M. baron Van der Noot,
Oordegcm.
M. baron Van der Noot.
Hoe hel ministerie den Land
bouw bevoordeeligl......
De kiezing van M. W" der Noot
eene noodzakelijkheid.
M. baron Van der Noot.
Eene vraat; aan M. Van
Wambeke.
bepaald besloten is
Eh welneen
Een hooggeplaatst klerikaal persoo-
naadje, een representant van Brussel,
om redenen die ik niet wil noemen,
verzet zich hevig tegen dien buurtspoor
weg,en het klerikaal ministerie,dat maar
niets aan die independenten volksverte-,
genwoordigers van Brussel kan weigeren,
verzet zich insgelijks tegen het leggen
van dien spoorweg.
En wat doen uwe gekozenen, kiezers
van Ninove en van het omliggende, wat
doen die mannen die gij gelast hebt, te
Brussel, uwe belangen te verdedigen,
wat doen zij
^VI ETS!....
Protesteert tegen hunne handelwijze,
tegen die van het ministerie, en kiest
die vlijtig en met belangstelling uwe
intresten zal verdedigen, en niet rusten
zal, vooraleer u recht gedaan zij.
Oordegem is een der belangrijkste
dorpen van het Arrondissement, en
midden eenen talrijken kring van tame
lijk belangrijke dorpen.
Ongetwijfeld zouden die dorpen in be
langrijkheid en voorspoed merkelijk aan
winnen, indien hun verkeer met Aalst
en Wetteren vergemakkelijkt wierd.
Thans zijn die dorpen wel vijf kwar
tiers van de statieën van Lede en Wet te
ren verwijderd, zij zijn meer dan twee
uren van Aalst afgelegen.
Het is dus eene hoogstdringende zaak
dit verkeer met Wetteren, Lede en Aalst
te verbeteren en wat zou er beter daar
toe kunnen bedacht wordendan eenen
jütrrtspöorWêg te malcen "die" Oordegem
en de omliggende dorpen in nauwer
verband zou brengen met bovengemelde
plaatsen.
Daar was reeds spraak van,'t verleden
jaar, maar dit plan wierd, uit hoogere
hand, verworpen en men bracht, voor
hetoegenblik een nieuw plan te berde.
Wij zeggen voor liet oofjenblik In
derdaad, men heeft er slechts eenen
oogenblik van gesproken nadien heeft
men er stilletjes over gezwegen.
De Denderbodehet orgaan van M.
Van Wambeke, is het hevigst tegen dit
plan van Oordegem's buurtspoorweg op
gekomen. Het zou ons niet verwonderen
dal dit blad, en zelfs zijn meester M.Van
Wambeke, zich nu, met het aankomen
der kiezing, van dien buurtspoorweg een
middel zou willen maken om lichtgeloo-
vige kiezers te verleiden.
Maar hunne beloften zijn valsch, kie
zers. daarvan hebt gij u reeds meer dan
eens kunnen overtuigen.
Daarom, kiest voor
Deze kent de noodwendigheden van
den buiten, daar hij zelf den huiten
bewoont hij kent de belangen van den
landbouw, en zal ze behertigen. Hij is
geen advokaat, en heeft zich dus het
hoofd niet te breken met de wetsgeleerd-
heid en zijne klanten, lii j xal niot
al'lioiiden voor aleer
Oordegem met eenen
buurtspoorweg- aan liet
belffiseh<» ispooi'wegnet
verbonden xij.
Wij knippen het volgende uit eene
redevoering uitgesproken in de liberale
Associatie van Aath, door M. Oswald de
Kerckhove, volksvertegenwoordiger van
dit arrondissement
Den 7 November 1885 legile de Staat een
millioen 500,000 kilogrammen tarwe in aanbe
steding, bepalende dat de twee derden ervan
vreemde moest zijn den 14 november was er
eene nieuwe aanbesteding van 2,500,000 kilo
grammen tarwe, waarvan 1,500,000 moesten
komen van Amerika en Californiü. Den 20 No
vember ondervroeg ik den minister over die
aanbesteding en ik deed hem epmerken dat,
zoo men die 25,000 zakken tarwe kan bet land
had gevraagd, de schatkist er eene winst van
21,700 fr. zou uit genoten hebbenen dat de
landbouw er 285,750 fr. zon bij geiVonnen heb
ben Wat antwoorde mij M. Thonissen in
naam van het Staatsbestuur Gij herinnert u
misschien den grooten lach welken fir in al de
pachthoeven van "t land is uitgebonsten, wan
neer M. Thonissen, minister van 't (inwendige,
verklaard heeft«Wij zijn verplicht vin vreem-
n de tarwe te nemen, want met ons Belgisch
n graan kunnen wij geen goed brood naken.
Aanhoudend gelach.)
Men} had daar dus een leeraar vanoe Lenven-
sche Hoogeschool noodigom te verklare idat ons
inlandsch graan van geene goede hoedanigheid
was. Ik ben eventwel verzekerd, dat onze sol
daten veel liever de brooden zouden eten welke
er van het inlandsch meel in limine oilderlijke
woningen gebakken is, dan die welké er van
vreemde bloem in de militaire bakkerijen gele
verd worden.r-.
Dezelfde onrechtvaardigheid zien wij met
den aankoop der paarden gebeuren.
r In twee batterijen worden de felgische
paarden vervangen door andere van letland, en
het schijnt dat zulks voor de ruiterij aagemeen
zal worden. Denken onze ministers dim dat
onze paarden even als ons graan, zo goed
niet zijn als de tarwe van Amerika of als de
paarden van Ierland
Doch, er is nog iets ergers
Ons ministerie dat zoo voor onze landbou
wers werktis zoo fijn van die schepen] te be-
voordeeligen welke aan den laagsten pijijs mo
gelijk de granen van Amerika of Australië in
ons land brengen.
r Hoe meer profijten men aan die vaartuigen
geeft om uitlandsche tarwe binnen te (voeren,
hoe meer men de elangen van onze landbou
wers krenkt.
De liberale partij heeft zich krachtig tegen
die onrechtvaardige overeenkomsten verzet.
n Maar, onze slimme bestuurders ];phl/eu inet
die gegronde klachten gelachen.
p Nogmaals zien wij onze Ministers, Beer-
naert en Ce een kontrakt met de maatschappij
Lamport en Holl aangaan, en deze; niet een
sommetje van 80000 fr. begiftigen om eene re-
gelmatigen dienst tnsschen Australië en Ant
werpen te doen.
d Zeg eens, hoerkens, hoeveel zakken graan
zullen die schepen van Lamport, en Holl door
onze Ministers begiftigd in ens land meer breu-
gen?
Die hectoliters zijn nog niet begrepen iu de
hoeveelheid welke er door militaire bakkerijen
gevraagd is, binnen kort doch, woest mr."r ge-
rast, ze zullen er w. komen. Algemeen ge
lach.
n En ziedaar hoe ons Ministerie op de in
tresten der landbouwers i 1eiost-
Ja, clie kiezing is eene noocJzakelijk-
lieid en ziehier waarom.
Het Land van Aalst, dat soms nog al
eens openhartig zijn gedacht zegtschreef
over tijd dat het arrondissement Aalst
sinds veertig jaren nog niets bekomen
had.
Dat is de waarheid, elkeen is er van
overtuigd.
Maar waarom is liet zoo
Eenvoudiglijk hierom dat de klerika-
len hier gedurende al dien tijd. uitgezon
derd de kiezing der heeren Bruneau,
Cumont en Van Cleemputte, getrouw,
slaafsch getrouw is gebleven aan de kle
rikale gezindheid. In ons arrondisse
ment hadden de klerikalen nooit te vree
zen 't onderspit te moeten delven.
De klerikale ministers wisten dat, zij
wisten dat wij ons nier zouden durven
verzetten hebben, en Jrij lieten ons hier,
verlaten, alsof wij geen deel van België
maakten, geene belastingen betaalden,
geene rechten bezaten.
Was er een liberaal ministerie aan
het hoofd, wij telden geene vrienden,
die ons zouden verdedigd, die voor ons
zouden voetstappen aangewend hebben.
Ehwel, wij zéggen aan de kiezers
volgt niet meer zoo slaafsch en zoo uit
sluitend deze of gene gezindheid, ruimt
in uwe afvaardiging naar de kamers
eene plaats in voor een lid van eene an
dere gezindheid, dan zullen alle ministe-
riën, zonder uitzondering, voor u wer
ken en voor u zorgen, om uwe gunst te
winnen, uwe gunst die gij zult betuigen
te geven aan hen die het meeste voor n
hebben gedaan
KIEZERS.
Geeft uwe stem aan
Is liet waar dat M. Van Wambeke,
die niet alleen burgemeester van Aalst
is. maar ook voUckn ertog^en-
woovdiiioi* van lu?t ur-
bij denijveraars
onzer stad gegaan is en hun gevraagd
heeft hunne werklieden af te danken,
die vreemd zijn aan de stad.
Die vraag dient opgelost re worden.
Toen hier, over verscheidene weken,
cenige samenscholingen van werklieden
plaats namen, liet M. Van Wambeke af-
fichen aanplakken waar bij hij de werk
lieden tot de kalmte aanspoorde, hun be
lovende dat er haast groote openbare
werken gingen uitgevoerd worden.
Is het waar dat M. Van Wambeke
hooger aangehaalde, voetstappen heeft
aangewend, dan bewijst uit dat hij de
werklieden met valsche beloften heeft
zoeken te paaien en dat de zoo luidruch
tig aangekondigde werken niets zijn dan
een ellendig middel, om de stonden van
het hatelijk bestuur Van Wambeke nog
een wcir.'Y t; verier gen.
