m POLITIEK PANORAMA WANNEER EEN BEVOORRADINGS- EN PRIJZEN-POLITIEK? DE ANDABAAT ZONDAG 8 OKTOBER 1930 0,50 tr. - Nr. 24 - 6 Jaar socialistisch weekblad voor vlaamsch Onze soldaten hebben gemis aan lektuur. Stuur hun VOOR ALLEN B E L G I E Uitgave 2 De toestanden zijn zoo, dat met den meesten ernst en den grootsten spoed de bescherming der burgerlijke bevolking moet aangevat worden. Reeds hebben gemeentebesturen maatregelen getroffen, maar de gemeen ten krijgen veel te weinig financieele hulp van den Staat om alle beschermingsmaatregelen te kunnen uitwerken. Dringend moet de dienst der luchtbescherming heringericht worden. De foto's zijn sprekend. Onderaan ziet men de enorme materieele uitrusting van het buitenland. Bij ons zijn de inspanningen sporadisch. De produktie van de gasmaskers moet opgedreven worden. Het is noodzakelijk in een goed ingerichten centralen dienst te voorzien, die met de gemeentebesturen onmiddellijk de noodige werken doet uitvoeren. Want het is mogelijk met onze technische middelen, en met de gasmaskers, een stevige bescherming te bekomen der civiele bevolking Toch een ultimatum Dinaso-cellenbouw In Enkele richting Een nieuwe Siameesche tweeling Tegen de werkloozen Met den verrekijker VC® R ALL ii. li A lv TIL EN ADMINISTRATIE St-Pietersnieuwstr. 64 Gent Telefoon 1 5 7 O (4 lijnen) A BONNEM EN TSl'Ul J ZEN i Jaar 23.00 fr. 6 maanden 12,00 fr. 3 maanden 6.30 fr r*ostrheck Het ideht Gent: 56733 Oatiogsmaskacade DE aktivisten-welpen van het V. N. V. ontwapenen niet. Na het «ultimatum» van Führer Romsée, die aan de regeering liet weten dat de medewerking aan de verdediging- van België vanwege het V. N. V. verbonden was aan voorwaarden, is het de beurt aan den Ober-führer Staf de Clercq om aan de regeering een ultimatum in regel te stellen. Die kleine minderheid samen zweerders, die alleen maar hun driestheid putten uit de bescherming die zij tot hiertoe genoten vanwege sommige staatskatholieken, meenen dus NU het oogenblik gekomen om hun «rol» als Vlaamsche Sudeten- Duitschers (zie rede Daels) tfe spe len. Hun dubbelzinnig en voor de een heid van het land gevaarlijk spel wordt voorloop g nog gekamoufleerd achter het reeds al te vaak mis bruikte scherm van reutraliteit, die Frankrijk en Engeland ver antwoordelijk stelt voor den huici- gen oorlog, en nazi-Duitschland als een land van orde, kuituur en... vre deswil wil doen doorgaan. Dat is de onvervalschte voortzetting van de aktivistenpolitiek. De samenzweerders van het V.N.V. zfjn er op uit binnenlandsche troebelen te verwekken. Aan de be voegde autoriteiten daaraan kracht dadig een einde te stellen. De open bare meening vraagt niet liever. ONZE lezers weten dat in ver schillende Dinasolokalen door het parket huiszoekingen wer den verricht. Het Dinasoweekblad valt daarvoor op brutale wijze het parket aan en beweert dat zij het recht hebben een adressenlijst te publiceeren van hun vertrouwensmannen die het le ger vervoegd hebben. Elkeen voelt goed dat Dinaso het leger tracht te ondermijnen door er «cellen» in te stichten. Natuurlijk om er een vervalschte «neutraliteits politiek» mee te voeren die gunstig zou zijn voor de diktators. Of zij in hun «ondermijningswerk» zullen lukken is een andere zaak. Naast de openbare machten waken allen die het goed meenen met de vrijheid, de onafhankelijkheid en de eenheid van ons volk. Ontmaskert alle handlangers van het moderne barbarendom, dat er op uit is de menschheid terug te voe ren naar de meest onteerende sla vernij. Het is maar een kleine minderheid avonturiers; met ver- eenigde krachten kunnen we ze al spoedig «mores» leeren. VERLEDEN week werden ver schillende Belgische bladen, waaronder een gekend Brus- selsch liberaal dagblad aange slagen omdat het een «in den vra- genden vorm gesteld» bericht had gepubliceerd over troepenkoncentra- ties tegenover de Belgische grens. 's Anderendaags verscheen datzelf de bericht in alle andere bladen, zon der vraagteeken, maar onder de handteekening van Havas. Bewijs dat de «aanslagers» zich vergalop peerd hebben. Inmiddels werd bewust bericht van officieele zijde formeel gelogenstraft. Nu is het de beurt aan «Paris- Soir» (Fransch blad) om aangesla gen te worden, omdat het een be richt geeft over Belgische troepen bewegingen. Dat bericht is heele- maal niet nieuw voor de Vlaamsche bevolking, want tot de kleinste jon gen zal het u vertellen en overal werd er openlijk over gesproken. Laat staan dat berichten over on ze versterkingen hinderlijk kunnen zijn voor een gebeurlijke verdediging van het land, maar bedoeld bericht behoorde, van vóór zijn uitvoering tot het domein van de openbare geheiment. Wat meer is zijn de bevoegde overheden soms zoo naief te meenen dat de veertig nazisjournalistendie zich in België ophouden, en aan hun bladen vaak valsche berichten over de Belgische openbare meening over seinen ook deze bewegingen aan hun opdrachtgevers onder een of andere vorm NIET gemeld hebben? We keuren het volstrekt goed dat voor de veiligheid van het land on gepaste berichtgevingen worden ge weerd, op voorwaarde nochtans, dat men niet tracht te verzwijgen wat algemeen toch geweten is; daarbij kunnen we nog altijd maar niet be grijpen waarom België het operatie terrein moet zijn voor een veertig tal, waaronder zeer aangebrande, nazi-«journalisten» DIE fameuze «Bond voor de ver dediging van de Neutraliteit», waarvan Prof. Daels een gang maker is en waarover we verle den week één en ander schreven, stemde een dagorde waarin gemeld werd dat de onderteekenaars bereid waren samen te werken met een gelijkaardig organisme dat mogelijks over onze TAALGRENS zou gesticht worden. Voor iemand die wat vertrouwd is met den «jargon» van het politiek midden was dat zeer duidelijk. Te Brussel en in het Walenland (dat heet tegenwoordig «over de taal grens») waren er dus anderen gereed om iets dergelijks te stichten. In de volkstaal zou men spreken van het «spel der doorgestoken kaart» Inderdaad, we hebben niet lang moeten wachten. Het tweede deel van dezen vreemdsoortigen «Sia- meeschen tweeling» is ter wereld ge komen. Prof. Daels is immers een meester in de verloskunde. Onder een zekeren vorm is het een vernieuwing van het politiek akkobrd tusschen Rex en V. N. V. want van deze Fransch-sprekende groep maken ook rexistisohe elemen ten deel uit. Het is deze «halfgare en volledig ongure Siameesche tweeling die ons eens gaat leeren wat «goed begrepen neutraliteit» is. Op te merken valt dat de «v - matums van führer Romsée en Ober-führer De Clercq wonderwel parallel met deze stichtingen vallen. Dat is geen toeval Het is in België gedaan met de betrekkelijke stilte van den «politie- ken Godsvrede». De aanbidders van de diktatuur en voortzetters van de aktivistenpolitiek smeden de wapens om er de eenheid van België mee te bevechten en de boeien om er de vrije meening mee te kluisteren, 't En zal niet pakken We laten ons uitdagen noch door sluwe achterbaksche maneu vers misleiden. We waarschuwen dan ook de openbare meening tegenover deze gevaarlijke drijverijen en blazen verzameling voor allen die de onaf hankelijkheid van ons land hooger stellen dan een «vervalschte neutra liteit», waarvan de gesignaleerde «aktivistlsche-rexistische Siameesche tweeling» de gangmaker is. IN liberale en vooral in katholieke, ook kristen-demokratische dag bladen wordt een schaamtelooze kampagne gevoerd tegen de niet- gemobiliseerde werkloozen. Het eene blad doet het wat bru taler dan het andere. Het artikel van den gewezen kristen-demokra tische minister Heyman is in dat soort een monument van platte schijnheiligheid. Hij laat een zooge zegde soldaat uit een of ander kan- tonnement zeggen wat hij niet op zijn volledige verantwoordelijkheid durft nemen. Het procédé is zoo laf als gevaarlijk. Ook andere reaktionnaire schrijve- laars trachten de soldaten uit te spelen tegen de werkloozen. Wat verwijten zq de werkloo zen Dat hun steun hooger is dan de soldatenvergoeding. Dat ligt niet aan het feit dat de werkloozenvergoeding te hoog is maar dat DE STEUN AAN DE GEZINNEN DER SOLDATEN ONTOEREIKEND IS. De heeren droomen ervan de verplichte arbeidsdienst» in te voe ren. De geest waarin zij de kwestie stellen bewijst hun slechte bedoelin gen. Niet een enkele werklooze is voor zijn plezier zonder ordentelijk inko men. Inplaats te donderen op de slachtoffers van de kapitalistische wanorde zouden die weldoorvoede lasteraars beter de werkloozen aan werk helpen. Maar geen «slavendom» zooals dat over den Rijn werd inge voerd en alleen maar de eeuwige uit buiters ten goede komt We willen de belagers van de werk loozen een ernstige waarschuwing toesturen. Te pas en te onpas schreeuwen ze het uit dat zij voor «de klasseverzoening> zijn en rust willen in het land MAAR ZIJZELF SPELEN OP DIT OOGENBLIK EEN AFKEURENSWAARDIG SPEL WAARBIJ ALLEEN EXTREMIS TEN BAAT KUNNEN VINDEN. Of rekenen ze op «machtsmiddelen» om door henzelf uitgelokte moeilijkheden te smoren? DE geestesgesteldheid van de bevolking wordt beheerscht door twee voorname vraagstukken do zorgen omtrent een regelmatige bevoorrading en de prijzen van de artikelen van allerhoogste be hoefte. Het is de oplossing van deze twee ernstige problemen die de rust en de kalmte moet doen terugkeeren die sedert het uitbreken van den oorlogsgruwel zoek is geraakt. Er zijn vijf weken voorbijgegaan; de mobilisatie heeft zich op uitstekende wijze voltrokken,... alleen de twee hoogerbe- doelde kwesties vormen nog een chaos waaruit elk praktisch werk blijft gebannen. Laat er ons vooreerst op wijzen dat indien de militaire mobilisatie getuigt van een ernstige voorbereiding, de huidige wanorde in de bevoorradings- en prijzenpolitiek verraadt dat op gebied van de organisatie van het civiele leven in uit zonderlijke omstandigheden, sedert September 1938 niets werd verricht. Een reden te meer opdat de verantwoordelijke ministers, de h.h. Sap aan Ekonomische Zaken en Delfosse aan Ravitail leering met verdubbelde energie en spoed aan het werk zouden zijn gegaan van het oogenblik af dat de ramp was losgebroken. Vijf weken zijn voorbijgegaan... En de pers en de radio komen ons nog te melden dat tot dusver nog geen maximum prijzen werden bepaald (de huisvrouwen weten dat beter dan Mr. Sap) en dat de minister van Ekonomische Zaken voort studeert en zijn opzoekingen voortzet teneinde normale ver koopprijzen te kunnen vastleggen. Intusschen blijft een bestendige onrust- en paniekstemming onder de bevolking heerschen die nog steeds beïnvloed wordt door herinneringen aan de schandelijke exploitatie waaraan zij in de periode 1914-18 het voorwerp was. Intusschen gaat de opkoop hetze voort en viert de woeker hoogtij. Worden kontrole uitgeoefend en van overheidswege normale verkoopprijzen afgedwongen, wel heel eenvoudig, dan worden de voorraden koopwaren weggemoffeld. En onderduims wordt ver der gesjacherd. De menschen worden zedelijk gedwongen meer en meer te betalen, wel te verstaan indien zij aan hun behoeften willen of KUNNEN voldoen. In dit woordje KUNNEN steekt precies de ernst van de kwestie. De rijken en de bemiddelden die kunnen zich desnoods wat geldelijke offers getroosten om een voorraadkamer aan te leggen in het vooruitzicht dat de ravitailleering op een gegeven moment vertraging zou kunnen ondervinden. De massa arbeiders met de minimum koopkracht van een loon, de werkloozen en gepensionneerden met hun karige ver goedingen, die staan machteloos overgeleverd aan het noodlot. Meer nog, wat de anderen hamsteren zijn voorraden die onrechtmatig worden onttrokken aan diegenen die slechts dag na dag in hun behoeften kunnen voorzien. Mr. Sap blijkt niet overhaastig te zijn... en zijn «Standaard» blijft blind voor deze ernstige tekortkoming. Het is waar ook dat het teveel in beslag genomen is doqr zijn hetze tegen het ministerie van Nationale Voorlichting en tegen de initiatieven van minister De Man wat betreft den vrijen tijd van den soldaat. Daar is «De Standaard» er vlugger bij. Zelfs zco vlug dat het reeds maatregelen ondermijnen en kritiseeren gaat die nog niet eens het licht hebben gezien. Ook de minister van Ravitailleering draagt hier een groote verantwoordelijkheid. Wij hadden toch durven veronderstellen vooral nadat hij de werkloosheid bij zijn departement had opgeëischt dat Mr. Delfosse over heel wat meer kompetentie en energie beschikte om de zoo ernstige taak van 's lands be voorrading aan te pakken. Tot dusver geen enkel initiatief dat de rantsoeneering! ordelijk organiseert. Men hoedt zich voor de psychologische terugslagen, zoo beweert men. De feiten bewijzen echter het tegendeel. Het is precies die jacht op koopwaren, waarbij enkelen zich stocks kunnen verzekeren, die de onrust bij de onbemid delde massa's onderhoudt. Het is overigens een elementaire waarheid dat de minister van ravitailleering van meet af aan de kwestie der verdeeling had moeten ter hand nemen en planmatig organiseeren. In beroerde tijden als deze is er tucht noodig. Maar het is onzinnig te gaan gelooven dat, waar het winstbejag ermede gemoeid is, de betrokkenen zich tucht zouden opleggen. Het was het departement van bevoorrading die dan ook volledig de kontrole van den privaathandel in handen nemen moest. De aarzelingen en knoeierijen op dit gebied hebben groote ontevredenheid verwekt en de paniekstemming veeleer gevoed. Waarom aarzelt men dan, waarop wacht men dan Dat men het toch niet vergete het gaat hier niet meer om een strijdvraag rond beginselen van vrijen of geleiden handel. Het komt er alleen op aan er voor te zorgen dat het land, dat IEDEREEN in het land. eten en leven zal. Dat en dat alleen is de kwestie waarover gebeurlijk aan de) verantwoordelijken rekening zal worden gevraagd. De moderne oorlogstechniek heeft van de krijgers andaba- ten gemaakt, zoo lees ik er gens. Ge weet na tuurlijk niet wat andabaten zijn Ik wist het evenmin alvo rens mijn encyclopedie te hebben geraadpleegd. Welnu, de andabaten zijn een soort gladiatoren uit de oudheid, die, met een ondoorzichtbaren helm voor de oogen, elkander te lijf gingen. Zij sloegen en hakten erop los, tot wanneer de tegenpartij ziel togend ten gronde lag. Thans spuwen de verdragende kanonnen vuur en schroot, dui zenden worden weggemaaid zon der zelfs hun vijand te kunnen onderscheiden. En nochtans gaat de vergelij king niet gansch op. ivant de andabaten waren kerels, die door den rechter ter dood veroordeeld waren, terwijl de moderne krij gers doorgaans menschen zijn met een min of meer vlekkeloos verleden. Herinnert gij u nog de lessen van geschiedenis uit uwen school tijd Dan weet ge dat het kanon voor de eerste maal gebruikt werd in den veldslag van Crécy (1346). De artillerie is dus een oud- bekende, alhoewel er tusschen de vuurmonden, die daar in 't veld werden gesleept en hun konfra ters van de Maginot- en Sieg- friedlinies evenveel verschil be staat als tusschen een ossewagen en een Compound-lokomotief. Maar dit belet niet dat liet ge bruik van het kanon reeds in de veertiende eeuw de zedelijke ver ontwaardiging opwekte. In de oude kronijken vindt men daar meer dan één getuigenis van. Is het niet ongehoord, verklaar de men, dat het eene schepsel Gods het andere naar de hel stuurt, (soms wel naar den he mel), zonder het te zien Dat beteekende een verbijste rende inbreuk op de regels van het ridderlijke gevecht, waar elk een als manneken voor 't kanne- ken stond en de persoonlijke durf en moed met de overwin ning gingen loopen Maar stilaan heeft de wereld, zich aan deze inbreuk gewend, (gelijk ze zich aan alles wendt), en thans gaat de soldaat naar den oorlogom er zelfs de rol van den antieken andabaat te spe len. Met al ons vernuft en al onze uitvindingen staan we weer zoo ver als twintig eeuwen geleden

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1939 | | pagina 1