HEDEN ZONDAG
Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Ipgemarcheerd in dichte drommen, ter Eere van den Reus Arbeid
Tegen de Reaktie Voor het Socialisme
EEN MEI 1927
i'rijs per nummer 25 centiemen
1 Arbeidsfeest
V redes betooging
S
MEI-DOORN
Wat de Oorlog
ons brengt
Jaar i\° 18
1 Mei 1927.
EN VRIJHEID
Wij keeren
tot de slavernij,
nooitmeerterug!
Wij zullen onze
rechten
verdedigen.
Een Mei is gewijd aan de verheerlijking
van den Arbeid.
Het socialisme wil den Arbeid vrij, en
niet meer aanzien als een vloek, wegende
op de Menschheid, maar als een Plicht voor
elaeen, en verschaffende aan eenieder het
noodige voor een waarlijk menscheltjk be
staan.
In 1889 te Parijs werd in een congres be
sloten jaarlijks een internationale betoo
ging te houden ter eere van den Arbei 1.
Deze gedachte tot het inrichten dezer betoo
ging in alle landen, was het gevolg
van de strijd, dewelke overal door de geor
ganiseerde arbeiders gevoerd werd voor
don Achturen Arbeidsdag.
De grootste beteekenis in het begin van
de Een Mei betoogingen was dus kracht bij
zetten aan den eisch van de Acht-uren.
Sedert dien zyn er over de wereld reeds
vele werklieden, die de weldaden van den
Achturigen-Arbeidsdag genieten, dank aan
den ooverpoosden strijd der werkorsorga-
nisatiën.
Nog moeton de arbeiders door het inrich
ten van betoogingf n op Een-Mei, do groote
beteekenis van de Acht uren doen uitschij
nen, want nog te veel arbeiders zijn er in
vorschillende landen, voor wie de Arbeids
dag nog niet beperkt is en de willekeurige
uitbuiting zijn onderworpen.
Door het inrichten van feesten opEen-Mei
geven de arbeiders het bowijs dat do drie
Achten voor do werkende klasse beteeke-
nen, niet enkel bet genoegen van minder
te moeton zwoegen, maar bijzonderlijk de
vrije tijd, om de gelegenheid te hebben
zich aan do studie te wijden, zich in de
kunst te oefenon, en onze klasse voor te
bereiden, om in staat te zyn. een schoo-
nere, betere, rechtvaardigere maatschappij
te stichten.
Een-Mei beteekent voor de Arbeiders de
wilsuiting van volledige ontvoogding, door
eigen verheffing bijmiddel hunner organi-
satiën Syndikaten, Coöperatieven en niet
het minst onze kringen van geestelijke op
voeding.
Als de Arbeid over de wereld regeeren
zal dan zal ook de ware Vrede heerschen,
dan zullen de volkeren niet meer tegen el
kander opgejaagd worden, om de belangen
van zekere groepen kapitaalbezitters.
Op Een-Mei zal overal die Vredeswil van
het proletariaat weerklinken, en moeton de
arbeiders op dezen plecbtigen dag, onder
elkander spreken over de toenadering der
volkeren, en meêhelpen om in plaats van
haat, liefde te doen ontstaan voor de men-
schen, die leven door grenzen van elkander
gescheiden.
Als op dit oogenblik het oorlogsgevaar
nog dreigend is, en in de toekomst de
Menschheid nog treffen kan, is het omdat
de Socialistische Internationale nog niet
machtig genoeg is om dit gevaar af te wee-
ren.
In alle landen verklaren de regeerders
de oorlog te verafschuwen, maar gaan
voort er zich toe voor te bereiden, en met
middelen, om een toekomstige oorlog nog
gruwelijker en meer verwoestend te maken
dan de vorige.
Het is droef te bestatigen hoe moeilijk het
is om tusschen de regeeringen der verschil
lende landen oen overeenkomst tot ontwa
pening te verkrijgen.
Eens de Arbeiders der verschillende lan
den bewust van hunne macht, door zich
meester te maken der regeeringen door de
macht hunner organisatiën, door eenheid
in het streven, zal het oorlogsgevaar kun
nen vermeden worden.
Eon Mei is een dag den Arbeid ter eere.
en een betooging van het proletariaat
voor den Wereldvrede.
G. DE NAUW.
jiuvfiUM*
CrJ vwa Atitfl K'
Arbeiders
optegen Oorlog
voor Vrede
De Arbeider kan alles verliezen zyn werk, zyn dak, zijn brood.
Maar als hij het Socialisme gevonden heeft, is hij rijker dan wie ook ter
wereld.
De bewuste arbeider weet niet van rusten Zelfs als hij op Een Mei
vrijaf neemt, dan is het om eerste recht te kunnen strijden.
De knoppen zwellen voor 't, de takken loopen uit, in de natuur
zooals in de maatschappijStraks staat heel de wereld in bloei.
Het wereldleger van den arbeid is sterker dan alle legers der macht
hebbers te saam. Want Wetenschap en Ideaal zijn niet te treffen met
kruid en lood.
Wij hebben geen geld, wij hebben geen goed. Maar wij hebben wat
meer is dan dat wij hebben de toekomst.
Als op één dag millioenen menschen van verschillende nationaliteiten
hetzelfde denken, hetzelfde hopen, hetzelfde eischen, is de eenheid der
Menschheid dan nog een flauw ideaal
Oorlog... Dat woord klinkt zoo wreed,
zoo hartverscheurend, dat elke mensch bij
de eerste gedachte er van heuvert.
Oorlog... Oh !zoo afschuwend als men er
aan herinnert, en hot gaat wel soms de
gedachte van klaarziende menschen te bo
ven, dat daaraan nog kan gedacht worden..
Oorlog, brengt ons als 't ware vaneen ge
reten menschenlichamen, en dezo die aan
het Front hebben gestaan, kunnen U ge
rust zeggen dat er tijdens den oorlog, heel
dikwijls, mannon in elkaar zijn gedrukt,
in tweeën gezaagd, of het boven van het
onderlichaam gescheiden, in reepen gesple
ten door een gewone granaat, uiteenge
reten buiken en als met een hooivork uit
elkaar gestrooid, hoelo schedels als door
een mokerslag in de longen gedrongen of
op de plaats van het hoofd enkel nog een
stuk hals, waaruit een bessensap van her
senen druipt.
Hozoo vreeselyk, zoo dierlijk, dat het
niet te raden is
Zijn er aan het Front, tijdens de oorlog
van 1914-1918 geen oogenblikken geweest,
dat al het hout weggemaaid werd als ko
ren, dat alle schuilplaatsen onder vuur
worden genomen en opengescheurd, zelfs
door drie lagen zakken heen de wegen als
't waro in de lucht gezweept, en lange hob
belige verbroken stoeten met verbrijzelde
kanonnen, met in elkaar godrongen lyken,
als met de schop opeengehoopt. Zag men er
niet honderde jeugdige kerels tegelijk val
len, en voor wat of voor wie
Zag inen in 't volle gevecht niet met tion-
tallen, ja zelfs met honderdtallen, de sol
daten al draaiende de lucht in vliegen,
wel vijftig meters hoog, terwijl kleeder
stukken, waaraan vleesch «n bloed kleefde
vast bleven haken in de «trompen der aan-
stukken geschoten boomen?
Zagen onze Helden niet soms van die
380*'* in een huis terecht komen, twee of drie
verdiopendoorbooren en er beneden ontplof
fen, dateropeen oogwenk van het huis niets
moor te bespeuren was dan een puinhoop?
Dat is OORLOG... Dat huldigt het hui
dige kapitalisme nog steeds.
En aan dat gruwelijke spook blijven de
massa wroeters nog steeds onverschillig!!...
Dat grenst aan het ongelooflijke
De Oorlog... brengt U een veld, zoo ver
alsuweoogon dragen kunnen. Immer doo-
den. ..pas gevallen lijken... schelle kreten,
der sneuvelende menschen, stygeu op in
het wereldruim. Maar, baten niets, omdat
onmedoogend moordendlood hen beeft ge
troffen.
Als men daaraan herinnert, zoo elke
mensch, waardig van dezen naam, met een
echte wrok in't harte zyn wil TEGEN DEN
OORLOG EN VOOR VREDE moeten laten
kennen.
De oorlog I9I4-I9I8 was de laatste aller
oorlogen !?...zoo beweerde de opgezweepte
bugorspers, 011 militaristische chauvinisti
sche belhamels der reaktie. En heden zien.
wy opnieuw, dat er oorlog woedt over de
menschheid, dat er duizendeen duizonde
onschuldige menschonlevons verloren gaan,
terwilledor bloeddorstige militaristen
Zoolang hot wereldproletariaat niet eens
gezind ten strijde trekt, om het kapita
lisme en 't militarisme tot in den grond uit
te roeien, zal de menschheid met die ver
derfelijke plaag bestoet zyn.
Hot Socialismo voort dagelijks haren
heldenstrijd, om eens oen ware en besten
dige Vrede aan do menschheid to kunnen
schenken, en als allo handen- en geestes-
arbeiders malkaar zullen gevonden hebben,
om in een eensluiteado kampagne op te
treden tegen de reaktionnairo kapitalistische
bende, dan en dan alléén is er middel om do
oorlog voor eeuwig onmogelijk te maken.
Heden Zondag 1 Mei, geven wij lucht aan
onzen onverbiddolijken en eens triomfee
renden wil OORLOG AAN DEN OORLOG
LEVE HET ALLKS OPHOUWEN!) SOCIA
LISME A. BERGIIMAN
