Socialistisch weekblad voor hel Arrondissement Aalst.
ONTWAPENING
De wandaden
Oeestige Dtetorte
van M. Moyersoen
aan den Schandpaal.
AULST.
24* Jaar 22.
Prijs per nummer 25 centiemen.
29 Mei 1927.
It.
ES
Arrondisseme" ts-
Federa'ie
DAG OR D E
Aan de St. Annabrug
HEER MOYERSOEN
De
N VRIJHEI
Hst
Dictatuurschap
is de
Varknechting
aller
Volkeren
In Genève heeft er een konferentie
voor ontwapening plaats gehad.
Onze fransche partijgenoot Paul
Boncour heeft er op meesterlijke
wijze gepleten voor de verstandhou
ding tusschen de landen om geleide-
ly k over te'gaan tot de ontwapening.
Onze wakkere, werkzame en geleer
de vriend Louis de Brouckèro hoeft
ep eene wijze, welke getuigt van voel
moed en kennis, gewerkt om den
weusch van alle menschen van goe
den wil« door ontwapening lot den
vrede» dichter tot verwezentlijking
te brengen.
In ons land, zooals ook in andere
lamden zijn er nog bladen te viuden,
waarin do spot gedreven wordt met
op ze partijgenooten, omdat zij in
hun pogen niet zijn geslaagd, omdat
de konferentie van Genève geen on-
middelijke uitslag heeft gegeven in
zake ontwapening.
Is het geloof lijk dat er nog men
schen zijn, die zich verheugen; om
dat de landen zich nog niet onder
ling kunnen verstaan, om door ont
wapening meer zekerheid vau vrede
te brengen
I Er zijn dus nog menscben, die den-
rnn ken dat de geschillen tusschen de
Ifiu'landen niet anders kunnen opgelost
worden dan door de wapenen.
Zulke menschen willen dus niet
dat er een streven zou ontstaan om
-.EN de oorlogen in 't vervolg te vermij-
deu? Zy willen dus niets doen of be
proeven om aan demenscbbeiddeaf-
scbnwelijkste aller rampen de oor-
log te sparen
Zij gaan zelfs verder, zij noemen
droomors degenen, die bunne beste
krachten en hun verstand in spannen
om tot toenadering tusschen de vol
keren te kernen. Zij spotten met de
genen, die onverpoosd werken om
de ontwapening voor te bereiden en
mogelijk te maken, dus die aan eigen
land de grootste diensten willen be
wijzen, want door de uitgaven voor
bewapeuning op bet strikte mini
mum te breogen, zouden de landen
inde mogelijkheid gestald worden
2 te zorgen voor de uitbreiding van het
onderwijs, voor nuttige en onmis-
bare werken, voor den welvaart van
het volk.
De superpatriotards noemen hen
niet alleenlijk droomers, maar ook
slechte vaderlanders. Of degene, die
het meeste werkt om den vrede te
bestendigen niet het best zijn land
en de menschheid dient
Het is treurig te moeten bestatigen
dat, na de wreede onderlinge men-
schenslachting van I9I4 1918, waarbij
millioenen jeugdige levens werden
vernietigd, en duizenden gedoemd
zijn verder te l«ven als wrakken, en
naai het aedelijk onheil ten gevolge
van den oorlog, er nog menschen
gevonden worden, die onder voor
wendsel van vaderlandsliefde nog al
tijd voortga-in in de verschillende lan
den met het aanstoken tot meerdere
en meerdere bewapening.
Na den oorlog ontstond er noch-
thans over de wereld een algemeene
zucht naar werkelijke vrede, en wij
dachten temogen hopen dat einde
lijk in alle landen, de regeerders be
grijpen zouden, dat het in't belang
was van elk land, afzonderlijk over
te gaan tot ontwapening.
Milliarden waren uitgegeven voor
vernielingswerk, en de gevolgen
van den oorlog waren zoo onmetelijk
dat er milliarden noodig war^n voor
heropbouw, dat het haast onmoge
lijk was te gelooven dat er nog ooit
sou aan oorlog gedacht worden.
Niettegenstaande er in het trak
taat van Versailles gesproken wordt
over geleidelijke ontwapening, moet
men met treurnis bestatigen dat er
tot hiertoe nog geene ernstige pogin-
5 en in die richting worden gedaan,
oor de regeeringen der verschillen
de landen.
Er was hoop ontstaan tot bevredi
gende uitslagen te komen na 11 Mei
1925, met de samenstelling der re-
teering in Frankrijk, met het aan
't bewind komen in Engeland der
Werkerspartij dan werden er ernstige
pogingen aangewend. Maar alle
reaktionnaire krachten hebben zich
samengetrokken tegen onze regee
ringen om de gedachte van ontwa
pening te bevochten. De behouds-
gezinden namen in Engeland terug
het bewind in handen, in Frankrijk
verzwakte de linksche blok, het fas
cisme in Italië trad dreigender voor
uit, en zoo had de werking voor de
ontwapening weer een knak ge
kregen.
De ontwapening is een niet ge
makkelijk op te lossen problema, wij
weten zul k s. Dit is niet te ver wezent-
1 ijken door een pennetrek of van do
ééne dag tot de andere. Maar door
do besprekingen in de koüferentie te
Genève, door de tusschenkomst der
socialisten Paul Boncour en Louis de
Brouckèro, die op onomstootbare
wijze aangetoond hebben, dat er met
goeden wil wel mogelijkheid bestaat
omaan dit moeilijK problema oen op
lossing te geven, hebben wij toch ae
hoop dat eens in alle laDden de
bevolking dezelfde regeeringen
dwingen zal de weg der ontwape
ning op te gaan, eonige rodding
voor de wereld.
De pers speelt eene bijzondere rol,
zy kan de geesten voorbereiden tot
toenadering tusschen de volkeren.
Zij kan ook ophitsen tot wederzijd-
sche haat, en ongelukkiglijk, is het
laatste maar te vaak het geval in de
burgerspers. In kritieke oogenblik-
ken, wanneer er spanning bestaat
tusschen mogend heden wordterdoor
depers zooveel valsch licht verspreid,
dat ze de menigte op een dwaalspoor
brengt.
Alles wat mee helpen kan om de
geesten tot bedaring te brongen,
wQrdt zorgvuldig verzwegen. In
ronkeDde volzinnen zal men ia deze
peis, van alles gebruik maken wat
aanzetten kan tot meer haat en nijd.
Nu ook in zake ontwapening is het
de schuld van de burgerspers, dat
het volk zich niet meer om deze kwe
stie bekommert; dagelijks door ver
keerde inlichtingen stuwt die pers
er naartoe om tusschen de volkeren
de klove te vergrooten.
En toch blijven wij hopen.
De socialistische pers zal van dag
tot dag meer invloed verwerven bij
het volk.
Wii bestatigen ook met vreugde,
dat afgevaardigden van oud strijders
aller landen, Duitschland inbegre
pen, samengekomen zijn om te spre
ken over de actie der oud-strijders
in alle landen, voor het beboud van
den vrede. Over ontwapening op
stoffelijk, maar inzonderlijk op ver
standelijk gebied.
De oud strijders, verschillend
van opinie eD geloof, maar die ge
durende vier jaren al het afgrijselij
ke en onmei'^chelijke van den oor
log hebben gekend, zeggen ons dat
er maar een middel bestaat om zul
ke rampen in de toekomst te vermij
den, dat is de toenadering der volke
ren, dat is de geleidelijke ontwape
ning
De wilsuiting d«zer oud-striiders
sterkt ons in onze hoop. De arbeiden
de klasse heeft er het grootste be
lang bü dat de zucht naar ontwape
ning aangroeit.
Weeren wij de pers, die naar ge
schillen drijft, uit ODze gezinnen.
Helpen wij aan de verspreiding vaD
de socialistische bladen. Werken wjj
aan de grootwordiDg onzer partij.
Socialisme alleen brergt redding.
G. DE NAUW.
Wij bidden de afgevaardigden
van het Federaal Bestuur, zich
vrij te houden, om te kunnen aan
wezig zijn, op de zitting te Dender
leeuw in het Achturenhuis, Maan
dag 30' Mei, om 5 uren namiddag.
I® Het landelijk congres te
Brussel met de Sinxendagen.
2* 't Verspreiden van het land
bouwersblad.
3. Verscheidenheden.
De Secretaris
Nichels Alfred.
Ja vriend lezer, 'k moet u wat ver
tellen. 't Betreft het vermakelijk
schouwspel vau 't verbod van Sou-
chenverkoop ten voordeelo van de
stakende sigarenmakers van Gee
raard sbergen.
't Was dus gekend onze zeven
socialistische gemeenteraadsleden
van Aalst, hadden besloten tegen de
ukase van den afgedankten minister
Moyersoen op te komen, en toch sou-
chen te verkoopen.
Z' hadden overigens hetzelfde aan
den Heer Politie-Commissarisgezegd
en dezen hadt op zijne beurt formee-
le orders gekregen van M. Moyer
soen, dat er kost wat kost geene souehen moch
ten verkocht worden.
M. Moyersoen als burgemeester,
als hoofd der politie zou immers
zelf moeten t°r plaats zyn hebben,
om 't verbod te doen, maar hü hadt
hierom enkel den moed van een ge
wonen lafaard, die beveelt en zich
op de plaats van het gevaar niet
laat zien.
Den heer Politie-Commissaris was
dus aan den Zwarten Hoek, waar
Nichels. HaeltermaD, Steenhaut Jo
zef en Steenhaut Jan, zouden ver
koopen.
M. Nichels, ge weet dat het ver
boden is souchen te verkoopen.
Ja, Heer Commissaris, maak ons
een proces verbaal.
Neen, 'k moot u beletten te ver
koopen.
Maar 't is voor een stukje brood,
voor de vrouwen en kinderen der
staKende sigarenmakers.
Om 't even, ik moet beletten te
verkoopen.
Dan zal ik het aan het volk zeg
gen, dat het naar Hand in Hand moet
gaan, om hun franksken te storten,
en Nichels was aan den trok, met
zijn andere naderde.
Menschen 1 M. Moyersoen den
uithongeraar, verbiedt ons souchen
te verkoopen voor de stakende siga
renmakers van Geeraardsbergen.
Hü benijdt uwe solidariteit tegen
over uwe broeders, gaat naar 't lo
kaal, koopter souchen, hier op de
straat mogen we niet.
En dit deuntje wierd herhaald,
telkenmale er <-en groepje werklie
den aankwamen.
Ed op eens stapt Nichels met rasse
schreden weg, hij gaat ginder ver
koopen, zegt li ij aan den politie com
missaris, die hem onmiddelük ach
terna vliegt.
Nichels plaatst zich in den gang
van het huis van een zijner goede
kennissen.en roept de omstaanders
om daar souchen te komen koopeD, j
en Nichels is aan den gang, maar
altijd zijn zelfde deuntje herhalende:
Koopt oene souche, geeft een
franksken, Moyersoen wil de stakers
hunne vrouwen, hunne kinderen
uithongeren, toont dat ge solidair
zijt met uwe stakende broeders,
koopt eono souche, een frankskon
maar, een pintje min gedronken.
En wie zou het gelooven, den Heer
Commissaris met zijn grooten iever,
om de bevelen van zyn laflfen baas
te volbrengen, verbiedt Nichels te
verkoopen, zelfs in den gang van
't huis.
M. Nichels eene herberg is eene
openbare plaats, en ook daar is dus
den verkoop van souchen verboden,
zegt hij.
Heer Commissaris, deze herberg
is het huis van don eigonaar en noch
den Heer Burgemeester, noch gij
heeft hier iets to zeggen.
En den Heer Commissaris stelt
zich in den gang nevens Nichels, ver
biedt de menschen van op den voet-
weg eene souche te koopen, zomoe
ten eveneens in den gang komen, en
Nichels verkoopt, ja verkoopt, dat
het een waar genoegen is, zoodanig
dat hij aan den Heer Commissaris
opmerktbemerkt gij, met welke
liefdode meDschen hun franksken
brengen
En Haelterman heeft Nichels zijn
voorbeeld govolgd, en de beide
Steenhauten, ontvangen midderwyl
gelden zonder souchenverkoop.
Is de handelwijze van den Heer
Moyersoen laf, deze van den Heer
politie commissaris was al te ijverig.
We begrijpen dat hij zijn dienst
heeft te doen, wii hebben het hem
zelf gezegd, er bijvoegende dat we
noch hem, noch een zyner agenten
hierom met een kwaad oog zouden
hebben bezien, maar het zoover drij
ven van te verbieden dat er in den
gang van een huis wordt verkocht,
en zich eveneens in den gaDg stellen,
denkende aldus schrik op *t lijf der
werklieden te j agen, die eene souche
zouden willen koopen, zie, waarlijk,
dat heeft ons geleerd, dat den Heer
politie-commissaris eens werkelijk
willen toonen heeft, dat hij een al te
getrouwen knecht is van den uit
hongeraar Moyersoen.
Het spreekt van zelf dat die voorval
letjes op het uur van den middag
veel opspraak hebben verwekt en M.
Moyersoen niet in achting zullen
doen stijgen hebben bij de werkers
bevolking.
Waren de socialisten niet ondankbare
menschen zij zouden M. Moyersoen be
danken omdat hy hen de gelegen
heid heeft geschonken, hem met den
nieuwen titel van UITHONGERAAR
te vereereD, en hij tevens een schoon
propagandawerk heeft verricht, om
het solidariteitsgevoel meer om meer
onder de werklieden aan te wakke
ren. NICHELS ALFRED.
Gezellin Snel, Schepen Marcel en
ondergeteekende, waren Vrijdag
middag aan de St. Annabrug, om
souchen te verkoopen ten voordeele
der stakeüde Sigarenmakers van
Geeraardsbergen. Nauwelijks kocht
de eerste persoon een souche, of een
brigadier met nog een agent, komt
met vlugge stappen naar ons loe, en
zeggen, jonge Heeren, jonge Dame,
dat is verboden.
Steeds bieden zich andere perso
nen aan om souchen te koopen; wy
zeggen aan de agenten dat wij weten
dat zij hunnen dienst moeten doen,
en dat ze onze namen zouden op
schrijven. Intusschen is den toeloop
vergroot, do mannen en vrouwen
wilden steeds souchen koopen, wat
nogmaals verboden werd. De agen
ten verklaarden ons, dat zij geen or
de hadden ontvangen om onze na
men op te schrijven, maar wel naar
het poliliebureel moesten doen gaan,
wat w« dan ook gedaan hebben. Op
weg naar het stadhuis, maar dat
ging niet gemakkelijk, op do brug
en daar rond werden wy omringd
door dewerkiieden die souchen wil
den hebben, omdat de politie zoo
goed als aan ons geplakt stond, was
het voor vele onmogelijk souchen te
bekomen; menigen stopteuons gold
in de handen ten voordeele der sta
kende sigarenmakers.
Op de Markt gekomen besloten wij
de andere socialistische gemeente
raadsleden op te wachten.
Na ons komen de agenten die ons
naar het politieburoel hebben doen
gaan, dan volgt de Commissaris,
maar de 4 andere socialistische ge
meenteraadsleden zijn met geen oog
te zien, hun wedervaren kan men
in bovenstaande artikel lezen.
Toen de Politie-Commissaris terug
uit het stadhuis is gekomen, is sche
pen Marcel hem gaan spreken, aan
wie hy zegde dat wy mochten voorts
gaan.
Wat er nog zal volgen moeten wy
afwachten. Henri Flips.
Gy zyt minister geweest, gy hebt
als dusdanig uwe vijandschap te
genover de werkende klasse laten
zien. De hervormingen door de ar
beiders veroverd zijn voor u moei
lijk om to verteeren.
Het Krisisfonds is voor u uit den
booze. De Achturendag zoudt gij
willen zien verdwyten. Uwe minis
terschap is een opentlyko strijd ge
weest tegen de werkersbelangen.
Wij kenden U dus. Maar nu hebt gij
de kroon op uw reaktionair zijn wil
len zetten. Gy hebt u nu laten zien
als een nijdig afgunstig man voorde
werklieden die durven strijden voor
hun loon, voor hun boterham. Het
heeft u in uw bourgeois-hart gesne
den, als gy zaagt dat do Aalsterscbe
werklieden, mild de sigarenmakers
van onze stad steunden. Gy hebt u
langs de zijde der patroons gesteld,
die van in 't begin der 9taking ver
klaarden, dat zy ons wel, door den
honger gedwongen, terug aan het
werk zouden krijgen zonder loons
verbetering. Gy hebt moeten besta
tigen dat zulks niet zou geschieden.
Gy hebt het beneden dat onze
werkzusters en broeders van Aalst,
zooals van vele andere plaatsen, het
hunne by brachten om onze kinderen
niet den noodigen boterham niet te
laten missen,gedurendeonzen strijd
die meer dan gerechtvaardigd is,
(Uwe eigene katholieke vrienden in
onze stad hebben zulks moeten er
kennen).
Gii hebt dus verbod gedaan aan de
fabrieken te Aalst gelden in te za
melen ten voordeele onzer kinderen,
wy zullen niet zeggen, wat wy over
u denken.
Gy hebt toch niet kunnen beletten
dat do werklieden van Aalst hunne
solidariteit betoonden.
Heer oud-minister Moyersoen,bur
gemeester van Aalst, wy zullen er
vour zorgen dat uw naam steeds zal
gekend en vernoemd blyven, als er
zal gesproken worden van onmee-
doogendheid, van haat tegenover al
wie het aandurft te strijden voorde
verbeternis van 't lot der arbeiders.
De kristene werklieden zullen over
uwe handelwijze met ons zoggen
dat zij weinig kristeüjk is.
Wy zullen U steeds gedenken.
Een Sigarenmaker.
De katholieken en de Fron-
tens stemmen 500.000 fr.
vooreen nieuwe kerk.
Slechts beloften voor een
officieele school.
Onze bevolkiög kent den erbarme-
Jijken toestand der stadsflnantiën.
In de zitting werd verhooging van
belasting gestemd voor het uitvoe
ren van kasseidingswerken aan
nieuwe huizen waar de bestrating
moot worden gelegd. De taks is van
28.00 fr. op 4o,oo fr. gebracht.
De gezellen Steenhaut hobbenerop
gewezen, hoe sommige werkersge
zinnen, verplicht zijn een huis te
bouwen, zich tot over den kop in de
schuld zetten, zoodat het onaanne
melijk is, dat dergelijke inwoners
nog meer lasten worden opgelegd.
En terwijl erdoor katholieken en
fronters op dergelijke wyze wordt
omgesprongen, verzetton onze so
cialistische gemeenteraadsleden,
hemol en aarde om er toch een be
gin kunnen mede te maken voor het
bouwen der Centrale School.
Katholieken en fronters zeggen,
een kerk is er meer noodig en daar
voor stemmen wy 500.000 fr. De
school zal er niet onder lyden, want
zy zullen dezelfde som voor de
school onderschrijven.
Maar... de finantieële toestand der
stad is heel soberkens, en M. Bocqué,
fronter, stak den vinger in zyn twee
