WIJ WILLEN STEEDS
BETER LEVEN
p,
r
b
Zaterdag 29 januari 1966
28e jaargang - Nr 5
De dokters zijn bezig het
schone beroep dat ze uit
oefenen naar omlaag te ha
len.
Door de twisten die rond
hun «honoraria» zijn ont
staan en de manier waarop
ze éénzijdig besloten 25 th.
verhoging toe te passen,
brengen ze een flinke deuk
aan hun maatschappelijk
prestige.
Dit wordt heel goed ge-
illusioneerd door neven
staande tekening.
De arbeider heeft in de
gegeven omstandigheden
groot gelijk zijn loon gelijk
te stellen met 's dokters
honorarium!
Loon of honorarium
De uitdrukking «honora
rium» is afkomstig van de
Romeinen, die er ver door
gedreven klasse-opvattin
gen op nahielden. Ze maak
ten een grondig onder
scheid tussen zelfstandige
en onzelfstandige arbeid en
voor een geestelijk mens
was het niet geoorloofd zich
op te houden met de op
brengst van zijn arbeid.
Vrije mensen oefenden on
baatzuchtig een vrij beroep
uit dat gewijd was aan de
gemeenschap. Ze hoefden
daarvoor geen «merces»
(loon) te ontvangen!
Gezien de Romeinen ech
ter verre van afkerig ston
den tegenover vermogen-
aanwas werd dit systeem
weldra onhoudbaar. Aldus
kwam men tot een vergoe
ding die vrijwillig werd ge
geven en «honorarium»
werd genoemd. Dit bracht
mee dat men geen «honora
rium» kon. eisen. Het Ro
meins recht, dat nochtans
zeer ontwikkeld was, voor
zag geen enkele beschik
king volgens dewelke een
«honorarium» zou kunnen
opgeëist worden voor de
rechtbank.
Als men nu beseft dat de
dokters er voor in staking
gaan, mag wel worden ge
zegd dat ze bezig zijn de
verheven conceptie van hun
beroep hopeloos te ver
knoeien.
De dokters eisen nu een
«loon» en liefst een zo hoog
mogelijk loon. Welnu, als
ze zo verder gaan zal nie
mand nog het woord «ho
norarium» willen uitspre
ken (En inderdaad, dat wat
nu gebeurt heeft bitter
weinig met eer te maken).
Onze socialistische
conceptie
inzake geneeskunde
We hebben even naar de
geschiedenis teruggegrepen,
niet alleen om naar de oor-
Er is sprake van een Amerikaanse vrede,
een Russische vrede en een Chinese vrede,
maar nergens van Vietnamese Vrede.
sprong van het woord «ho
norarium» te verwijzen,
maar ook en het zal de
aandachtige lezer niet ont
snapt zijn om aan te
tonen hoe de socialistische
opvattingen inzake genees
kundige zorgen het dichtst
de verhevene om niet te
zeggen aristokratische
conceptie benaderen van
het «vrije» doktersberoep.
Inderdaad, wij bcschou-
wen de geneeskunde als
een dienst aan de gemeen
schap. De patiënt heeft
voor deze dienst aan de
dokter noch een "loon»
noch een «honorarium», tc
betalen. De dokter van zijn
kant moet voor zijn ver
leende diensten door de ge
meenschap worden beloond,
rekening hondend met zijn
maatschappelijke taak, zijn
kennis en zijn prestaties.
De instelling van een
«nationale gezondheids
dienst» is het beste middel
om de geneeskunde te her
waarderen.
Er wordt een energieke
houding verwacht
vanwege de regering
De regering Harmei heeft
de jongste maanden een
reeks maatregelen moeten
treffen die weliswaar nood
zakelijk waren, doch niet
temin weinig populair: be
lastingverhogingen, sluiting
van kolenmijnen, aanma
ning tot matigheid in ver
schillende sektoren, enz...
De arbeiders begrijpen
wel dat bepaalde hervor
mingen nodig zijn en willen
hiervoor een inspanning
doen.
Indien echter zou blijken
dat tegenover de dokters,
die zich aanmatigen éénzij
dig hun tarieven met 25 th.
te verhogen, een slappe
houding wordt aangeno
men, dan loopt men gevaar
dat de arbeiders hun wel
willende houding laten va
ren en even veeleisend
worden als de dokters.
Er mag niet gezwicht
worden voor de «dokters-
chantage».
Als de regering bereid is
energiek op te treden dan
is de aangekondigde dok
tersstaking een doodgebo
ren kind.
Sommige gemeenten wa
ren tijdens de vorige dok
tersstaking al aardig op
weg te organiseren wat op
nationaal vlak zou nodig
zijn, namelijk een officiële
gezondheidsdienst.
In die gemeenten werden
-Vit 2.6°U U i* zi't
vlug en goed geneeskundige
zorgen en geneesmiddelen
verstrekt.
Er kunnen desnoods in
tercommunales worden op
gericht, die instaan voir dc
geneeskundige hulp.
De opdracht, de middelen
en de bevoegdheid moeten
echter door de regering
worden verstrekt.
Dc morele basis is hier
voor aanwezig! Ze is ver
vat in het woord «plicht».
Als men van geen offi
cier duit dat hij deserteert,
waarom zou men dan van
een dokter kunnen aanne
men dat hij weigert zieken
te verzorgen? (Tenzij dat
de heren geneesheren ak
koord zijn om te zeggen
dat hun eed en plichtenleer
enkel «flauwe kul» zijn).
Wat er ook van zij, als
er «gevaar» dreigt, wordt
van elkeen geëist dat hij
zijn plicht doet...
En wie zou durven zeg
gen dat er geen gevaar is
als de zieken aan hun lot
worden overgelaten?
Voor een zieke betekenen
enkele weken uitstel dik
wijls een fatale afloop,
zelfs al wordt zijn geval
niet als «dringend» be
schouwd. Men moet geen
dokter zijn om dit te be
seffen.
Op het ogenblik dat deze
lijnen verschijnen, zullen al
le bladen van het land een
overzicht geven van het Jaar
verslag van do Nationale
Bank. De afkondiging van dit
verslag gaat altijd met een
ze keu nieuwsgierigheid ge
paard, omdat deze instelling
over eigen informatiebron
nen beschikt, eigen statistie
ken en eigen financiële eko-
nomisten die de toestand tot
de grond ontleden. De kon-
klusies van deze Nationale
Bank zijn dus altijd belang
rijk en moeten eens een voor
goed aantonen of op het poü-
tieke-ekonomische plan, in
het vorig jaar, goed werk werd
verricht.
Wij weten niet hoe de kri
tiek van deze nationale instel
ling zal uitvallen? Wij ver
wachten er ons aan, dat som
mige cijfers niet kunnen ge-
loochenstraft worden en dat
in de eerste plaats moet gewe
zen worden op de reusachtige
omvang die onze buitenlandse
handel heeft genomen en in
de tweede plaats op het posi
tief uitzicht van onze belas
tingsbalans.
Wij weten wel dat sommi
gen dezer termen voor onze
mensen vreemd voorkomen.
Maar indien zulks de twee
hoofdtrekken van het verslag
van de Nationale Bank zul
len zijn, is dit gemakkelijk te
begrijpen: ieder jaar voeren
wij meer en meer uit. En dank
zij onze aktiviteit komen er
ieder jaar wat meer deviezen
en reserves in ons land binnen
zodat wij ons op de keper be
schouwd steeds weten te ver
rijken
Welke interpretatie hoeven
wij aan deze twee verschijnse
len te geven?
De eerste interpretatie is
wel, dat wij goed doen steeds
verder geloof te hechten aan
de Gemeenschappelijke Markt
en de samenwerking onder de
ZES. voorzover Frankrijk nog
van een effektieve samenwer
king wil weten, wij betreuren
allemaal de koppige houding
van Frankrijk Maar landen
die met afgunst naar de Ge
meenschappelijke Markt op
zien, wrijven zich in de han
den, omdat de generaal roet
in het eten smijt!
(Zie vervolg blz. 12)
«n
ca
allen
DE DOKTERS
VERKNOEIEN
HUN BEROEP
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PII.TEKSNlEl WSTKAAT, 61
GENT TeL 25.S7.95 (1 lijnen) - Posteheekrckenlng 5G7.33 cllel
Licht» Voor abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever. R. VEKCAMMEN, St.-rietersnleunstraat. Cl, Gent
ttM.f!':***''.„.1
Welke interpretatie.
