SELEKTIE OF ZIFTING
PRAAG ZENUWKNOOP VAN EUROPA
dank 'kU-my
en de toepassing van de
kunstmatige ademhaling
Wereldgeschiedenis langs de straten
SCHAAK
Lusteloos - maar
't duurt niet laas
NA DE EERSTE
KOK.PETITIEWEDSTR1JDEN
RUBRIEK
Iets over reddingszwemmen
DUIVENRUBRIEK
ARBEIDERSSPORT
want zij is natuurlijk zoo verstandig om direct een "AKKERTJE"
te nemen. Bij zware hoofdpijn, bij zenuw- en tandpijn, na een dag vol
inspanning, is 'n "AKKERTJE,, een echte weldaad. Het wekt
U op - reeds na 'n paar minuten zijl Gij weer Uzelf en zonder pijnen,
(Leeds Mercury)
OPLOSSING NR. 274
Op 1. C4xb5, Lxb5; 2. TxL+, e7
e5
SICILIAANSCHE
VERDEDIGING
DUBBELZINNIGHEDEN
Spelers vergaten de regels der sportiviteit
6 - Voor Allen - 5 Nov. 1939
Selektie mag niet enkel ten doel heb
ben, de overbevolking te vermijden,
hetgeen in de huidige omstandigheden
soms maar al te veel gedacht en ge
daan wordt om het aantal eters op
Eijn strikt minimum te brengen, maar
daarbij moet ze vooral streven tot het
bekomen eener grootere volmaaktheid
in den lichaamsbouw en voornamelijk
tot een degelijker rendement in de
vluchten, kortom, tot veredeling
van de soort.
Bij reisduiventeelt dient men altijd
zijn meeste aandacht te verleenen aan
het vluchtersvermogen, t.t.z. aan die
hoedanigheden, die dienen samen te
werken tot het vormen van een deug
delijk geheel.
Onder die hoedanigheden noemen
we in de eerste plaats het oriëntee-
ringsvermogen, dat ingeboren is, maar
door gepaste oefening meer en meer
wordt ontwikkeld.
Daarbij behoeft een reisduif, om
waarlijk goed te zijn, ook het uithou
dingsvermogen, dat vooral afhangt
van de weerstandkracht der spieren.
Voegen wij daarbij een stoeren wil,
dit verstandelijk vermogen, dat des
noods van de spieren een uiterste
krachtsinspanning kan eischen. Hoe
veel voorbeelden zouden wij immers
kunnen aanstippen van duiven,
die bij een langen en lastigen tocht of
bij het worstelen tegen tegenstrijdige
elementen, tot het uiterste doorstrij
den om toch den palm te veroveren!
Het is dus duidelyk te begrijpen, dat
de wilskracht van overwegend belang
is en dat wij, bij de selektie, hiervan
bijzonder rekening dienen te hcuden.
Om gemakkelijk de uitzifting te kun
nen doen, geldt het voor den liefhebber
als een punt van belang, met de ele
menten waarover hij beschikt een ko
lonie te vormen, waarin z.ooveel moge
lijk eenheid onder het type voorkomt
en waar de duiven, in opzicht van
rendement, bevrediging geven.
Dit laatste punt is natuurlijk van
veel grooter belang dan het eerste, al
hoewel het eerste doorgaans als een
gevolg van het tweede mag worden
beschouwd. Lukt men immers in een
kruising of een welkdanige familiever
binding, dan zal men gewoonlijk meer
geneigd zijn. verder zijn toevlucht te
nemen tot elementen van dit ras. lie
ver dan beroep te doen op sujekten
die, al zijn ze van een hooge origine,
nog geen bewyzen hebben geleverd
van voortzettingskracht met de eigen
soort.
Dit streven naar een eenheidstyne
wil daarom met beduiden, dat alle
duiven derwijze op elkander ••vleten
geliiken. dat ze werkelijk moeilyk te
onderscheiden zijn. Dat is heel prettig
onder schoonheidsopzicht, maar door
eenvormigheid willen wij hier ver
staan, dat er in de groep zekere de
zelfde verschünselen moeten voorko
men, 'tzy in op"icht van lichaams
bouw, van oogenkleur, van vederen-
schakeering, van manieren en doening,
waradoor deze zich van andere duiven
families onderscheidt.
Op nagenoeg alle kampioenenhok-
ken, welke wij bezochten, moesten wij
steeds onder de beste duiven zekere
eenheid en geiykvormigheid van mo
del aanstippen, en ontmoetten wij er
soms een sujekt, dat merkeiyk -,-an het
algemeen rasmodel afweek, dan was
dit gewoonlyk een vreemde ingebrach
te vogel, waarmede een kruising werd
beproefd.
Op die hokken wordt wel eens een
andere oogentint toegelaten, ook een
andere pluimenkleur wordt er geduld,
maar steeds werkt de meester om uit
deze vreemdelingen zoo nauw mogelijk
zijn persooniyke type terug te kwee
ken.
Hoe gelijkvormiger een kolonie is
samengesteld, hoe gemakkelijker het
zal wezen op het einde van het jaar
een beredeneerde uitzifting te doen.
Diensvolgens houden wij niet veel
van die hokken, waarop al te veel ver
schillende rassen voorkomen en vooral
niet van zulke, waar die verschillende
soorten in groote tegenstelling, onder
opzicht van vorm of bouw, te vinden
zijn.
We zyn er ten volle van overtuigd,
dat men in de liefhebberij behoorlijk
kan lukken, beschikkende over een
koppel beste rassoorten, die goed op
elkander passen. Wij nemen wel aan,
dat er liefhebbers zijn die bevredigen
de uitslagen bekomen met alles aan de
goede kans over te laten en dat er zelfs
zijn, die dit jaren lang volhouden,
doch hieruit mag niet eenieder een
vasten leefregel afleiden. Hetzelfde
geldt voor deze hokken, waar de pa
ringen aan het bloote toeval worden
overgelaten, waar de duivers dus een
gezellin nemen naar vrije keus. Naar
ons nederig oordeel is zulks maar aan
nemelijk voor liefhebbers, die niet al
leen extra goede rasduiven bezitten,
maar die ook uitermate streng zyn bij
de selektie, die dus niets op hun hok
dulden, dat niet perfekt is.
Wij zijn ook de meening toegedaan,
dat dergelijke vrye koppelingen niet
lang mogen worden doorgevoerd, daar
ze bij verschillende achtereenvolgende
paringen aanleiding zouden geven tot
nauwe familiekoppelingen, wat altijd
beter vermeden wordt. Deze paarme-
thode biedt alleen dit voordeel, dat de
echtverbindingen geschieden uit vrije
liefde, maar anderzijds leidt ze ook
vlug tot een groote hokbevolking.
Uit bovenstaande beschouwingen valt
dus veel te leeren, vooral in de hui
dige omstandigheden, nu elkeen er op
uit is slechts het hoogstnoodige aan
tal duiven over te houden.
Streng ziften is goed, maar weten
wat best past om te behouden, ziedaar
wel de voorname zaak.
Wie een persoonlijk ras bezit, waar
mede hy zich behoorlijk kan onder
scheiden, moet absoluut aan die soort
houden. De goede, oude vliegers en
kweekers, zoo deze geen teekens van
sleet vertoonen. moeten blijven, zoowel
als hun zuiverste afstammelingen.
Het is een grove dwaling, zich van
al de jonge elementen te ontmaken,
om maar alleen enkele bekende stam-
duiven te bewaren. Moest het immers
gebeuren hetgeen we grootelijks be
twijfelen dat het duivenspel als in
1914-18 eenige jaren stilligt, dan zou
men, met te handelen als hierboven,
niets meer bezitten dan bejaarde, ver
sleten peetjes, die niet meer geschikt
zouden zyn een nageslacht voort te
brengen, dat volledig beschikt over de
hoedanigheden van het voormalige
ras. Zeker zijn er oude duiven, die nog
besten kweek geven, daar dat zijn zeld
zame uitzonderingen.
In de keuze der te behouden jonge
duiven were men eveneens uiterst
streng. Toch zal steeds onze voorkeur
overhellen naar die sujekten, die de
meeste gelijkenis vertoonen met de
goede sujekten van hun soort; zij zul
len onberispelijk zijn van lichaams
bouw en heeft men hun reiskwalitei-
ten bij enkele africhtingen kunnen
beoordeelen, dan kieze men natuurlijk
deze die het best gepresteerd hebben,
alhoewel dit nochtans geen zekerheid
geeft voor hun latere deugden.
Om te besluiten, houden wij ons aan
een zeker aantal duiven waar weinig
of niets op af te keuren valt, noch in
opzicht van model, noch in opzicht
van ras; liever behoude men een ge
ring aantal, waarop men betrouwen
mag. dan een grooteren hoop, waar
onder verschillende twijfelaars schui
len.
CARLO.
(Nadruk verboden.)
Gaven wij in onze vorige nummers
de onderscheidene beschrijvingen van
2 klassieke wyzen van aanklamping
en hoe men er dient tegen te reagee-
ren, wy laten hier het 3de geval volgen,
met vooraf een bespreking over
a) De drenkeling
Wanneer een drenkeling zinkt, komt
hij in 't algemeen terug aan de opper
vlakte, door de lucht welke zich in
zijn longen en kleederen bevindt; en
ook grootendeels door de bewegingen
welke hij maakt. Bij het verschynen
aan de oppervlakte worden de armen
instinktmatig in de hoogte gestoken en
hij roept om hulp. Hoe meer hij echter
het hoofd en de armen uit het water
wil verheffen, hoe sneller hij zinkt.
Het water dat hem door neus en mond
is binnengedrongen spuwt hij uit,
en door de behoefte genoodzaakt om
te ademen, is het in plaats van lucht
voortdurend water dat hij inhaalt. Voor
de 2de maal zal hij echter zinken en
door de bewegingen welke hij middeler
wijl nog maakt, is de mogelijkheid niet
uitgesloten dat hij nogmaals naar de
oppervlakte kan komen, doch zijne
krachten zijn op dit oogenblik zoozeer
verminderd dat zijn hoofd niet meer
geheel uit het water komt. Dit terug
verschynen aan de oppervlakte is
echter van zeer korten duur, zoodat
hem geenszins de tijd overblijft om
het ingezwolgen water uit te spuwen,
en opnieuw zijn longen met lucht te
vullen. Werktuiglijke bewegingen onaf-
hankelyk van zijn wil, kunnen het nog
mogelijk maken, gezien het geringe
gewichtsverschil tusschen eenerzyds
het lichaam en anderzijds de verplaat
ste vloeistof dat de drenkeling nog eens
aan de oppervlakte kan verschijnen,
om daarna stellig voor goed weg te
zinken. Er dient bepaald aangestipt te
worden, dat hier geen kwestie bestaat
die wettigt dat een drenkeling driemaal
moet bovenkomen, alles hangt af van
het toeval, doch zelden gebeurt het,
dat een drenkeling niet meer boven
komt, tenzij hy in zyn val in aan
raking kwam met harde voorwerpen.
b) Hoe brengt men
een drenkeling
aan de oppervlakte?
Het bovenbrengen van een drenkeling
hangt totaal af van dezes graad van
bewegingloosheid. Is het een kind. dus
niet sterk genoeg om de beenbewegin
gen van de redder te hinderen, dan
zal men met de eene hand het hoofd
of den schouder grypenen zich dan
met de beenen 'en eene vrije hand naai
de oppervlakte werken. Is nu de dren
keling een volwassen persoon dan dient
het hoofd met beide handen gegrepen
te worden om hem op te richten. Een
knie dient in zijn rug geplaatst en met
de vrij geblevene voet, doet men een
krachtigen afstoot, waardoor drenke
ling en redder snel naar de oppervlakte
Het opzoeken
van een drenkeling
Als men een drenkeling treft die
onmiddelijk wegzinkt, en niet meer
bovenkomt, dan zal de plaats waar het
lichaam zich bevindt (in stil water i
aangeduid worden door luchtblaasjes,
teweeggebracht door de lucht welke
nog in zijn longen was. In stroomend
water, dient men rekening te houden,
dat deze luchtblaasjes niet meer in
loodrechte richting, maar wel in schui
ne opstijgen. De drenkeling dient dus
verder stroomopwaarts gezocht, nage
noeg op de lijn der luchtbellen, er zorg
voor dragende met breede armslagen,
en in zig-zag zich voorts te bewegen.
3de GEVAL
Aanklamping van zijn armen over de uwe en rond uw lichaam
Onbetwistbaar is dit het ergste geval, en de redder zal al zijne tegen
woordigheid van geest en kranigheid noodig hebben om 'n goed resultaat
te kunnen bereiken. Er dient in het bijzonder zeer snel gehandeld te
worden. Zijn eerste werk is diep te ademen en krachtig water te trappen.
Door een sterk en krachtig omhoog rukken der beide armen zullen
deze zeker een meer bewegingsmogelijkheid krijgen, waarna hij zal
handelen als in het tweede geval. Meermalen is het echter gebleken,
dat de drenkeling de bovenarmen van de redder blijft omstrengelen
in dit geval brengt men zeer snel een der armen buitenwaarts omhoog
en plaatst men onmiddellijk de hand op zijn gelaat, voor de toepassing
der bevrijdingsgreep (2de geval) met dien verstande de andere hand
op een zijner schouders te plaatsen, en een knie op hoogte der maagholte
te brengen, waarna men met de meest mogelijke kracht het hoofd
achterover duwt, terwijl men met de knie een geweldigen afstoot dient
te geven. Het rzsulstaat zal onmiddellijk gunstig zijn, wat de redder
voldoende toelaat een transportgreep met goed gevolg te plaatsen.
Stellig is het waar dat een in nood
verkeerend persoon zich misschien niet
zal aanklampen op dezelfde manieren,
zooals reed besproken, doch zich zal
trachten vast te grypen, waar en hoe
hij kan, maar het is ontegensprekelijk
juist bevonden dat ieder der mogelijke
afwijkende gevallen, kunnen terugge
bracht worden tot de drie aangeduide
aanwijzingen van bevryding.
N. B. In volgende artikelen zullen
wij de 4 voornaamste manieren be
handelen, die toelaten een drenkeling
door het water te dragen.
P. D. M.
Een niszoriscne opname.' Den veer
tienden Maart 1934 stond de Ftih-
rer en Rijkskanselier Adolf Hitler
voor de eerste maal op de Praag-
sche burcht. Hitler had juist een
jaar te voren voorspeld dat hij
wat toen bijna ongelooflijk klonk
op zekeren dag op den Hrad-
schin eten zou. De profetie werd
bewaarheid, het einde van Tsje-
choslovakije was aangebroken, toen
Hitler van op de historische burcht
het protektoraat over Bohemen
en Moravië proklameerde.
Xn niet een andere stad van het
Europeesche vasteland staan we zoo
clicht bij het groot geschiedkundig
verleden van Europa als te Praag.
Zooals zich aan den wandelaar in
de straten van het oude Rome nog
heden een grootsch filmbeeld ont
plooit van de oudheid, van de Etrus-
ken af tot aan het Romeinsche kei
zerrijk, even gemakkelijk blikken we
rechtstreeks van in de straten van
Praag op de duizendjarige geschiede
nis van de nieuwe Europeesche kui
tuur, die in ome dagen weer eens
een beslissenden strijd te doorstaan
heeft om te zijn of niet te zien. Men
heeft Praag de Stad met de hon
derd torens het t Rome van het
Noordenen zelfs de hoofdstad van
Europa genoemd. Ieder van deze
benamingen heeft haar reden van be
staan, maar geen enkele zal in de
volle beteekenis van het woord aan
den tooverachtigen polsslag, de
sprookjesachtige romantiek, de ge
heimvolle mystiek en de fabuleuze
Europeesche navelpositie van deze
stad recht laten wedervaren. We
hoeven niet in een museum te tre
den, ook niet met de menschen te
spreken: hier vertelt iedere steen op
zichzelf zijn bloedige geschiedenis,
en tusschen deze steenen tafereelen
van het Europeesche noodlot schijnt
de lucht steeds onrustig te trillen,
alsof men het komende onheil
vermoedde en plaats wilde maken
voor de duistere schaduwen die het
voor zich uitwerpt.
We stappen over een kleine plaats
met lage huisjes omringd. Onze gids
wijst ons naar het middenpunt van
de ledige markt: hier, juist op deze
plaats, heeft Hus gestaan en gepre
dikt. Het was slechts een zeer kleine,
gothieke kapel, links en rechts een
bygebouwde toren. Ze is al lang ge
sloopt geworden. Van hieruit echter
begonnen de Hussieten- en de we
reldschokkende godsdienstoorlogen
die gansch Europa op zijn basissen
deden wankelen. Het was in den be
ginne slechts een innerlijk twistpunt
binnen de kerkgemeenschap; maar
weldra groeide het Hussitisme uit tot
een byna Europeesche aangelegen
heid. tot een politiek-nationale kwes
tie, Hier, op deze plaats, vielen voor
de eerste maal de programmatische
strydwoorden van de beweging:
t Voor de Vrijheid van Gods woord
en voor de veiligheid van de Boheem-
sche taal.* En daar, aan den over
kant, lag het huis van den meester
Jan Hus. Boven de huisdeur is het
in het steen gebeiteld, in Tsjechische
taal, want Hus heeft, ondanks zijn
martelaarsdood, zyn doel bereikt en
aan zyn moedertaal voor eeuwig
eerbied gevrijwaard: Hier woonde
meester Jan Hus.
Het Tsjechische voik houdt niet
op, dien nationale voorvechter te ver
eeren, en ..eeft hem op de laan van
de oude stad een reusachtig stand
beeld opgericht. Hy is het juiste sym
bool voor deze plaats, die sedert al-
tyd, aan bloedige gebeurtenissen is
gewend geraakt. Hier hadden, in den
tijd van de Boheemsche heerschers-
geslachten, de terechtstellingen van
Przemysl in de grootste stilte plaats;
later, in 1621, lieten hier de 27 lei
ders van den Boheemschen opstand
hun leven en in 1632 gaf Wallencicin
het bevel, op deze markt 17 officie
ren te onthoofden, die zich in den
veldslag bij Lützen laf hadden be
toond. Hier staat tenslotte ook het
beroemde praagsche stadhuis, waar
van de geschiedenis terugloopt tot
in den dertigjarigen oorlog.
We haalden zoopas den naam van
Wallenstein aan. In het oude stads
gedeelte, dat Kleinseite heet, staat
nog heden het voorname paleis van
dezen eersten Boheemschen vorst,
die het best gedrilde leger van Eu-
jp_ bezat. Hier, tusschen deze mv
ren, werd eens aan Europeesche po-
plitiek gedaan; hier lag het Foreign
Office van den dertiajarigen oor
log. Een open-luchttooneel in renais
sancestijl, de zoogenaamde Sala ter-
rena, een prachtige schilderyverza-
meling met een bibliotheek, een klei
ne lusthof laten op een waarachtig
vorstelijk leven besluiten. Richten we
van hieruit onze binden naar de
hoogte, dan daagt voor ons de I.rad-
schin op nu: de Vituskathedraal, de
hoogst en mooist gelegen van alle
hoofdkerken. Als een graalburg rijst
de Hradschin boven den breeden
«band» van de Moldaviërivier uit,
herkenningsteeken van de stad, maar
meer nog van het Europeesche nood
lot. Uit de oude raadkamer van de
burcht werden hier op den fatalen
dag van 23 Mei 1618 de Boheemsche
edellieden Martinitz en Slavata door
het venster in de wallen van het slot
geworpen. Dit was, zooals men weet,
de aanvang van dm dertigjariaen
oorlog, dus weerom het begin van
een katastrofe, die de wereld in rep
en roer zetten zou. H.er verbleef Ka-
rel de Vierde en verhief hy daardoor
de trotsche burcht to„ hoofdplaats
van het Heilig Romeinsche rijk van
de Duitsche natiën,. De eerste univer
siteit van Europa opende haar deu
ren, de heerlijke Karlsburg werd
over den Moldaviëstroom geworpen,
kerken en paleizen rezen uit der.
grond op, en machtige koperen koe
pels bekroonden hun torens. Een
gouden tijdperk zooals de geschie
denis het later noemen zou!
Hier hebben Wenzeslas IV, Ferdi
nand I, Rudolf II, gewoond.
De laatste was de groote kunstver
zamelaar en beschermer van astro
nomen en alchimisten zijn tijd
perk werd het zilveren tijdperk
genaamd hier hebben de Habs-
burgers hun residenties gebouwd;
hier kwam dan nog na den wereld
oorlog de philosoof Masaryk inwo
nen. en hier stond onlangs de kanse
lier van het groot-Duitsche rijk,
Adolf Hitler, en stichtte hij het pro
tektoraat van Bohemen en Moravië
Het huis van Jan Hus is nog heden
in de Praagsche oude stad te zien.
Boven den ingang draagt een bord
de lakonische woorden: «Hier woon
de meester Jan Hus». Het huis is
weliswaar herhaalde malen omge
bouwd geworden, maar het Go-
thische venster op de eerste ver
dieping werd in zijn oorspronke-
lijken toestand behouden en ver
toont een medaljon van den Tsje-
chischen prediker en martelaar.
De Franschman Mathias d Arras
van Avignon herbouwde de kerk,
waar de gebeenderen begraven liggen
van den heiligen Wenzeslas, en Pe
ter parlev, uit het Zwabisch stadje
Gmundt, voleindigde naar.
Keizers, koningen en veldheeren
richtten van hier uit, alvorens de
gewichtigste beslissingen te nemen,
hun gebeden tot den hemel; het is
de hoofdkerk waar het geloof en de
hoop van Europa's heerschers zich
tot de eeuwigheid richtten.
Op enkele mijlen van Praag staan
we weer voor een slot, waarin het
noodlot van het vasteland werd ge
smeed. Slot Konopischt. Het was de
geheimnisvolle bijresidentie van den
Oostenrijkschen troonopvolger Franz
Ferdinand. Hier zattn in den bloeien-
den hof> Kei er Wilnelm en Franz
Ferdinand in belangrijke politieke
gesprekken verdiept. Van hieruit on
dernam het hertogelijk koppel in
1914 zijn reis naar Sarajevo, een reis
naar eigen dood. waarop die van mil-
lioenen menschen volgen zou. Sedert
dien vertelt men dat de wonderbare
rozen van Konopitsch bloedig rood
zijn en er een onheilvolle schemer op
ligt van zoodra donkere wolken opda
gen aan den politieken hemel. In een
grooten kelder onder den tuin van
het slot staat nog heden de beroemde
Jorisverzameling van den vermoor
den troonopvolger, een groot aantal
conterfeitsels, standbeelden, figuri
nes en zinnebeelden van den heiligen
Joris, die ertoe bestemd waren, aan
den Engelschen koning Georges, bij
?.ijn aangekondigd bezoek aan Kono
pitsch te worden aangeboden. Maar
het bezoek van den koning greep niet
meer plaats en zoo rijst ridder Joris
hier voortaan in honderdsoortige ge
stalten nog steeds voor onze oogen
in een onbeslisten strijd met de dra
ken van de Europeesche tweedracht.
UKKERTJ'
AKKERTJESkunt Ge
alk oogenblik noodig
hebben. Heb dus al
tijd een doosje m hui*
■ft. AKKERTJESzijn volmaakt
zuiver en onschadelijk voor
het hart, de maag en de nieren
Een goede raad: Neem een "AKKERTJE", óók
bij griep, kou, influenza, vei schot in den rug, lendenpijn,
nare dagen, rheumatiek, spierpijn, enz. enz. Het helpt 1
Let op dit
AKKER"-merk
Per doos van 12 stuks lx. 9.50. - Per doos van 6 stuks Fr. 5.-. - Verkrijgbaar bij alle Apothekers.
PROBL EEM NR. 276
door J. Kuble
WIT; Kd2, La3, Pb5 en
pion b3, c2, e2, f3 (3 st.)
ZWART Kd5, Ld3, J?6
en e6, pion a4 en g4 (6 st.)
Mat in twee zetten.
f5
Dit probleem heeft drie
sleutelzetten
Eerste Th6, dreigt Lé6.
(Vijf varianten).
Tweede Ld8 C7, tempo
(Vier varianten).
Derde Pé4, tempo. 'Vyf
varianten)u
Een thematisch nevenoplossings-
probleem van beteekenisvolle waarde.
Goede oplossers Fr. Beeckman, P.
Baert en E. Dobbelaere; ieder zes
punten.
R. De Neve en A. Jacquemijn leder
vier punten.
Hiermee wordt Fr. Beeckmans'
voorsprong zoo groot dat hij beslist de
eerste komt.
A. De Meulenaer 2 goede en 2
slechte sl. zetten.
Op. 1. Txa6, b5b4; 2. Ta5
weerom e7e5
J. De Backer Zie hierboven.
R. Eeckhout Op Th7 of h8, een
voudig e7e6, en Wits witte looper
staat gepend.
Ch. Broeckx Uw matzetten worden
en passant verijdeld.
Blikschen Van uw 8 sleutels, meer
dan ge deuren hebt (zooals ge zelf
schrijft) past er maar één op dit pro
bleem.
Partij gespeeld op het laatst gehou
den tornooi te Bournemouth.
WIT MIESES; ZWART LANDAU
1. é2é4, c7c5;
2. PblC3, Pb8c6;
3. g2g3, g7g6;
4. Lflg2, Lf8g7
5. Pgle2, e7e6;
6 d2d3, Pg8e7
7. Lqlf4, Pc6d4;
8. Ddld2, Dd8a5;
9. é4é5(a), Pe7c6;
10. PxP, c5xP;
11. Pc3é2, Da5c5;
12. Lg2xc6, d7xL(b);
13. O—O, Le7xe5;
14. Lf4h6 Lc8d7
15. c2c3, d4xc3;
ede
f ff h
16
b2xc3,
Dc5e7;
17.
Tal—bl,
b7b6;
18.
Tfl—él,
c6c5?(c)
19.
d3d4.
Le5—f6;
20.
d4d5
e6e5(d)
21.
d5d6;
De7e6;
22.
Pe2—f4
DeSf5 (e)
23.
Pf4d5,
Ld7e6;
24.
d6d7+
Lxd7;
25.
Pd5c7
Ke8e7
26.
Tél—dl
Ta8c8;
27.
Pc7d5
Ke7e6;
28.
Pd5e3
Zwart geeft op
(a) Hiermee bestrykt Lg2 gansch de
diagonale lijn.
(b) Zwart profiteert van de gelegen
heid om zijn pion te ontdubbelen.
(c) Beter ware 000.
(d) Zwart mag niet slaan wegens Wit
Pen Zwart zou de dame ver
liezen. (Het nadeel van niet tijdig
te rocheeren).
(e) De positie van Zwart verzwakt
merkelijk.
(f) Zwart verliest de dame, ofwel mat.
De vakken van mijn zelfgemaakt
schaakbord, met papier beplakt, ko
men meer en meer los.
In andere woorden de vakbewe
ging neemt toe.
Hebt gij reeds gehoord van den
Amerikaanschen schaakmeester en ex
plorer James Keighly, die als lid
eener wetenschappelijke expeditie in
de Argentijnsche Pampas vijf glypto-
doniums en een scelidotherium heeft
ontdekt
Zijn dat kruiswoordraadsels
Wilt gij mij zeggen wat de bijzon
derste benoodigdheden zijn om een
schaakclub te stichten
Schakers.
Blik op den «HRADSCHIN*, den historischen burcht van Praag in
wiens midden zich de ivonderbare Gothische Vitushoofdkerk verheft,
het van ver zichtbaar kenteeken der stad. Op den voorgrond, een
deel van de onder Karei IV opgerichte brug, aan beide zijden versierd
met heiligenstandbeelden. die nog heden den hoofdingang aanduiden
naar het stadsgedeelte «KLEINSEITEen naar den HRADSCHIN
De eerste kompetitiewedstryden zyn
achter den rug en hebben ons door
den band beschouwd normale uitslagen
gebracht. Alleen het sukses van Gan-
toise op Cercle Brugge behaald, kan
als eenigsïins verrassend voorkomen.
De meeste clubs konden over hun
beste krachten beschikken, zoodat het
sukses van die noodkompetitie als vol
ledig mag worden beschouwd.
Dat de massa en heel in het byzon-
der de soldaten nog heel sterk met de
voetbalsport meeleven, konden we best
opmerken tijdens den wedstryd Beer-
schot-Standard, die vorigen Zondag
plaats greep en die, zooals verwacht,
door de Antwerpenaars werd gewon
nen met 62.
Als we zeggen, dat er meer dan
10.000 toeschouwers waren, dan doen
we stellig niet aan overdrijving en
het feit, dat de soldaten vrijen toe
gang kregen mag als een fraai gebaar
van het Beerschotbestuur worden be
schouwd.
Die wedstrijd had aangename maar
ook onaangename zijden. Aangenaam,
omdat Beerschot tijdens de eerste helft
een spel demonstreerde, waarvan we
allen genoten in den waren zin van het
woord. De bal ging steeds van man
tot man, schynbaar zonder veel in
spanningen, en men zou gezegd heb
ben dat die kerels biljart speelden.
Dat was Beerschot, de echte Beer
schot, de best voetballende ploeg van
België.
Tegenover dit kunstenaarswerk stel
de Standard haar furie en het was
opvallend, dat de Walen alles in liet
werk stelden om de nederlaag tot het
minimum te herleiden.
Braine was weer eens in zyn ele
ment. Hij goochelde letterlijk met het
leder en legde de grootste verscheiden
heid in zyn spel. Nooit konden de
tegenstrevers zijn bedoelingen raden en
vaak liepen ze van het hoekje naar het
kantje.
Diezelfde Braine echter, die ons zoo
in bekoring bracht door zijn gemeten
en efektief spel, dat bij oogenblikken
kreten van bewondering opwekte,
bracht ook de schaduwzijde in den
wedstrijd. Het begon met een duel
Braine-Petit, dat in een vechtparty
dreigde te ontaarden. Mogelijks had de
Beerschotman hierby niet alle schuld,
maar naderhand bleek hij zoo nerveus,
dat hij allerhande fouten bedreef, die
zelfs de misnoegdheid van zijn talrijke
aanhangers opwekten.
Niet alleen Braine zondigde tegen de
regels der sportiviteit, maar ook tal
van ander spelers langs beide kanten
wekten door hun manier van handelen
de misnoegdheid op van alle menschen
die het goed meenen met de sport. Zoo
zagen we op zeker oogenblik een boks
match tusschen keeper Louis van Stan
dard en Isemborgs van Beerschot. We
zagen Van Zuylen en Leonard vuile
fouten bedryven, waarbij het oogmerk
den tegenstrever te beieeren opvallend
was. En zeggen dat de meesten van
hoogervernoemde spelers den naam
van intellektueelen dragen!
Dergelijke incidenten maken steeds
een pijnlijken indruk en we kunnen
maar niet begrijpen, dat de spelers
niet van meer waardigheidszin getui
gen. De Beerschotspelers heel in het
bijzonder hebben het niet noodig, te
zondigen tegen de sportiviteit. Ze kun
nen ook winnen tegen de besten door
hun normaal spel te ontwikkelen.
We geven grif toe, dat er zich feiten
voordoen tijdens een voetbalwedstryd,
die zenuwachtig stemmen, maar van
daar overgaan tot handtastelijkheden
noemen we gladweg verkeerd en dit
beteekent allesbehalve propaganda voor
de voetbalsport.
We doen dan ook een beroep op
alle voetballers, kalm en waardig te
blyven. De sportbeoefening moet in de
huidige, triestige omstandigheden een
vermaak en een ontspanning zijn. De
meeste spelers zijn cp geroepen solda
ten, die tegenover elkander moeten
staan als vrienden, die elkaar eeren en
waardeeren. Een beetje goede wil, ka
meraden-voetballers, en dan zult ge
een stap nader doen tot de perfektïe.
LOUIS.
