Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
ER IS IETS VERANDERD
DE PACHTWET
23e Jaar N° 49.
Prijs per nummer 25 centiemen
5 December 1926
Door de macht
onzer werkers
organisaties
naarontvoogding
B
■cl
Onze Houding in
de Toekomst.
Rede uilgesproken door
Volksvertegenwoordiger Nicliels,
in de Kamerzitting van 24 Novem
berovergenomen uit
de Parlementaire Annalen.
MIJNHEEREN,
BEEST EI raJHED
>R-
rdt
:en
en,
ran
d-
51-
il-
k-
l*S,
Mil
Niemand, of hy moet van kwaden
wil zijn, zal nog loochenen dat er in
de toestanden voor do arbeiders wel
iets veranderd is. Wy zouden hier
eene lange opsomming kunnen ma
ken van vele hervormingen en ver
beteringen ten bate der arbeiders.
Maar om te bekomen dat er iets ver-
aDdesde, heeft de arbeidende klasse
een harden kamp gevoerd, en 't is
dus haar eigen werk, als er op dit
oogenblik een weinig meer recht en
eerbeid aan de arbeiders werden ge
gund.
De ouderen, die de toestanden van
vroeger hebben gekend, nevens de
lange werkdagen in de ongezondste
voorwaarden engansch onbeduiden
de loonen, geen politiek recht, maar
wel mispryzing voor de werkers,
kunnen door eigen ondervinding
oordeelen over de bekomene uitsla
gen.
Maar de jongeren moeten weten
dat het lot voor hunne ouders nog
wel wat harder is geweest dan ten
huidige dage zy moeten ook weten
dat wat er verbeterd is, zoo niet ge
schonken werd aan de arbeiders uit
menschlievendheid, maar wel ver
overd is geworden ten koste van
vel. opofferingen en dank aan de
syndikale beweging en ook de poli
tieke stryd door de socialistische
party in ons land gevoerd.
Als wy er zooveel belang aan
hechten te wy'zen op de verbeterde
toestanden voor de arbeiders is het
■iet dat wy niet weten of niet erken
nen dat er aan het groote onrecht de
arbeiders aangedaan, nog geen vol
doende herstel is geschied.
Ver van daar, dat de arbeiders nog
vele grieven hebben, dat nog niet
alles is gedaan om de gozondheid
van de arbeiders te vrywaren, dat
er nog veel moet gedaan worden om
de werklieden in de gelegenheid te
stellen zich voldoende te onderrich
ten, ondervinden wy maar al te best.
u De ontvoogding der arbeiders
lal het werk der arbeiders zelf zyn
is een spreuk, dewelke men lezen
kan op de muren in onze Volkshui-
jen, en dewelke in onze bladen niet
genoeg kan herhaald worden.
Wy willen dus de verschillende
hervormingen doen uitscnynen, om
deze door de arbeiders naar waarde
te doen schatten, en het bewustzyn
lonzer macht te ontwikkelen, door
aan te toonen dat de jaren lange
[strijd niet is vruchteloos geweest.
[En het bewys van de groote waarde
dezer hervorming, vindt men toch
in de gedurige bekamping door de
[reaktie, by middel hunner bladen.
Moeten wy spreken van de besten-
ige kampagne tegen d6n achturen-
Idag, tegen de Inmenging der syndi
katen in het vaststellen der werk-
voorwaarden?
En moest de reaktie zich machtig
genoeg achten om te ontnemen wat
er door stryd veroverd werdt, zeker
iou zulks gebeuren.
Wy moeten herinneren aan die
tyden.toen elke poging der arbei
ders om door samenstryd, door ver-
eeniging, vanwege de machthebbers
werd tegengewerkt by middel van
vervolging en broodroof. Aan de ar
beiders zelf te beletten dat zulks
ooit nog gebeure.
Elkeen moet nu toch bekennen,
dat in plaats van hoon en spot voor
onze organisation, dank aau hunne
macht, er nu meer rekening gehou
den wordt van de wenschen en eischen
der arbeiders.
En'tiswatwy byzonderlyk aan de
reaktie moeten doen voelen, 't is
hst belang dat wy hechten aan onze
(rganisatiën. aan het veroverde, om
loodoende te toonen dat wy vastbe-
lloten zyn, voor de voortbrengers
ket rscht op bestaan te eischen.
Het verleden heelt ons geleerd dat
»r niets te bekomen i», als wy over
Reene macht beschikken; dat er aan
«arbeiders niets wordt goedswilligs
ifgestaan, maas dat alles is moe-
!»n worden afgedwongen en daar-
#m is het plicht voor elke arbeider,
die sich socialist noemt, meê te
Verken aan de versterking onzer
[roepeeringen, zoowel politieke als
syndikale en ook kooperatieve in-
riohtingen.
Heeft hot verleden ons niet genoeg
geleerd dat de arbeiders slechts op
zich zelve mogen rekenen, om alle
onrecht, dat dagelijkscli tegon hen
wordtgepleegd, te doen verdwynen?
In den stryd heeft men wel eens
een tegenslag, men bekomt niet al-
tyd alles wat men met recht zou wen
schen, er zyn honderde omstandig
heden waarmè» er moet rekening
gehouden worden.
Maar als wy bewust zyn van het
goede recht en byzonder van de
macht waarover de arbeiders door
vereenigiDg kunnen beschikken, en
als wy eens den afgelegden weg af
zien, zullen wy niet terugschrikken
voorden verderen stryd die met
methode en overleg moet gevoerd
worden
Organisatie, is het groote woord
voor de arbeiders.
De vryeuren moeten besteed wor
den aan nuttig tydverdryf, aan
eigen ontwikkeling voor het opdoen
van meerdere kennissen, liet is eene
eerste noodzakelykbeid datde arbei
der zich zelve verheffen, omdat door
bot vermeorderen onzer machtspo
sitie, ook onze verantwoordelyk-
heid vergroot.
Door de kooperatia zyn de midde
len verschaftlokalen, boekeryen,
gelegenheid voor het inrichten van
voordrachten enz., en alhoewel de
afteleggen weg tot de volledige er
kenning der Arbeidersrechten nog
lang is, hebben wy de meeste reden
om voor de toekomst de zege te voor
zien, als elk steeds indaehtig is de
spreuk De ontvoogding der arbei
ders zal hun eigen werk zyn - en
dan zal en moet er nog veel veraude-
ren.
G. DE NAUW,
VOORWOORD
Tengevolge de huidige algemeene
politieke toestand, heeft den Alge
meene Raad derB. W. P. een speciale
vergadering gehouden om te onder
zoeken, of er nog verder zal deelge
nomen worden aan de regeering en zoo
ja, met welk programma.
Er zijn kameraden die wenschen in de
oppositie te gaan, en ten einde al onze
partijgenooten in zijn klaarheid te kun
nen oordeelen, is er besloten een z. g.
vrije tribuun te openen om de voor en
tegenstanders van deelname of niet
deelname aan de regeering hun ge
dacht kenbaar te laten maken, aldus
toelatende dat elk een juist oordeel
over den ware toestand zou kunnen
vellen.
Wij laten hier dus een artikel volgen
van de hand van Gezel Vijverman als
tegenstander voor verdere -deelname
aan de regeering.
Wij raden onze partijgenooten aan,
om goed het artikel te lezen en het te
bewaren, want t. k. week krijgen wij
een artikel van een voorstander om
deelname aan de regeering.
Wij willen er nochtans op wijzen
dat de schrijver van weerszijden in
ordentelijke atmosfeer zich dienen te
gedragen.
De redaktie.
De Algemeene politieke toestand
werd in de laatste zitting van den
Algemeenen Raad besproken. De mee
ningen omtrent den te volgen taktiek
zijn sterk verschillend. De vraag is
Gaat de partij, in de toekomst, .nog
deel uitmaken van de regeering of zal
ze in de oppositie staan
Ziedaar een dilemma van belang
Het toekomende Congres der partij
zal er uitspraak over doen. En de
Algemeene Raad heeft den wensch te
kennen gegeven, dat in de partijbladen
deze kwestie zou besproken worden
en het VOOR en TEGEN voor eene
deelneming aan de regeering hoefde
gezegd te worden.
Elk kan dus vrijelijk zijn meening
kenbaar maken.
Wat onze aandacht gaande gemaakt
heeft, is de verklaring van Van Roos-
broeck dat er reeds zoovele dagorders
toegekomen zijn op het Secretariaat
van den Algemeenen Raad, uit de
verschillende deelen des lands, van
politieke en syndikale groepen en heb
bende voor onderwerp de discussie
over een verdere meewerking der partij
aan de regeering.
Het is vooral importent omdat zulks
min of meer de gemoedstoestand
weergeeft der partijgenooten in 't alge
een.
Er is dus beroering om in de op
positie te treden, Ik ook treed dit bij.
Omdat een langer samengaan van
onze leiders met gekende aartsvijanden
der Democratie en van 't Socialisme
het vertrouwen der' massa moet verder
compromitteeren tegenover de partij.
Omdat het enthousiasme en 't geloof
terug zou keeren bij vele partijge
noten.
De regeering met Francqui heeft
haar doel bereikt stabiliseering der
munt. De heer Francqui is reeas een
gezondheidskuur gaan nemen en heeft
zijn ontslag ingediend.
Indien men voor de Stabilisatie
eiëren gebroken heeft, zegt Hubin,
zullen het voorzeker deze der Société
Générale van België niet zijn.
Van de Velde, noemt reeds vele
vraagstukken op van ons kiesplatform
van 1925, welke reeds verwezenlijkt
zijn of ingang zijn om verwezenlijkt
te worden.
Dat is wèl en 't getuigt van den
goeden wil der leiding. Maar toch zijn
er nu al maanden heen, sinds de wapen
stilstand gesloten is op politiek gebied,
dat de hervormingen slapen. En dat
schiep eene groote moedeloosheid bij
de arbeiders Er kwam onverschillig
heid op politiek gebied in de massa.
En die onverschilligheid zou kunnen
gevaarlijk worden in de toekomst.
Wel is er stabilisatie gekomen
maar als wij vooraanstaande econo
misten mogen geloven, zal de index
nog verscheidene maanden stijgen. Zal
dan het loon der arbeiders ook in
evenredigheid verhoogen
We lazen zooeven een brief in Le
Peuple uitgaande van het Comité
Industriel en gericht aan de patroons
dezen laatste aanzettende aan de
eischen voor meer loon der arbeiders
niet te voldoen.
Zou dit niet het begin kunnen zijn
van een geweldigen strijd tusschen
arbeiders en patroons
De bourgeoisie geeft toe aan de
eischen der Arbeidende klasse
wanneer ze de hulp dezer laatste noo-
dig heeft.
Maar als die hulp kan gemist worden
opgepast
De Stabilisatie der munt is er
maar zou er dikwijls nog niet heftig
moeten gestreden worden om de ko
sten er van te betalen
En in zulke tijden zouden ons man
nen nog moeilijk in de regeering kun
nen blijten, zonder veel van hunne
populariteit te verliezen.
In de oppositie, geen ministers
meer, ziedaar een middel om 't ver
trouwen en het enthousiasme terug in
de diepe lagen der massa 's te stuwen.
Zuivere strijd Oog voor oog, tand
voor tand
Dat is 't wat we willen
A- Vijverman.
door de wet, tegenover diegenen die
hem kunnen exploiteeren.
Meer dan dertig jaar wachten zij van
de zijde der rijke menschen op die be
scherming. Diezelfde Heeren hebben
nooit den tijd gevonden om er een be
gir. mede te maken. De wreede oorlog
moest komen om een democratische
geest over het land te zenden, om ook
de buitenlieden te doen begrijpen dat
er beternis kon komen voor het uitge-
i buite volk.
j De pachtwet is een begin en wij ho
pen dat de Kamer ons amendement zal
aannemen, waardoor we den duur van
de pachten op vijftien jaar stellen.
I De pachtwet moet geheel en al ver
anderd worden, 'cis een verouderde
wet, eene wet uitsluitelijk ten dienste
1 van de groote rijke heeren.
De huurprijs moet geregeld worden,
om te beletten dat de uitbuiting op
groote schaal gebeure en dan zal de
landbouwer iets of wat voldoening heb
ben bekomen, waarvoor hij zal dank
zeggen aan hen die er aan hebben me
degewerkt.
Al wie zich democraat noemt en er
ook wenscht mee te handelenzal zic.h
gelukkig achten te kunnen medehel
pen tot het stemmen van eene pacht
wet die door onze landbouwers reeds
zoolang wordt gevraagd en hen ook
moet beschermen tegen de soms aardi
ge grillen van hun eigenaar.
t Is meer dan dertig jaren dat ik in
de politiek ben gewikkeld, vele kies
strijden heb ik ook doorgemaakt en
geen enkelen is er gevoerd geworden
zonder dat er aan ae landbouwers is
gedacht, zonder dat er hun een pacht
wet is belooft, zonder dat er hun vele
beloften zijn gedaan geworden.
In de socialisten stelden de landbou
wers geen vertrouwen hunne schrif
ten wierden gelezen in het geheim,
naar hunne meetingen dierven of moch
ten ze niet gaan, want er was verbod
vanwege den pastoor of den kasteel
heer.
De socialisten waren hot zwarte
beest, want ze kwamen niet om de
landbouwers te helpen, maar wel om
ze te berooven van hun stukje grond,
van hun weinigen eigendom die ze be
zaten.
Voor de heeren liberalen en katholie
ken was het beter gesteld die heeren
deden de boerkens beloften met de
vleet en bij iedere verkiezing wierden
de beloften herhaald, beloften die nooit
wierden gehouden, want eons hoorden
we den heer Woeste hier in volle Ka
mer zeggen kiesbeloften tellen niet.
DIE KIESBELOFTEN
aan de landbouwers wierden dus maar
gedaan om hen tevreden te stellen en
om hen van de socialisten af te houden.
Wij hebben het zoo menigmaal aan
de buitenlieden gezegd dat ze ongelijk
hadden hunne redding, hunne verlos
sing te verwachten van de rijke grond
eigenaars, want deze houden aan hun
ne onverdiende en onverklaarbare
voorrechten.
Als we aan de landbouwers spraken
over algemeen stemrecht, de sleutel
van alle democratische hervormingen,
dan aanhoorden ze ons niet. Zulks kou
enkel aanleiding geven om anderen in
de Kamer te breiigen dan groote grond
eigenaars, kasteelheeren, graven of
barons, en 't was nu toch eenmaal in
de zeden gedrongen dat het rijke men
schen moesten zijn die iu de Kamer
moesten zetelen, 't land regeeren en de
wetten maken
Ze snakten wel naar beternis, ze von
den het wel onrechtvaardig dat een
boer geen haasje of konijntje
mocht schieten op het land dat hij zelf
bewerkte, want ae haas of het konijn
wierd toch gevoed met zijn eigen
vruchten
Hij kwam er wel tegen op dat Mijn
heer de eigenaar zijn pacht kon ver
hoogen naar beliefte, hem zijn land
ontnemen wanneer hij het goed vondt,
j maar toch hoopte hij, dat de rijke hee-
renin de Kamer eens zouden recht-
i vaardig zijn en door eene wet een ein
1 de aan al die onrechtvaardigheden zou
den stellen.
Neen, al wat door de socialisten
wierd voorgebracht deugde niet, het
was maar oogenverblinding, het was
om de boeren in de socialistische net
ten te vangen, zoo ten minste maakte
men die lichtgeloovige menschen wijs.
En men stelde hen dan van tijd tot
tijd tevreden met een wetsontwerp in
te dienen dat de hervorming voorzag
van de bepalingen van het Burgerlijk
Wetboek inzake landpacht.
EN DIT GEBEURDE
REEDS VOOR 30 JAAR.
Maar men zorgde er wel voor dat dit
j wetsontwerp nooit in bespreking kwam
I of ten minste toch nooit in wet wierd
omgezet.
En zoo zijn de landbouwers in slaap
gewiegd door dezen die ze naar Brus
sel zonden met de opdracht eens te
op bestaan en zells op een deftig be-
staanhij moet beschermd worden
zorgen voor den minderen man, voor
den kleinen boer, voor de pachters,
Eindelijk, uit de verkiezingen van 5
April 1925, is er gebleken dat in het
land eene groote democratische stroo
ming is en uit die verkiezingen is er
een democratische regeering geboren,
die het huidig wetsontwerp op den
duur der landpachten regelt.
Ik betreur dat dit wetsontwerp ook
niet behandelt het jachtrecht en den
huurprijs, maar we hopen, dat zulks
in den kortst mogelijken tijd zal gebeu
ren, want ook daarin bestaat schrome
lijk v«el onrecht.
In Vlaanderen en vooral in mijn ar
rondissement is de gewoonte en ge
woonte is wet dat de pachten een
duur hebben van één jaar.
KERSTDAG IS DE VERVALDAG.
Kerstdag, de geboortedag van den
Zaligmaker is toch voor zoovele land
bouwers een ongeluksdag geweest.
Inderdaad, niet zelden gebeurt het,
dat het gezin van den landbouwer zich
gereed maakt om naar de kerk te gaan,
om daar een gebed te gaan storten op
Kerstnacht, ter eere van de geboorte
van hem die de verlossing moet bren
gen, of een deurwaarder brengt den op
zeg vin een perceel land. De pacht is
ten einde, laat het liggen. De reden?
Dat gaat u niet aan, de eigenaar is
meester van zijn grond, hij doet er me
de wat hij wil 1
Kan het schandelijker Het land
ontnemen aan een landbouwer, is hem
het brood ontnemen van vrouw en kin
deren, want Kerstdag is den dag dat
het land verpacht is en het is onmoge
lijk voor den landbouwer wiens grond
is afgenomen, elders een andere par
tij te huren. Meermalen gebeurt het
dat er door de ontneming van een per
ceel grond eene koe moet worden ver
kocht, en de boerderij ontoereikend is
om in het onderhoud van het gezin te
kunnen voorzien.
Neen, een langen huurtermijn is zeer
noodzakelijk voor een landbouwer,
want nu leeft hij in de meeste onzeker
heid en in de grootste afhankelijkheid
van zijn eigenaar, aan wiens grillen hij
zonder morren moet voldoen.
WIJ MEENEN VAN
EEN LANDBOUWER
een vrijen inan te maken door hem de
zekerheid te geven, niet zoo gemakke
lijk van zijn land beroofd te kunnen
worden, en hierom willen wij, sociali
sten, den huurtermijn zoo lang moge
lijk maken, natuurlijk met het recht
aan den pachter den opzeg te doen
naar goed dunken en hem de meer
waarde bij te vertrek toe te kennen.
Tot heden is de pachter de slaaf ge
weest van zijn eigenaar de eigenaar
beschikt over alle voorrechten, de
pachter over geene, en zulks is ver
staanbaar. 't Zijn de eigenaars die tot
hiertoe de wetten hebben gemaakt en
't spreekt van zelfs dat de eigenaars
voor hun eigen hebben gezorgd; 'tis
wat de landbouwers zoo lang niet heb
ben begrepen.
En het verwonderd ons dus in gee-
nen deele, als we hier in deze Kamer
de vertegenwoordigers der rijke men
schen zien opstaan en moord en brand
schreeuwen omdat er nu tocli eens be
gonnen wordt met een eindje wet te
maken die de landbouwers zal bescher
men.
De heeren Poncelet, Drion, Housi-
aux, Amelot en anderen meenen dat
alles om ter b;st gaat, dat er geen
pachtwet noodig is, dat zulks zelfs in
t nadeel der pachters is en zouden dus
willen dat alles blijft zooals het was, en
j dit dan nog in 't belang der pachters I?
Er is eer. vlaamsch spreekwoord dat
i zegt Als de vos de passie preekt,
boerkens wacht uwe ganzen», en dit
komt hier Z' er goed te pas.
DAT DIE VERTEGEN
WOORDIGERS
der grondeigenaars tegen eene goede
pachtwet zijn, is verstaanbaar, 't Is een
dwazerik die zijne eigene ruiten breekt.
Maar de tegenkanting van die heeren
moet ons, sociaal democraten, eterken
en ons meer en meer de overtuiging
geven dat we goed werk verrichten in
't belang van den minderen man.
Een landbouwer is zoo eerbiedwaar
dig als iemand hij moet met werken
zijn brood verdienen hij heeft recht
(Zit: vervolg onderaan kolom 3).