Socialistisch weekblad voor het Arrondissement Aalst.
Arrondissements-Congres
2)e Drouwen in be Hcbeibecs^
en Socialistische Beweging
m
Groote
Tegensprekelijke Meeting
op Zaterdag t5 October 1927
Over het Paleis m Égmont
Mijn Hoekje
24e Jaar N° 41.
Prijs per nummer 25 centiemen
9 October 1927.
tiïrrondissements-tFederatie - tAalst
DE WAARHEID
l)e herinrichting der Spoorwegen en de wer
king van Gezel Prosper De Bruyn en M. Van
Opdenbosch, ten voordeele van het personeel,
om 19,30 ure, in de Zaal Américain
Nazarethstraat, Aalst.
M.Van Opdenbosch, zal persoonlijk uitgenoo-
digd worden
RECHT EN 7RIJHEI0
De financiers
dragen een haat
op onze
arbeiders.
Weg er meê.
LEI
Wü hebben de eer U uit te noodigen tot het
die zal gehouden worden, op ZONDAG 23 OCTOBER 1927, om
8 URE voormiddag in het ACHTURENHUIS, te DENDERLEEUW.
DAGORDE:
1 Zedelijk en Finantieël Verslag van de Arrondissements-
Federatie, van 't verloopen jaar.
2. De Schoolkwestie.
3. Het blad Recht en Vrijheid
4. De Propaganda op den Buiten.
5. Verscheidenheden.
Het is dus allernoodzakelijkst, dat iedere groep, zich door
MINSTENS een paar afgevaardigden doet vertegenwoordigen.
Met de meeste achting
De Arr. Seoretaris,
NICHELS ALFRED.
N. B. In tegenstrijd met den gezonden omzendbrief, worden AL
DE GEMEENTERAADSLEDEN hierdoor verwittigd, dat er op dien zelf
den dag, in het zelfde lokaal, 's namiddags om 2 1/2 up®, eene VOOR
DRACHT wordt gegeven door Gezel DE ROO van Ledeberg, over
DE begrooting eerer kleine gemeente
Het is dus noodig dat al onze Gemeenteraadsleden op post zijn.
NICHELS ALFRED.
va
In den loop der laatste jaren heeft de I
organisatie der vrouwen tamelijk veel
vooruitgang gemaakt. Zoowat overal in
't land kwamen vrouwengroepen tot
Hand, en in een betrekkelijken korten
tijd konden voor de vakbeweging, voor
de mutualistische beweging, ja zelfs
voor de politieke beweging een eer
biedwaardig aantal vrouwen gewonnen
worden, meestendeels arbeidsters en
huisvrouwen, die voorheen onverschil
lig waren gebleven tegenover alles wat
met de proletariörszaak verband hield.
Voor wat de gesyndikeerde arbeid-
»ters aangaat, zijn er ongeveer 60,000
verspreid over 24 organisaties. De
Centrale der Metaalbewerkers telt er
een weinig meer den 7,000, de Cen
trale der Tabakbewerkers, bij de 4,000,
de Centrale van het Boek, ongeveer
2,ooo, de Centrale der Lederbewerkers
8,000, en die der Textielarbeiders,
24,000.
Op dit gebied blijft er veel te doen
over. Inderdaad, volgens de nijver-
heidsoptelling van 1910 bedroeg, op
dit tijdstip, het in de nijverheid en in
den handel te werk gestelde aantal
vrouwen het cijfer van 160,205. Er
zijn dus nog 100.000 arbeidsters te
organiseeren. (Wij houden dan nog
geen rekening van de huisarbeidsters
en de vrouwen in dienst van de open
bare besturen.) 't Is zekerlijk veel doch
't is te hopen dat, ingevolge het besluit
dat de Syndikale Kommissie heeft ge
nomen om een ijverige propaganda-
kampanje onder de arbeidsters op touw
te zetten, het mogelijk zal zijn gunstige
uitslagen te bereiken.
Alhoewel het vooral op vakvereeni-
gingsgebied is dat wij onze krachtin-
spanningen moeten aanwennen, zijn
er voor de vrouwen organisatievormen
die niet mogen verwaarloosd.
Aldus moet, bij voorbeeld, de socia
listische vrouwenbeweging onze aan
dacht maken. Deze beweging heeft een
zekere uitbreiding genomen, en wat
vreemd is, heeft zich vlugger, dan de
organisatie op vakvereenigingsgebied
ontwikkeld.
Een reeds van voor enkelen tijd ge-
dagteekende statistiek maakt bekend
dat er voor gansch het land, ongeveer
52,3oo vrouwen zijn aangesloten hetzij
bij de Werkliedenbonden, hetzij bij de
Ziekenbonden, hetzij bij de groepen
der Femme Prévoyante Dit cijfer
moet op bet oogenblik heel wat belang-
inl rijker zijn, want op het tijdstip dat
deze statistiek opgemaakt werd, telden
de groepen der Femme Prévoyante
om slechts dit voorbeeld te noemen,
1,745 leden en heden telt de Brussel -
sche groep er alleen 4,ooo.
Dit is een bewijs van de krachtin
spanning ontplooid door haar die zich
met een onverpoosde toewijding en een
£01
\ari
rgc
ctei
va
„11
:uk
S!*l
PPÜ
IT
iali
volstrekte belangloosheid aan 't werk
der organisatie van de vrouw wijden.
Want, dat men niet uit het oog verlieze
dat de vrouw niet zoo gemakkelijk
organiseerbaar is als de man. Zij is
in 't algemeen minder geleerd dan hij,
is nog met een groote dosis vooroor-
deelen behebt, en de vrees van weer
wraak en van hetvrat zal men er over
denken belet haar dikwerf deel te
nemen aan een bedrijvigheid die nog
niet zeer lang geleden beschouwd werd
als tot het uitsluitelijk domein van het
sterke geslacht te behooren.
Het feit dat men er in die voorwaar
den in gelukt is ruim honderdduizend
vrouwen in de vermaakkringen, de
werkliedenbonden, de groepen der
Femme Prévoyante te groepeeren,
stelt een werkwaardi gen uitslag daar,
waarover wij ons des te meer moeten
verheugen, doordat hij nieuwe gezicht
einders opent voor de B. W. P., die
een oogenblik de vrees heeft kunnen
koesteren dat haar ontwikkeling en
haar aktie door de onverschilligheid
der vrouwen verlamd zou worden.
De betrekkelijke vlugge groei van
het ledental onzer vrouwengroepen laat
ons, anderzijds, toe de toekomst met
vertrouwen in te blikken op het gebied
der socialistische bedrijviglieid in 't al
gemeen. Er mag gehoopt worden,
inderdaad, dat de onder het sociali
stisch teeken georganiseerde vrouwen
doelmatig zullen bijdragen tot de ver
spreiding onzer beginselen, en stilaan
aan de zijde van den man een element
van kracht en strijdvaardigheid zullen
uitmaken.
De vrouwen hebben tot de ongeluk
kigste wezens behoordten allen tijde
werden zij niet alleen door de sociale
krachten, doch tevens door het manne
lijk element beheerscht, dat haar als
minderwaardige wezens heeft be
schouwd, die men naar willekeur
mocht behandelen; als arbeidsters wor
den zij gemeenlijk door het patronaat
meer uitgebuit dan de mannen, als
echtgenooten en moeders lijden zij in
haar innigste gevoelens.
Eindelijk hebben zij begrëpen dat
het middel bij uitstekendheid om uit
dezen staat van ekonomische en poli
tieke onderworpenheid, waarin het
kapitalisme haar gedompeld houdt, te
geraken is de organisatie onder al
haar vormen, en 'tis natuurlijk naar
het socialistisch ideaal dat zij haar
wenken gericht hebben, van deszei ver
verwezenlijking het einde verwachtend
van de kwalen die haar treffen.
Wij groeten haar ontvoogdingspo-
gen, en wij zijn verheugd te weten dat
het kapitalisme minder en minder op
haar mag rekenen om zijn verfoeilijk
regiem van uitbuiting te bestendigen.
P. VAN MALDERE.
Omtrent de Afdankingen
aan het Spoor.
I III
Wij hebben in ons vorig artikel den
nadruk gelegd op het feit, dat geen
enkel benoemd agent hetzij werk
man of bediende afgedankt werd.
Alleen voorloopige werklieden zijn
ontslagen geworden. Tusschen hen
zijn er ongelukkiglijk agenten met zes,
zeven en aoht jaren dienst.
Deze toestand spruit voort uit het
feit, dat sedert den wapenstilstand een
groot aantal arbeiders werden aange
worven in hoedanigheid van voorloo-
pigen agent om eene tijdelijke plaats
te bekleeden.
De bestuurlijke onderrichtingen be
palen, dat de voorloopige werklieden
zoowel als de tijdelijke slechts aange
worven worden voor den duur der af
wezigheid der agenten, die zij vervan
gen, of voor den duur der werken,
waarvoor zij benuttigd worden.
Zij worden dus afgedankt door het
feit dat de vervangen agent zijn dienst
herneemt of dat de werken, waarvoor
hij aangeworven werd, geëindigd zijn.
Zoo staat het letterlijk in de admini
stratieve onderrichtingen, die boven
dien bepalen, dat de voorloopige werk
lieden verwittigd worden van de voor
waarden, waarin zij aangeworven
worden.
De toestand der losse werklieden is
altijd zeer precair geweest.
Vóór den oorlog reeds en voor
namelijk aan den dienst der baan
waren er voorloopige werklieden met
tien, vijftien jaar dienst en een groot
gedeelte onder hen werden meermalen
afgedankt om later opnieuw aangewor
ven te worden.
Na den wapenstilstand konden de
voorloopige werklieden ten gevolge
van het overvloedig werk van herstel
bijna zonder onderbreking benuttigd
worden.
Dit gaf aan hen een zeker gevoelen
van standvastigheid en het is best te
begrijpen, dat de afdanking hun pijnlijk
heeft aangedaan.
Onze vriend Anseele heeft dezen in-
?ewikkelden toestand gevonden toen
lij het ministerschap aanvaardde.
Een regiem van medezeggenschap
brak aan. Het werd mogelijk, eindelijk
een goede regeling te verkrijgen van
den achturendag.
Mioister Anseele kende aan al zijn
werklieden zes dagen betaald verlof
toe.
De eerlijke toepassing van den acht
urendag en het toekennen van de
arbeidersvakantie hadden alvast voor
gevolg, dat een groot aantal werklie
den vast benoemd kon worden.
Bovendien nam Anseele het besluit,
dat al de werklieden, die het zouden
aanvragen, op 60 jaar op rustgeld zou
den gesteld worden.
Hij heeft het daarbij niet gelaten
ten einde werkverruiming te verleenen
nam hij het besluit, een aantal loko-
motieven te doen vervaardigen door
onze eigen werkhuizen.
Dit besluit heeft destijds heel wat
stof opgejaagd en men is het gehuil
nog niet vergeten van de bourgeoispers
die den Minister verweet, bestellingen
te ontnemen aan het partikuliere be
drijf.
Het Nationaal Syndikaat van zij
nen kant trad krachtdadig op, zich
in geenen deele latende terughouden
door het feit, dat, over heel het land,
nagenoeg 5/10 der voorloopige en 8/10
der tijdelijke werklieden ongesyndi-
keerd waren.
Een landelijke vergadering werd
gehouden waarop de werking van het
N. S. volmondig goedgekeurd werd,
waar extremisten net woord voerden
maar waar geen andere middels de
organisatie werd aan de hand gedaan
dan deze, die zij reeds aangewend had.
Ten einde alle willekeur te vermij
den in de onvermijdelijke afdankingen
werd, in overeenstemming met de syn
dikale vereenigingen volgenderwijze te
werk gegaan
a) Vaststelling van het kader be
noemde agenten voor iederen dienst.
b) Vaststelling van het kader der
voorloopige werklieden in verhouding
van
15 p.h. voor den dienst der baan
10 p.h. voor den uitbatingsdienst
8 p.h. voor den dienst van het mate
riaal
c) Afbakening der grenzen voor elke
omschrijving van aanwerving en af
danking in iederen dienst.
Aldus werd het mogelijk op te treden
in zake gewilde of niet gewilde ver
gissingen van de administratie.
Het Nationaal Syndikaat is herhaal
delijk moeten optreden om vergissin
gen te doen herstellen.
In een laatste artikel zullen we uit
eenzetten welke vergoeding de afge
dankte werklieden ontvangen.
LODE MAERTEN.
de prooi der vlammen
geworden.
Vele stoffelijke schaden maar bij
zonder schaden van zedelijkon aard
die onherstelbaar zijn.
Dit was de uitslag van den brand
welke een vleugel vernietigde van
het Paleis, wnar vroeger Arember-
gische familiëa huisdon, en dat de
stad Brussel ingelyfd heeft bij haar
eigendommen mits zeven miljoenen,
waarde op dat oogenblik.
Het Paleis van Aremberg was niet
verzekerd.
Inderdaad de Stad Brussel bezit
een vast domein van onroerende
goederen, en zij acht dat zy allo be
lang hoeft van zelf haar verzekeraar
te wezen. Zy verkiest zich zelve de
verzokeringspremiën te betalen door
een handige verwisseling in de ge
schriften, premiëa die zij anders zou
betalen aan verzekeraars van beroep
en aldus tracht zij met de verzamel
de sommen de herstellingskosten te
betalen veroorzaakt door een brand.
Deze leer is verdedigbaar doch
niet vrij van critiek.
In iedor geval is dit gevaarlijk op
opvoedend gebiod, want voor een
voudige lieden die besluiten zouden
dit gemeentelyk voorbeeld to vol
gen, zou het een prachtig middel zyn
om gansch ten onder te gaan en dit
in snelheid.
Niets beter o:n op de beide ooren
te slapen dan eene polis goed in
regel, bevattende al de voorwerpen
geschat op de waarden van don dag,
't is te zeggen by hunne echte waar
den, waardoor zy kunnen vervangen
worden in verhouding met eene re-
delyke premie, deze zal zyn wat zy
hoeft te zyn.
Uitgerekend door La Próvoyance
Sociale zal zy u eene vergoeding
waarborgen in verhouding met de
echte veroorzaakte schade.
Verzekeringen op afslag is brod
delwerk.
Een mijner vrienden vertelde
mij wat hij vernomen hadt, van
een zijner kennissen, en 'k denk
het de moeite waard onze lezeres
sen en lezers mede te deelen.
't Betreft een gezin zonder kin
deren. Z' hebben een hond en èen
vogeltje, en ze houden aan die
beestjes zoodanig dat men zo wel
aan het Bestuur der dierenbe
scherming zou mogen bekend
maken, om die brave mensohen
als toonbeeld te stellen, aan zoo-
velebaldadigaards, mishandelaars
van onze geliefde diertjes.
Ziehier
Voor wat den hond betreft,
nooit mag hij ALLEEN te huis
blijven, altijd gaat hij mede. Moet
madame ergens waar den hond
ongewenscht is, dan moet Mijn
heer hem mede nemen naar zijn
kantoor, want zoo gaosch alleen,
dit ware veel te verdrietig voor
dit beestje.
Alvorens naar 't bed te gaan,
wordt den hondwant 't is
geen schoothondje in een
Saaiënfrakvanmadamegewindeld
en hij slaapt in 't bed van het
echtpaar, tusschen beide.
's Morgens voor zijn ontbijt,
krijgt hij eenige fijne speculatie's
en verders ontbreekt het hem aan
geen vleesch.
Eens was hij wat treurig, en den
veeaarts wierd geroepen. De re
kening 1 Vijftien franken, zonder
de kosten van de geneesmiddelen.
Gelukkigen hond Brave men-
schen.
Maar hoe graag ook, ik de men
sohen hoogschat, die liefde ge
voelen voor de beestjes, toch denk
ik, dat te veel, te veel is, want er
zijn toch nog zoovele ongelukkige
kinderen, die het lot van dien hond
mogen benijden.
En dat is te veel
Maar ware het nu niet oneindig
beter en lofwaardiger, hadden die
brave mensohen er eens aange
dacht, een arm kind, als het hun
ne aan te nemen, het te vorzorgên
het op te kweeken 7
Hoevele ongelukkige kinderen
aijn er niet die vader en moeder
hebben verloren, en graag in
dergelijke woningen zouden op
bracht worden
Ja, dieren liefhebben is prijs
baar, maar kinderen gaan tooh
vóór de dieren, al zijn deze laatste
nog zoo vriendelijk, dankbaar en
getrouw, wat we niet altijd van
de mensohen kunnen zeggen, en
dit ook is jammer,
FRIEDERIK.
