FRANKRIJ K BLIJFT
„VOORLOPIG" Bij DE ZES
Z cd
Zaterdag 5 februari 1966
28e jaargang - Nr 6
De winter bracht ons een opeenstapeling van narigheden sneeuw,
vorst, ijzel. Doch zoals deze sneeuwopruimer, zal ook de natuur zich
een weg weten te banen naar een nieuwe lente.
De ministerkonferentie te
Luxemburg heeft voorlo
pig althans kunnen be
letten dat de «zes» tot de
«vijf» zouden worden gere
duceerd.
De zetel van Frankrijk
die sedert 30 juni leeg was
gebleven, zal terug worden
bezet.
Aan de Franse president
de Gaulle, werden veel toe
gevingen gedaan: de nieu
we kommissie, die deze van
Euratom, de Gemeenschap
pelijke Markt en E.G.K.S.
moet vervangen, zal worden
ingericht volgens zijn wen
sen. Men mag dus zeker
zijn dat de koppen van
Hallstein en Mansholt zul
len rollen, deze «technokra-
ten die hebben gedacht dat
ze aan het hoofd van Euro
pa stonden», terwijl Europa
slechts één staatshoofd
kent... namelijk de Gaulle
himself...
Meerderheids-
beslissing voor de vijf
vetorecht voor
Frankrijk
Frankrijk zal bovendien
zich het recht voorbehou
den de meerderheidsbeslis
singen niet uit te voeren.
Men krijgt de indruk dat
men de «supra-nationale
gedachte» heeft willen red
den door Frankrijk de ge
legenheid te geven ze te la
ten ontkennen.
Wellicht spekuleren som
migen op het feit dat de
koppige oude man toch van
het Elysée zal verdwijnen
en dat dan zonder dat
een breuk werd veroorzaakt
toch alles in orde zal ko
men.
Maar men kent het ver
haal van de jager, het vel
en de beer...
Frankrijk had zijn werk
zaamheden in de schoot
van de E.E.G. geblokkeerd,
zogezegd omdat er geen
overeenstemming werd be
reikt inzake enkele techni
sche kwesties over het land
bouwbeleid.
Zo luidde de uitvlucht,
doch de redenen waren el
ders te zoeken: De Franse
president kon niet aanvaar
den dat van 1 januari I960
af de besluiten van de Raad
der Ministers bij meerder
heid van stemmen zouden
genomen worden.
Nochtans voorzag de voor
gestelde procedure dat voor
zulke beslissingen de stem
men gewogen worden. Ita
lië. Frankrijk en Duitsland
hebben elk vier stemmen,
België en Nederland ieder
twee en Luxemburg een
stem.
Het lag in de bedoeling
door een meerderheidsstem
ming te beletten dat een
land door een veto de voor
uitgang zou kunnen blok
keren. Dat was niet naar
de zin van mijnheer de
Gaulle omdat deze voor
stander is van een «Europe
des patries».
De souvereiniteit om te
beslissen behoort toe aan
het Franse volk zegt de
Gaulle en ons land kan
geen beslissingen aanvaar
den van «vreemde» regerin
gen.
Eigenaardige wijze om de
«Europese Gemeenschap» op
te vatten!
In deze voorwaarde dreigt
deze te ontaarden in een
intergouvernementale han
delsassociatie.
Een premie voor
de halsstarrigheid
Sommigen hadden noch
tans de illusie gekoesterd
dat de Gaulle, na zijn wei
nig schitterende verkie
zingsuitslag tot betere in
zichten zou gekomen zijn.
We hebben voor dit opti
misme gewaarschuwd: met
de Gaulle valt weinig of
niet te praten.
De heer Couve de Murvil-
le maakte Frankrijks wei
gering inzake de stem
mingsprocedure bekend op
een handige manier.
Hij r>-klaarde de regel
van eenvoudige meerder
heid te willen aanvaarden
op voorwaarde dat Frank
rijk het beslissingsrecht
zou blijven behouden om
de besluiten al dan niet toe
te passen.
Het woord «veto-recht»
werd niet meer uitgespro
ken maar het lag er een
vinger dik op dat niets an
ders werd bedoeld.
Onze nochtans bezadigde
noorderburen hebben het
gedrag van Frankrijk met
het juiste woord bestem
peld: «chantage». Aldus
kwam men tot wat de En
gelsen noemen een «gentle
man disagreement» dit is
het vaststellen door beide
partijen dat men niet ak
koord gaat...
Intussen zit Europa op
een bestendige wijze on
der het zwaard van Damo
cles en kan de breuk die
(Vervolg blz. 2)
ui
yQQ
allen
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERfc'NIEUWSTRAAT 64
GENT - Tel. 23.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekenlng 567.33 «Het
Licht» Vooi abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uilgever. R. VERCAMMEN, St.-Pietersnleinvstraat, 64, Gent
Het
socialisme
van Spaak
P.H. Spaak heeft dus verle
den week op waardige wijze de
Grote Prijs van de Stichting
Jozef Lemaire, eveneens minis
ter van State, in ontvangst
genomen.
Als de P.S. iets inricht dan
is het altijd goed in elkaar ge
stoken en ook ditmaal waren
de twee redevoeringen die uit
gesproken werden van het bo
venste schof, zoals men in de
rijwielsport zegt.
Pgt. Bracops, voorzitter van
de Maatschappelijke Voorzorg,
stelde aan de talrijke aanwe
zigen de feesteling voor, die
een schitterende palmares van
eretitels bezit. Deze laatste
handelde in hoofdzaak over
het Socialisme of ten minste
hetgeen hij onder Socialisme
verslond.
Het is een verzuchting
van de geest, zei hij, naar
meer Welvaart, meer Recht
vaardigheid en meer Vrede.
Iedereen zal het daarover
eens zijn, doch de middelen
om aan dit doel te komen, zul
len wel verschillen van de ene
partijgenoot tot de andere.
Spaak voor zijn part gelooft
niet aan een klasseloze maat
schappij en hij ge'JDoft dat er
altijd een elite zal bestaan.
Doch deze elite mag niet op
gedrongen worden, zij moet
zich weten te laten gelden en
zij moet geboren worden uit
gelijke kansen.
Ik ben geen filosoof, zei
Spaak nog, en ook geen doc
trinair. Ik ben geen idealist,
maar wel een optimist. Ik ga
liever met mensen om dan
met ideeën.
Is dit niet schoon gezegd?
Ik houd van een kompromis
sloot hij verder nog aan, voor
zover een kompromis geen
zwakheid betekent en het een
stap verder is naar het doel
dat men zich stelt.
Óns ordewoord moet zijn zo
zegde Spaak nog een maat
schappij te betrachten, zonder
privilegies, dit wit zeggen zon
der voorrechten.
Het enige wat wij minder
van Spaak kunnen aanvaar
den, is daar waar hij verklaar
de geenszins in een economi
sche doctrine te geloven. Wij
zouden eerst dienen te weten
wat Spaak juist onder doctri
ne verstaat. Doch in ieder ge
vat, wij kunnen vaststellen dat
alle grote socialisten steeds
een grote krachtsinspanning
aan de dag hebben gelegd om
iets van de economische wet
ten en waarheden te begrijpen.
Wij zouden hier kunnen
spreken over Marx, over En
gels, over Proudhon. Onze pa
tron, Emile Vandervelde, wat
heeft hij als dokter in de
rechten niet geschreven over
allerhande economische ver
schijnsels, die toen meestal
nog wraakroepend waren en
die in hun uitspattingen en
uitbuitingen moesten bevoch
ten worden.
Heeft Spaak zich zelf niet
door eminente economisten als
gewezen Minister De Groote
doen omringen toen hij van
12 maart 1946 tot 7 augustus
1949 Eerste-Minister was?
Indien wij ons thans niet
zoveel meer uitspreken voor
een geleide economie of voor
een soepele planning, zoals er
nog altijd in de moties van
het A.B.V.V. en van de Partij
geschreven staat, dan moeten
wij steeds de controle en het
toezicht van het ganse econo
mische gedoe blijven opeisen.
Spaak kan heel los over het
socialisme spreken omdat hij
een groot talent is om de
mensen te overreden en te
overtuigen. Omdat hij een gro
te onderhandelaar is die steeds
uit een compromis nog het
beste voor het socialisme weet
te halen...
Maar indien men niet de
zelfde begaafdheid bezit, is het
goed dat onze stellingen om
trent het patroon van on
ze maatschappij gedefinieerd
worden, omdat wij langs deze
weg nog meer Welvaart, meer
Rechtvaardigheid en Vrede
zouden kennen.
