VOOR DE ONWETENDEN Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst. ©113e Blaben Mijn Hoekje. 24e Jaar N°7r1. Prijs per nummer 25 centiemen. 2 Januari 1927. Koud het bijzonder Partij-Congres Gemeenteraadsleden RECHT EN VRIJHEID Denkende lieden drinken niet Drinkende lieden denken niet 11 De weekbladen der kapitalistische partijéü, ayn opgesteld, voor de on- wetende'en lichtgeloovige bevolkiDg en waarin ze al neerpennen, wat ze in 't by van dezen die er in aange vallen worden, niet durven herha len. Zoo was het onlangs in De Vlag» van GeeraardSbergeu, waarin onze ministers wierden uitgemaakt voor kapitalisten en in 't bijzonder don derde men op de kap van Anseele. Enkele dagen nadien, in eene Ka merzitting, was het Anseele zelf, die de zaak aanraakte en üiemand van de katholieke party stonat recht, om te bemalen, ie bevestigen en te bewyzen. Daar waar Ansoele is, houden zij ziet» koes 'tis enkel achter den rug dat men zulks aandurft. Anseele Kapitalist, is oud vuil. Wy herinneren ons nog, 't is min stens dertig jaar geleden, dat men in alle kapitalistische gazetten, uit bazuinde, dat Anseele in Holland eigenaar was van groote eigendom men en vele huizen 'twas da&r dat hij met zijn kapitaleu heen vluchtte. Als antwoord hierop verscheen er te dien tijde in Vooruit dat An seele, aan al zyne pachters en huur ders als hy er had vrij stelden van huishuur en landpacht. Korten tijd nadien, wierd het ge rucht verspreid, dat Anseele de kas had geroofd en op de vlucht was. 't Was nogmaals een uitvindsel en tot spy t van deKapitalistische klasse was Anseele eerlijk gebleven en op zyn str^jdpost voor het werkende volk. Anseele was het hoofd der socia listische party, hem verdacht maken was de hoofdzaak van do rijke men- schenbende en hierom deinsde men voor niets terug. Maar al die vergiftigde pijlen kon den Anseele niet raken, hij was de geliefkoosde van het werkei. de volk, dat waardeerde al het goede dat An seele voor zijne klasse deedt en, men verkoo* hem tot kamerlid, om hem later minister te maken. En nog heeft dit spelleken niet uitgediend nog gaat men voort met hem als een egoïst te doen doorgaan als een man die zich verrijkt ten koste van het arbeidende volk. Maar wat verwonderlijk vóórkomt is, dat zelfs de ergste tegenstrevers erkennen, dat Anseele een ware genie is. Inderdaad, al wie weet, hoe de so cialistische partij in Gent is begon nen, zonder geld, zonder vormogen, staat verwonderd over haar heden daags bezit. Prachtige lokalen, schoone en groote winkels, uitgebreiden handel weveryön, spinnerijèo, brouwerijen, suikerijfabriek, enz., enz. Eenieder moet bekennen, dat in dit alles een stuk van het leven vau Anseele steekt, en moest hij nu eens al zijn kennissen en ondervindingen voor zich zelven hebben gebruikt, wie zou durven ontkennen, dat An seele niet een schatrijk man zou zijn geweest En dan ware hy tentoon gesteld geworden, van wege die zelfde Ka pitalistische klasse als een toon beeld van een maD, aan de werken- do klasse, die zich zelve opgewerkt hadt. Nu heeft hy dit alles gedaan voor het algemeen welzyn, want al wat do socialistische party van Gent be zit, is niet den eigendom van An seele, maar don eigendom van 't al gemeen. Maar Anseele heeft aan de wer kende klasse den weg gewezen om tot hare ontslaving to komen An seele heeft 't bewys geleverd, over welke macht de werkende klasse be schikt, wanneer ze eendrachtig wil omarcheeren, hand in hand wil erken en dat is een doorn in den •et van het kapitalisme. Daarom moet Anseele verdachtgo- maakt worden, daarom moet er ge zorgd worden dat Anseele zyn ver- trouwon verliest bij het werkende volk, omdat de eendrachtige samen werking van het proletariaat een gevaar is voor hot kapitalistisch stelsel. En laat ons aannemen, dat Anseele een begoeden burger is geworden, dat hy het nu beter heeft dan ten tijde, dat hij gazetverkoopor, letter zetter, klerk en vette klakke was, het is een bewijs dat de werkende klasse, de diensten weet te waardee- ren die haar zijn bewezen geworden, en wij wenschen haar geluk om. Neen, neen heeren kapitalisten, onzen Eduard raakt ge niet; hy is te zeer gewaardeerd van dat volk, dat hij reeds gedeeltelijk uit den mod derpoel heeft gehaald, waarin het door de kapitalistische klasse sedert eeuwen en eeuwon was gedompeld. En zyn taak is nog nietten einde. Alhoewel hij reeds zeventig jaren telt, is hy nog altijd kloek en ge zond, vlug als een bie, meteen hel deren geest in staat om nog vele ja ren de lafl'e aanvallen van de bour- geoissie te weerstaan en groote diensten te bewyzen aan het stry- deude volk. En om te eindigen, willen we er op wyzen dat in die plaatsen waar do werkende klasse als leiders geene intellectuëelen heeft of geene begoede burgers, men ons uitmaakt als onbekwamen, onbenulligen, xiiet in staat om te besturen. Integendeel, daar waar er reeds- enkelen zyn, die hoogere studieën hebben gedaan of van burgers af komstig zijD, daar worden ze uitge scholden als zouden ze er enkel zijn om zich te verrijken. Neen, mijnheeren, het werkende volk laat zich niet moer misleiden; hot voert zyn stryd metal dezen die van goeden wil zyD, met al degenen die erkennen, dat het arbeidende volk recht heeft, op eeD mensche- lijk bestaan, in ruil van zijn gelever den arbeid. Het weet dat het de intellectueel© krachten noodig heeft omdat ook dezen maar arbeiders ztfn, wel is waar met een witte col en redingote, maar toch uitgebuitenen vanwege het patronaat, en hierom is die ver broederiüg noodig, willen beide soorten arbeiders tot hunne volle dige vrijmaking komen. En den dag dat de intellectuëelen in massa zullen begrijpen, dat hunne plaats is bij het lompen-proleiariaat dien dag zal ook het einde wezen van de kapitalistische uitbuiting tut heil van al degenen die met hun handen- of geestesarbeid het dage lijks brood moeten verdieoen. NICHELS Alfr Groot debat over deelne ming aan de negeering Verleden Zaterdag en Zondag werd te Brussel het buitengewoon Partij Congres gehouden, om uitsluitelijk de kwestie van de vedere deelneming van de B. W. P. aan de regeering te onder zoeken. De belangstelling was buitengewoon groot, want zelden zagen wij een zoo indrukwekkend aantal afgevaardigden op een kongres. De prachtige en overgetelijke rede voeringen weergeven van de Gezellen Van der Velde, Matthieu, Mertens, Pierard,Brunfaut,Dierckens en Del vin- ge, is ons praktisch onmogelijk, maar hopen toch dat velen onzer lezers ze in onze dagbladen hebben gevolgd. Wij zullen ons dan ook bepalen met verslag van de Kommissie der Rusolu ties, door Wauters uitgebracht, weer te geven. Gezel WAUTERS betreurt, dat hij geen deel heeft kunnen nemen aan het debat. Hij had gaarne zijn houding in het verleden verdedigd. Er zijn moei lijke oogenblikken geweest, gewis, maar wie zal opstaan om te zeggen, dat men den boel moet laten varen in oo genblikken van wanhoop Wij zijn steeds uitgegaan van de op vatting. dat de welvaart de arbeidende klasse opvoert. En daarom hebben wij geen inflatie gewild. Ik zou het kunnen bewijzen met een reis rond Europa te maken, maar ik heb geen tijd. Onze kleine arbeidende klasse in ons klein land staat er best voor in gansch Europa. Wauters begrijpt de BrouckèTe's kri tiek niet als hij ziet met welke toewij ding hij zich geeft aan de aktie te Gonève. Wauters betreurt, dat men den prin cipieel en grond heeft kunnen aanraken tijdens dit debat. De oude aktie moet voortgezet worden. De organisatiebe weging moet voortgaan. Ik geloof aan de werkelijkheid van den klassenstrijd. Het zal niet een tusschentijdige mede werking aan de regeering zijn die den geest van klassestnjd in een verlichte arbeidersklasse zal dooden. Het komt er thans op aan ons stabili- satiewerk te bevestigen en te verdedi gen. Het komt er op aan duidelijk te verklaren, dat wij niet in de oppositie zullen gaan, omdat wij er niets kunnen in doen, maar dat wij aan het stuur blij ven om onze klasse overal binnen te dringen en te verdedigen. De arbeiders zouden een fout begaan als zij de posten, die zij thans bezetten, zouden prijsgeven. Wauters spreekt niet voor zichzelf, want zelden kende hij een pijnlijker le ven dan thans in de regeering, in het komiteit der Schatkist. Maar boven de persoonlijke voldoening staat de plicht in den strijd te blijven. Zoo verstaan de socialistische ministers de zaak. De Kommissie der Resoluties heeft eenparig, min destemvande Brouckêre volgende resolutie aangenomen Het buitengewoon kongres van de B. W. P. Herinnerende aan de regeeringsver- klaring, bevestigende, dat de regeering van nationale eenheid geen ander doel heeft dan het herstel van den (inantiee- len toestand en de stabilisatie van on ze munt, en zou eindigen zoodra deze uitslagen zouden bereikt zijn Stelt vast, dat, indien op technisch gebied de stabilisatie wera verwezen lijkt, zij nog moet bevestigd worden en namelijk moet overgegaan worden tot de perekwatie en de heraanpassing, die er uit voortvloeien, in het bijzonder voor de arbeidende klasse Verklaart, dat de B. W. P., besloten de bekomen uitslagen niet in gevaar te laten stellen, bereid is haar medewer king aan de regeering verder te verze keren indien dit akkoord kan verwe zenlijkt worden op een nauwkeurig programma van onmiddelijke verwe zenlijkingen Schenkt vertrouwen aan den Alge- mccnen Raad van de B. W. P., om dit programma op te stellen en het te on derwerpen aan het oordeel van de Fe deraties, en gebeurlijk op deze grond slagen overleg te plegen en er voor goed de toepassingsmodaliteiten van vast te stellen. De Kommissie heeft dit programma niet nader willen bepalen, omdat de Algemeene Raad het beter zal doen. Nochtans zouden daarvoor in aanmer king komen 1. Perekwatie van de pensioenen der arbeidsverminkten. 2. Versterking van het Werkloozen- en Krisisfonds 3. Perekwatie der mutualiteitentoe- laben 4. Perekwatie der ouderdomspen sioenen 5. Grootere aktie voor het bouwen van goedkoope woningen 6. Herziening der pachtwet 7. Behoud van de supertaks 8. Uitbreiding van het openbaar on derwijs, met aanmoediging van de initiatieven van gemeenten en pro vinciën y. Herziening van de wet op de ar beidsongevallen en aanvaarding van eene wet op de beroepsziekten 10. Voorbereiding van de ontginning van de kolenbekken, door eene natio nale maatschappij 11. Voorbereiding van de militaire hervorming in den geest van vermin dering van den diensttijd. Wij zijn dus in afwachtende houding. De soc. Federaties zullen zich dus uit te spreken hebben over een bepaald programma. Indien er besloten wordt mits het aanvaarden van het opgesteld program ma, om verder deel te nemen aan de regeering, zullen er met de politieke tegenstrevers onderhandelingen aange knoopt worden om op dien basis eene nieuwe regeering tot stand te brengen. Indien er evenwel, aan deze voor stellen geen gevolg mocht gegeven worden zal natuurlijk de houding der B. W. P. moeten er naar geschikt wor den en gaan wij ongetwijfeld naar de oppositie. A. B. EN GEEN ANDERE ZULT EN MOET GE LEZEN Geen geld doet meer kïvaad, dan het geld door u besteed aan de burgersbladendie ons dagelijks bekampen. Het lezen is, in den sfrijd der arbei dersbeweging en vooral op dezen kri tieken oogenblik, een zeer groote be langrijke laktor. Van de mate van bewustzijn en goed inzicht in het wezen der maatschappij hangt het af, of de arbeider zijn plicht zal doen, in het belang van zich zelf, van zijn gezin en der toekomst der ar beidersklasse in haar geheel. Met zeer weinig schoolkennis toege rust moeten de proletaren de wereld in, verrichten later hun werk en staan tegenover de meeste onderwerpen en vraagstukken van den dag als een vreemdeling. Het leven wordt voor hem dan een sleur van slapen, werken en eten. Het eenige wat hij tot het verbreken van die eentonigheid doet iseen blad lezen. In dat blad vindt hij de zoo voor hem geheel begrijpelijke en afwisselende geesteskost, waarmede hij zoo lang zaam aan, geheel vertrouwd geraakt. De arbeider denkt er echter in het geheel niet aan, dat al die lasterbladen die wij allen zoo goed kennen, en die nog bij duizenden en duizenden ver slonden worden, slechts dienaars zijn der groote^kapitalistische maatschappij. Deze bladen hebben er alle belang bij, de zijde van de bezfttende en nog steeds de wereld regeerende klasse te kiezen. Zij schrijven naar den zin van al wat behoudzuchtig is en doen wat zij kun nen, om de arbeiders van hun recht vaardigen strijd af te houden. En gij arbeiders en vakgenooten zijt het zelf, die dergelijke uitbuitersstreken steunt met die bladen te lezen. Aan den eenen kant strijdt gij voor meer welstand en levensgeluk, en an derzijds steunt ge bladen, die dien strijd in een verkeerd daglicht stellen en hem bestendig tegenwerken, of hebt gij er nog niet op gelet dat in b. v. g. bladen, in geval van staking of uitsluiting steeds werkwilligen ofte onderkrui pers worden gevraagd.?. Dat hun kolommen niet alleen tot aankondigingen openstaan, maar dat de werkwilligen er in verheerlijkt worden en het optreden van de stakers wordt afgekeurd Herinneren wij ons den laatsten strijd der Diamantbewerkers van Ant werpen I Hebben wij niet opnieuw bijna alle burgerbladen in trio zien een toon van afkeuring tegenover de Diamantbewer kers zien aanheven Het was weliswaar in algemeene zin maar llauwe kletspraat, die deze bla den er over melden, maar de feiten zijn er. Van het bijbrengen van eenige op voedende kennis der maatschappelijke verhoudingen en arbeidersvraagstuk ken is geen spraak zulks is totaal bui tengesloten, omdat het geheel in strijd zou zijn met het uitgesproken doel dier bladen. De eenige bladen die de maatschap pelijke gebeurtenissen en de arbeiders belangen bekijken en ze kenbaar ma ken, dat is de ARBEIDERSPERS Ge moet u nu eens ernstig voorne men de KAPITALISTISCHE DAG BLADVODDEN, voor ernstige, dege lijke arbeiderslektuur, dat is uitgeslo ten omdat ze daarvoor niet tot stand zijn gekomen. Ten andere neemt een arbeidersblad, en plaatst er een burgersblad neven, lees ze alle beiden, en al dadelijk zult u de meeste tegenstrijdigheden ontwa ren, omtrent den ontvoogdingsstrijd van het proletariaat. Daarom zeggen wij de keus kan of mag voor een arbeider niet twijfelach tig zijn de socialistische bladen moe ten gelezen worden. Niet de kapitalistische of zoogezeg de werkersbladen, die toch afgietsels zijn der reactionnaire pers, en waardoor zij betaald worden. Dat ondervindt elk bewnst arbeider dagelijks, en daarom nemen zij enkel de socialistische bladen die de werkers- strijd in zijn volle gedaante kenschet sen. A- B. 't Jaar 1926 ia verdwenen, 't jaar 1927 is daar en ik wensch u een gelukkig jaar, een jaar van geluk en voorspoed, en dat den zegen van God, over u en uw huisgezin nederdaie, dat zyn de vurige wenschen, van Uw toege negen doopkind. Ziedaar een nieuwjaars briefje, dat we in de school hadden geleerd om by meter en peter op nieuw jaarsdag op te zeggen. Thans, neem ik het als een duurzamen plicht, onze talryke lezers müne beste wenschen toe testuren, alhoewel ik wel weet, dat er van al die wenschen weinig of niets in huis komt. Het is ook niet op den zegen van God, dat men moet hopen, want die schynt zich om ons lot weinig te bekommeren. Wat ik u wensch is, dat ge allen uw ver trouwen biyft stellen, in onze ge liefde partij, die go hebt doen groeien en bloeiën. Ik wensch ook dat ge ons blad zult biyven lezen, en het mogeiyke zult doen om nieuwe lezers by te winnen; dat ge goede cpoperateur wordt zoo gy hot nog Diet zyt; dat ge uwe vereeniging versterkt en in de mate van het mogolyke helpt om de socialistische party, voor uitgang te doen maken. En vooral dat ge op het verloo- penjaar 1926 eens een oogslag werpte omute kunnen afvragen of ge wel goed uw plioht hebt ge daan als goeden strydmakker, als ieverigen propagandist. En mocht ge ondervinden, dat uwe werking te wenschen heeft gelaten, neemt dan het goede voornemen, u op dit gebied dit jaar te beteren. En vooral spiegelt u allen, naar de vereenigiDg der geneesheeren, die zich aaneengesloten hebben, zonder zich te laten verdoelen in christenen en niet christenen, maar het roerend eensgezind zijn,om de kassen der mutualiteiten Jeeg te plunderen, die d»n toch vih die arme drommels mag gevulj wor- 4 den,die zoo menigmaal doorzekere van die heeren uitgemaakt worden, vooral wat gemeen en slecht is. Ja, myn vurigste wensch is, dat dit jaar. nu toch de werklieden zouden begrypen, dat ze misdoen, door zio'n onderling te verdoelen, dat ze dicht by elkaar dienen aan eengesloten te zyn zooals hunne bazen, de geneesheeren, de apot hekers, dat ze één bond zouden moeten vormen om in staat te zyn de aanvallen van de bazen te i weerstaan, en door hunne macht, i meer welstand voor hun gezin te vereveren. Ziedaar de nieuwjaars wenschen van FRIEDER1K. Gezel Patou, Schryver van de Fe deratie der Provincie en gemeente raadsleden, dringt aan, om hem de namen en adressen onzer gokozen te laten kennen. Onze vrienden van hot Arrondisse ment, zyn dus verzocht onmiddelijk my de namen en adressen hunner gekozenen te zenden zoo niet zullen zy het tijdschrift Gemeente en Pro vincie Diet kunnen toegezonden wor- deD. Dus niet gewacht. Alles te zenden en dit onmiddelijk aan Nickels Alfred, Hand in Hand, Aalst.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1927 | | pagina 1