mm■l""1
De kleine kanten
van een
grote generaal"
Het congres bepaalt ons socialisme
Vóór de tweede «Ronde»
f«r
Zaterdag 18 december 1965
27e jaargang - Nr 51
De Kommunisten
en de Gaulle
de Gaulle
in sijn hemd,
zoals hij is
Laat ons wachten tot na de uitslag van de
tweede stemronde, vooraleer nog te spre
ken over mijn reis naar Moskou.
De struisvogel-politiek
na de
«tweede ronde
f'-j
Z ca
voor
allen
Voor velen zal (le uitslag
der presidentsverkiezingen in
Frankrijk een verrassing zijn
geweest. Het prestige van
Charles de Gaulle heeft een
zware deuk gekregen. De man
is plots wat lager komen te
staan dan op de gebruikelijke
piëdestal, waarop hij zichzelf
had geplaatst. Er werd plots
bewezen dat moi seul geen
eeuwigdurend liedje is en dat
zelfs een halve monarch de
dag van heden rekening moet
houden met de opvattingen
van de anderen.
De anderen zijn, in de eer
ste plaats Francois Mitter
rand en al diegenen die voor
hem hebben gestemd en die
men «de Franse linkerzijde»
pleegt te noemen.
Men vraagt zich af of men
de Franse kommunisten daar
bij moet rekenen, want als
men voortgaat op wat Rus
sische en Chinese kommunis
ten over de Gaulle's weinig
schitterende eerste ronde
schrijven, is het helemaal niet
zeker dat hun Franse partij
genoten in blok voor de kan
didaat van de linkerzijde ge
stemd hebben.
De Gaulle is immers in hun
ogen een man die de Ameri
kanen durft te trotseren. Is
hij niet voor de erkenning
van kommunistisch China,
voor de neutralisering van het
conflict in Vietnam, tegen een
multilaterale kernmacht, voor
een politiek van ongebonden
heid tegenover de Nato en de
Europese instellingen, een ik
heb u begrepen «-politiek ten
overstaan der ontwikkelings
landen, een bestendig contact
met de leiders van het Krem
lin Dat zijn allemaal punten
die vele kameraden aan
genaam in de oren moeten
klinken... en als dat alles niet
zo verbaal was en verband
hield met een onverdraaglijke
grootsprakerigheid, dan zou
inderdaad menig ander lid
van de linkerzijde de buiten
landse politiek van de gene
raal in sommige van haar
aspecten kunnen goedkeuren.
Maar of de kommunïstische
krantenschrijvers de onder
grond van deze gaullistische
nieuwe koershebben be
grepen, is een ander paar
mouwen
Als de Franse president zich
afkeert van de Europese in
stellingen, is het omdat hij
een chauvinistisch nationalist
is, die beweert dat Frankrijk
wel groot genoeg is om zijn
eigen lot te dragen en het ge
rust zonder de rest van Europa
kan stellen.
Als hij zich tegen de multi
laterale kernmacht kant, is
het omdat hij van mening is
dat Frankrijk over zijn eigen
atoombommen moet kunnen
beschikken, met alle gevolgen
vandien.
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETEKSNIECWSTRAAT, 64
GENT - Tel. 35.57.95 (4 lijnen) - Postcheckrekenlng 567.33 «Hel
Licht* Vooi abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever. R. VERCAMMEN. St.-Pletersnleuwstraat, 64. Gent
Zijn afwijzende houding
tegenover de Amerikanen De
psychiaters zouden deze beter
kunnen uitleggen, maar elk
een, die enige mensenkennis
bezit, weet dat deze te zoeken
is in de beweegredenen van
een gefrustreerd en hooghar
tig man, die de wereld wil
doen vergeten dat het niet het
Franse leger was onder de
Gaulle, maar de Amerikanen
en de Britten zijn geweest die
in 1941 de Franse bodem van
het nazi-juk hebben bevrijd.
(Men heeft immers niet vol
doende rekening gehouden iret
de kundighed-n van het on
begrepen genie).
De Gaulle wil ook doen vei -
geten dat Frankrijk zich eco
nomisch heeft kunnen her
stellen dank zij de Ameri
kaanse dollars van het Mar
shall-plan, en dat thans nog
de Fransen regelmatig op (1e
Amerikanen beroep moeten
doen voor het uitwerken van
wetenschappelijke projecten.
Eigenaardig anti-amerikanis
me, nietwaar
Zijn neutraliteitspolitiek ten
overstaan van Vietnam
Het is voor niemand bekend
dat de Franse nationalisten
de nederlaag van Dien Bien
Phoe als een diepe belediging
hebben aangevoeld. Ook de
Gaulle ontsnapt daar niet aan.
Als de Fransen uit Vietnam
zijn weggeveegd, waarom zou-
d n de Amerikanen er dan
mogen blijven Zo redeneert
men... maar dat is toch hele
maal wat anders dan een
neutraliteitspolitiek Dat
is doodgewone jaloersheid
Men zou zo verder kunnen
aantonen dat (leze linkse
bevliegingen van de generaal
niets anders zijn dan het re
sultaat van een gekwetste
eigenliefde.
En wat nu Gaat de Gaulle
na zijn slechte eerste ronde
afdalen van de troon der
zonnegoden Gaat in het
Frankrijk der lakeien weer
een frisse wind waaien
Gaat de Gaulle indien
hij toch weer verkozen wordt
eindelijk besefte,» dat hij
niet boven en los van de natie
staat, maar te midden van het
Franse volk dat goddank
en ondanks hem zijn kri
tische zin en zijn vrijheids
lievend ideaal niet verloren
heeft
We betwijfelen het De
Gaulle is een grootmeester in
het sublimeren van neder
lagen. Als hij bij (1e tweede
ronde het met een eenvoudige
meerderheid op Mitterrand zal
halen, zal hij de harde les die
hem op 5 december werd ge
geven al vergeten zijn en zal
hij doen alsof er niets gebeurd
is.
Het is niet de eerste keer
dat de publicisten hem als een
struisvogel tekenen.
(P.D.B.)
ii AcuvimnrK- Dnkplina
In een Brussels avondblad
verschenen voor enkele da
gen verschillende artikels
die ons rechtstreeks aanbe
langen.
Vooreerst, een zeer goed
artikel van pgt Pierre Ver-
meylen met als titel «ONS
SOCIALISME.dat als ant
woord bedoeld is op een
epistel van een tegenstrever
die ons verweet aan «papa-
socialisme* te doen. En ter-
zelf der tijd vroeg deze schrij
ver zich af in welk land het
ware socialisme nu te vin
den is, in Rusland, China,
Zuid-Slavië, Cuba, Afrika,
Skandinavië, Engeland,
Duitsland of Frankrijk
Laat ons onmiddellijk
vaststellen, dat in alle nieu
we landen, zoals er zo vele
ln Afrika en. Azië ontstaan
lijn, het volk" onmiddellij-k
naar een vorm van socia
lisme gegrepen heeft en
niemand naar een vorm van
liberalisme of conservativis-
me.
Van uit een andere hoek
bekeken was het dus niet
onnodig, dat gedurende vier
jaar de Roomse Kerk onder
vorm van een Concilie ge
tracht heeft haar gelaat te
vernieuwen!
Maar pgt. Vermeylen geeft
ook op zijn manier een ant
woord aan deze onverholen
scribent. «Om tot ons doel
te komen, schrijft onze par
tijgenoot, spreekt het van
zelf dat de middelen zullen
evolueren volgens de plaats
en de omstandigheden. En
het Belgische Socialisme zal
bv. nooit een Belgische uit
gave worden..van het Duits
nL Skautómavtócb aseiaiis-.
me...»
Dit is heel zeker waar.
Doch hetgeen de objektie-
ve waarnemer zoals ten
slotte een journalist moet
zijn in de eerste plaats
opvalt, is dat vele vooruit
strevende socialisten té veel
met een cup-geest in de po
litieke arena staan en alles
erop zetten, opdat hun op
vattingen en niets dan hun
opvattingen, zouden zege
vieren.
Zeker dekt het Skandina-
visch of Duits Socialisme
het streven van de BSP niet.
Toch kan er vastgesteld
worden, dat voor vele socia
listische bewegingen uit de
Westerse landen wel een ge
mene deler voor verschillen
de problemen kan gevonden
worden,
-La 1960 schreef CJLR.
Crosland een opgemerkt
werkje met als titel «Can
Labour win?», en daarin
somde steller vele verschil
lende punten op waarover
wij het tenslotte allen eens
zijn 1) Grote belangstel
ling voor de sociale wel
vaart; 2) Een veel gelijkma
tiger verdeling van de ver
mogens; 3) Een samenle
ving zonder sociale klas
sen; 4) Voorrang van da
sociale boven de individuele
belangen; 5) Herverdeling
van de ekonomische macht;
6) Sociale en ekonomiscne
betrekkingen die op samen
werking en niet op konkur-
rentie berusten; 7) Ontwa
pening; 8) Rassengelijk-
heid; 9) Een versnelling van
de fazen van ekonomische
groei; 10) Geloof in de rech-
-ten en vrijheden,.' - yanl-"1 d^»;
enkeling.
En hebt u niet de indruk
dat over een dergelijk pro
gramma het mogelijk is on
der socialisten van verschil
lende landen te praten?
In het bewust avondblad
komt er nog een tweede ar
tikel voor waarover wij een
woordje moeten reppen.
Het ging over de schorsing
van twee agenten bij T.T.
die de leiding hadden geno
men van een stiptheidssta
king. Het is in onze politie
ke geschiedenis niet de eer
ste maal, dat een socialis
tisch minister maatregelen
treft tegen agenten in open
bare dienst omwille van hun
zogezegde syndikale aktivi-
teiten.
