tmiie Dandeweide is PieeMQetyacut- Aan onze trouwe lezers DE HERAANPASSING ONZER NIJVERHEIDS- STRUKTUUR ZIJ ZIJN TEGEN STAATSINMENGING 1 JU T\ Nieuwjaarsoptimisme De middenstand en de verplichte verzekering legen werkloosheid WÈwÊmËÊm pr-% VlCKS pil Onze diepbetreurde leider Emile Vandervelde op zijn sterfbed Met den verrekijker We bieden aan al onze vrienden lezers van ons weekbad een hartelijk en voorspoedig nieuwjaar. We zijn overtuigddat we u allen aan onze zijde zullen terugvinden om nog meer propagan da te maken voor het weekbladen om verder den socialistischen strijd hardnekkiger dan ooit voort te zetten. VOOR ALLEN Vraagstukken van den middenstand Politiek weekeind -r gespecialiseerde ft*S behandelingen f. VlCKS Va-tro-nol 5 3 - Voor Allen - 1 Jan. 1939' mica vccv foei socialisme (Zie begin biz. 1 En later zal hij als minister diegene zijn, die het eerlijk verklaart dat de huidige Belgische wet op het alkoholverbruik niet streng genoeg is. - Wanneer hij de socialistische propaganda bespreekt, blijft er voor hem een teer vraagstuk. Welke zal de houding zijn van de socialisti sche partij tegenover den godsdienst? Vandervelde beseft ai te goed het grootsche van het kristendom. Hii weet dat het essentieele van het socialisme en van de socialistische broederlijkheid in het Evangelie bevat ligt. Velen kan hij niet volgen op het terrein van het anti-katholicisme. In de zaal van den Algemeenen Raad van de Werkliedenpartij, waar Vandervelde zoo dikwijls al de aanwezigen in bewondering en in volle ontroering brengt door zijn verheven taal, hangt hij een groot Kristus- beeld, het beeld van Hem wiens woorden nu meer dan ooit moeten gevolgd worden door de socialisten, vermits de anderen ze verlooche nen. In de socialistische maatschappij, zegt Vandervelde, zal eenieder de godsdienst kunnen belijden, welke hij verkiest; de vrije zullen dan de hypothesen en de oplossingen kunnen aanvaarden, welke het meest overeenstemmen met de aspiraties van hun hart en met de vereischten van hun geest. Ondanks de zware en menigvuldige bezigheden, welke hem in beslag nemen, is hij altijd een groot kunstminnaar gebleven. Met Vandervelde op reis gaan is een waar genot. Hij kent al de kunstschatten van Europa. Bij het doortrekken van een kleine stad, zal hij dan toch weten in welke kerk het werkelijk de moeite loont dit schilderij of die oude kerkramen te bewonderen, en zal hij al den noodigen uitleg weten te verstrekken. De kunst heeft voor hem een hooge waarde. Hij is het die de kunstsektie van de Belgische Werkliedenpartij stichtte en hij heeft de vaste hoop dat, wanneer de nieuwe sociale organisatie zal gevormd worden door de ekonomische vrijmaking van de arbeiders, niet alleen het RECHT, de MORAAL, de PHILOSOPHIE, de revolutionnaire hervormingen zullen ondergaan, maar dat het nieuwe ideaal een nieuwe kunst zal baren; een ware kunst van het volk, behoorende aan allen het dagelijksch voedsel van het geestelijk leven, in plaats van wat de kunst nu is': een kunst voor de minderheid, begrepen door een klein aantal, het exklusief eigendom van een bevoorrechte sociale kaste. Emile Vandervelde, die zeer talrijke werken over de socialistische leerstelsels uitgaf, onderzocht ook het problema der socialisatie van de voortbrengstmiddelen. Hii is een fel tegenstander van het etatisme en is anderzijds voorstander van de noodige differentiatie tusschen de Staat, als orgaan der regeering en de Staat als voortbrenger; bankier, onder nemer van het vervoer, als orgaan van het ekonomische leven der maatschappij. Hii kwam op den voorgrond met een toenmalige nieuwe konceptie: namelijk de autonomie der openbare diensten en gemeenschapsbedrij ven samen met hun industrialisatie. In een oude brochure van 1898 tot de propagandisten gericht, ïïrt Vandervelde: «Zelfs in den aanstaanden kiesstrijd moeten de s brekers van de Belgische Werkliedenpartij er vooral op bedacht ziin niet om kiezers te winnen door eenige onmiddellijke hervormin gen' tot lokaas te doen dienen, maar om socialisten te maken., Hii wilde de arbeiders tot bewuste socialisten opvoeren, door het kulturèel peil der massa te verhoogen, want de socialistische idee, zegt Vandervelde, moet alle instellingen doordringen, m alle geesten kiemen en groeien, allen weerstand oplossen. Hii is dan ook de stichter van de Centrale voor Arbeidersopvoe ding welke zulke groote diensten bewees en nog bewijst aan de arbei dersbeweging van zijn land. Als parlementair was en is de invloed van Vandervelde overwe gend. Hij speelt als leider van de oppositie of als lid van de regeering in het parlement een groote rol. Ziin redevoeringen in de Kamer der Volksvertegenwoordigers getuigen niet alleen van zijn redenaarstalent, maar van de bekomme ring geheel zijn overredingskracht aan teWCn 7uN° verzucHTIN- standers de verzuchtingen van de arbeiders ZIJN VERZUCH1IN GEN zouden aanvaarden. Hii leidt de groote debatten voor het kiesstelsel in 1901; in 1903 rond het Kongoleesc'i vraagstuk. Hij komt op voor de ongelukkige Zuid- Afrikanen in akkoord met zijn Hollandschen vriend van Kol. In het groot debat over Belgisch Kongo, hekelt hij het verschrikkelijk regime van de Kongo-Vrijstaat, en aarzelt niet naar Kongo te reizen om een grondig onderzoek in te stellen. Tegenover velen van zijn vrienden durft hij dan de meening verdedigen dat het er niet om gaat onvruchtbare negaties voort te brengen inzake koloniën, maar een socialistische politiek ten voor- deele der inboorlingen, een politiek van ontwikkeling en veirdedlig;ing der onderdrukten. Talrijk zijn de wetsvoorstellen, die hij neerlegt, betreffende de arbeidsvoorwaarden, de rechten der vrouw, de hervor mingen in de wetgeving, enz'. 1914 treft hem pijnlijk, en wanneer hij door de omstandigheden gedwongen, de ondankbare en lastige taak van minister opneemt in de Belgische regeering van Le Havre, blijft ondanks alles in hem hoop terug de Internationale te kunnen herstellen. Ziin werkveld als minister was ook zeer uitgebreid. Indien hij op tatemiti^naal gebied niet aarzelt de financieele eischen van het Emile Vandervelde, de geestdriftige spreker, op een socialistische jeugdbij eenkomst vredesverdrag aan te klagen, dan is zijn werk als minister van Justitie even prachtig geweest. Zonder tamtam-propaganda, eigen aan diktatuurlanden, heeft Vandervelde jaren voor het bestaan van het misdadigersdorp Bolchevo in Sovjet-Rusland, even diepe en grondige hervormingen in het Bel gische gevangeniswezen ingevoerd. Het ie misschien wel het werk dat hem het nauwste aan het hart lag En Vandervelde soms ontmoedigd, soms ietwat terneergedrukt door de menschclijke ambities die hem omringden, kwam rust zoeken bij hen, die uit de maatschappij gestooten, vervallen tot de ergste misdrijven, in de instellingen van Merksplas en Hoogstraten door een ware humane behandeling, herkocht werden door kollektieve arbeid, ware humane behandeling, herkocht werden door kollektieven arbeid, Het was ook Vandervelde die in 1920 van de regeering bekwam, dat de grenzen gesloten werden voor het transit der wapens en muni tie naar Polen, dat in de oorlog met Sovjet-Rusland was gewikkeld. Het was opnieuw Vandervelde, die, als minister van Buitenland- sche Zaken de Europeesche vredespolitie trachtte te verstevigen en zeer ijverig deelnam aan het opmaken van het Locarnoverdrag. We kunnen niet vergeten dat het ook HIJ was die het Chineesch grondgebied van Tsien-Tsien, Belgisch settlement, volledig terug afstond aan het Chineesche volk. In 1922 gaat hij naar Moskou om de Russische socialisten te ver dedigen die voor het oppcrgerecht der Sovjets moesten verschijnen. Emile Vandervelde heeft lange jaren en verschillende malen het voorzitterschap van de Internationale waargenomen. Trots alles blijft hij vertrouwen in het internationalisme, wat hem dan ook in zijn werk L'Alternative doet schrijven Wanneer de erge uitbarstingen als de Fransche revolutie en als de Russische revo lutie plaats grijpen, zijn het de resultaten van een langzame opeen- hooping van ontplofbare stoffen. Niets dergelijks ligt er in de pseudo- revoluties van het fascisme,» dat een eenvoudige en oppervlakkige terugkeer is naar verouderde gedachten. In de opeenvolging der klassenstrijden, die den draad der geschie denis spinnen, herhaalt zich gedurig dezelfde strijd tusschen de vrijheid en de tiranie, tusschen de demokratie en de krachtstaat. vnr f "ftM Onze leider hij de feestelijkheden van de mutualiteit «De Voorzorgte Mechelen in Augustus j.l. t Maar het slagveld breidt zich uit. Het is niet meer tegen de gilden der rijken kooplieden van een gemeente of tegen den adel en de konin gen dat de werkers strijden voor hun yrijheid en hun leven. Tegenwoordig is het aktieterrein de geheele wereld. Het is over de geheele wereld dat de socialistische demokratie den a rijen mensch oproept, internationaal vereenigd in voor- en tegenspoed, naar de verovering van de vrijheid. E. A Dezen morgen heb ik het be zoek ontvangen van mijn vriend den opti mist. Alles gaat om te best in de beste der we relden sprak hij, gelijk de filozoof. Hum, hum zei ik, maar dit antwoord scheen hem niet te overtuigen. Ge schudt uw hoofd, ging* hij voort, alsof we een zondvloed te verwachten haddenIk ge loof niet aan zondvoeden. Zul ke dingen kunnen maar gebeu ren in een tijd dat de menschen nog in 't bijgeloof verstikt zit ten... en daar zijn we, thans, goddank, ver boven De rede en het verstand hebben de spoken voor goed verbannen Maar..,, de oorlog waagde ik heel bescheiden. De oorlog Komaan, zwartkijker Waar gij nog over praat!... Wat doet ge dan met het Kellog-pakt Met het hand- vast van den Volkenbond Met de akkoorden Hitler-Chamberlain en von Ribbentrop-Bonnet Met... met... Dat is alles heel mooi, maar... Hebt ge dan verbeten, dat het Duitsch militarisme in 1918 het onderspit heeft moeten del ven Dat is inderdaad 't geval geweest, zei ik. Gelukkig 'Tc Wil u qelooven Stel u voor, dat Willem II den oorlog gewonnen had, dan ware Duitsch- land ov dit oogenblik zeker één reusachtige kazerne... Ongetwijfeld Oostenrijk ware niet meer onafhankelijk... de internationale verdra gen zouden nog slechts vodje? papier zijn... J de Joden en andere marx isten zouden behandeld worden als in de middeleeuwen... overal zou men de invasie legers met vliegtuigen en tanks zien optreden... de volkeren van Europa zouden bestendig onder de be- dreiaina van een mogelijke mobi lisatie leven... r maar, god zij dank, dit alles is niet het geval, besloot ik. Duitschland heeft den oorlog NIET gewonnen. Toen ik opzag, was mijn vriend de optimist spoorloos verdwenen. PIER MOEIAL. e voornaamste taak van de regeering is thans met i IM^ I spoed en energie den strijd tegen de ekonomische mm inzinking en de werkloosheid, die er het gevolg van ifcvili® is» aan te pakken. lilllllMy Ongetwijfeld zal zij hierbij rekening moeten L WK-1 houden met de noodzakelijkheid, onze industrieele struktuur aan de omstandigheden aan te passen en de beschik bare arbeidskrachten lierop te leiden tot nieuwe beroepen. Dergelijke politiek, die onontbeerlijk is om het land uit de ontreddering te redden, werd trouwens nog toegelicht in het jongste verslag over de begrooting van 's Rijks middelen, door pgt. senator Barnich opgemaakt. j Vóór enkele dagen treffen wij toevallig in het financieblacl LE MONITEUR DES INTERETS MATERIELS een artikel aan, dat ons een praktisch en afdoend voorbeeld verschaft hoe onze niiverheidsstruktuur moet en kan aangepast worden. Het geelt ons tevens een kijk op de mogelijkheid en de opportuniteit, de ekonomie van Kongo dieper op deze van het moederland in te schakelen. In 1930 slorpte België slechts 52 van den Kongoleeschen uitvoer op. Sedertdien is de toestand grondig veranderd en steeg deze verhouding tot 77 Deze evolutie is trouwens gemakkelijk te verklaren. In een periode waar alle landen zich terugtrekken in een stelling van ekonomische zelfbescherming en trachten op zichzelf te leven, is het begrijpelijk dat het moederland ten slotte als trouwste en beste klant zou overblijven voor den Kon goleeschen uitvoer. Deze wisselwerking kan in moeilijke tijden als deze nog uit gebreid en praktisch geëxploiteerd worden door een doelmatige organisatie van België's ekonomische politiek. Zoo bvb. is België gespecialiseerd in de raffineering van koloniale produkten waaronder koper en tin een vooraanstaande plaats innemen. Deze geraffineerde half-ruwe produkten worden naderhand dan voor een belangrijk deel haar het buitenland uitgevoerd. In verband hiermede kan men er zijn verwondering voor uit drukken dat men in ons land geen noemenswaardige industrie aantreft voor de AFWERKING van koper- en tinprodukten. Te meer daar wij, voor onze behoeften, diezelfde afgewerkte pro- dukten uit het buitenland invoeren. Deze vaststelling opent het uitzicht op een uiterst gewichtig vr«o pcfll It De oprichting van dergelijke bedrijven zou ongetwijfeld het ekonomisth leven van het land ten goede komen en toelaten, dat aan een gansch kontingent werkloozen een nieuw arbeids veld zou ontsloten worden. Wel te verstaan mits de noodige opleiding en aanpassing van deze arbeidskrachten. LE MONITEUR DES INTERETS MATERIELS eindigt echter zijn beschouwingen zonder een konklusie te trekken. Deze konklusie, de eenige, ligt nochtans voor de hand Het privaat kapitaal is in gebreke gebleven, het desmteresseert zich van beleggingen en vooral van deze in nieuwe nijverheidstakken, het sluit zich angstig op het geld wordt opgepot of omgezet in renteloos goud. ofwel zweeft het over de wereld op zoek naar een utopische muntwaarborg. In deze voorwaarden blijft als eenige uitweg initiatieven van den Staat, die toch tegenover de gemeenschap de verant woordelijkheid draagt van het ekonomisch en sociaal welzijn. Wij begrijpen dan ook des te minder het heftig verzet van zekere zijden gemanifesteerd ten opzichte van elk regeerings- inzicht, de ekonomie te ordenen, op te beuren, te reglementee ren, kortom te helpen en te redden. Het is deze oppositie van verouderde opvattingen die, over genomen op politiek en parlementair plan, de regeermgsaktie in de laatste maanden heeft verlamd en onontbeerlijke krisis- initiatieven heeft vertraagd. r»„ Thans kan niet meer geaarzeld worden. De tijd dringt. De konsêrvatieven moeten voor hun verantwoordelijkheid worden geplaatst. Aan de regeering moet anderzijds het noodige politiek gezag worden verleend om krachtdadig haar voornaamste taak ten uitvoer te brengen. Het land heeft in de komende weken de beslissende kaap Van het begrip en de solidariteit van de bemanning van het Belgisch schip zal het afhangen of diegenen welke het stuur in handen hebben, dc veilige haven zullen bereiken. Verleden week wezen wij er op dat het onzin is te beweren dat de midden stand nadeel zou ondervinden indien de verphehte verzekering tegen on vrijwillige werkloosheid ingevoerd werd. Heden zullen wij aantoonen het be lang dat de middenstand heeft bij deze invoering. ALGEMEENE VASTSTELLINGEN Wie wordt vooral bedoeld wanneer men spreekt van middenstand De neringdoenden, t.t.z. de winke liers. Wie maakt het grootste deel uit van het kliënteel van de winkeliers DE ARBEIDERS Wie moet over een groote koop kracht beschikken opdat de winkeliers goede zaken zouden doen De arbei ders Wanneer is die koopkracht er Wanneer de arbeiders werken. Wat maakt de koopkracht uit \ar,. de arbeiders Het loon. BESLTUIT als de arbeiders wer ken en zij bekomen voor hun arbeid een loon dan kunnen zij zich daarmede het noodige aanschaffen om in hun levensonderhoud te voorzien. Wanneer dit loon hoog is dan kun nen de arbeiders benevens stoffelijke behoeften ook kultureele behoeften voldoen t.t.z. zich aanschaffen boe ken, radio; muziekinstrumenten; tijd- schriften. Zij kunnen dan ook andere behoeften voldoen in tooneel, kinema, reizen, ontspanning zoeken. Dit alles kan in min of meer bevre digende mate gebeuren wanneer de ar beider werkt en daarvoor een redelijk loon ontvangt. Dit alles kan op min-bevredigende wijze gebeuren wanneer de arbe.der werkloos is en werkloozenondersteu- ning ontvangt. Dan worden enkel de stoffelijke be hoeften van dringende noodzakelijk heid bevredigd en in de eerste plaats eten. Van aankoop van kleederen, meube len radiotoestel, boeken, instrumen ten weinig of geen sprake meer. Geld voor vermakelijkheden blijft er niet meer over dat spreekt vanzelf. Doch wat gebeurt er met de arbeiders die werkloos zijn, niet verzekerd tegen werkloosheid en bijgevolg geen werk- loozenondersteuning ontvangen De zen kunnen nog minder dan de ande ren de behoeften bevredigen, zelfs de ze van eerste levensnoodwendigheid niet Het meerendeel van hen staan voor drie keuzen 1) Beroep doen op den Openbaren Onderstand 2) Werk vragen aan lager loonen 3) Handeldrijven. Onderzoeken wij nu de gevolgen er van voor den middenstand. 1) Beroep doen op den Openbaren Onderstand Meestal geeft de C.O.O. steun in natura, t.t.z. een bon voor kolen, brood of aardappelen. Over het algemeen gaan deze bons naar groote handeldrijvenden, doordat zij de laagste prijzen hebben aangebo den- RESULTAAT de winkelier heeft zijn kliënt verloren. Wanneer hij hem niet gansch ver loren heeft dan behoudt hij hem dik werf als op-krediet-kooper en ieder win kelier weet dat het grootste deel dezer kliënten in drie keeren betalen tmor- gen-later-nooit) 2) Werk vragen aan lager loonen Een der hooidredenen waarom de georganiseerde arbeiders de verplichte verzekering vragen is als verweermid del tegen de onderkruipers want het zijn de niet-verzekerden die de loonen omlaag drukken. RESULTAT mindsr koopkracht voor ALLE arbeiders; voor het hoofd deel van het kliënteel der neringdoen den minder koopkracht der arbei ders, minder verkoop 3) Handeldrijven In vele gevallen zal de meeverze kerde werklooze arbeider die over wat geld beschikt trachten in zijn levens onderhoud te voorzien door het ope nen van een winkeltje of herberg of door... leurhandel In het derde geval heeft de nering doende in plaats van een kliënt een... konkurrent gekregen Dit alles gebeurt niet of bijna niet met arbeiders die verzekerd zijn tegen onvrijwillige werkloosheid Door de invoering van de wet waar bij ALLE loontrekkenden zullen verze kerd zijn zullen al deze wantoestanden opgehouden hebben te bestaan. Welnu hebben de middenstanders er niet ALLE belang bij dat alle arbei- de s, hun kliënten, verzekerd zijn tegen werkloosheid Wij denken van Ja J. O* Neem mij niet kwalijk dat ik nog maals terugkom op de eischen die de koolmijnbazen stellen. Wij hebben het vroeger reeds aan geklaagd dat de koolmijnen gedaan kregen vanwege de regeering, dat op de vreemde steenkoolen een ïnkom- recht geheven wordt, waarvan zij ge nieten en dat zij dit voordeel bekwa men in ruil van een door hen ge- ëischte loonsvermindering. Het is onze lezers eveneens gekend dat de loonen der mijnwerkers twee maal verhoogd werden zonder dat dit een verplichting was opgelegd door de bestaande loonsovereenkomst. Maar vermits de mijnwerkers onder vinden dat de bazen deze verhoogin gen willen terugnemen, hebben zij als afweermiddel voorgesteld dat beweeg baar gedeelte van hun Icon in het vast gedeelte op te nemen, en weet ge wat de mijnbazen er op gevonden heb ben Wel. ziehier de officieele tekst van hun schrijven Het zou ons nochtans mogelijk zjjn in te gaan op het voorstel be treffende de stabilisatie van een deel der loonen in zooverre dat wfj hiervoor volledig zouden ver goed worden door een verminde ring onzer sociale lasten. In feite komt dit hier op neer De storting die de bazen doen voor het ouderdomspensioen der mijnwer kers verminderen of geheel afschaf fen en dit deel hunner sociale lasten doen dragen door de opbrengst van de invoerrechten op steenkool en om dit te bestendigen stellen zij voor dat zulks zou geregeld worden door een wet. Begrijpt ge de kneep? De maatregel waarvan zij nu genieten, kan door een beslissing van de regeerng ingetrok ken worden. Zij willen dit cevaar te niet doen door een wet te doen stem men waarin zoh gezegd worden de opbrengst der invoerrechten op vreem de steenkool zal gestort worden in het Nationaal fonds voor mijnwerkerspenp sioenen Welnu wij hopen dat èn regeering en Parlement die heeren zullen wan delen zenden. Weihoe, zij zouden een loonstrijd misbruiken om ontslagen te worden van het betalen e;ner bijdrage om den oude versleten mijnslaaf een pensioen te verzekeren, waarvoor ten andere de mijnwerker zelf ook een hooge bij drage betaalt En de andere patroons dan Vooral de patroons van de tekstielbedrijven, waarvan er zelfs met verlies werken. Zouden die niet dezelfde eischen mo gen stellen En moeten wij er dan rogmaals op wijzen dat die vraag ge steld wordt door een nijverheid die sedert 1936 fortuinen vergaart Door een nijverheid die, terwijl België zoo gezegd sankties toepaste tegen Italië, toch steenkool aan Mussolini mocht leveren met 45 fr. toelage per gelever de ton betaald door dén Belgischen Staat (Staat in dit geval is gelijk aan bevolking) We herhalen, het Parlement moet) neen zeggen, gansch de arbeiders klasse moet in verzet komen. Niet alleen omdat het een middel is om de si eenkool kunstmatig te verhoogen, maar ook omdat het onrechtvaardig is een sociale last van dien aard af te wentelen op gansch te bevol king en bovendien omdat het een uiterst gevaarlijk voorgaande is. De loonen der mijnwerkers moeten gestabiliseerd worden, niet ten koste der verbruikers in 't algemeen, maar ten koste der koeponknippers. Invoerrechten, sociale lasten, loo r.en-ekonomie, ekonomi^ maar voelt ge vriend lezer het politiek belang van dit vraagstuk Het antwoord der gansche bevolking moet zijn een krachtdadig neen Tegen dergelijke staatsinmenging zijn wij ook. Roeffel. jjP 'fflkv VOORKOMT vele verkoudheden Een paar druppels in de neus- gaten bij het eerste niezen W VapoRub ■hflsf EINDIGT vlug verkoudheden Wrijf deze verdampende j f \zalf op keel. borst en rug.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1939 | | pagina 3