan die maatschappyëa
enkel om veel geld uit te kunnen
koeren aan hunne aandeelhouders
en dit moet voor gevolg hebben
de verzekerden te ontnemen, wat
hun kan ontnomen worden.
Laat ons hopen, dat die wet
niet lang meer uitblijve, in 't be
lang van die werklieden, die on
gelukkig genoeg, een werkongo-
val overkomen. Friederik.
Leest en verspreidt c RECHT
EN VRIJHEID», hst wuro arbsi*
der sorgaan.
