Hoe droef is
's werkmans levenslot.
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
1bet Socialisme spreekt tot 6e arbei*
bers en tot be vrebesgesinben.
Kiezers, de dag der
Gerechtigheid nadert
21Jaar N° 35
Prijs per nummer 15 centiemeu.
31 Oogsl 1921.
Annoncen
Arbeiders Vredesvrienden I
Bereidt U allen voor den Anti-Oorlogsdag en
voor Amnestie, op Zondag 21 September 1921.
Het is de plicht van alle arbeiders daaraan mede
te werken.
RECHT EN VRIJHEID
Rechterlijks annoncen 4 fr. per regel op 1' en
2" bladzijds, 2 fr. op 3" en 4" bladzijde.
Roklamen rolgens overeenkomst.
Alle briefwisselingen moeten elke week vóör
Woensdag avend, 8 ure, ingezonden worden.
Ongeteekonde brieven wordon niet opgenomen.
Berichten over werkstakingen en grieven moe
ten door de Vakbonden goedgekeurd zijn.
UITGEEFSTER SAM. MAATSCHAPPIJ
'HET RECHT.
Lokaal HAND IN HAND Molendries, Aalst.
BEHEERDER-AFGEVAARDIGDE
JAM BEKAERT.
PostcheckrekeningN'85686 Telefoon N' 128
REDACTIE ADMINISTRATIE
Lokaal* Hand in Hand., Molendries, 11, AALST
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden fr. 2,40
6 4,20
1 jaar 7,75
BUITEN BELGIE.
jaar fr. 15,(0
Men abonnoort zich op alle posthureelen.
In 192-1 toonde ik u te Frankfort de eenige weg tot de vrede, door
oplossing van het herstel-vraagstuk mogelijk te maken
In 1922 was ik te Amsterdam, herhaalde mijn voorstel en keurde
de geweldpolitiek van de Pcdncaristen af.
De reactie wilde er niét van weten, beroorde Europa en bereidde
aldus een nieuwe oorlog in 't verschiet. Maar de democratie heeft
in Engeland en Frankrijk de reactie vervangen en te Londe® doet
men wat men sedert driejaar moest gedaan hebben. Hadde men in
1921 de socialistische voorstellen aanvaardt de verbondene landen
hadden eenige milliarden meer van Duitschland; de warboel ware
reeds lang in orde en 't leven ware beterkooper geworden.
Ik vertegenwoordig de vrede en het Socialisme. Zonder vrede geen
welstand onder de volkeren. Ik wijs u de weg waar gij tot de vrede
en 't geluk kunt komen. Vereenigt U Kampt met uwe Marianne
onder de socialistische vlag.
On*e tegenstrevers, groene, blau
we, gele, blok blauwe, frontisten,
enz. hebben een heiligen schrik
voor de komende kiezingen.
Ze beven wanneer aij denken dat
dat de grooto dag dor gerechtigheid
nadort.
Ja, vrienden, wij overdrijven niet,
onze tegenstrevers wenschen 1925
naar alle duivels. Dierven ze het
voorstellen, de kiezingen mocht
men voor onbepaalden tijd uitstel
len.
't Moet ons niet verwonderen. Die
heeren hebben.er alle redenen toe
eok, zeggen wij het maar ronduit.
Er is in do geschiedenis van ons
land sinds de omwenteling van 1830
geen tweede voorbeeld, van zoo een
kolossaal volksbedrog, 't Is een
politieke aftroggelary op groote
schaal geweest, de vier laatste jaren
door hetklorikaal-liberaal ministe
rie gepleegd.
Koeren wij enkel eenige jaren
terug. Onze vrienden hadden in 1921
't ministerie verlaten en 't zou nu
alles wel beter gaanEens de socia
listen uit het ministerie en België
werd oen luilekkerland.
Want, ze schreeuwden het over
de daken Wauters was de man van
't duur levon en van geldverspilling;
Ansoole nam te veel de partij der
arbeiders, hij was de oorzaak dat
de staatsbedienden hooger loosien
vroegen.
Vandervelde maakte van de ge
vangenissen echte lustoorden en
Destrée, de edele idealist, was niet
veel boter. Hij was te partijdig en
gaf te veel uit voor volksonderwijs
en volksontwikkeling, dat konden
de vijanden van hot volksonderwijs
niet vorkroppen.
Weg met de socialistische mi
nisters en België gingeen gelukkige
toekomst te gemoet.
Men bedoelde natuurlijk een ge
lukkige toekomst voor de nietsdoe
ners en de handelsschuimers, de
naarstige arbeiders moesten maar
hun plan trekken,
En wat gebeurde
Het leven werd peperduur, onze
geldbeugel werd platgeduwd en
nochtans 't gat in de staatskas
werd steeds grooter, zoodat£ onze
wisselkoers verslechtte en onze
frank, ons arm frankske nog wel 20
arme centiemkens waard is.
Minister Theunis, de eenige Bel
gischecompetentie die alles wist en
alles redden ging moest op den duur
in de Kamer verklaren dat men te
veel van hem had verwacht en dat
hij niets geven kon.
Wij hebben ons waarlijk te belo
ven van het nieuwe regiem, als de
socialisten 't ministerie verlieten
wae het index nummer SöOennuis
het gekilommen tot 500.
Het brood stond aan 0,85 fr., nu
kost het 1,50 fr.
De boter kosWe 10 fr., nu gaat ze
tot 20 fr. en nog hooger
Doppen maar huismoeders, dop
pen maar, want verbetering is nog
niet op gang.
De socialisten waren geld verspil
lers. Wacht eens liberale en katho
lieke lasteraars, waar zijn de bespa
ringen duizend en zooveel malen
beloofd door de blauwe en gele ver
bondenen
Ze zijn er nooit gekomen, wel in
tegendeel
Minister Theunis moet weer mil-
lioenen nieuwe belastingen hebben
of 't is de failliet
Wie spreekt nu nog van besparin
gen en inkrimpingen
Het eenige dat oas geel-blauw mi
nisterie heeft verwezenlijkt mot
hardnekkigheid en koppigheid, is
't schoonste werk der socialistische
ministers vernietigen.
Ja, het kosteloos pensioen, die
grooto en door do ouderlingen zoo
zeer gewaardeerde overwinning, is
weg
De arbeiders, de armsten onder de
armen kunnen nu zelf voor hun pen
sioen sparen, terwyl de hooge amb
tenaars van den staat in hun ouden
dag voort elk jaar een lekker som
metje zullen opstrijken.
Het werkloosfonds, bestaat nog
enkel op papier.
De patroons, de meest onmeedoo-
genden, juichten de regeering toe
Het bouwen der goedkoope wo
ningen is gestaakt, de Nationale
Maatschappij door Wauters inge
richt is lam geslagen.
Bravo, schreeuwen de huisjesmel
kers nu kunnett wij de huurders
pluimen naar goeddunken
Minister Masson heeft de huis
huurwet Vandervelde verminkt en
sinds een drietal jaren zyn de schan
delijke uitzettingen niet meer te
tellen.
Ziedaar een klein, o een heel klein
bilan v»n het burgermanbestuur.
We zouden ons lijstjemet een hee-
len boel andere aanklachten gemak
kelijk bunnen aanvullen.
Maar 't volstaat voor heden, en
't is sprekend genoeg.
Nietwaar, we mogen stout en
vrank spreken van den dag dor ge
rechtigheid in Mei 1925.
De arbeiders hebben niets verge
ten, ze hebben alles goed in het
hoofd en 't zal er niet meer uitgaan,
't Volgend jaar bewijzen ze het als
ze door middel van hun stembriefje
protesteeren zullen.
Natuurlijk zullon onze tegenstre
vers alles willen goedpraten, ze
hebben ten andere immer en overal
dezelfde schijnheilige politiek ge
volgd.
Eerst duwen en persen op onze
rechten, ons trachten er onder te
duwen, ons uit te buiten' en ons
en ons leven zoo ellendig mogelijk
te houden, maar als do groote dag
der verkiezingen aanbreekt de ar
beiders strooien en ze vleien, hen
paaien met beloften.
De Hollander zegt nu komt hy
warme broodjes bakken.
Maar het kiezerskoips zal het niet
meer slikken, de tyd der werkersna-
iveteit is voor eeuwig uit do wereld.
Dat juist weten onze togenstevers
en daarom hebben ay schrik.
De eerste vervaldag is in Mei 1925.
Die zal beslissen over een vorde
ren gang der zaken, want wy willen
weer leven in een demokratisoh
Belgie.
Al wat in de vier laatste iaren is
verloren gegaan op sociaal gebied
moet worden heringewonnen Dat
in de eerste plaats
De kiezingen van 1925 zullen zijn
de kiezingen van het kosteloos pen
sioen, van een stevig heringerichte
krisisfonds, van den bouw van dui
zenden workerswoningen en van
een heele reeks nieuwe en meer
volmaakte sociale wetten.
We willen voortaan aan 't hoofd
staan in Europa voor wat betreft
een gezonde en verstorkendesociale
wetgeving.
üp, vrienden, den dag der gerech
tigheid nadort
De reactie moet eerst worden weg
geruimd en dan op de vryo baan
bouwen we onze eigen woning,
grootsch en schoon, on we richten
ze in naar onze behoefte.
Om dat reuzenwerk te voltrekkon
zijn allen welkom
Vooruit dus Leve de overwin
ning dor Sociaal-Demokratio
Bijna geen enkele dag gaat voor
bij, dat deze woorden niet in ons
hart in herinoering worden ge
bracht. Geen enkele dag gaat er
voorby dat er goen werklieden val-
Ion op hot veld van den arbeid, als
slachtoffer hunner opofferingen en
plichten.
Gisteren gebeurde het op do
woeste zee, heden in de donkere
mijnen eti morgen misschien in do
fabrieken of op do werven.
Hoevelen onzer noeste mijnwer
kers zijn in de laatstedagenwoorom
het slachtoflfergowordeu van grauw-
vnurontplotllngen, gevolgd van in
stortingen in het diepste van de
geheimzinuige koolmijnen Hoeve
len onzer makkers hebben de zwarte
kolen weerom roodgeverfd met hun
bloeden hebben hun leven gebracht
op het altaar vao den arbeid
Ja, kameraden, duizenden zyn er
reeds gevallen en zullen nog hun
leven laten in de gevaarlijke mijn
schachten, omdat zij den moed heb
ben, het zwarte goud uit den schoot
der aarde to gaan g'ravon, hotgeen
on* en andoren moet toelaten ge
durende de nijpende wintermaanden
aan een aagenaam vuur onze ver
styfde ledematen te verwarmen, en
de nijvorheid in het algemeen van
de onmisbare brai dstof te voorzien,
zonder hetwelke zy, fot volledige
stilstand is verplicht.
Maar hoevelen beseffen er welke
groote gevaren er aan dien droeven
stiel van mijnwerker verbonden
zyn. Helaas, nog weinigen kennen
hetleven van de ongelukkige mijn-
slaven en stappen er maar al te vlug
over heen.
Laat ons een oogenblik stil blij
ven, geachte lezer ep lezeres, by het
droeve leven van onze terecht
- zwarte gouddelvers genaamd
Van af den oogenblik dat zy in den
bakstappen(methun flauw lampje in
de hand) om neder te dalen, ïs-hun
leven reeds in gevaar, want by het
minste dat er hapert, kunnen zij
honderden meters diep storten om
dan als onkennelijke vleeschklom-
pen ep den bodem der myn terug
gevonden te worden. Wanneer zy
goed beneden aanlanden is het voor
hen den eeuwigen nacht, beroofd
van alle gezonde lucht en licht. En
waar zij zich ook bewegen moeten,
worden zy gestadig bedreigd door
de Schrikkelijke grauwvuuront
snappingen en de geweldige instor
tingen. Zij zijn bestendig van by
hunne intrede IN tot by net opstij
gen UIT de mijn, blootgesteld iedor
oogenblik het slachtoffer te wordon
van de vervloekte^natuurgeheimen,
die zich in den ondergrond bevin
den.
Vraagt hun eens aan deze onge-
lukkigen in welke voorwaarden zy
hua lastigen arbeid soms moeten
verrichten. Met duizenden zyn er
welke in de mynen moeten werken,
in plaatsen waar zij nog geen o.80
m. hoogte hebben, waar zjj van het
begin tot het einde van hunnen
lastigen arbeid moeten zwoegen,
liggende op hun knieën, zittende,
omdat er anders geen middel ia deze
kostbare schat aan de aarde te ont,
rukken. En terwyl zy zoo uren en
uren in deze voor velen onhoudbare
houding den zwaarstod arbeid ver
richten, staat do wereld hoven hun
hoofd op krakende stukken hout,
die hen eiken oogenblik dreigt te
verpletteren, en worden zy onop
houdend beloerd dooi* het geheim
zinnige grauwvuur, die hun in oen
enkele second het loven kan ontne
men.
Gebeurt hot soms ook niet dat er,
terwlil deze bewonderenswaardige
stoere kerels, aan wien den grooten
kunstenaar Constant Meunier, zoo
veel tijd en konnis heelt gowyd aan
den arbeid zyn, erachter hen instor
tingen plaats hebben, die hen totaal
allen doorgang ontnemen. En dan
bevinden deze ongelukkige zich daar
in de vreeselykste toestanden. Ner
gens is er voor hen een uitweg te
ontwaren, omgeven van den ceuwi
gen nacht en niet wetende of ervoor
hen redding mogelyk is. By wien
ryzen niet de haren ten bergo, als
men aan zulke vreesolyke oogen-
blikken denkt. En dan gebeurd het
soms nog wel dat men de reddings
werken niet onmiddelijk kan aan
vangen, door dat er zich te veel
vorgiftendo gassen in de myn be
vinden, en hebben zich reods geval
len voocgedaan dat de ongelukkigen
woiko ingesloten zaton, nog ver
scheidene dagen signalen gaven ten
teebon dat zy nog in leven waren,
en wanneer men ze kon boroikon,
dat deze droeve slaven het lydelyke
met hot eeuwige hadden verwisseld.
Dat men ze aantrof gansch onkenne-
hjk, met vet wrongen gelaatstrek
kenen vreeseiykeuitpuiiendeoogen,
al teekens van den wreodsten dood
strijd. Is het dan niet terecht dat wij
soms by ons zei ven zeggen - Iloe
droef is 's werkmans lovenslot Ja,
dat is bet dat beschoren is aan de
moedigsten onder de moedige ar
beiders. Hoevele moeders boweencn
niet ieder jaar den dood hunner ge
liefde in deze droevige omstan
digheden plotseling aan hudno
liefde ontrukt. Vele arme kinderen
worden in een ruk tot ongelukkige
weezen gemaakt, zy die gisteren
hun teergeliefde vader nog kusten
en een tot oen woderomziens toe-
wenschton wanneer hy bly en op
getogen ten arbeid toog, om te paan
zwocgon dat het zweet hem Jiangs
hot soliier naakte lichaam liep, om
do bete broods te verdienen voor
vrouw en kroost. Helaas nooit zagen
zij hem nog terug.
AMeen hebben zy deu droeven
troost te weten, dat hun geliefde
vader gevallen is op het arltnidsvold
en dat, zijne stofl'ejyko ovorblyl'selon
liggen te verdorren op den killen
mynhodem.
En telkens er eone mynrnmp is
gebeurd, hoort men mot medelijden
spreken in allo klassen der samen-
ving over hot droevige lot dezer on
gelukkige arbeiders. Er worden op
zoekingen gedaan naar de oorzaken
van het onheil, ganscho bonden
ingenieurs tot zeil den arbeids
minister dalen neder in de mijnen
om maatregelen te nemen, om Zulks
in de toekomst te voo«komen.
Maar nog is hot gestorte bloed
der ongelukkige mynslaven nog
niet opgedroogd of de reactionaire
benden zyn weorom al daar om deze
koene werkers te bespotten en hun
te boJeedigen, dat zy luiaards zyn.
Acht uren ondergrondschen ar
beid is niet genoeg voor die hoeren,
er zou meer moeten gearbeid w or
don, dat is hun dagelijkschen lof-
