f
Soc. Weekblad voor het Arr. Aalst.
Gezworen Vijanden van
den Herbergier Neen
Gezworen Vijanden van
het Alkoholisme Ja
HET MASKER VALT.RECHT DOOR ZEE D&t zijn ook menschen
Naar een leger
van wanhoop
27e Jaargang Nr[21
I
m
Q
Wat moeten de vrij-!
verzekerden storten,
om hun regelmatig
pensioen te bekomen 1
"MZuLtTJialisten.
belangen
Prijs per riummér 30 centiemen.
10 Augustus 1930
RECHT EN VRIJHEID
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
I Pustciikck-Rekeninc, 85686. Tki.efoon 572.
Zetel B. W. P.
Arr.-Federatie Volkhuis AALST.
Op het banket van den Bond der Her-
IU10 liergiers heeft de heer Marquet eereher
bergier, verklaard, dat de èocialisten
gezworen vijanden zijn van de kor-
poratie der lierbergiers.
Waarom zouden ze dat zijn
Kr zijn veel socialisten onder de her
bergiers. Onze beheerders van Volks
huizen zijn ook herbergiers. I)c sociali-
r li sten hebben niet gewacht op de betoo-
£H g'ng van 20 December, om de rechmati-
ge eisclien te verdedigen van de herber
giers en van de andere handelaars, in
zake belastingen en handelseigendom.
Het is niet van onzen kant dat de bittere
teleurstellingen zijn gekomen die ze heb
ben' opgeloopen.
Maar daar is ook de alkoliolkweslie,
of beter gezegd van den verkoop van al-
kohol, en de B. W. P. stelt er een eer
op dat gebied nooit haar standpunt
te hebben gewijzigd. Zooals enkele da
gen geleden de heer Marquet zelf zegde
a In verband met de alkoholk wcstie heb
ben de socialisten ons nooit verborgen
wat zij in het schild voerden. Vóór, tij
dens en na de verkiezingen hebben zij
verklaard, den terugkeer tot den vrijen
verkoop te bekampen. Ik verkies hun
houding boven die van vele anderen. Zij
is ten minste duidelijk.
Onze houding is inderdaad duidelijk.
Wij weigeren uit kiesbelang prijs te ge
ven wat wij beschouwen als een levens
belang voor de arbeidersklasse. Wij wil
len niet van de huichelachtige formule
van den «terugkeer tot de vrijheid
waar het gaat om de vrijheid om
schoolkinderen naar de fabriek Le sturen
om loodwit te gebruiken in de schilders
nijverheid, van cocaïne te verkoopen,
absint of andere geestrijke dranken, die
Jdoor de Akademie eenparig zijn bestem
peld als vergifwaarvan de verkoop
moest worden verboden in 't belang van
de openbare gezondheid.
Maar ik stel de vraag, of bet verbod
[beperkt tot die dranken welke de weten
schappelijke wereld algemeen als scha
delijk beschouwt, een vijandige daad is
|1] ten opzichte van den bond die den heer
Marquet tot eerevoorzitter heeft.
Wij zijn nietdroog -> op zijn Ameri-
kaansch. Dezen zelfs van de onzen die
zelf de onthouding volgen, meenen dat
in een land als het onze het regeeren der
Vollslaedvet onmogelijk zou zijn. En
anderzijds leveren onze groote Volks
huizen liet bewijs dat een herbergier
individueel of kollektief goede zaken
kan doen zonder geestrijke dranken te
verkoopen.
Als wij de gezworen vijanden zijn van
de herbergiers, omdat wij vastbesloten
zijn de wet van 1919 te verdedigen, met
de amendementen voorgesteld door de
TY9 alkobolkomniissie, op één nazijn wij
21* het dan alleen die de wet hebben ge
stemd, staan wij alleen om ze te verde
digen Zou de wet-Delacroix gestemd
geworden zijn. zonder de hul]) van de li
beralen en de katholieken Zijn de cbri-
slen-demokraten niet evenzeer als wij
besloten zich te verzetten tegen wat men
den terugkeer tot de vrijheid noemt Is
het niet algemeen bekend dat de heer
Jaspar dezer dagen een houding heeft
aangenomen, waaraan hij in zekere krin
gen een impopulariteit heeft te danken
die de mijne evenaart Is het verder niet
heteekenisvol, dat de liberale partij zelf,
de eenheid verwezenlijkende op de alko-
holkwestie, op verzoek van de herber
giers een strategisclien terugtocht uit-
voert en zich bereid verklaart de beslui
ten van de alkoholkommissie te aan
vaarden en dan het verbod van den
kleinverkoop nog te verscherpen, op één
voorwaarde dat de wet de herbergiers
zou toelaten alkohol in huis te hebben
voor hun persoonlijk gebruik.
Het ongeluk wil echter, dat het juist
hier is dat het schoentje nijpt.
Wij geven grif toe dat logischerwijze
en als men met de Akademie vau Genees
kunde aanneemt dat allegeestrijke dran
ken vergif zijn, do eenige theoretisch
verdedigbare oplossing is, het volledig
verbod voor iedereen alkohol le verkoo
pen of in buis te hebben.
Ook heb ik, wat mij betreft steeds het
stelsel verdedigd van de Besluitwet van
Le Havre, d.i. t volledig verbod. Indien
de herbergiers tot dal stelsel willen te-
rugkeeren, ben ik hun man.
Maar de wet van 1919 zijnde wat
ze is, wat de icetgever in 'n geest van
transaktie heeft gewild dat zij teas,
staat het buiten hij f dat aan de her
bergiers toelaten alkohol in huis le
hebben, alle ernstige toepassing van
de wet zou verijdelen.
Aan wie zal men verder doen gelooven
dat, als de belanghebbende dien aan
gaande veel kabaal maken, als zij om
hun doel te bereiken de gansche liberale
linkerzijde mobiliseeren, als zij aan den
heer .Janson, schuldig het hoofd te willen
bieden, verwijten en bedreigingen naar
het hoofd slingeren, dat liet hen een
voudig te doen is om een voldoening van
hun eigenliefde
Dat waarheid is, dat de herbergiers
die niet van zins zijn bedrog te plegen,
in deze zaak geen enkel belang hebben,
maar dat de anderen zich zeer goed re
kenschap geven dat, liun voldoening
schenken op dit punt, een geweldige bres
zou beteekenen in de wet en de deur
openstellen voor bijna onbeperkt be
drog.
Laten wij daarover dezen ondervragen
die dooi' bun ambt het best geplaatst zijn
om een advies uit te brongen.
Ziehior wat de heer Ilannsen direk-
teurgeneraul van het Ministerie van Fi
nanciën, reeds antwoordde in 1924 aan
de hoofdafdeeling, die hem vroeg of de
wet van 1919 nog ernstig zou kunnen
toegepast worden ingeval artikel 2 werd
afgeschaft, dat aan de herbergiers ver
biedt geestrijke dranken in buis te heb
ben
DE AFSCHA EFIXG KOU PRAK
TISCH GELIJKS!AAN ME7 DE
AFSCHAFFING DER VEI, dc on
dervinding, opgedaan imdens dc toe
passing van de wet vanmO Augustus
1SS9 op de vergunning, laat toe zulks
te beweren
Het zijn natuurlijk getuigenissen van
dien aard, die de regeering hebben aan
gezet onlangs te besluiten zich tegen de
afscliafling van artikel 2 te kanten. Men
zal natuurlijk trachten drukking op haar
uit le oefenen, om haar tot betere ge-
voelens-te brengen. Een deel van haar
meerderheid kondigt reeds aan dat zij
op dat punt met den beer Marpuct zal
zijn tegen den heer Jaspar. De socialisten
zijn in de andere richting niet minder
onbuigbaar. Zij zijn de vijanden niet van
de herbergiers. Maar zij zijn geweest,
zij zijn en zij zullen blijven de vijanden
van den alkohol, de onverbiddelijke
tegenstanders van de vrijheid om zijn
naaste te vergiftigen.
Emile Vandervelde.
Er werden in de wet van 10 December
1924 bij die 22 April 1930 zulkdanige be
langrijke wijzigingen toegebracht, dat
ze naar ons bescheiden meening gewich
tig genoeg zijn ze eens mede te doelen,
"de hoop dat de menigvuldige vragers
iuiü inlichtingen, vanwege de belangheb
benden er het noodige zullen uitputten.
De invoege zijnde wet kent de volgen-
voordeden toe
1) liet verleenen, na onderzoek der
inkomsten die de verzekerden genieten,
van een ouderdomsrente toeslag (ko
steloos pensioen) bestemd, om de, door
de persoonlijke stortingen en Rijksbij
dragen gevestigde rente op 720 frank te
brengen 2) het verleenen van een over-
Iccingsr entetoeslag aan de weduwe
van den gehuwden verzekerde 3) het
verleenen aan dezelfde weduwe van een
laarlijksclie toelage van 180 frank voor
ieder kind van. minder dan 16 jaar, dat
ten hare laste heeft.
Om deze bedoelde voordeelcn volle-
g te kunnen genieten moeten de vrij-
verzekerden geboren in de Joop van
bet 2= half jaar t««ö, dit jaar dus in 1930.
in hun verjaringsmaand hun storting
doen.
Deze die in 1866 geboren zijn, moeten
in den loop van hun verjaringsmaand in
1931 een storting van 24 frank doen; in
dien het vrouwelijke verzekerden, en
van 72 l'rank indien het mannelijke ver
zekerden zijn 2e daarenboven vanaf
1932 de >tortingen voorzien bij de wet
tot herziening van deze van 10 December
1924 en die thans door de wetgevende
Kamers is goedgestemd.
Voor de ouderlingen geboren NA 186'
zullen we tijdig laten kennen wat hunne
stortingen zullen zijn volgens de ver
anderingen der wet gewijzigd op 22 April
j-1.
'T VERSCHIL
Volgens zekere kapitalisten kan ccn
bediende met 12.000 fr. per jaar, van al
de genuchtens des levens genieten.
Als tantièmes zien we klerikale en li
berale beheerders miljoenen oprapen en
toch moest de super-taks nog afgeschaft
worden.
Kan het schandaligers
die verdwaalde arbeiders en hun zeggen
dat socialisme geluk beteekent voor al
wie in 't zweet zijns aanschijns zijn
brood moet verdienen.
Gaston DE BRUYN.-
Wat we steeds hebben voorspeld, I
blijkt /waarheid te zijn nu de katholie-
ken de meerderheid in den provincie
raad verloren hebben, zullen de fronters
steeds bereid gevonden worden om hen
terug op den troon te helpen.
Vóór de verkiezing van 29 Mei 1929
schreven we reeds dat de fronters een 1
monsterverbond gesloten hadden met 1
de katholieken door hun lijst Le koppe- j
len met deze van Vindevogel uit Uonse.
Inderdaad. De fronter Vindevogel
staat ook mei een voet in de katholieke
partij. Hij is sekretaris van den katho
lieken Volksbond van Ronse. In de Ka
mer heeft hij al 'n paar staaltjes van
zijn klerikaal-zijn gegeven. Met de ka
tholieken en liberalen heeft hij de af-
schaiiing der supertaks gestemd waar
door de rijken een geschenk kregen van
meer dan 300 millioen, terwijl er geen
geld is voor invalieden, oud-strijders,
ouderdomspensioenen enz. en er straks
geen zal zijn voor de sociale verzekerin
gen.
Ziedaar wat men mag verwachten van
die redders van Vlaanderen.
Op het einde van den laatsten provincia
len zittijd is van Oost-Vlaanderen is zoo
als onze lezers weten, de katholieke be
stendige deputatie die zich slechts met
den steun der fronters heeft kunnen
handhaven in de minderheid gesteld
gewordenjdaar de fronters zich in eene
stemming mei socialisten en liberalen
hadden vereenigd.
De krisis brak dus uit. Er moest een
nieuw bestuur worden gekozen.
Welke houding nemen de verschillen
de partijen in verband hiermede nu aan
De katholieken hopen natuurlijk door
een of andere combinatie aan T roer te
blijven. Waar de lakens uitgedeeld wor
den, mag men rekenen dat de katholie
ken er als de kippen bij zijn.
De liberalen zijn sellens bereid om het
met de katholieken op een akkoordje te
gooien en om, naar het voorbeeld van
Brussel, het verbond van den cotlre-fort i
te sluiten.
De socialisten verdedigen de e'enige
oplossing, die rechtvaardig is de even
redige vertegenwoordiging.
Wat doen nu de fronters
Ah, nu komt do aap uit dc mouw. Ze
zijn te Aalst met hun zessen bijeengeko
men waar de twee uit Ronse-Aude-
naerde gebleven zijn, weten ze zelf best
en hebben volgende motie gepubli
ceerd
Om tot de samenstelling eener depu
tatie te geraken, die in de gegeven om
standigheden de meest mogelijke waar
borgen geeft aan ons volk in godsdien
stig en in Vlaamsch opzicht, hebben we
ons bereid verklaard samen te werken
met de katholieken, op voorwaarde van
vertegenwoordiging in de deputatie, en
mits uitdrukkelijke voorwaarde dat er
bestuurd zou worden volgens bel begin
sel der volstrekte eentaligheid van
Vlaanderen.
Nu toonen ze zich weer eens in hun
ware gedaante die van 100 klerika-
len.
Want die beteekenis krijgt hunne hou
ding toch, niet alleen in Vlaamsch en
godsdienstig opzicht, maar in alle op
zichten
Liever met de rijke bankmannen, die
liun zoons te Brussel doen manifesteeren
tegen de vervlaamsching der Gentsche
hoogeschool, dan met de Vlaamsche
socialistische volksjongens.
Liever met rijke menschen, al hebben
ze zelfs de laai vau hun moeder verleerd,
dan met jongens die hun Vlaamsch in
eere houden, maar die socialist zijn.
Liever met de politiekers, die het volk
van Vlaamsche rechten komen spreken,
maar die in de Kamer met beschaamde
kaken roerloos blijven zitten om het
heilig verbond van den cotlre-fort recht
le houden, dan met de vertegenwoordi
gers der arbeidende klasse die het voor
den Fransche bevelen-weigeraar Joris
De Leeuw opnamen.
Liever met de katholieke partij, die
10 jaren lang de arbeidende klasse in
miserie heeft gelaten en niets heeft ge
daan om het onrecht van Vlaanderen te
herstellen, dan met de socialisten, die
aan liet Vlaamsche volk brood hebben
gegeven.
Liever met de vroegere bekampers van
algemeen stemrecht, achturendag, vrij
heid van vereen iging, ouderdomspen
sioenen, dan met de socialisten, die deze
heilzame hervormingen voor liet wer
kende volk afgedwongen hebben.
Klerikale komedianten
Mochten de arbeiders die nog vertrou-
w en in u die hen van Ylaamsch-natio-
naal bewustzijn komt spreken, geden
ken wat Vlaanderen voor hen zijn zou,
indien de droom van u socialistenhaters,
waarheid worden moest. Wat zouden
ze hebben aan een zelfstandig Vlaande
ren dat op een klerikale hutsepot zou
gelijken, een Vlaanderen waarin de
macht der demokratie zou gebroken
zijn?
Kameraden 1
Die arbeiders wijzen op het gevaar
voor hen zelf en voor de demokratie,
moet voor ons een dagelijks te vervullen
plicht zijn.
Laat ons spreken tot het verstand van
Zie vervolg «ader aan kolom l.
Er is krisis en de vooruitzichten zijn
slecht. Breken wij ons het hoofd niet I
met de oorzaken er van op te zoeken; iets
is zeker dat onze huidige samenleving
op wanorde gegrondvest isdat degenen
die het roer er van in handen hebben,
niet streven naar een maatschappij van
orde, van recht en rechtvaardigheid
maar egoïsten zijn en niets dan persoon
lijke en eigene zaken kennen. Wij kun
nen dat ook kortzichtigheid noemen.
Het is nu de eerst economische krisis
niet en voorzeker ook niet de laatste.
Zonder ons om de theorie te bekomme
ren zegt ons de logica, dc gezonde rede,
dat zulke orde van zaken nu niet ten
eeuwige lage duren kan. ons huidig eco
nomisch stelsel zal verdwijnen, zooals
trouwens andere verdwenen zijn.
Die werkloosheid, die onzekerheid van
't bestaan, die gejaagdheid voor den dag
van morgen dat alles is er niet noo-
dig, w anneer er orde is en heerscht.
Wat wij willen is zeer klaar den ar
beider en zijn familie een geruster
en stabiele toekomst te bezorgen en
daarom orde te brengen, waar
wanorde heerscht recht doen ge
worden, waar onrecht is.
Verzekerd werk en bijgevolg ver
zekerd broodgewin is een van de
brandende kwesties, die dient opgelost.
En zulks brengt ook meer vrijheid en
onafhankelijkheid mee.
Wij weten heteen radikale oplossing
is zoo in eens niel mogelijk en daar
om is de verzekering legen werkloos
heid voortreffelijk en belangrijk.
Het radikale middel is 't toch'niet.
Een heelkundigen snijdt het ongenees
baar gedeelte uit liet lichaam na dat
men een heelen tijd met allerhande ge
nees middelen geprobeerd heeft om den
zieke op dreef te helpen. En dat alleen
baat.
Toen er nog aalmoezen gegeven wer
den ijverden sommige rijken in liefdadig
heid en zij gaven zoo den schijn «le ar
moede uit de wereld te willen helpen.
Doch dat was de oplossing niet. En la
ter werd bewezen dat het beter is de ar
beiders een voldoende loon te geven
zoodat aalmoezen kunnen gemist wor
den.
In zake werkloosheid moet ook eens
den stier bij de hoorens gevat worden.
MaxStirner, een Duitscher, schreef
eens deze philosoiische woorden Mijn
recht gaat tot zoover mijne macht
strekt en waar mijne macht uit
scheidt daar is het ook met mijn
recht gedaan.
Dat is nu eens zuiver realisme en in
de praktijk is al 't andere ideologie.
In andere woorden alles is een
machtkwestie.
Men mag debatteeren over maatschap
pelijke verhoudingen zooveel men wil
en goede redenaars mogen bet publiek
opzweepen zoolang de arbeiders geen
gebruik maken van hun syndikalc wa
penen blijft toch alles nog bij woorden
en wenscben. De arbeiders moeten zelf
willen, moeten hand in hand opmar-
cheeren voor hunne rechten. Hunne ont
voogding moet hun eigen werk zijn.
Ons huidig economisch stelsel kan dus
opgevat worden zooals we reeds in
't begin te kennen gaven als een over
gangsperiodeals een schakel in de
lange ketting, die leidt naar bet groote
einddoel.
Wellicht gevoelde Goethe, de groote
Duitsche schrijver en dichter, in zijn tijd
reeds, dat het stelsel van privaateigen
dom eens zou te niet gaan toen hij in
zijn bekend boek, Wilhetn Meister,
een der handelende personnages deze
profetische woorden in den mond legde
(iNiemand taste het kapitaal aande
vruchten en renten er van moeten
toch in den loop der tijden aan allen
toebehooren
Vernietiging van het kapitaal willen
we niet neen, maar vernietiging van
bet stelsel.
Ken billijke verdeeling er van
Het aan enkelen ontrukken opdat al
len er zouden kunnen van genieten.
A. V.
Zangwijze Moeder alleen.
X.
Gij rijkaards die leeft bier in zalig genot
Met geld en met goed zijt geboren
Denkt gij soms wel eens aan het biltere lot
Dat 't mindere volk is beschoren
Het hongert schier steeds van de wieg tot het graf
Het zweet en bet zwoegt, gij noemt het uw slaaf
Gij eischt wel zijn krachten, maar spot met zijn lij
Toch zijn betook menschen, ja menschen als Gij
II.
Door armoe gedoemd gaat de visscher ter zee
De dreigende stormen trotseeren !j
Thuis buigt moeder zich over 't wiegje vol wee
Zou vader misschien nooit meer keeren
En blij ft hij ook weg, dat scheurt haar het hart
Maar gij, geldbezitters, voelt niets voor hagr smart
Gij hoort niet haar zuchten, noch 't kind zijn geschrei
Maar 't zijn toch ook menschen, ja menschen als Gij I
III-
Gebukt en gebogen lang voor hunnen tijd
Zoo dalen de noeste mijnwerkers
Al worden ze thuis weer met liefde vorleid
Toch blijven er veel in hun kerkers
En ook op 't fabriek worden klachten gesmoord
Daar werd soms het kind in zijn jeugd reeds vermoord
Voor hen is 't steeds winter, voor u immer Mei
Maar 't zijn toch ook menschen, ja menschen als Gij
mi.
Nog komt me in 't geheugen die ijzige kreet
Geslaakt op die bloedige velden
IIij spreekt ine van dood, van vernieling, van leed
Geen zeég kan ooit'! offer vergelden
Nu roemt men hun liefde en hun dapperheid
Toen werden ze als dieren ter slachtbank geleid
En werd er gevochten, ge waart er niet bij
Toch waren t ook menschen, ja menschen als Gij
V.
Maar eens komt de dag dat gerechtigheid slaat
Als d'arheiders ifet eendrachtig willen
Zijn zij eens geworden bet volk van de DAAD
Met woorden zult g'lien niet meer stillen
Ja kenden de werkers hunne eigenwaard
Zij eischten hun deel van de schatten der aard
Dan stelden zij u, o bezitters ter zij
En 't worden ook menschen, maar edeler dan Gij
J. ROM DEK.
DE MACHT DER SOC.
KOORERATIE
Aangesloten maatschappijen 50
Bijbuizen: 1.069
Volkshuizen of Drinkzalen 357
Bakkerijen: 71
Aantal gemeenten mot een bijbuis 703
Gemeenten waar samenwerkers
wonen 1.165
Aantal leden 300.081
Totaal-verkoop fr. 772.156.324
Leden van het personeel 6.087
Waarde der onroerende goederen
fr. 226 116.599
Waarde der geldbeleggingen en
spaargelden fr. 364.902.066
Terugbetaalde, winsten fr. 27.700.110
Steun verleend aan solidariteits-
instellingen fr. 12.289.702
Een bestendig leger van werkloozen is
bezig zich te vormen.
De sterke militaristische legers, tol
de landen gewapend, en uitgerust tot
massavernieling, zijn een resultaat van
het kapitalistisch imperialisme.
Een leger van werkloozen over gansch
de wereld, is opnieuw een resultaat van
kapitalistische ekonomische ontwikke
ling.
Het leger van werkloozen is er een
van wanhoop, ontberingen endemorali
satie. Elk oogenblik kan de loonarbeider
gedwongen zijn er lid van te worden.
Wie deze week nog werk heeft is niet
zeker er nog de volgende week te heb
ben.
Wat het leger van 1911-1918 ons
bracht weten wij.
Wat het nieuwe leger ons brengen zal
is nog een vraagteeken.
De hedendaagsche werkloosheid heeft
een ander karakter tegenover «le vroe-
gene.
Vroeger waren het tijdelijke krisissen
die werkloosheid verrichtten,en kwa
men ze voort uit tijdelijke overproduce.
Vandaag heertzich eene omwenteling
voorgedaan, in de manier van produktie
die als onmiddelijk gevolg heeft overtol
lige werkkracht.
Ons ekonomisch systeem drijft naar
overproduktie, de strijd om afzetgebied,
toloorlog, krisis en werkloosheid zijn de
gevolgen.
Het drijfveer naar vlugge en goedkoo-
pe produkten brengt ons de rationalisa
tie, besparingen over gansch de lijn van
het produktiewezen vandaar de werk
loosheid die beden bestaat.
De toenemende werkloosheid heeft
dan nog invloed op de vermindering der
loonen der nog werkenden en verlaagt
aldusde koopkracht der massa op gansch
de lijn.
overproduktie langs den cenen kant,
minder verbruik langs den anderen kant.
Juist het tegenovergestelde wal liet
zou moeten zijn.
Dit feit stelt klaar in't licht de anar
ehie in verbruikswezen en bewijst bijna
met scherpte «lat de kapitalistische ont
wikkeling naar eene ekonomische kata-
stroof moet leiden juist zooals ze de
menschheid uaar eene militaire kata-
I stroof bracht.
I Want de vraag dient toch gesteld als
het kapitalisme zijne rationalisatie en
besparingen en machienwezen tot de
uiterste spits zal gedreven hebben, waar
zullen wij dan nog staan
1 Het leger van werkloozen aange
groeid tot eene enorme afmeting, nooit
gekende ellende en ondervoeding zwarte
toekomst en demoralisatie.
Wat zal dat nieuwe leger ons brengen?
Tijdelijke lapmiddelen zijn natuurlijk
toe te passen.
Tal van onze aangesloten leden gaan
zich nog regelmatig aanbieden in de
Apotheken om medecijnen te halen met
allerhande en tevens gevaar aanbiedende
llesschen, zelfs zijn er mutualiteiten die
vooreen llesch; afgeleverddoorden Apo
theker, cn vermeldende Uitwendig
gebruik weigeren te betalen.
Onze leden dienen te weten dat derge
lijke handelwijze niet alleen aanleiding
kan geven tot erge vergissingen met
onreine llesschen le willen afgeven,
welke gevaarlijk zijn voor de zieke-ver-
bruiker, maar tevens door de wet ver
boden is.
Ziehier overigens wat het Koninklijk-
besluit genomen op 28 December 1925
in uitvoering der wet op de kunst van
genezen, zegtAl de geneesmiddelen
voor uitwendig gebruik, afgeleverd moe
ten in llesschen in bruin glas en van
achtkantigen vorm zijn, dragende in het
glas zelf de aanduiding uitwendig ge
bruik-.
We bidden al onze leden mutualisten
van deze dringende maar tevens wijze
opmerking ruimschoots gebruik te wil
len maken, ten einde alle gebeurlijke
gevaren te beletten dat er langs wette
lijke» weg erge strafmaatregelen zouden
kunnen genomen worden.
Minder dan 8 uur werken, verzekering
tegen werkloosheid en uitvoering vau
groote werken.
Elk punt op zich zelf is nog vatbaar
voor afdoende kritiek. Zelfs machtige
staten als Engeland struikelen over de
te nemen maatregelen tegen de werk
loosheid.
En boven dat alles staat liet feit dat de
eigenlijke oorzaak niet aangetast wordt.
Die is de vorm en het doel van onze ka
pitalistische manier van voortbrengen.
De omwenteling van gansch bet maat
schappelijk ekonomisch systeem is noo-
dig om orde en zekerheid Ln produktie
en verbruik te brengen.
Geregelde en gekontroleerde produk
ten in bet belang en volgens de behoefte
der menschheid is de eenige oplossing.
Niet meer de bandelooze, ongeregelde
en onnuttige produkliein 't belang van
enkelen of kleine groepen van geldko-
ningen, zooals beden het geval is.
Vandaag wordt er geen graan gezaaid
om brood te bezorgen aan de niensch-
heid er wordt graan gezaaid om wiDst
en nog eens winst te halen voor enkele
machtige bezitters. En zoo het graan-
zaaien niet genoeg winst afwerpt of er
volgens die heeren te veel graan is om
de hooge prijzen en winsten te verzeke
ren, dan zaait men niet meer of steekt
men den oogst in brand. Of er dan dui
zenden of millioenen zonder brood zijn,
dat scheelt hun niet.
Dit is een klein beeld van onze geze
gende en geheiligde maatschappij waar
in men door kerk en goden, gerecht en
moraal, gebrandmerkt wordt als men
tracht daar verbetering aan te brengen.
Filip Vanhove.
