ZIEKTEVERZEKERING DRUKTE KINDERSTERFTE NEER CS) B.S.P. Zaterdag 22 januari 1966 28e jaargang - Nr 4 Bewerk de vooruitgang van de socialistische beweging, door een uiterste krachtsinspanning te leveren voor de socialistische pers en de B.S.P. (Zie vervolg laatste blz.) 2 tt voor i allen Brengt de P.V.V. vandaag de Vlamingen de kaakslag toe KEI)ACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETEKSNIEUWSTRAAT. 64 GENT - Tel. 23.57.95 (4 lijnen) Postctieckrekenlng 567.33 tHei Llchl» Voor abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden. Ver. uitgever. It. VERCAMMEN. St.-Pletersnleuwstraat, 64. Gent Op het ogenblik dat deze re gels verschijnen komt te Luik het nationaal kongres bijeen van de PVV. Aan dit kongres wordt een dokument ter goedkeuring voorgelegd, waarvan de inhoud duidelijk is geïnspireerd door de meest fanatieke vlamingen haters: de Brusselse liberalen. De bedoeling is duidelijk: de PVV wil, in de zogenoemde kommissie Vranckx die op ini tiatief van de huidige regering werd opgericht om de betrek kingen tussen Walen en Vla mingen te verbeteren, komen afbreken al wat, na zorgvul dig overleg, werd overeengeko men op de ronde-tafelkonfe- rentie. Verkiezingsopportunisme op lange termijn Het is een feit dat de PW tijdens de jongste verkiezingen de grootste vooruitgang heeft geboekt in de gelederen van de francofone burgerij, dank zij een intense campagne die in 't teken stond der .vrijheid', om de rechten der vlaamsspre- kendeu met de voeten te tre den... Al etende is de appetijt toe genomen en de PVV wil thans vermijden dat de «taalstrijd» uit ons politiek leven zou ver dwijnen. Deze strijd is wegens zijn emotioneel karakter van aard om de verkiezingsuitslagen te beïnvloeden, 't Is immers ge bleken dat de gevoelselemen ten tijdens de jongste verkie zingen meer hebben doorge wogen dan het verstandelijk oordeel. Door een onbegrijpe lijk taalfanatisme gedreven hebben vele Walen en Brusse laars hun filosofische, sociale en ekonomische opvattingen vergeten en gestemd voor de liberalen die hun een «oase francophone» hadden voorge houden. Dit profijt wil de PW nu be stendigen. Ze stelt niet alleen maatregelen voor die thans in franstalige middens heel wat enthousiasme verwekken (en een evenredige verontwaardi ging bij de Vlamingen) doch ze voorziet reeds voor binnen vijf jaar nieuwe beschikkingen om dertien Vlaamse gemeen ten in de Brusselse franstalige «oase» in te lijven! Le Retour a Liège Voorlopig hopen ze genoeg politieke munt te kunnen slaan uit de bedekte aanvallen op de rechten der Vlamingen. Hun eerste voorstel behelst natuurlijk de Voer streek, waarvoor de adminis tratieve terugkeer naar de provincie Luik wordt voorge steld. Snapt men waarom het PVV- kongres te Luik wordt gehou den Met zuil punt op het pro gramma wil men natuurlijk in het gevlei komen van de Luik se extremisten. Maar voor deze laatsten is immers een admi nistratieve terugkeer van deze gemeenten, zonder de moge lijkheid van een volledige ver fransing, niet voldoende! Dat kon men in de liberale «Gazet- te de Liège» van 15 januari al dadelijk lezen. Uitbreiding van de Brusselse olievlek Voor de Brusselse liberalen werd bijzonder goed gezorgd: De «olievlek» der verfransing moet kunnen uitgebreid wor den en de «taalvrijheid» her steld. Dit wil zeggen dat in vlaamshatend milieu, dat de hoofdstad vooralsnog is, de Vlaamse vaden opnieuw zal worden aangespoord om zijn kinderen naar franstalige scholen te zenden. Au nom de la liberie... Stop aan de vernederlandsing van het bedrijfsleven in Vlaanderen Ook aan de industriëlen werd gedacht. Het gebruik van de talen in de ondernemingen moet worden versoepeld want zo heet het in officiële nota «het personeel van een onder- "leming, gevestigd in een ge west is niet noodzakelijk uit sluitend samengesteld uit per sonen van dit gewest». De praktische uitwerking van zulke «versoepelingsmaat regelen» komt hierop neer: De franstalige direkties, van de fabrieken in Vlaanderen kunnen opnieuw hun perso neel in het Frans commande ren, terwijl de Vlaamse bouw- arbeiders, metaalbewerkers, en mijnwerkers die omwille van de brode in de Waalse gewes ten gaan werken, zich maar dienen aan te passen aan het franstalig milieu. Et les enfants de notre bourgeoisie Andere troetelkinderen van de PVV die reden hebben tot juichen zijn de dames en he ren van de franstalige bour geoisie in Vlaanderen, die het er steeds op aangelegd hebben zich te onderscheiden van het gewone volk door het gebruik van het Frans. Het Vlaams is daar nog al tijd de taal van de meid. Deze dames en heren willen hun kinderen in het Frans opvoe den en de PVV geeft hen ge lijk. De beruchte «transmutatie- klassen», de kweekscholen d'une certaine bourgeoisie francophone, in onze Vlaamse steden zouden opnieuw in voe ge mogen komen bij de genade van Mijnheer Vanaudenhove. «La Flandre Libérale» is er als de kippen bij om dat toe te juichen en te verklaren dat de versoepelingsmaatregelen die de liberale voorzitter voor stelt tegemoet komen aan de wens van vele landgenoten. Doch hebben de echte Vla mingen, die hun stem hebben vergooid aan de PVV, zoveel redenen tot juichen als de le zers van «La Flandre Libéra le»? Tweetaligheid aan de kust, ééntalig Frans in de Ardennen Van overheidswege moet al les worden geliberaliseerd op taalgebied. Dit geldt ook voor de toeristische centra. Uit naam van de vrijheid mag al les aan de kust tweetalig zijn (of in enkele etablissementen ééntalig fran£) en uit naam van dezelfde vrijheid mag men het in de Ardennen vertikken één enkel woord Vlaams te verstaan. De vrijheid van de minst buigzame, de meest koppige of fanatieke moet volgens de opvattingen van de PW maar wet in België worden. De kruik gaat echter zolang le water tot ze barst! Men moet zich in de PVV geen illusies maken. Dc Vlaamse socialisten zijn niet bereid hun voorstel in overweging te nemen. Tesamen met de Vlaamse vleugel van de CVP zijn ze van mening dat al wat op de Rondetafel-konfe- rentie was overeengekomen een eerlijke poging was om een «Vergelijk der Belgen» op te bouwen. Van verdere toe gevingen kan geen sprake zijn! «Le compromis des libéraux» wijzen ze resoluut van de hand als een oneerbaar kiesmaneu- ver. Als de PVV zich in Wallonië of Brussel met zulke middelen wil versterken, dan is het goed mogelijk dat ze weldra niet meer als «national,.' partij» in aanmerking komt... want we zien niet goed in hoe een rechtgaard Vlaming nog ver trouwen kan stellen in men sen die hem regelrecht in het aangezicht spuwen. Wie zijn wij Waar gaan wij heen Ziehier twee vra gen die iedere generatie zich angstwekkend heeft gesteld en zich steeds stelt. in dit verband herinneren wij ons nog een perskonferentie van geneesheren-specialisten, juist na de oorlog, die op de angst wekkende toestand van de kindersterfte in ons land wil den wijzen. Er werden vergelijkingen getrokken met het buitenland. Er werden cijfers aangehaald die voor België weinig stich tend waren. Zeer eigenaardig, wij waren toen nog een land van lage lonen, want de Duit sers hadden gedurende de oorlog onze ellendige sociale toestand bevroren Weliswaar bezorgde de re gering van Londen, bij haar terugkeer in het moederland, een loonsverhoging van 60 t.h. (de grootste verhoging die ons land ooit heeft meegemaakt). Plotseling werden wij van een land van lage lonen, een land van hoge lonen. Dit is het schoonste geschenk dat ons ooit werd toebedeeld Wat een verschil bij de vooroorlogse toestand toen wij met moeite ons een reisje konden veroorloven over de grens, hetzij naar Frankrijk, of naar Holland... Doch de aanpassing naar een rijk land gebeurde niet van de éne dag op de andere. Op verscheiden gebied onder vonden wij nog een lange na sleep van de bittere jaren die wij hadden gekend. En het was op deze toe stand dat verschillende dok ters voor een 20-tal jaren wil den wijzen in bijzijn van de pers. Neen. met de kinder sterfte ging het toen nog niet goed. Al te samen hebben wij over deze 2 decennia de ge zondheid in ons land trach ten te organiseren. Wij deden het niet alleen. En wij deden het niet zonder zware opoffe ringen. De Socialisten hebben zich als het ware altijd de pioniers getoond op gebied van een betere gezondheid van het land. Niet voor niets trouwens Patron Emile Vandervelde werd de eerste-minister van Volksgezondheid in België. Wij herinneren ons nog. alsof het gisteren betrof, zijn eer ste bezoek aan de Vlaamse ziekenhuizen, aan Gent. aan Brugge, aan Kortrijk. Er werd toen veel goede wil aan de dag gelegd. Maar onze zie kenhuizen bleven gehuisvest meestal in oude gebouwen. Wie nu bijv. het Akade- niisch Ziekenhuis te Gent be zoekt. dat jaar op jaar ge stemd werd, dank zij de so cialistische kredieten. hoe hoeven wij over dit alles niet fier te zijn En nog zijn wij niet volle dig tevreden Welke plannen smeden wij nog niet om het land nog verder op de baan van de goede gezondheid te brengen... Een nationale ge zondheidsdienst. Dit is ons ideaal Wij schrijven over dit on derwerp eens te meer. omdat wij onlangs aanwezig waren op een perskonferentie van pgt. Gust De Vuyst, waar le mend voorzitter van het Ver bond der Socialistische Mu tualiteiten, die ons helaas moest spreken over al de moeilijkheden die met de dokters ondervonden worden. Laat ons hopen dat op het ogenblik dat deze lijnen zul len verschijnen alles toch in kannen en kruiken is. Doch tijdens deze persbij eenkomst verklaarde pgt. De Vuyst iets dat bij ons veel dieper heeft ingeslagen dan wellicht bij andere konfra ters...

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1966 | | pagina 1