Voor 'tVolk
Geofferd
De Arbeid is geen Koopwaar
Het opkomende Fascisme
25e Jaargang N° 48
Prijs per nummer 30 centiemen
25 November 1925'
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Minutie voor onze
Propagandisten.
1919 42fi.85a.841 fr.
1920 685.252.495 fr.
1921 828,561.740 fr.
1925 593 075.034 fr.
1926 367.943.157 fr.
1927 616.464.157 fr.
Hun Programma
Wat het is en wat er zal van geworden.
1922
1923
484.019.146 fr.
473.581.877 fr.
533.970.211 fr.
714 335,481
1928 714 335,481 fr.
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
PaSfTCHECK-RKKENIliG
Bolgische W u r k 1 i o d o n - P a r t ij
ArrondissementsFedöratie Aalst
Nr. 8 3 6 8 6. Telefoon B 7 2
Na den oorlog, is deze verklaring afge
legd geweest door de heeren kapitalisten,
zoodat wij mogen veronderstellen dat zij
vroeger toch den arbeid steeds aanzien heb
ben als eene koopwaar. Hunne handelwijze
heeft dit overigens steeds bewezen, want
toen de syndikaten nog niet zooveel invloed
hadden als nu, toen do solidariteit door de
wekers nog weinig of niet begrepen werd,
dan was het antwoord van 't patronaat
Bevallen onze werkvoorwaarden, onze
loonen u niet, gy kunt gaan, wij kunnen
aan voordeeligere conditiën arbeidskracht
krygen
Wy zouden zelfs niet durven zeggen dat
die opvatting diens aangaande roedsgansch
by alle werkgevers verdwenen is wy
moeten zelfs bestatigen dat er nog
weJ, voor wat de arbeidskracht betreft,
de werkgevens nog zouden willen pro-
beeren om gebruik te maken van vraag of
aanbod en is het niet do reden waarom
door vele burgcrsbladen hot afkondigen
van den index der levensduurte wordt De-
vochten omdat er nog in den geest van do
opatellers dier burgersbladen voor het vast
stellen der loonen geen rekening dient to
worden gehouden van de behoeften der ar
beiders, maar dat zij de arbeidskracht zou
goedkoop mogelijk willen bekomen; daar
om zjjjnzy ook tegen het werkloozenfonds.
Maar de verklaring is er toch Be arbeid
is geen koopwaar en na den oorlog werd
dan tok het Internationaal Arbeidsbureel
ingericht. Er werd door dezen, die het vre
destraktaat hebben opgemaakt, afgekon
riigd De Maatschappelijke Rechtveerdig
heid is de voorwaarde tot Vrede
En in de verschillende landen, hadden de
arbeiderspartijen meer invloed en ook de
heeren kapitalisten waren min of meer ver
legen dat de opstandsgeest zich zou kunnen
uiten, en het stemmen van sociale wetten,
en byzonder de wetten #p den acliturigen
arbeidsdag hadden bij de arbeiders eene
greete hoop doen onstaan.
Maar sedertdien heeft men gezien dat in
alle landen, de kapitalisten hunne kr achten
samentrokken, dat hunne politieke of gods
dienstige overtuiging hen niet belet om
zich onderling te verstaaü, ten einde do
naar haar verlossing oprukkende arbeiders
klasse tegen te houden.
De heeren kapitalisten, die aau ons zoo
dikwijls het verwijt toe sturen van vader-
landsloozen te zijn, omdat wij de solidari
teit onder de arbeiders Internatioraal wil
len maken,groepeeron zich over de grenzen
heen, niet enkel om het eigentlijk belang
van de nijverheid, maar om een macht te
vormen tegenover de macht der georgani
seerde arbeiders. De heeren kapitalisten
van Fr&akrijk, Duitschland, Engeland,
België, enz. verstaan !ich wonderwel onder
elkaar om hunne belangen te dienen en de
arbeidersorganisatie te bevechten.
Zij geven daar een voorbeeld aan dc werk
lieden, die nog niet begrijpen of niet willen
zien de noodzakelijkheid eener nauwe
samenwerking der proletariërs allerlandcü,
om door do arbeid nog meer eerbeid en ach
ting af te dwingen.
Negen jaren na de conferentie van Was-
hinghton over don achturigen orbeidsdag
zijn er slechts tweo drie lauden waardoor
j vrijmaking der arbeiders is, al degenen,
j die denken dat het werkvolk reeds te veel
j bekwam, al dozen die sympatieseeren met
I die katholieke en liberale bladen, waarin
er geschreven wordt over de te hooge loo
nen en de overdreven welstand der werk
lieden zullen samenspannen om to trachten
de demokratie tegon te houden.
De vijanden de arbeidende klasse weten
dat de politieke macht een machtig wapen
in hunne handen is om gemakkelijker ovor
hardnekkig zouden verzetten en dat de ar
beiders het ordewoord hunner syndikaten
zouden volgen, zy zouden wel durven voor
stellen de achturendag aan de arbeiders te
ontnemen.
Overigons de heer Moyersoen van Aalst,
heeft gedurende zijn ministerschap er ern-
stig aangedacht een herziening van de i WBrkBr, knnnan henrschan ên zii wa-
achturenwet aan het parlement voor te leg- 40 weraers te hunnen neerscnen en zy we
ten dus ook dat politieke macht voor de
arbeiders een middel is om voor hunne
ontvoogding te werken.
Het beste middel om den zege in do aan
staande wetgevende verkiezingen voor te
bereiden bestaat er in eiken dag in de bres
te zyn voor onze instellingen, voor onze
kooperatieven, voor onze syndikaten.
Elke arbeider bewust van zjjn recht, van
zyn eigen waarde, elke arbeider bewust
van de maGht, dewelke de arbeiders kunnen
bezitten door hun getal, moeten ook be
wust zijn dat de strijd gaat vanwege de be
zitters om hun overhoersching te bestendi
gen en dat de machthebbers niets onver-
lot zullen laten om te voorkomen dat zi) van
al hunne voorrechten zouden moeten af
stand doen.
Hot rechthebben wü voor ons, de maeht
kunnen wij hebbon als wij willen, maar
daarom is het noodig dag in dag uit te wer
ken voor onze organisatiën, daarom moeten
wy onze politieke macht ook versterken.
Op alle gebied mooten de arbeiders hun
wilskracht toonen.
Geen enkel lid oüzer groepeeringen mag
onverschillig zyn aan den komende kies
strijd, want nooit was deze van grootoro
beteekenis en meerder belang. Als elk helpt
als elk zijn penning stort voor de propa
ganda, als elk mee werkt opdat onzo schrif
ten zouden verspreid worden in allo hoek-
I jes van ons arrondissement, dan zyn wy
verzekerd van den uitslag.
gen.
De arbeiders, die eens ernstig willen na
denken wat al opofferingen, wat al geleden
en gestreden is geweest ons van wege de
bezittende klasse voor den arbeid meer
recht te bekomen, zullen zeker ook meer
dan overtuigd zijn dat meer dan ooit hot
noodig is hunne orgayisatiën getrouw to
zyn.
De ouderen, die zich herinneren mot
welke verachtiDg en hoeveel misprijzen de
arbeiders vroeger werden behandeld, die
eens willen nadenken over den tyd van
broodroof en vervolging tegenover dege
nen, die optraden voor meer recht en meer
welstand zullen zeker do laatsten niet zijn
om werkdadig deel te nemen aan de propa
ganda voor het versterken onzer verschil
lende groepeeringen.
Er wordt wel eens geklaagd over do
slechten tijd, over do levensduurte, over
het moeilik bestaan zeker hebben de ar
beiders nog vele grieven en zoolang de
werkers door hunne macht niet zullen be
komen hebben dat do arbeid regeert, zal
do toekomst ook voor hen niet verzekerd
zyn.
Het is plicht voor de ouderen aan de jon
gen te spreken over de toestanden, die
heeischten voor dertig jaar, zelfs tot voor
den oorlog hoo aan de werklieden alle
recht tot medezeggingschap werd entzegd
hoe men hen verplichtte te werken voor
hongerloonen gedurende twaaf uren en nog j
meer per dag, hoe men hen vernederde, Ea deze uitslag zal ook aan de kapitahs-
h.ezy behandeld werden in eigen land als ton toonen dat de arbeiders niet tevreden
minderwaardige burgers, niettegenstaande Am met de verklaring De arbeid is geen
hun arbeid de bron was en is van allen koopwaar - maar dat zij voor den arbeid de
rijkdom in en buiten het land. f Pla?ts opeischen in de maatschappy, dewel-
En dat dezen, die deze toe standen hebben
gekend door ze meegeleefd te hebben en or
het slachtoffer van te zyn geweest eens do
vergelijking maken met do huidige toestan- i
den, en zii zullen wel moeten erkennen dat
dank aandebekomenhervormingen,ons niet i
ko hem toekomt.
Meer dan ooit ons geschaard rond het
striJdvaande! en wy slaan da aanvallen dor
Vijanden af. G. DE NAUW.
geschonken door de bezittende klasse,
maar op haar veroverd door lange jaren
stryd zelfs ten koste van bloed, de arbei
ders toch in wil van hun arbeid een beter
bestaan hebben.
Het gebeurt wel eens dat men na oon doel
te hebben bereikt, waarvoor men alios of
feren zou, men de bekomen uitslag na ze
keren tyd niet meer naar waarde sebat
sommigen vergeten zelfs de moeite, de last
ja tot, de zelfsverloochening drwehke aan
den dag werden gelegd om dit doel.
En zoo komt bet ook dat er werklieden
gevonden worden, die de hervormingen
niet genoeg naar waarde schatten, alhoe
wel de pogingen aangewend om hen die
hervormingen te ontnomen, een bewijs zyn
dat zij door de bezittende klasse aanzien
worden als een stukmacht, waarvan zij
moest afstand doe».
Wanneer de socialisten deelnomen aan
de regeering.
BHiliiais*e Bagrooiingan
Wanneer kriston demokraten heulen met
do reactie.
socialistische bewegiDg, deze conventie
aangenomen word leostmen bynadagelylis
in do burgersbladen, betaald door het Cen
traal Industrieel Comitcit, aanvallen togen
den achturendag en moesten onze reaktio-
nairs niet weten dat onze organisation zich
i
De eene hervorming maakt de andere mo
het parlement de convectie van den acht- j gelijk en't zyn doordeze, hervormingen dat
urendag zonder voorbehoud is aangenomen I de arbeiders in staat zullen gesteld worden ,qoz
hier 10 België, waar ouder den drang der om dei, volledigen triomf van den ai beid te j I
Hp'/n rnnVftntifl bóW6rkeD.
De kifsstriid zal nooit zoo hard en moei
Hik geweest zijn, want de reaktionairsvoc-
len zich aangemoedigd door het verraad i geering verlaten, stygt de legerbegrooting
der kristana zoogezegde demokratie. De met loo miljoen frank, dank zij het verraad
bezittende klasse,'al wat tegen de volledige j der kristen demokraten
lijk geweest zijp, want de reaktionairs voc- Besluitvan zoodra de socialistee do re-
't Is een publiek geheim geworden dat het
Fascisme zich aan 't orgauiseeren is in België.
In de reactionnaire middens is men er sinds
enkel» jaren op uit om het afdoende middel te
vinden tot het remmen van het opkomende
socialisme, ja tot het vernietigen ervan.
En 't zijn vooral de fils-a-papa's, welke zich
als leiders willen aanstellen 0*1 een einde te
maken aan de weinige vrijheid en de enkele
demokratische hervormingen die de werkende
klasse door taaien strijd wist af te dwingen.
Kunne uitwerksels
We hebben reeds eenige staaltjes gezien van
deze heethoofdige snotters en ze zijn niet van
aard voor de arbeiders om er onverschillig aan
te blijven.
Ze hebben destijds do stakende trammannen
vau Brussel hun werk ingenomen, aldus wil
lende beletten dat deze noeste arbeiders het
noodigo loon zouden veroverd hebben om be
hoorlijk hun vrouw en kroost te kunnsn voeden
We zagen die zelfden op een ©ogenblik ;een
diefstal plegon van socialistische bladen Lo
Peuple en het was Peter Nothomb, leider
der Hrusselsch» Fascisten welke als hun ver
dediger optrad.
En hebben we niet dezelfden een aanval zien
plegen op partijgenoot Huysmans, in het
Cursaal te Oostende
Hebben wij niet dezen welke onophoudend
uitroepen van België een en onverdeelbaar de
demokratische regeering Poullet-Yau de Velde
zien omverwerpen, met het kelderen van den
frank
Zijn het ook niet dezelfden welke zoeken
naar eenige heethoofden om het werkende
volk volledig aan banden te leggen
Waren bet niet dezelfden welke de Russi
sche tentoonstelling hebben vernietigd
Em als we dat alles vaststellen, en zie* dat
zo stouter om stouter worden, wordt hst dan
geen hoogen tijd dat, we op onze hoede wezen?
Ze uoemen zich de deftigon de treffelij-
ken en wij socialisten noemen ze het kra-
puul het uitschot der samenleving.
Os Fascisten te Aalst
Ook in Aalst zijn er Fascisten. Ze hebben
er eene samenkomst gehad en we hebben er
reeds in Vooruit» over geschreven en mee-
nen er te moeten op terugkomen.
In Aalst zooals elders zijn er ook eenige fils-
a papa's die droomen van een dictatoorschap,
en dus het Fascisme aanbidden. Ze wanen zich
zelf als een Mussolini!.. Spijtig voor die heeren
dat bij 'tminste dat ze zien roeren er onder het
arbeidende volk een opwelling van mistrouwen
tegen over hen is te bespeuren.
Hun samenkomst
op Donderdag 15 November j.l. moester een
bijeenkomst plaats hebben in de Cinemazaal
j Madeion Groote Markt, waar de leiders
Peter Nothomb en Rotsaert het woord zouden
voeren.
Inziende dat het Aalstersch ciiiemapubliek
hem de rug zou toegekeerd hebben vondt den
heer bestuurder een weigeringsmiddel en van
daar had de bijeenkomst plaats in de Rink
Lange Ridderstraat.
Os stant van beleg
We riepen ons volk op om met eigen oogen
eens va6t te stellen wie er deel van maakten
en met hoeveel zij waren.
Dat was voldoende voor M. Moyersoen om de
Fascisten zijne beschermende hand toe te ste
ken en... de staat van beleg uit te roepen. Gen
darmen van Wetteren, Gent, Haeltert, Her-
zele enz. kwamen toe als versterking bij deze
van Aalst en heel het politiekorps was opge
trommeld.
Dat alles gaf aanleiding om duizjp uo arbei
ders te doen sameustroouen.
Men kon aan de drie iDgangen. loopende
naar den Riik, (Katteslraat, Nieuwstru >1
en Kat) op de hoofden loepen.
Deze drie ingangei waua stork hezt?t èa
door do politie èn d6or gcnoaiaten, ea alhoe
wel men niet door moeh'. e*der teegaugskaert
wisten we toch te passeeren oa» va* dieet bi, te
zien met hoeveel ze waren en wie ze waren.
We hebben groetschre«urrers en patriocarris,
militairen, oorlogswoekeraars »"a u t'uonge
raars van 't volk, zien binnen gaas.
Wij hebben nog de dikbuikige he«r»n zieu
optrekken, welke tijdens don oorlog or^ weg-
geloopen opgeêisehten hun sïhamele W vjod-
kaartjesniet dierven gevenuit sehrikder Duit-
schers.
We hebbon haantjes-vooruit beboerende tot
de katholieke §n liberalepartijën zien binnen
gaan, de eenen met de kraag recht gezet om
zich to verstoppen, de anderen, Genre Staaf-
ken t heel fier en epgetogen, alsof ze reeds
hot Fascisme in praktijk hadden.
We kennen die famsuae super-patriotten die
tijdens den oorlog 1914-19)8 op de soitanda-
ligste wijze met de Duitscke militaristen h eb
ben geheuld, en na als de zuiverste vaderlan
ders willen doorgaan.
Het zijn de maatschappelijke paiasieten ie,
dank zij het kapitalistiscn systeem, m de ge
legenheid gesteld worden te teren en te smce-
reu, ten koste en ten laste van het arbeioe ïdu
volk.
Geen enkel dezer doorluchtige heeren Iv eft
ooit een blauw vest of een werkmanspak aan
't lijf gehad.
Daarom zijn zij de gezworen vijanden van
de demokratie, van de georganiseerde arb< i
dersklasse, vanhet socialisme.
Deze vijandschap wordt volledig in 't licht
gesteld volgens de termen van M. Rotsaoj
Want op een heele bedekte wijze lie - preker
zijn demagogische syndikale dwingelandij uit
schijnen.
We hebban deze tezien welke iet hun :-;r-
zin ar Engeland zijn «evluuht or 's r
ginder gevaar was van soldaat te moeten cr-
den, kwamen zij terug naar Aalst, aldus kun
zonen wegnemende van den dood.
En die noemen zich nu de pure vaderlanders
welke er op uit zijn eeu regiem van verknech
ting, van slaafsehe onderwerping tot stand te
brengen.
De aavfhomsS de?1 sprekers
Ongeveer 8 1/4 ure kwam de auto amgere-
reden, begeleid door een viertal gend rmon
met de blanke sabels.
De fronters zongen de Vlaamscbo Leeuw r
de socialisten zongen met kloeke stem Jo
Internationale
Dat geroep en gezang was voldoende om
den te Kittelachtigen bevelhebber der gendar
men te paard te doen chargeeren.
Dat braebt geen bedaren, en hot geroep bleef
aanhouden tot de gendarmen huu uiteendrij
ven staakten.
Inmiddels zagen wo de inzittende uit .len
auto stappen en Peter Nothomb was er niet
bij.
Hij had schrik Vreesde hij voor de vuisten
der Aalstersche arbeiders
Dat zal wel want M. Rotsaert deed al dezen,
welke niet in den smaak vielen, uit de zaal
drijven.
Dp meeting
M. Rotsaert was in zijae rede zoo zoetsap
pig, zoo aanlokkelijk dat men waarlijk denken
12
roman door Bïd. Snseeïe
De mannen die op de karren wachtten wa
ren in een druk gesprek gewikkeld Hen
drik en Jules zwegen. Jules was nog jong,
had een helderen geest en een goed hart.
Hy was een dier menscbeD, die eerlijk bly-
ven te midden der ellende, rein temidden
der dierlijkheid, voor wie de lasteraars en
slechterikken zwijgen, en die door de bra
ven worden gezocht en geëerd. Hij had eene
schoone levensopvatting, die hij tot richt
snoer had genomen de mensch is een
sociaal, een gezellig wezen, dat behoefte
heeft aan omgang met zijne natuurgenoo-
ten evenals voor de plant en voor het dier,
eindigt voor den mensch alles met het le
ven. Wil men dus gelukkig ziin, dan moet
men het hier op aarde wezen. Eene minder
heid behoerscht de mensohen, kwelt ze en
doet ze lijden; eene andere minderheid moet
opstaan, en hare krachten aan het heil der
ongeiukkigen wijden. Dat in elke stad, in
elk dorp enkelen voor 't volk alles offeren
wat zij bezitten geld, tyd, kennissen; dat
de zwakken zich voreenigen, en op korten
tyd zal de wereld een ander aanzien ver
krijgen. De armen kunnen nog door iets
anders dan door geld geholpen worden. Ju
les was zelf arm, dc-ch waar zijno beurs bij
na altijd to kort schoot, daarspiong zijn
hart op de bres. Was er ergens twist in do
gebuurte, hij kwam tusschen en wist heel
dikwijls deoueenighcid te doen verdwijneD,
en de tegenstrevers tot vriendschap over te
halen menig dronkaard had bij tot betore
gevoelens gebrachtvan menige zorgelooze
en vuile buismoeder een perel van netheid
gemaaktwas er ergens eene familie die
veel leed, hij zocht onderstand en wist hem
te bezorgen, zonderde verregaande teerge
voeligheid, aaneerlijko armen zoo eigen, te
kwetsan. Viel er op straat een man van
dronkenschap ncèr, hy leidde hem naar
huis, behalve als hot eeu koppigen twist-
zoeker was brak de as van een wagen,
werd een werkman door een ongeluk ge
troffen, of een arbeider te sterk overladen,
van zoodra hij het bemerkte was hij gereed
en stak een krachtig handje toe.
En wanneer hem dan met ontroerde stem
gezegd werd Wees duizendmaal bedankt
ofAch vriend, hadde ik u niet gehad, wat
zou ik gedaan hebben, enz., dan was h\j ver
rukt en gelukkig, want voorzeker zou de
meerderheid van hen die hy geholpen had,
ook anderen helpen, en do ongeiukkigen
zouden weêrgoed ondersteund zyn. Telkens
hij daaraan dacht, liet by zich door z|jne
verbeelding medeslapen en voor z|jne oogon
vorschenen de menschen vry, beminnelijk,
elkander helpend en steunend, en slechts
het kwaad schuwend en verachtend. Schoo
ne droomeD die het geheim zijn van den
moed der braven
Een familie- of vrienden feestje, waar ge
lachen, gezongen en gesprongen werd, zon
der iets ol iemand te kwetsen, was een he
mel voor hem.
Alhoewel hy door den heerschonden hon
gersnood veel geleden had, waren zyne trek
ken schoon gebleven.
Toen hij jong en ongehuwd was, was hy
de bloem en het troetelkind der gebuurt^,
de gezochte vriend en het mikpunt allor
jonge meisjes. Menig lintje, menig strikje
word gekoekt als men wist dat h|j komen
zou. Was het eene zonde lief te willen zyn
voor hem die behaagde, en de schoonheid te
bewonderen die bekoorde O, neen Het
schoone beminnen, er zich door laten mede
slepen, al zij het ook in den mensch, is zoo
gewettigd en uatuurlyk als het schoone t©
aanbidden in de kunst, in de natuur, en er
mede te dwepen.
De meisjes hadden altyd iets aan zijno
ouders te dragen of te zeggeu wanneer li|j
tehuis was, en ging hy zelfs eons in do ge
buurte rond, dan ontbrak liet hem nooit aan
een vroolljk en schoon gezelschap. Wan
neer er moisjes waren die van hare ouders
niet alleen mochten uitgaan, dan kwameu
z|j hem verzoeken aan hunnen vader te vra
gen of zij met hem naar don schouwburg
mochten gaaa on wanneer hy en vader
toestemdon, wat b|jna altijd het geval was,
dan gaf het eene vreugde en een Iovüd, om
de oudjes godurendo uren en uren over
hunnen jongen tyd te doen praten.
Met hem gpreken, met hom uitgaan was
oen geluk, met hem dansen eon paradijs.
Wat grooter geluk bestaat eF voor de
meerderheid dor jonge lieden, dan van tijd
tot tijd eens te mogen spreken tegon een
heerlijk, mooi meisje, of togen een schoonen
jongeling Geen enkel Maar, die ma
ren de jongeling mag mot veile teugen
aan dio bron van genot drinken,'t meisje
niet. Tegon hoo meer moisjes hij spreken
kaü, hoe hooger hij klimt in de oogen der
geburen, tegon hoe meer jongelingen zij
spreek^, hoe lager zij daa!t voor do wereld.
Mot Jules was het zoo niet. Zijne eerlijkheid
on goedo inborst waren zoo va t bekend by
allen, dat do meisjes tegen hem mochten
babbelen, zoo langen zoo dikwijls zij wil
den, zonder dat do kwatongen er iets ovor
zeiden of dachten. Do jonge deugonieten
wisten het wol en, geloof mij, zij maakton
er gebruik vau.
Was Jules in eene danszaal en bemerkte
hij soms meisjes die door Moeder Natuur
een beetje misdeeld waren, en door do dan
sers aan haar lot overgelaten, mot treurnis
het vermaak der gfzellinnen zaten aan te
zien, dan ging by tot haar en verzocht ze
vriendelijk met hom to dansen. Zij, na hem
dan eens goed aangokekon te hr-Len, om
te zien ef het geen «lacher» w namen
met vreugde aan en vergaten in dio w ri.oig-
stonden al den spot en de verncr n rir'
diezij van andaieionge lieden r s Lal
den te verduren gehad.
Aldus strooide by rend zich, tot cig' r
voldoening, vreugdo en ^fluk, zondei dat
hot hem iets kostte.
Wordt voortgezet).
