Slvijd-rSyndihalisme^Httileiiland
INTERNATIONAAL
OVERZICHT
Kongres van de federatie der
metaalbewerkers van Vlaanderen
te Brugge op 25 Juni 1939
A
De vertegenwoordigers van meer
dan 17 millioen vrij-vereenigde
arbeiders kongresseerden
V
I
rl
«As
X
v#
SYNDIKALE KRONIEK
Het lot der dwerglanden
Versterking van het Europeesch
verdedigingsfront
Ook in het Verre Oosten dringt zich
een verdedigingsfront op
ffsSi iüi
EEN GOEDE
ADMINISTRATIE
BASIS VAN ALLES
DE PROPAGANDA
DE SYNDIKALE AKTIE
DE JONGE ARBEIDERS
1.061 NIEUWE LEDEN
IN 1938
BESPREKING
Kd. TOMMEN,
DE GROETEN VAN DE
P.M.B. ANTWERPEN
BANKET EN HULDE AAN
HENRI DECLERCQ
DECLERCQ EN VANDER-
BRUGGE BENOEMD ALS
RIDDER IN DE KROON
ORDE
■2 - Voor Allen 2 Juli 1939*
Het is opvallend hoe Duitschland door chantagedruk zijn huurlanden
dwingt tot het voeren van een neutraliteitspolitiekdie heel dikwijls
op zichzelf reeds de zelfstandigheid van bedoelde staten aantast.
Over het doel in verhand hiermede door de nazi's nagestreefd valt
niet meer te twijfelen na de cynische beoordeeling door de Duitsche revue
«Vierjarenplan» gepubliceerd. Dit oordeel luidtde neutrale landen zijn voor
bestemd de aanvulling uit te maken van de oorlogsekonomie van het Itali-
aansch-Duitsche blok».
Aferc weet inderdaad dat ondanks de grootste offers en inspanningen
tot den uitbouw eener totalitaire autarkie de aslanden nog steeds afhankelijk
blijven van den vreemde wat de bevoorrading in grondstoffen voedingsmid
delen betreft.
Het Derde Rijk zou dus op de neutraliteit van de dwergen zooals Nederland
België, Zwitserland, de Skandinaafsche en Baltische statenspekuleeren om
in tijd van konflikt langs daar hun levens- en oorlogsbehoeften te dekken.
In de eerste plaats stelt zich hier de gewetenskwestie of de kleine staten
zich desgevallend door ekonomische hulp bondgenoot zullen maken van den
aanvaller. Want niemand twijfelt er toch aan wie de schuld dragen zal van
een gebeurlijke bloedramp.
Op praktisch terrein beschouwd dient verder overwogen te worden hoe
Het Derde Rijk de leverancies betalen zal.
En tenslotte zou deze hulp voor landen als België en Nederland van aard
zijn de eigen bevoorrading in het gedrang te brengen. Het laat immers geen
twijfel dat deze landen zich de vijandschap van het Fransch-Britsche blok
op den hals halen zouden en dat deze groot-mogendheden zonder aarzelen hun
blokkades tot de Noordzee-kusten zouden uitbreiden.
Zooals men ziet is de neutraliteit, geïnterpreteerd in Duitschen zin, alles
behalve een faktor van veiligheid voor de «divergent.
Een nieuwe steunpilaar voor het Europeesch verdedigingsfront tegen de
totalitaire machtswellust is het Bransch-Turksch a\:koord dat definitief
afgesloten is. De beheersching van de Dardanellen is inderdaad van over
wegend belang bij een konflikt dat in de Middellandsche Zee zou uitbreken.
Het akkoord krijgt tevens de waarde van een grendel waarmede aan de
totalitairen een militairen opmarsch naar het nabije Oosten wordt versperd.
Het biedt tenslotte aan de zee- en luchtmachten van Engeland en Frankrijk
belangrijke nieuwe steunbasissen in het Oostelijk bekken der Middellandsche
zee.
De nauwe betrekkingen tusschen Ankara (Turkije) en Moskou in acht
genomen, kan het Turksch-Fransch akkoord ook als een voorbode van een
suksesvol verloop der lastige onderhandelingen tusschen Engeland, Frankrijk
en Rusland beschouwd worden.
Terwijl Londen en Moskou blijven palaberen rond de waarborgen der
Baltische landen spelen de totalitairen verder hun troeven uit. Duitschland
tTdcfit het Euvopeesch bloJc met Sovjct-RuslQnd, dat defiyiitief een einde mdfeen
zou aan zijn machts-overwicht, te kelderen. Het gaat zelfs zoover de bolsje
wisten te paaien en naar verluidt zou het zelfs maneuvreeren naar een
Duitsch-Russische toenadering. De vijand nr. 1 voor Berlijn is thans blijkbaar
Engeland.
Het is dan ook niet onmogelijk dat hieraan de Japansche uitdagingen in
het Verre Oosten moeten aangeknoopt worden. De toestand spitst zich aldaar
meer en meer toe. De Britten vooral zijn het voorwerp van heftige perskam-
pagnes en van tergerijen vanwege de Japanners. De gele militaire Camarilla
gaat intusschen maar voort nieuwe basissen te bezetten, waardoor de blanke
belangen steeds meer in het gedrang geraken. Zoo wordt de scheepvaart
belemmerd, worden de internationale koncessies afgezonderd en worden zelfs
de oorlogsschepen van de blanke mogendheden aangemaand hun ankerplaatsen
te verlaten.
Londen schijnt thans volkomen het gevaar te begrijpen. Aan Tokio toegeven
zou niet minder beteekenen dan een spoedige ineenstorting van het Britsch
imperium, ivaarvan Indië, de schitterendste parel, het eerst zou verloren gaan.
Te Singapore, de sleutel van het Verre Oosten, werd door de Engelsche en
Fransche vlootoverheden een energieke verweeraktie uitgedicht. We weten
niet of dit Tokio tot inkeer zal brengen. Iets is zeker nl. dat moesten de V. S.
zich bij een verdedigingsfront in het Verre Oosten aansluiten het geel imperial
isme ongetwijfeld zou inbinden.
Intusschen meldt men heftige gevechten tusschen Japansche en Russische
erijdmachten in Binnen-Mongolië. Wil de gele handlanger van de totalitaire
as daarmede de aandacht van Rusland afwenden van de Europeesche aange
legenheden Of toil men dadelijk het Europeesch vredesblok tegenover twee
fronten plaatsen
In ieder geval laat het geen twijfel dat een gebeurlijke ontlading in het
Oosten gansch de wereld in vuur en vlam zetten zal.
In dit verband kunnen wij hier de Amerikaansche demokratle op haar
plichten en verantwoordelijkheden wijzen.
Het jaarlijksch kongres der socialistische mutualiteiten van West-Vlaander en
had pitaats te leper. Elk jaar stijgt de belangstelling
VOORZITTER VANDE WIELE,
sekretaris der afdeeling Brugge,
opent het kongres te 10 uur. Hij
bedankt de afgevaardigden voor
hun talrijke opkomst, en heet hen
hartelijk welkom. Hij verleent het
woord a;n den algemeene sekretaris
der Federatie, FRANS LONGVILLE.
Het is reeds de tweede maal dat wij
elkaar ontmoeten dit jaar en waarom?
Einde 1938 is er heel wait gebeurd, en
het was zeer noodig een snelle samen
komst te houden voor de bespreking
van den toestand. Deze bijeenkomst
te GENT was even prachtig bijgewoond
als heden. Het feit dat wij een tweede
kongres houden dit jaar moet bewij
zen dat de Federale een nauwe samen,
werking wemscht met hare leden-mili
tanten.
Wij wensohen zoo dikwijls mogelijk
in kontakt te komen met kameraden
die verantwoordelijk zijn voor de goede
werking van onze organisatie. Voor
wat het eigenlijke verslag betreft, wil
ik weinig tijd besteden aan wat achter
den rug ligt. Wij moeten vooral zorgen
om vooruit te zien, en verder te
werken, nadat wij de lessen uit het
verleden getrokken hebben.
Wat een moderne organisatie moet
hebben is in de eerste plaats een goede
administratie. Wij helbben een poging
in deze richting gedaan doch ons plan
is nog niet volledig uitgewerkt.
Wij wenschen vooral een goede en
vereenvoudigde administratie voor de
afdeelingen opdat onze sekretarissen,
zich zooveel mogelijk aan de syndikale
aktie zouden kunnen wijden. Wij heb
ben in den beginne enkele moeilijk
heden ondervonden, doch alle af deelin
gen waren akkoord dat er verandering
noodig was. Wanneer wij een juisten
kijk helbben op de ledenbeweging kun
nen wij vertrekken op een zuivere en
gezonde basis. Er zijn natuurlijk nog
altijd wijzigingen mogelijk, doch het
essentdeele is bereikt en wij rekenen
op den goeden wil onzer afdeelingen
om ons zoo juist en volledig mogelijk
in te lichten over wijzigingen in het
ledental, daarbij niet uit het oog ver
liezend het voornaamste punt van
deze bron van inlichtingen, namelijk
van waar de leden komen of waar de
leden heengaan. Dit laatsrte geeft ons
een juist denkbeeld van onze positie
tegenover onze tegenstrevers.
Maar het eesenbieele van onze
werking gaat vooral naar de besten
dige aktie van propaganda en naar de
bestendige voorlichting van onze leden
in de meest uiteenloopende problemen.
Nieuwe initiatieven, in onze beweging
moeten ons prestige hoog houden
tegenover de patroons en tegenover
de leden zelf. Wij moeten de patroons
op gelijken voet kunnen ontmoeten,
wij moeten hen aantoonen dat wij op
alle terrein, zoowel technisch als
ekonomisch en syndikaal goed gedoku.
menteend zijn.
Wij moeten het prestige van de
metaalbewerkers hoog houden, tegen
over andere organisaties. Wij willen
het voorbeeld geven van de wijze waar
op in Vlaanderen de vakorganisatie
moet georganiseerd worden. Dit is niet
uit verwaandheid, doch in de hoop dat
de andere vakbonden ven Vlaanderen
diezelfde verzuchtingen zullen hebben.
Andere groote taken, zooals de ver
dediging der sociale positie van de
leden en de toestanden van de nijver
heden zelf, als de veiligheid en de ge
zondheid der arfoeiers, imogen niet Uit
het oog verloren worden.
Ik heb in mijn verslag niet uitvoerig
uitgewijd over de propaganda. Al onze
militanten kennen voldoende onze
werking. De taak is tweeërlei. Wij
moeten eerstens onze leden bestendig
inlichten en door aangepaste middelen,
als onze kalender, onze vlugschriften,
enz., de overtuiging geven dat de orga
nisatie hun aansluiting en hun mede
werking op prijs stelt. Anderszijds moe
ten wij ook naar buiten werken omdat
het niet voldoende is van ZELF over
tuigd te zijn van de waarde en de
beteekenis van de organisatie. Wij
moeten deze gedachten doen deelen
door de vele onverschilligen die er nog
zijn. Daarvoor is noodig een propa
ganda die heel zeker geld kost, maar
waarvan de resultaten niet achterwege
blijven, zooals het jaar 193S ons nog
bewezen heeft.
Er zijn geen kollektieve bewegingen
geweest in het jaar 1938, wat niet
beteekent dat de syndikale aktie niet
vruchtbaar is geweest. Alhoewel wij
geen bepaalde statistiek bezitten kun
nen wij toch zeggen dat, inzake loonen
prachtige resultaten bereikt zyn. Hon
derden onzer leden hebben loonsver-
hoogingen ontvangen, door onze besten
dige waakzaamheid op de toepassing
der minima-lochen. Dat is de syndikale
aktie, zooals ze gevoerd is en honderd
duizenden franks meer loon aan onze
leden gebracht heeft, Wat ik vraag
voor de toekomst is een einde te zien
stellen aan de verschillende konventies
die heerschen in Oost- en West-VLaaai
de ren, aan de twee regimes die zich
tegenspreken, om te komen tot de ver
algemeening en gelijkmaking van de
loonen voor alle metaalbewerkers van
Vlaanderen.
De statistiek in ons verslag zegt op
ziohzelf weinig, maar wanneer men de
cijfers vergelijkt met deze van andere
organisaties blijkt het dat wij een
speciale krachtinspanning moeten doen
bij de jongeren. Mijne opinie is, dat
wjj ons goed rekenschap moeten geven
van de veroudering van het effektief.
De vraag stelt zich hoe wij de jonge
ren tot onze organisatie zullen brengen
om het jong bloed in onze rangen te
verhoogen.
Wij moeten een algemeene propa
ganda voor de jongeren aanvatten en
hier wend ik mij vooral tot de afdee-
lings-sekretarissen, die de geïllustreer
de depiiant, speciaal gericht tot de
jongeren en de vrouwen, hebben ont
vangen en moeten doen verspreiden.
Dit moet hef begin beteekenen van een
grootscheepsche propaganda - aktie
onder de jongeren die wij met des te
meer gemak zullen kunnen voeren,
daar er loonbarema's bestaan.
De patroons hebben deze overeen
komst bijgetreden en wij moeten aan
de jongeren leeren hun rechten te
edschen en te verdedigen. Wij hebben
reeds veel aandacht aan dit vraagstuk
gewijd, maar wij moeten doorzetten en
steeds op dezelfde nagel Wijven klop
pen. Ik acht ndet genoeg wat voor de
jongeren gedaan wordt en ben van
oordeel dat de bijdrage vooral in pro
portie moet zijn met de verdienste yan
een jongen man, die slechts de helft
verdient van zijn oudere werkmakker,
kunnen wij en mogen wij niet dezelfde
bijdrage eischen. Ik stel dus voor door
tastend te zijn op dit gebied en zelfs
voor de jongeren een bijdrage te dur
ven stellen die een verliespost zou be
teekenen voor een paar jaar, maar die
des te vruchtdragender zal zijn voor de
toekomst. Ik vraag dus aan het kongres
een praktische beslissing: de bijdrage
der jongeren op een minimum te bren
gen.
Ik wil de aandacht trekken op het
feit, dat al onze statistieken nog vol
gens de oude werking opgemaakt zijn
en dat ons verslag om zoo te zeggen
een overgangsverslag is tusschen de
oude en nieuwe werking. De cijfers
van de ledenbeweging mogen niet als
absoluut juist beschouwd, worden, aan
gezien deze berekenineen nog gemaakt
zijn volgens de reken.ng «bijdragen» en
er dus steeds een verschil zit van leden
soldaten, die geen bijdrage aanbetalen.
Van 1939 af zullen wij de juiste
positie van het ledental kennen en ik
vraag nogmaals opdat de afdeelingen
bijzondere aandacht a>uden besteden
aan de opgave van herkomst of ver
trek der leden.
Op bladzijde 17 van de statistiek
der ledenbeweging gaat onze aandacht
vooral naar het aanitai nieuwe aange
slotenen in 1938. Dit cijfer. 1.061 is
een cijfer van belang. Het is nooit
bereikt geworden in de vorige jaren
en wij kunnen gerust zeggen dat d't
het gevolg is van onze goede en steeds
doorgedreven propaganda. Onze eerste
veredschte is nu alles in het werk te
stellen om deze leden te behouder..
Daartoe bieden zich allerlei mogelijk
heden, zoowel opvoedkundige als ont
spannende, enz.
Alle mogelijke propagandamiddelen
moeten voortgezet worden om de leden
aan te trekken en vast te klirken in
de organisatie, bijvoorbeeld dcor een
betere regeling van de voordeelen en
een bestendige aandacht te verleenen
aan alles wat te doen is in het belang
van de leden.
Het helpt niet vaira 1.061 leden te
winnen, wanneer men er 1.061 verliest
en ik vraag nogmaals aan onze mili
tanten dit steeds goed voor cogen te
houden.
Een Gewestelijke Federatie heeft
niet dezelfde verantwoordelijkheid als
de Centrale. Haar essentieeie taak be
staat hierin, dat zij een algemeene
propaganda voert. Wij moeten vooral
de voordeelen voor de leden uitbreiden.
Laat ons bijvoorbeeld de soldatenver-
goeding nemen. Deze uTscering is bij
de leden met sympathie begroet ge
worden. Het is niet het bedrag dat
hier een rol speelt, doch vooral de
geste. Vermelden wij ook nog de bijleg
van de federatie bU staking en de
wijzigingen in de zieken-uitbetalingen.
Het bilan onzer federatie toont aan dat
wij geen kapitalen ophoopen, doch
steeds trachten met het geld van de
leden hoogere voordeelen te bezorgen.
Over 1938 helbben wij speciale lasten
gedragen, voornamelijk voor de dege
lijker inrichting der bureelen onzer
grootste afdeelingen, want het is een
feit waar rekening mede dient gehou
den te worden, dat de leden meer
respekt ziullen gaan voelen voor hun
organisatie wanneer zij in een gepast
milieu ontvangen worden. Bij verder
onderzoek van omen financieelen toe
stand over het jaar 1939 zullen wij de
mogelijlkheid onderzoeken onze voor
deelen nog meer uit te breiden. Da: r-
mede eindigen wij het algemeen over
zicht van de werking in 1838. Gij
allen weet, dat de werking in 1939 zal
voortgezet worden met volle kracht en
ik hoop dat het verslag uwe algemeene
goedkeuring zal wegdragen.
BOMON (Aalst). Ik wensch de
aandacht te trekken op den toestand
en de loonen van de metaalbewerkers
in de textielnijverheid. Wij weten dat
de loonen van deze kameraden lager
zijn dan van hun vakgenooten werk
zaam. in een metaalondernemig. De
syndikale grenzen spelen een hoofd
rol in deze kwestie, doch er dient
absoluut een oplossing aan deze zaak
gegeven te worden en dit binnen den
kortst mogelijken tijd. Ik vraag aan
het Uitvoerend Bestuur alle aandacht
aan deze kwestie te wijden.
LONGVILLE. Eerstdaags zullen
wij aan al onze afdeelingen de lijst
bezorgen van hun ledental Ingedeeld
volgens jaren aansluiting. Wij zouden
wenschen dat de afdeelingen onderzoe
ken wat kan gedaan worden voor de
leden die b.v. minstens 25 jaar lid
maatschap tellen. Es ben van oordeel
dat aan onze trouwe vakbondsmen-
schen een blijk van genegenheid en
dank voor het vertrouwen in onze vak
bond dient gegeven te worden. Ik zal
vandaag met geen bepaalde voorstellen
voor den dag komen, doch ik geef dit
vraagstuk ter overweging.
Aan kam. Bomon wil ik enkel ant
woorden dat, hetgeen ons heden weer
houdt aan de zaak van de afdeeling
Aalst een direkte oplossing te geven,
het wel het feit is dat dezelfde kwestie
zich stelt voor de beide Vlaanderen
en dat wij zoo spoedig mogelijk deze
zaak in zijn geheel wenschen opgelost
"fcc zien»
Wat 'het vraagstuk der jongeren be
treft ben ik zoo gelukkig vast te stellen
dat geen opmerkingen gerezen zijn
tegen onze voorstellen. Ik besluit hier
uit dat wij' op een algemeen akkoord
kunnen steunen.
Het kongres betuigt zijn algemeene
instemming hiermede.
Het zedelijk en financieel verslag
wordt ook met algemeene stemmen
aangenomen.
bijgevoegd nation.-sekretaris
der Centrale, over het aan
staande kongres der Centrale
Door kam. TOMMEN wordt een vol
ledig verslag geven over de werking
van de Centrale over de twee verloo-
pen jaren.
Dit verslag behandelt de minima-
Iconen, de arbeidsduur, de collectieve
overeenkomsten, de sociale verzekerin
gen, het betaald verlof, het axbeids-
toezicht, enz.
De verschillende diensten en kassen
der Centrale worden onderzocht en
wij krijgen daaruit den indruk welke
formidabele macht de Centrale met
haar 125.000 leden beteekent in. de
syndikale beweging en in het sociale
leven van het Lanid.
Kam BRIES, de Algemeene Sekre
taris van den Antwerpen,
zegt dat er steeds een innige samen
werking is geweest tusschen de Provin
ciale Afdeeling, Antwerpen en deze van
Vlaanderen, omdat zij beiden om zoo te
zeggen het Vlaamsche element in de
Centrale uitmaken.
Ik breng u de groeten van al de
kameraden uit het Antwerpsche. De
toestand is by ons bijna normaal. Wij
hebben een groote werkloosheid ge
kend, doch kunnen een lichte verbete
ring aanstippen. Antwerpen heeft geen
groote stakingen gekend, buiten een
offensief op de scheepswerven dat is
kunnen opgelost worden zonder sta
king.
Wü hopen allen op een grootere
aktivateit van Vlaanderen inzake loo
nen, want de Antwerpsche patroons
wijzen op de lagere loonen welke In
Vlaanderen uitbetaald worden. Dit be
teekent voor de Antwerpsche kame
raden een handicap, die gemakkelijk
kan overbrugd worden als de afdeeling
Vlaanderen al hare activiteit wydt aan
de verbetering van de loons- en werk-
voorwaarden in Vlaanderen. Wij willen
ook nog drukken op de bijzondere aan
dacht die moet geschonken worden aan
het organiseeren van onze jongeren. Zij
zijn den steun en het ruggemerg onzer
beweging en wy moeten alles doen
wat in onze macht ligt om het jong
bloed in onze organisatie te voeren.
Kam. LONGVILLE dankt dan in
warme bewoordingen allen die aan het
wel lukken van het kongres hebben
medegeholpen en in het bijzonder de
vrienden TOMMEN en ANSEELE.
Daarna besluit de voorzitter VANDE
WIELE dit welgelukt kongres.
Ja het restaurant St. Hubert Mul daa
net gameenoctvappelijk banket plaats,
de ee retaf ei zaten naast vriend
ilercq zijne vrouw en dochter Anna
meraad Van Acker Ac Mei, Kaniêr-
Id voer Brugge en de reeds voornoem-
Tijdens de gerechten had. do bul-
jng plaats.
Het was vriend Tooame die de Keks
„jwtte en een gesctoiedenis maakte jan
de rol door vriend Declercq ln de af
deeling Brugge der_metaalnijvieriyMd en
In de B.WI. gedurende ruim 95 Jaar
gespeeld. Spreker dankte Declercq in
roerende bewoordingen en besloot giet
hem in naam der Centrale een klok
aan te bieden en aan gezellin. Declercq
een prachtige bloemengarve.
Dan volgden Longville, Vandewiele,
Bries, Bisöhopf, een kameraad uit 9fee-
nen. Allen sleten zich ln naam hunner
organisatie bij de hulde aan en overhan
digden bloemen aan de levensgezeuin
van den gevierde. Talrijke gesohenken
toonden evenwel niet ter plaatse worden
overhandigd en berusten m bet bujeel
van het Syndlkaat.
Ten slotte was het een lief bouquet je
van bloedroode rozen die de gevierde jn
naam zijner kleinkinderen werden over
handigd
Vandewiele besloot deze reeks ln
naam der afdeeling Brugge. Hlet was
dan bij de kcffe dat kameraad Van
Ackere, kamerlid voor Brugge, een
mededeellng deed.
Van Acker sluit zich volledig aan J34J
de uitgebrachte hulde. Spreker m^akt
dan bekend dat de koning onize vrien
den Vanderbrugge August en Declercq
als ridder in de kroonorde heeft .be
noemd. Deze mededeeling wordt door de
deelnemers op luid en langdurig ap
plaus onthaald. Ten slotte was het de
'gevierde zelf die het wco-d nam. Onze
kameraad drukte vooral op den vpor
Jaren geleverden strijd en zegde geluk
kig te zijn te kunnen vaststellen dat
de toestand der arbeidende klasse op
prachtige uitslagen mag bogen. Hf) _is
tevreden en gelukkig er te hebben aan
medegewerkt maar voegt er aan .toe
enkel zijn plicht te hebben gedaan.
Langdurig applaus begroet deze rede.
Het banket en het feest eindigt hier
mee ln de beste stemming zooals het
kongres zelf uitstekend, geslaagd mag
worden gemcemd.
Van boven naar onder Frans Longvïlle, de provinciale sekretaris licht het
belangrijk verslag toeingenieur Anseele spreekt over de toekomst der
metaalnijverheid in het Vlaamsche landTommen, nationale sekretaris
heeft het over het nationaal kongresBries brengt den groet van den
sterken Antwerpschen bond de kongressisten luisteren met volle aandacht;
De gevierde sekretaris Declercq, in de bloemen gezet, tusschen vrouw en
dochter
VAN 5 tot 8 Juli, zal te Zurich, in
Zwitserland, het driejaarlyksch
Internationaal Syndikaal Kon
gres plaats hebben.
Aan dit kongres zullen de vakverbon
den deelnemen, die bij bet Internatio
naal Vakverbond, zyn aangesloten.
Het I.V.V. groepeert slechts vrije
arbeiders, met andere woorden, arbei
ders die in volle vrijheid zijn. toege
treden tot de vakbeweging.
Het omvat geen organisaties van
difctatuurlanden, die, als, bijvoorbeeld,
in Rusland, Italië en Duitschland deel
uitmaken van het Staatsapparaat en,
bijgevolg slechts wiMooze organen zyn
van de diktatuur, waarbij de arbeiders
verplicht zijn zich aan te sluiten, en
die als legers zijn, waar de onderge
schikten alleen het recht hebben te
gehoorzamen en lydziaam de bevelen
uit te voeren van de leiders.
De diiktatiuren der nazis en fascis
ten hebben, sedert bet jongste kongres
van het I.V.V., in Juli 1936, de vrije
vakverbonden van Spanje en Tsjecho-
sflowakye vernietigd. Ondanks bet ver
lies van deze vakverbonden, waarvan
de leden evenwel nog met den geest
bij het I.V.V. zijn, staat dit laatste
er beter voor dan drie jaar geleden.
Op 1 Januari 1939, telde het
17.381.476 leden, tegen 9.186.380 op
1 Januari 1936.
In de jongste drie jaar, hebben de
Vakverbonden van Mexiko, de Ver-
eenigide-Sitaten en Nieuw-Zeeland zich
aangesloten. Het I.V.V. is dus werke-
lyk een wereldorganisatie, en niet
slechts een van Europeesche vakver
bonden.
Een aantal organisaties, als deze van
Australië, Ierland en verschillende
Amerikaansche staten, verdedigen
dezelfde beginsels en eischen als het
I.V.V.maar zyn tot dit laatste nog
niet toegetreden om redenen van stof-
feiytoen aard, die niets met princieps
kwesties hebben te maken. De moge
lijkheid blijft bestaan dat zy toch eens
zullen toetreden. Hun leiders staan in
verbinding met dezen van het I.V.V.
Dit laatste is de groote arbeiders-
groepeering van de wereld, zoo wat
haar innerlijke kracht, gesteund, op de
vrije aansluiting van baar leden, als
haar invloed betreft.
Dit blijkt reeds dadelijk uit een over
zicht van de bestaande arbeidersorga
nisaties.
Alle vafcvereenigingen van de wereld
samen telden, op het einde van 1937,
iets meer dan 28 millioen leden. Daar
bij zijn de 20,4 millioen leden van de
Russische syndikaten niet begrepen.
Deze zijn overigens organen van den
.diktatuurstaat. Het spreekt vanzelf,
dat in die 28 millioen vereenigden de
ledentallen van de Italiaansche en
Duitsche syndikaten ook niet zijn
meegeteld. In deze syndikaten, mogen
de arbeiders niet voor lotsverbetering
strijden. Het zijn, in de eerste plaats,
groepeeringen waarvan de aangeslote
nen bestendig onder de kontrole van
de fascisten en nasis staan.
Europa telt het meerendeel van alle
vereenigde arbeiders, hetzij 16,5 mil
lioen. In Noord- en uiid-Amerika samen,
omvatten de vafcvereenigingen 10 mil
lioen leden. In Azië, met aansluiting
van Russisch-Azië en China, zyn er
1,1 millioen gesyndikeerden en in
Afrika 250.000.
Er zijn vrije vafcvereenigingen in 16
van de 25 Europeesche staten. By het
I.V.V.zyn 14 Europeesche vakver
bonden met ongeveer 12 millioen leden
aangesloten.
Het Internationaal Kristelijk Vak
verbond staat er minder goed voor.
Na de vernietiging van de kristen vak
bonden die het lot hebben gedeeld
van de socialistische in Oostenrijk,
Tsjecho-stowakye en Spsnje, houdt
het nog slechts 1.250.000 leden over.
De kristen internationale heeft dan
ook geen invloed in de wereld.
Er zijn verder in de Europeesche
landen een aantal onzydige vakbon
den, waarven sommige, ondanks hun
verlangen, niet mogen aansluiten by
het I.V.V. Zoo mogen de ambtenaren
in Groot-Brittanië geen verbindingen
met andere organisaties hebben.
Als wij buiten Europa kyken, stellen
wij vast dat de vakbeweging het sterkst
is in de Vereenigde-Staten. Daar be
staan twee vakverbonden: het Ameri-
kaansch Vakverbond, met 3.752.666
leden, en het Comitee voor Industrieels
Organisatie, met iets meer dan 4 mil
lioen aangeslotenen. Het eerste maakt
sedert een paar jaar deel uit van het
I.V.V. Het tweede zou zich ook reeds
hebben aangesloten, indien het niet in
konflikt leefde met het Amerikaanse!»
Vakverbond. Ondanks vele Inspannin
gen, en de bemoeiingen van president
Roosevelt in persoon, kon dat jam
merlijk geschil neg niet worden opge
lost.
Uit dit overzicht blijkt dat de orga*
nisatie van de arbeiders, met het oog
op het veroveren van lotsverbetering
en van medezeggenschap in het be-
dryfsleven, een wereldverschynsei is.
De omvang en de beteekenis vaa
dit verschijnsel worden ons duidelyk,
als wij een vergelijking maken met den
toestand van de vorige eeuw.
Toen hadden de arbeiders het recht
niet zich te vereenigen in vakbonden.
Zij moesten de kapitalistische uitbui
ting onderdaan als willooze schepsels.
Zy legden zich gelaten bij hun lot neer.
De bewustwording en de organisatie
van de arbeiders zyn de sociale feiten,
die de ontwikkeling van de maatschap
pelijke verhoudingen in de industrieele
landen hebben beiheerscht, in den lcop
van de jongsie halve eeuw.
Zelfs de autoritaire regimes, die de
vrijheid aan de arbeiders ontnemen en
hun organisaties vernietten, willen
nog de illusie scheppen dat de arbei
ders zich mogen vereendgen. Zij schep
pen arbeidersorganisaties. Deze zijn
totaal onderworpen aan de bewind
voerders, zooals trouwens alle groepee
ringen. Maar de diktators durven het
toch niet meer aan de vrije vakver-
door iets anders te vervangen,
door iets andres te vervangen.
Zij willen de arbeiders bij hun
regime betrekken. Dat is de manier
van de diktators om de arbeidersklasse
te erkennen als integreerend deel van
de maatschappij.
En het is niet uitgefloten dat uit de
verplichte en aan banden gelegde syn
dikaten van de diiktatuurlanden eens
de bevrijdende daad zal groeien.
O. D. S.
