Socialistisch weekblad voor* hel Arrondissement Aalst.
De Zegepraal.
Mijn Hoekje.
20' Jaar i\° 41.
Prijs per aummer 13 centiemen.
14 October 1923.
Annoncen
Partijgenooten.
Arbeiders,
de plichl aan U
l)e verworven snelheid.
Rechterlijke annoncen 4 fr. per regel op 1* en
2° bladzy de', 2 fr. op 3® en 4e bladzijde.
Rekfamen ^volgens overeenkomst.
AÏÏe bri,ó|wTsselingen moeten elke week vóór
Woensdagavond, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteekende brieven wordon niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door do Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
- HET RECHT
Lokaal HAND IN HAND», Molendries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAN BEKAERT.
Postcheckrekening Nr 85686 Telefoon Nr 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal Hand in Hand Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 2,20
6 4,00
I jaar 7,50
BUITEN BELG IE.
jaar fr. 15,00
Men abonneert zich op alle postbureelen.
Ah ze is wel schoon en zuiver
en vruchtdragend vooral, de zege
praal die onze, officiouzen sedert acht
dagen naar alle windstreken uitba
zuinen.
Eens te meer heeft Duitschland
het onderspit gedolven. Het lijdelijk
verzet|werd gebroken. De verorde
ningen van Cuno werden ingetrok
ken. Maar waar zijn de schadeloos-
lingeo Waar zijn de milliarden die
in ons bezit moeten komen Waar
zijn de onderhandelingen die Fran
krijk dichter bij Engeland moeten
brengen en in Duitschland een dra
geleken toestand moeten scheppen,
die de schadeloosstelling mogelijk
moec maken
Voor twee weken zijn de vakbon
den en socialistische partijen te
Parijs en te Brussel, in voeling ge
treden met hen die verantwoordelijk
zijn voor de te nemen besluiten.
Iedereen weet dat Duitschland op
zijn uit-rstc was. Zijn kqpitulat.ie
was nakend. De regeering Strese
man was besloten een einde te stel
len aan het lijdelijk verzet.
Zij vroeg slechts één zaak. één en
kele zaak: dat men in netbelang
van den vrede, in 't belang van d<*
schadeloosstellingen zelve helpeden
3tap te doen, het van nuttelooz.e v-t
nederingen versohoone, de schaduw
van eenige toegevingen vergunne
het. terugroepen der uitgedreven be
ambten de verzekering dat in de
Roer, het nazicht geen begin van
aanhechting zou beteekenen; de toe
stemming tot een moratorium, de
Verbondenen weer zei ven eertijds
voor noodzakelijk hielden.
Moesten deze toegevingen niet ge
daan worden, dan zou hot verzet
toch een einde nemen. Maar dan
moest alles gevreesd worden De
Kommunisten zouden hun vat op de
tot 't uiterste gedreven en uitgehon
gerde bevolking versterken de Na
tionalisten en de wraakzuchtigen
zou het voor den wind gaan, de re
geering Streseraann de laatste
noop op een minnelijke schikking -
zou weergekeerd worden door de
koalitie of onder den druk der uiter
sten dan zou het zijn do warboel,
de chaos, de onmogelijkheid voor
Duitschland zijn verplichtingen na
te leven.
Dit alles spreekt van zelf.
Dit alles werd gezegden herhaald,
niet alleen door socialisten, maar
zelfs door diegenen, die gelast zijn
den Heer Jasparof den HeerTheunis
in te lichten.
Maar, te Parijs allerminst, heeft
men niets willen zien, naar niets
willen luisteren.
In plaats van toegevingen te doen,
heeft men zelfs nieuwe eischen ge
steld.
Men geloofde dat de heeren Thou-
nis en Poincaré, den 6 Juni, te Brus
sel, hun laatste woord hadden ge
sproken - Geen ontruiming, zon
der betalingen geouonderhandelin
een zonder verzaking van het lijde
lijk verzot.
Ehwel thans nam het lijdelijk
veoze' een einde de verordeningen
wier afschaffing men eischte, wer
den ingetrokken maar om de on
derhandelingen te openen vraagt
men, eischt men iets anders voor
afgaandelijk moet hot werk herne
men de arbeiders van de Roer moe
ten blijken van goeden wil geven
de panden moeten beginnen op te
brengen.
Wat de weerslag van dergelijke
politiek zou zijn. was gemakkelijk te
voorzien op minder dan tien dagen
liep alles in 't honderd nationalis
tische diktatuivr in Beieren bloe
dige onlusten in Rijnland steige
ring van de Komraunistische en Na
tionalistische bedreiging door heel
het rijk door breuk der burger- en
sociaaldemokratische partijenkort
om de republiek in gevaar en, wel
licht morgen burgeroorlog, sociale
oorlog, uitoenrukkiog, ineenstor
ting, eindkatastroof van Duitsch
land.
Maar ik vermoed reeds wat ze zul
len zeggen de lieden die sedert vijf
jaar, sedert tien jaar niets geleerd
en niets verzekerd hebben.
Hebben wij redenen 0111 die in
eenstorting van Duitschland te duch
ten Is hut in don grond niK het
doel van Pomcaré's politiek, van tot
het einde van zijn zegepraal te
traan en op de vernietiging van de
Duitscho eenheid te spelen Hebben
wij er geon.belang bij, ons t,o bevin
den voor een verzwakt, verdeel 1 en
uiteengerukt Duitschland, herleid
tot de machteloosheid waarin het
zich bevond onder Napoleon ol' het
oud regiem
Dat men dergelijke taal voort, dor
gelijke inzichten koestert in Frank
rijk, kan ik zouder het te vorscboo-
nen, begrijpen Frankrijk is een
groot land het kan nagenoeg op
zichzelf bestaan het kan zonder
dreigende ramp het bedrag en de
mogelijkheid der schadeloosstelling
offeren aan overheerschingsdroo-
men, aan veiligheidsbogoocheiingen.
Maar België?
Is het. mogelijk dat er bij ons, nog
menschen g&vonden worden, die
blind genoeg zijn of onbewust van
de onderlinge afhankelijkheid dei-
natiën, om zich in te beelden, dat de
rampen die zich in Duitschland voor
bereiden, hun onmiddelijkon weer
slag niet'zullen hebben bij ons,
'dat de nederlagen van het Duitsch*
proletariaat niet zullen neerkomen
op het onze, dat het voor ons moge
lijk zou zijn, rustig te leven, indien
Midden Europa voortgaat met in te-
storten en uiteen te vallen, nevens
dezen geweldigen haard van anar
chie, ellende en reaktie
Ik weet dat onze regeering dezen
geestestoestand niet ondergaat.
Indien ik wistdatzy den moed had
hardop, klaar en beslist te zeggen
wat zij in stilte denkt, dan zou ik
volgaarne hulde brengen aan haar
inzichten, haar bekommernissen,
haar pogingen om einde te stellen
aan het kwaad waarvoor zij gedeel
telijk verantwoordelijk is.
Maar het is helaas elders dat de
wil overheerscht, de koppigheid zich
opdringt, die ongetwijfelde VRIJ
WILLIGE verbinding, diespekuleert
niet op de heropbeuring van Duitsch
land, maar op zijn ir-eenzakking
en tegen dezen wil, tegen deze kop
pigheid, tegen deze verblinding zie
ik maar een beroep do arbeiders
ten minste moeten begrijpen, dat zij
volledig inzien waar men hen leidt
dat zij deze klaarblijkende waarheid
inzien, dat de afschaffing van de
achturen, de val van de Republiek,
de afdaling van het Duitsche prole
tariaat in de laatste hellekringen
van hongersnood en wanhoop, het
einde van de acht uren, het einde
van de demokratie. de verlaging van
de arbeidende klasse in gansch
Europa beteekenen, en dat zy bij do
klaarte van deze waarbeid, de ver-
deelings- en reaktiestokers afwijzen
en met meor krachtdadigheid dan
ooit tegenover het bundel der slechte
machten, de onderling overeenge
komen en georganiseerde aktie
die onoverwinbaar is, indien ge
't wilt van het internationaal pro
letariaat stellen.
Emile VANDERVELDE.
Leest en verspreidt het weekblad
RECHT EN VRIJHEID dat de
belangen der werklieden verdedigd.
Het zal van geen belang ontbloot
zyn, eens de toestand van den on-
vruchtbaren, hobbeligen weg die
door onze oudere strijders is afge
legd, «e onderzoeken.
Wat zijn de tijden veranderd
Eero aan dezen die gedurende lange
jaren het socialistische woord heb
ben vorkondigd aan de onverschil
lige massa arbeiders, voor wie ze
zich offerden ten nadeele hunner
gezondheid, broodroof en gevang.
Het was toen nog de goede tijd
der alleenbeerschende klasse, welke
ile arbeiders (scheppers allerrijk
(lommen) aanzag als slaven, dit was
ook de grootsto bekommering onzer
oudere kampers, om de onverschil
ligheid hij de weiklieden te doen
verdwijnen, om plaats te maken
voor den wil naar lotsverbetering,
naar medezeggingschap inde open
bare besturen, en om dien recht
vaardigen strijd tot een goed einde
te leiden, moesten onze werklieden
hunne macht samen smelten, dus
vereenigen, en het mag dan ook een
verheugend feit genoemd worden,
dat de - syndikale kommissie wierd
tot stand gebracht, niettegenstaande
ze maehteloos was hij hare geboorte,
was zij springlevend, en met vollen
ijver, wilskracht en liftfde, wierd er
aan den gru.ii van het pas geboren
kir.d, de syndikale kommissie, hard
arewerkf. Weldra zag dit machte-
looze iets, zijne machten kracht met
aanzien stijgen, het groeide op tot
een reusachtige stain, dank aan den
wil en werking der enkeh n die haar
hadden het leven geschonken.
Door het feit dat de aanwinst der
Syndikale kommissie grooter 3n
grooter wierd, vergroote ook deaU-
tie in haren strijd om de arbeiders
het klassegevoel in te pompen, om
zoodoende van hen, klas'sebewuste
strijders te vormen, voor de ont
voogding van zich zelf en der gan-
sclie werkende klasse in het alge
meen, te bewerkstelligen.
Verheugen wij ons, jongelingen,
over h"t afgelegde werk, des te ge
makkelijker is de strijd voor ons.
Niettegenstaande de socialisten ge
lasterd en bevuild zijn. is do voor
uitgang enorm wij, jongelingeo.
hebben hieruit de les te putten, dat
hoe meer onze vooraanstaande wor
den bezwadderd en bespot, des te
vuriger moeten wü ons aan den
strijd hechten.
Zien wij niet dat in het algemeen
onze politieke tegenstrevers zich op
ploertige wijze op onze} vooraan
staande partiigenooten werpen, om
ze gomeone benamingen en ver
dachtmakingen om den hals te gooi
en, denkende hierdoor de werklie
den onbekend te laten van don wa
ren toestand.
Maar wij, socialisten, zoggen tot
de werkende klasse en klein bur
gerij uwe waardigheid en plicht
staat op dit oogenblik voel hooger,
veel verhevener, dan u te bekomme
ren met dergeiijk geploeter.
Do huidige politieke toestand, niet
alleen van België, maar van gansch
de wereld, zegt ons dat wij ons moe
ten voorbereiden de strengste maat
regelen te treffen, tot beteugeling
der uitbuitingsmiddelen door de
reaktie in zwang gehouden, en dit
dank aan de nog altijd hoerschende
onverschilligheid van een groot ge
deelte der werklieden.
Het is hierom dat wij ons met een
ernstig woord tot de gansche wer
kende klasse. zoowel geestes- als
handenarbeiders richten, hun zeg
gende alle onverschilligheid moet
verdwijnen, helpt mede aan uwe
eigene ontslaving, weest bewust als
arbeider van uwe taak in de samen
leving, stelt u op de hoogte van den
huidigen wanordelijken toestand,
geschapen door de reaktie met al
hare handlangers.
Rukt u los uit de verdeelersbon-
deu, en weigert vooral hunne bla
den, leest de eenige werkersbladen
Vooruit en Recht en Vrijheid
die niet gesticht zijn om de werklie
den in den rug te schieten, om hun
nen strijd voor de ontvoogding den
kop in te duwen, maar integendeel,
onverpoosd met een waar genoegen
hunne kolommen ten dienste stellen
van u, werklieden, om u ter zydete
staan in al uw pogen, strijden en
lijden.
Het blad Vooruit en Recht en
Vrijheid brengt u geregeld de
wantoestanden voor dejj oogen en
dit in zijne ware gedaante, gescha
pen door de bez^tendo klasse.
Werpt ze weg dus, do burgersbla
den, die er immer op uit zijn, de
werklieden als eene domme massa
op te leidon, keert ze den rug 10e
en neemt do werkersbladen, die do
moeten zijn Vooruit «n Recht
en Vrijheid
En wanneer gij, werklieden, u
deze bladen aanschaft, welaan dan
zijn wij er van overtuigd, dat niet
alleen do huidige kapitalistenbende
hare ikzucht naar uitbuiting, haren
dwang en verslaving zal moeten
staken, maar dank aan den wil van
u zelf. een menschwaurdig bestaan
zal afgedwongen worden, tot spijt
van al deze die zich meenen geroe
pen te zijn orn de werkers ie verdee-
ien en het socialisme te doen ver
dwijnen
A. B.
De mekaniek leert ons dat, wan
neer een lichaam in beweging wordt
gebracht, de verworvon snelheid bo-
houden blijft indien zij niet een
tegenstand ontmoet. Om de gevol
gen van dezen toestand te bestrij
den, moet een beweegkracht onder
houden worden en wanneer deze
grooter is dan de somme van den
tegenstand, gaat de beweging snel
ler om sneller.
Hetzelfde gebeurt voor onze in
stellingen.
La Prévoyance Sociale, bij
voorbeeld, bezit oen aanzienlijke
verworven snelheid berekend aan
2,000 nieuwe brandpolissen en 2,700
nieuwe levensverzekeringspolissen
per maand, zonderrekeningtehou
den van do ledige oogenblikken die
weldra worden ingehaald.
En deze verworven snelheid groeit
aan met den dag, dank zij do nieu-
krachten die aanhoudend over het
gansche land worden in werking
gesteld.
Meer en meer wordt bevestigd dat
La Prévoyance Sociale een
groote instelling wordt.
stryd voeren, om verdeeldheid te
zaaien en de aandacht van 't volk
van hunne ware economische be
langen af te trekken.
Juist, beste vriend.
Welnu, ik heb het reeds aan
mijn vriend Albert Vyvermau ge
zegd, ik ben uw strijdmakker ge
worden en zal hem goed ter zyde
staan, bij zyne propaganda in
onze gemeente.
In *t kort komen we naar
Denderhautem, ge weet het
Ja, en wees gerust ik zal
niet alleen komen, maar ik zal er
verschillige mee brengen.
Daarna liep het gesprek over
wat anders, en 't boerken vertrok
nogmaals de verzekering geven
de, dat het op den buiten gedaan
is, met die kleine partyën, die
enkel de eendracht van het volk
beletten.
Friederik.
Hy trad binnen, 't Was een
welhebbend boerken, ongeveer
55 jaar oud.
Van waar zyt ge, myn
Vriend
Van Denderhautem.
Van de gemeente van M. De
Hacker 1
Ja, 't was een vriend van
het werkvolk, van de kleine men
schen. Hy heeft veel stryd gele
verd, met een goed inzicht. Altijd
samen gewérkt met Priester
Daensen zyn broeder Petrus, om
het leven van het werkende volk,
draaglijker te maken.
Hoe is 't, in Denderhautem
't Gaat goed. Men begint er
nu ook te begrypen, dat het poli
tiek leven der Daensistenparttj
ten einde is. 't Kan ook niet an
ders. Ik ook ben een dezer, die van
't begin af, in de eerste rangen
heb gestaan ik heb in de mate
van het mogelijke veel geofferd
en geleden voor de partij i 'k heb
altijd gedacht, dat we onze partij
zouder hebben zóó groot kunnep
brengen, om toch eens de meer
derheid in 't Parlement te verove
ren. Die hoop is vervlogen. Thans
heb ik begrepen, dat de werkmen-
schen, willenze eene maoht vop-
men, willen ze langs wétteiyken
weg, hunne eischen om beternis
doordrijven, ze zich niet meer
mogen laten verdoelen.
Bravo, dat is gesproken.
Eindelijk versta ik het, dat
we te lang verdeeldheid hebben
gebracht, met de werklieden te
splitsen in christenen en niet
christenen.
Dat is van 't begin af, door
ons sooialisten tegengewerkt.
'k Weet hetmaar al tegoed,
maar we wilden niet luisteren.
Daarbij, beter laat, dan nooit.
Welnu ik zeg het u rechtuit, en
veel anderen, zien eindelijk klaar,
komen den grooten hoop vervoe
gen.
Ge komt by ons Socialis-
listen 1
Zekerlijk kom ik, want het
komt me te aardig voor, dat wan
neer Wauters minister was. hy
gedurig uitgescholden wierd. als
zynde den minister van het dnur
leven, en niet het minst door de
Daensisten. Nu dat Moyersoen in
zijne plaats is, nu zwygea ze, dat
ze zweeten, alhoewel het leven
dagelijks verduurt. Dat komt me
verdacht voor.
Ja, maar, weet go dan niet,
dat de Daensisten, Moyersoen by
zynebenoeming als minister, een
brief van gelukwensching zonden
en een lang leven als minister
wenschten
'tls daarom, dat ik nu ook
beg'n klaar te zien. Daarbij hun
stryd van heden is dien niet meer
van vroeger Gansch hun strijd
gaat o]). in de vlaamsche
zaak zy zyn nu versmol
ten met de fronters, eeóe
party van katholieken, die enkèl