Een Laatste Wekroep
Arbeiders en Vrouwen
Stemmen voor Katholieken, Liberalen of Fronters is stemmen
voor KNECHTSCHAP EN SLAAFSCHE ONDERWORPENHEID
Daarom stemt voor de Socialisten onder N.
Voor 'tVolk
,j
Hoelang zaS hef nog doren S
Hrbeibecs
en Drouvven
25e Jaargang N° 39
Prijs per nummer 30 centiemen
23 September 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
van heel het Arrondissement Aalst
Indien gij den 3e Juni j. 1
hebt gekozen en deze maal
nog uw kiesbrief niet hebt
ontvangen, moet gij heden
Zondag met uw pasport
gaan kiezen.
Laat deze gelegenheid
niet voorbij' gaan, want 't
kan op één stem aankomen,
Niets mag er verwaar
loosd worden, Onze tegen
strevers moeten er onder
De laatste uren
i
Recht en
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-RElfEMING
Belgische W e r k 1 i e (i e n - P a r t y
Arrondissements-Federatie Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon 5 7 2
Ter gelegenheid van een congres der Kamers
van Koophandel, over enkele dagen te Ver
viersgehouden, heeft de Heer Houtart, Mini
ster van Finantiën, een rede gehouden die nog
al ophef heeft gemaakt. De Minister gaf eerst
en vooral een volledig overzicht van hetgeen
ons huidig belastingstel opbrengt. De nota was
optimisch en wij verheugen er ons over. Vele
belastingen brachten inderdaad meer op dan
was voorzien en 't is dan ook hetgeen toegela
ten heeft in zekere mate vermindering toe te
staan. Met voorzichtigheid kan er op dien weg
nog voort gegaan worden.
De clou zijner redevoering was nochtans niet
de bekommering over den dag van heden maar
wel voor hetgeen tegen einde 1929 in zake be
lastingen zal gedaan worden.
Onze lezers zullen zich nog wel herinneren
dat om de stabihseering van odzen frank te
verwezentlijken er bijzonder zware financieële
offers zijn gevergd.
Onder die offers hebben we het stichten van
het Amortissatiefonds, gevoed door een spe
ciale belastiDg van anderhalf milliard per jaar,
dat om de vier jaar heel de vlottende schuld
van het land moet delgen, Door de gunstige
geldelijke toestand is de dotatie voor bet del-
gingsfonds reeds tot l3oo millioen kunnen
teruggebracht worden.
Einde I929 is het daarmee afgeloopen.
Het budget van I930 zal met die belasting
niet meer bezwaard zijn. De regeering welke
de begrooting zal moeten opmaken zal kunDen
overgaan tot een merkelijke vermindering van
belastingen, wat in ieder geval veel aangena
mer zijn zal dan nieuwe lasten te stemmen.
Hier rijst nu de groote vraag op waarop ik
voornamelijk de aandacht der arbeiders, der
kleinen wil vestigen.
Minister Houtart die conservatief is tot
in het merg der beederen ziet het vraagstuk
in door den bril zijner klassegenooten, 'tis te
zeggen der bezitters. Voor hem moet er ver
minderd worden overal waar het mogelijk is
daarmee zijn we volledig 't akkoord maar
voornamelijk in zake supertaxe en successie
rechten wat we uit al ons krachten zullen
bevechten.
'k Zou liever het vraagstuk omkeeren. Eerst
zien wat er moet gedaan worden op gebied van
sociale hervormingen en voor het overschot
nagaan in welken zin ons belastingstelsel kan
vereenvoudigd worden en verminderd.
De tijd is gekomen voor de wet op de sociale
verzekeringen, verplichte verzekering tegen
ziekte, werkloosheid, werkongevallen, vroeg
tijdige invalideteit, ouderdomspensioen. Dit
laatste onder 't ministerschap van Gezel Wau-
ters verdubbeld van 72o fr. tot 144o fr. moet
minstens op lo fr. per dag worden gebracht.
In I930 is de bestaande huishuurwet ten
einde.
Is de woningnood opgelost Nergens ziet
men huizen te huur hangen overal in stad en
dorp wonen nog honderden, ja duizenden
familiën in echte krotten, in te enge Kamers.
De prijs der huurwoningen is door de schaar
ste zoodanig hoog gestegen dat een werkers
gezin bijna onmogelijk hem kan betalen. Dat
gebeurt nu al. Wat zal het dan zijn wanneer de
huishuurwet overal zal opgehouden hebben te
bestaan
Er moet gebouwd worden, veel gebouwd.
Door partikulieren Geen droom van de be
zitters van 't geld hebben gemakkelijker hun
kluiten intresten doen op te brengen dan ze in
huizen te steken.
Er moet dus gebouwd worden door de open
bare besturen. Daarvoor moet er geld, veel
geld zijn. Het geld is er; alvorens dus te ont
lasten, te verminderen, moet er eerst afgeno
men worden wat noodig is om ons volk een
goed onderkomen te bezorgen.
En dan Zou het niet eens hoog tijd worden
om over het uitvoeren van allerhande groote
werken wat minder te praten en wat meer te
handelen?Wie eens in het buitenland eene
omreis kan doen ondervindt seffens hoe ge
brekkig onze verkeerswegen er uit zien tegen
over deze onzer mededingers.
Voor een land als het onze dat leven moet
van zijn nijverheid, waarin in en uitvoer
zoo'n overwegende rol spelen is een goed ver-
keersnet een broodkwestie. Onze straten zijn
ellendig. Onze vaartwegen ontoereikend, onze
buurtspoorwegen armzalig, zelfs onze ijzer
wegen kunnen veel verbeterd worden.
Dertig jaar werkt men aan 't kanaal Brussel
Charleroi, 't Kanaal Antwerpen. Luik over
't kolenbekken van Limburg heen is onont
beerlijk. Gaat dit ook dertig jaar duren Er is
nu geld. Regeering van morgen pak aan met
durf. met wilskrachtde toekomst van land en
volk hangt er van af.
Schiet er dan nog wat over Ja dan, dan al
leen kan er gedacht worden aan vermindering
van belastingen. Met die vermindering driDgt
zich ook op de vereenvoudiging.
'k Ontvang veel bezoek van menschen die
inlichtingen komen vragen over allerhande
aanslagbilletten die ze ontvangen, 'k Bestatig
een ding de menschen zijn meer gebolgen
over het feit dat ze niet verstaan wat ze betalen
dan over hetgeen ze betalen; vereenvoudiging
dus vooraf.
En de vermindering Hier zal de kat op de
koord gaan. Wie het sterkst is zal het pleit
winnen.
De komende kiezingen zullen de richting
aanduiden. Het volk heeft de regeering die
het wil.
Komt er nu een regeering steunende op een
aangroei van de reaktie van Katholiek of
Liberaal ja dan is er geen spraak van sociale
wetten; vermeerdering van 't ouderdomspen
sioen, huishouw de groote werken zullen op
i den achtergrond worden gehouden
Maar er zal verminderd worden
Op de supertaxe, op de erfenissen, dus ten
voordeele der bezitters, der rijken.
j Komt integendeel de sociaal democratie
j versterkt uit den strijd, dan wordt een door-
tastende goede sociale wetgeving doorgedre-
j ven dan zal er gebouwd worden in massa om
j den woningnood op te lossen dan worden de
groote werken met kracht doorgevoerd ten
j voordeele van handel en nijverheid maar waar
1 ook de werkersbevolking zeker baat bij heeft.
Dan wordt er gezorgd voor vermindering
van belastingen voor de kleinen, voor de
wroeters door in allereerste plaats de taksen op
het loon af te schaffen.
Arbeiders denkt eraan, 't Gaat tusschen rijk
en arm, tusschen kapitaal en arbeid.
De toekomst is rooskleurig.
Aan u de taak er voor te zorgen dat ge in uw
verwachtingen niet beschaamd wordt.
P. DE BRUYN.
voor da kiezing die er nog over blijven I
moeten onze mannen en vrouwen ge-
biuiken aan de persoonlijke propaganda j
Kameraden en vriendinnenspreekt
met Uwe familieleden, spoortUwe werk- j
makkers en kennissen aan om voor den
lijst der socialisten te stemmen onder
N. 4
We staan aan de vooravond der kiezing voor
de suppleanten van de Werkrechtersraad.
Sinds ettelijke jaren heeft de arbeidende
klasse begrepen dat haren strijd om goede loo-
nen en degelijke werkvoorwaarden, stuit tegen
een eensgezind georganiseerd patronaat.
In menige strijden voor betere lotsbestem
ming, hebben de werklieden vastgesteld, dat
zij zoowel tegen kristene, vrijdenkende of
protestantsch denkenden hebben te vechten,
die bij ieder gelegenheid samenspannen om
het werkende volk met de slavenketens te
binden.
Dergelijke doenwijze van het standpunt der
patroons gezien, is duidelijk. Maar... wij als
arbeiders dienen dat zelfde voorbeeld te vol
gen.
Helaas, het onversaagde patronaat vindt
nog steeds zijn betaalde lakijen om de macht
van het zwoegende en alles voortbrengende
volk te verbrokkelen.
De on wetendheid der massa laat nog steeds
de klerikalen en liberalen toe verdeeldheid
onder de werkende klasse en de gekamoe-
fleerde klerikale fronters, komen op een diep
doordachte verraderlijke wijze, die bestaande
kloef, tusschen de massa nog verergeren.
Dank het wijs beleid der socialisten, de
proefvindinglijke methode van werken, krij
gen deze den stroom met zich. De wind blaast
geweldig in de zeilen der roodjes en dat doet
de klerikalen, hun knechten, de kristenen,
liberalen en... de albelovende, nooit iets wor
dende Fronters in zulke koleire zetten, dat ze
soms springen als een duivel in een wijwater
vat.
Mst allerhande vuiligheid
komen ze ons socialisten bevechten, en de ge-
tneenste scheldwoorden en leugens schijnen
hun nog niet striemend genoeg.
Al dien laster, al dien smerigen drek hindert
ons geen zier, want wij hebben ons enkel eens
goed te schudden, en al den drek, al die
smeerlapperij komt terecht in het eigen wezen
onzer tegenstrevers.
Als wij de schriften der fameuze kristenen
gaan gelooven, zijn zij de ware verdedigers
van de arbeiders 1
Och kom denken ze nu waarlijk dat onze
arbeiders maar onthouden van den twaalfen
tot den middag?
Of meenen ze misschien dat onze bevolking
maar eenvoudig toekijkt op al het verraad die
ze plegen
Ge zijt er van verzekerd heeren katholieken
dat het U zal betaald gezet worden.
En gij h.h. Fronters ontsnapt evenmin aan
uwe verdiende straf.
Uw hand in hand gaan met de Klerikalen en
Liberalen om de ia strijd staande arbeiders
gekoorden gebonden aan het patronaat over
te leveren zal nog zoo gauw niet vergeten
worden.
Uw schreeuwen en tieren helpt tot niets.
Overigens ge weet heel goed dat het geen
avance is om er één gekozenen door te krijgen,
we raden uw loensche handelwijzs
Ge koestert de zoete hoop.... eenige stem
men te behalen van goed geloovige arbeiders,
aldus de macht der kristenen willende verze
keren.
Maar het kiezerskorps zal er anders over
beslissen.
Dank den helden kamp, het hardnekkig agi-
teeren der socialisten heeft de werkende klasse
een betere behandeling afgedwongen.
Ea zeg me nu eens h.h. misnoegde klerikale
Fronters waar waart gij, toen onze arbeiders
niet de minste medezeggingsschap hadden op
fabrieken en werkhuizen, toen zij i2 en meer
uren moesten werken voor echte hongerloo-
nen toen de socialistische partij nog maar in
wording was en pas de strijd voor de ontvoog
ding der arbeidende klasse had aangevangen
In de rangen van het klerikale leger
Want gij hebt slechts met minachting op de
werkende klasse neergezien 1
Ge aanschouwt ze nog steeds als minder
waardigen.
Maar, wees er van verzekerd, dat we U noe
men naar uwe doenwijze 't uitschot der ver
drukkers, kolies van het patronaat
Dat zeggen we, wordt u heden Zondag be
taald gezet.
Geen enkel kiezer of kiezeres vergeet uw
verraad in de staking van Torley te Aalst.
Uwe reeds op touw gezette dwarsboomerij
in de loonsweging der 1 abakbewerkers
De steen is geworpen 1 onze herhaalde be
weringen zijn duidelijk gemaakt uw masker,
waarachter gij sinds lang de schijnheiligen hebt
uitgehangen is afgetrokken.
U toont U als echte steunpilaren der reaktie
en juist hierom krijgt gij heden een blok die U
lang aan de ribben zal hangen.
Kiezers en Kiezeresaen 2
Oordeelt goed over de weldaden der sociali
stische leiders en de loensche verraderstreken
van Klerikale, Liberale en Frontistische knech-
ten en uwe keuze kan niet twijfelachtig zijn.
Een enkelen dop van boven op de kop van
Nc;4, en metzulkdanig groot getal dat er de
drie slippendragers-syndikaten onder bezwij
ken I
Rood is Troef.
A. B.
Een wanhoopskreet ontsnapte aan hare
borst.
C* GustJe - Gustje I riep ze verschrikt, hoor,
UoUliUl LI J?oeder roept Gustje, we gaan bij vader!
Gustje Gustje Hemel mijn kind verroert
roman door !Fd. Anaeele zich niet... Gust, ge moogt Diet sterven, ge
Wat mocht dit meisje kwellen, die moeder D'et s*eJven
vreezen bn .een vloed van tranen stortend, drukte zij
Het kind begon weder te kermen en zich '£,nt^ aan ^arf b°rst
pijnlijk te bewegen, zoodat de voorschoot zij- Moeder zeide op een» een flauwe stem-
ner zuster van zijn hoofdje viel en het bloed H ier ben ik, Gustje.
weer uit de wonde vloeide. Gustje zweeg. Het kind bad niet gespro-
U nep de moeder wanhopend uit terwijl ken.
haar dochtertje van smart snikte, het is ver- mnprW 1 wwm»
sehrikkeliik lii«r olWn *a in *„ik «»n 1 Moeder, moeder I herhaalde dezelfde
schrikkelijk hier alleen te zijn in zulk een we- stem
der, en niets, hoegenaamd niets te hebben om
de wonde van mijn kind te verbinden
Nauwelijks had zij die woorden gesproken j
of Karei zoo heette de jongen door eene i
plotselinge gedachte getroffen, wierp vest en j
Wie roept mij
Ik, moeder ik.
Gij, Julie, mijn kind, wat is 't
Ach, moeder 'k Heb... 'k heb...
ondervest m den schoot v»n het meisje, rukte j (J.hebt> „ijn kjnd Spreek... Neen>
met geweld eene mouw uit zijn reeds ge- i Ik raad het al ta l li';,»!!;
scheurd hemd, trok ze open en gaf ze aan de ™]f"' ik raad het al... Spreek, lulletje, wat
vrouw, zeggende
Vrouw Anna, daar hebt gij iets.
Anna had deze daad willen beletten. De be
weging die zij daarvoor maakte, was noodlot
tig voor haar kind de wond ging wijder open
en bloedde overvloediger. De gescheurde
hemdsmouw werd om het hoofdje geslagen,
doch helaas 1 het tengere kind erg geschokt en
..W» 'Vi.gv.v muu w» gvovnuni via vww v.v OIV1IV11, uinai gciuutuc UCk i.CU lil01 ZIJ
verzwakt, zonk machteloos in den schoot tij- vreesde dat haar man evenmin te geven en te
ner moeder neder.
Ach, moeder, ik heb zoo'n honger
Honger 1 Weêral Ach, en ik heb u niets
te geven. Nog een beetje geduld, Julietje, wij
zijn bijna 't huis en vader zal zeker wet iets
verdiend hebben.
De arme vrouw zegde het om haar kind ge- I
rust te stellen, maar geloofde het zelf niet zij
eten had als zij.
Van honger en koude schreiend, liet Julietje
haar hoofd in moeder's schoot zinken. Dat was
te veel voor de arme vrouwzij voelde zich
bezwijmen.
Vrouw Anna Julietje staat op, spoedig,
ik hoor eene patrouille
Karei had dit met eene van angst bevende
stem geroepen.
Zijn geroep deed Anna tot bezinning komen.
De patrouille, de patrouille 1 zegde zij,
ach, zij willen mij mijne kinderen ontnemen,
die wreede mannen Weg van hier, kinderen
Karei, is de patrouille nog ver
Ik hoor ze heel goed komen in de verte,
vrouw Anna.
Op, kinderen, op! Ik wil niet medege
voerd worden. Neen, neen dat wil ik niet
En haar jongste kind. dat, door pijn en
koude tot zich zeiven gekomen, zijne armpjes
om moeder's bals had geslagen, vast omklem
mend, stond zij opzij kon zich niet recht hou-
deD, zij zonk opnieuw neer al die schokken,
die aandoeningen hadden haar uitgeput.
Haar jongste kind in de armen, met het
hoofd van haar oudste op den schouder, zat ze
gansch ineen op de kille, steenen trappen,
geheel moedeloos, ja, bijna onverschillig aan
alles geworden. 1
De patrouille naderde meer en meer. De pa-
trouille wat deed ze dan toch om eene eer
lijke, brave vrouw en onschuldige kinderen
zulk een schrik op 't lijf te jagen Sedert het
uitbreken van den hongersnood doorkruisten j
's avonds en zelf gedurende den nacht pa-
I trouilles de stad, namen allen op die uitgeput
op straat lagen of zaten, en leidden ze naar het
J hospitaal of naar het gevang, waar zij heel
dikwijls bezweken. Het was een der middelen
waarmede de heeren burgers den hongersnood
bestreden.
Gedurende het voorgaande tooneel was het
onweder minder hevig geworden de wind
zweeg, de regen hield bijna op langzamer
hand dreven de zwarte wolken weg, en hulde
zich het uitspansel in zijn schitterend sterren
kleed.
Steeds duidelijker hoorde men den regelma-
tigen stap der patrouille, die men weldra in de
verte zag naderen.
Och. vrouw Anna, sprak de kleine Karei
smeekend de brave jongen kon nochtans
alleen vluchten, maar wilde zijne l'jdensge-
nooten niet verlaten sta op, ik zie de pa
trouille naderen. Kijk, ginder, zij is reeds
onder die lantaarn. Sta op, vrouw Anna, sta
op Julietje, leunt op mijnen schouder, ik zal u
wel kunnen houder. Staat op, het is hier zoo
klaar, men zal ons zien en meenemen. Laat
ons vluchten, laat ons vluchten l Ik zal Gustje
dragen ook.
Brave jongen, zuchtte de arme vrouw, gij
zoudt mijn kind niet hooren weenen. Ik kan...
Zij zweeg de stappen der politiemannen
hadden haar oor en ook haar geest getroffen.
Gejaagdheid, koorts grepen haar aan. Het ge
hate werk der patrouille 3choot haar levendig
te binnen hare beide kinderen van haar weg
gerukt; Karei en zij naar het gevang gevoerd,
daar misschien sterven, haar echtgenoot, die
zijne vrouw en kinderen zou missen, niet meer
zieD, o dat kon niet, dat kon niet 1
Vluchten, kinderen, wij moeten vluchten!
Weg, weg van hier. de wreede mannen komen
ons pakken. Op, Julietje, spoedig, sta op, mijn
kind
Bijna ijlhoofdig sprak zij die woorden. Wan
hoop en schrik gaven haar dubbelen kracht
zij richtte zich op.
Haar kind op den linkerarm, met de rechter
hand op Karel's schouder leunend, daalde zij
pijnlijk de steenen treden af. en ging slechts
met moeite voort. De ongelukkige was kreupel.
De treurige groep was weldra in de duister
nis verdwenen, doch de patrouille steeds hoo-
rende naderen en vr ezend er door ingehaald
te worden, trok hij zich opnieuw terug op de
trappen van een diep inspringend burgershuis.
Hei wa9 tijd. Julietje en Anna konden niet
meer voort.
Daar zaten ze in den diepsten, donkersten
hoek, met natte kleederen, die de koude tot in
het merg der beenderen deden doordringen,
angstig luisterend, half dood van schrik, in
elkander gedrongen, heel stil om toch Diets
van hen te laten hooren noch zien en aan het
dreigend gevaar te ontsnappen.
De schoonste gevoelens moederliefde,
liefde tot den echtgenoot, lagen in Anna'9
houding opgesloten. (Vervolgt.)
