r t
28e jaargang - Nr 10
Zaterdag 5 maart 1966
Het koren en het kaf
oorstanders van
linkse en rechtse
dictaturen
Het kaf is te vinden in
diverse middens.
Een moeilijk
te regeren land
DUITSLAND WIL KCRNWAFENS
Z n
voor
allen
Krisis van het
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIF.TERSMEIIVSIK V VI Cl
CENT TeL 33.57.95 (4 Hinen) - PgstcheckreUenlng 567.33 Ule'.
Licht* Voor abonnementsprijzen zie gev.eslelljke bla<lzU<len.
Ver. uligeter A. DE KEULENEIR, St.-Cictersnleu«straal 64 Gent.
vertrouwen
Naar aanleiding van de
jongste politieke gebeurte
nissen in ons land gewaagt
men nogal dikwijls van een
gezagskrisis of krisis van
het vertrouwen.
Voorzichtigheid is echter
geboden als deze problemen
ter sprake komen.
Eerst en vooral is het no
dig na te gaan wie zo vaak
met deze uitdrukkingen
schermt en even te onder
zoeken wat de beweegrede
nen van deze mensen zijn,
We verklaren ons nader:
men kan inderdaad te doen
hebben met lieden die over
de goede gang van onze in
stellingen bezorgd zijn en
een waarschuwend teken
willen geven en ons duide
lijk maken dat de eeuwig
durende palabers en be
twistingen door de gewone
burgers niet meer begrepen
worden.
Met deze mensen die zich
daarbij laten leiden door
hun goede trouw, is door
gaans de dialoog mogelijk.
Er zijn er anderen die
Over «gezagskrisis» en «ge
schokt vertrouwen» spreken,
doch die het in feite op on
ze dcmokratische instellin
gen gemunt hebben. Ze
doen het niet uit bezorgd
heid maar enkel met de be
doeling te schaden en te
trachten het vertrouwen te
ondermijnen.
Het is dus goed, als men
over dit vraagstuk wil han
delen, het koren van het
kaf te scheiden.
ï>e kommunisten vormen
hierin een zeer belangrijke
groep, die op dat gebied
reeds traditie hebben ver
worven.
Ze slaan altijd klaar om
alles af te breken en te be
kritiseren.
In ons land is niets goed.
Alles is er rot en de arbei
ders hebben geen vertrou
wen meer in hun politieke
leiders.
De bedoeling is gekend:
ze willen ons een diktato-
riaal regime opdringen, ge
ïnspireerd op dat van Mao
Tse Tung of van ülbricht.
Ze misbruiken de vrij
heid van het woord om die
zelfde vrijheid te knevelen.
Ze infiltreren zich in aller
lei organisaties, jeugdver
enigingen e.d. om hun oti-
dermijningswerk te voltrek
ken. Sommigen krijgen zelfs
hiervoor een speciaal ge
trainde opleiding in univer
siteiten van het Oostelijk
blok.
Een tweede groep zijn de
voorstanders der rechtse
diktaturen. Er bestaan in
ons land groeperingen, die
er nog steeds van dromen
een soort «nieuwe orde» op
te bouwen. In Vlaams-na
tionalistische middens is de
aktie van ex-pater Brauns
en zijn militanten-orde een
verontrustend teken.
De Volksunie is door de
ze geest besmet. Als men in
zulke middens over «een ge
zagskrisis» hoort spreken,
moet men zich rekenschap
geven wat zulke lui in de
plaats willen stellen.
In het Waalse landsge
deelte vindt men ook deze
tendenzen. llond het tijd
schrift «Europe Magazine»
hebben zich een schare
oud-nazi's en ophemelaars
van L. Degrelle geschaard,
die geen gelegenheid laten
voorbijgaan om al wat ook
maar enigszins met ons po
litiek leven te doen heeft
in diskrediet te brengen,
In de M.P.W. vindt men
zelfs deze linkse en rechtse
stromingen verenigd. Het
doel heiligt de middelen. De
jongste jaren vindt men
ook in de liberale gelederen
van de heer Van Audenho-
ve een bedekt streven naar
de «sterke man». De schoen
fabrikant van Diest waant
zich een kleine de Gaulle,
die aan het hoofd van het
Brussels Hoera-patriottisme
zich geroepen aeht om «La
Belgique a Papa» te redden.
Genoeg over het kaf!
Laat ons thans over het ko
ren spreken.
De kritieken die worden
uitgebracht op ons stelsel
zijn niet steeds als onge
grond van de hand te wij
zen. Het is waar dat het
immobilisme, waaronder al
le partijen lijden een nefas
te invloed hebben op ons
politiek leven.
België wordt een moeilijk
te regeren land omdat alle
partijen, groepen en groep
jes hun wil willen opleggen
in allerlei zaken van onder
geschikt belang. (Er zijn er
die de vorming van een re
gering willen afhankelijk
maken van een wijziging
van het statuut van de zes
dorpen uit de Voerstreek.)
De lange besprekingen die
gepaard gaan met de op
lossing van de regerhigskri-
sis zijn daarvan een spijtig
voorbeeld. Men moet met
duizend-en-één standpun
ten rekening houden.
leder houdt het bij zijn
boom, die hem belet het bos
te zien. Elkeen staat met
zijn weegschaal of zijn
meetlat klaar om elke daad
naar eigen maatstaven af
te meten en te beoordelen.
In zulke omstandigheden
moet een regering werken
en beslissingen treffen!
In de socialistische jeugd
leerde men destijds de jon
geren een gouden stelregel
«Vrijheid betekent verant
woordelijkheid».
Het is tijd dat we deze
af en toe in herinnering
brengen.
Als we in vrijheid willen
leven, is het nodig de anar
chie te weren. Ons land
lijdt niet onder een teveel
aan demokratie, eerder aan
te weinig demokratie als
men weet dat pers en fi-
nancie een niet te onder
schatten druk uitoefenen op
ons politiek leven, doch we
moeten zorgen dat wat de
brede bevolkingslagen aan
demokratie hebben veroverd
niet ontluisterd en ontsierd
wordt door gebrek aan ver
antwoordelijkheid en vast
beraden wil tot handelen.
P.D.B.
UNO
FAMILIE
F
Alleen fer «elfzerdediging, natuurlijk wc zijn innm
vreedtame burgen
WIJ GROEIEN
MAAR...
Wanneer men vele cijfers
overloopt, die over alles en
nog wat in ons land gepubli
ceerd werden, heeft men de
indruk, dat men voor wat ons
land betreft, wij een verge
lijking zouden kunnen aan
wenden. Wei eens wordt er
spottend gezegd, dat men op
het hoofd van een jongeling
die te sterk groeit, goed doet
een steen op zijn hoofd te
plaatsen-
Wij hebben de indruk dat
men eveneens op het .hoofd
van het groeiende België een
steen zoekt te plaatsen. Velen
schijnen er schrik voor te
voelen dat wij te rap groeien.
Vooreerst heeft men zich
dood geschrokken voor het
feit. dat de begroting in een
jaar van 166 miüard naar 200
miljard geklommen is. Het is
inderdaad veel. ja zeer veel.
De patroons hebben moord
en brand geroepen, dat de lo
nen veel hoger zijn geklom
men dan het produktiviteits-
cijfer en het cijfer van het
nationaal produkt.
De Nationale Bank van
België zit met de schrik op
het lijf wanneer zij de enor
me aangroei vaststelt van het
kredietvolume in ons land.
En in deze reeks zouden wij
kunnen voortgaan.
Wij groeien. En wij groeien
in zeer sterke mate
Alles wijst erop dat men in
de toekomst op vele ontwikke-
lingsvormen een rem en een
gevoelige rem zal pogen te
plaatsen.
Desniettemin staan wij
verstomd wanneer wij enkele
andere gegevens nagaan. Zo
pas komt ons een verslag te
bereiken uitgaande van de
Gemeenschappelijke Markt
betreffende de lonen in de ge
meenschap in 1963. Het zijn
dus niet helemaal recente cij
fers. Maar daarin stellen wij
vast dat tussen 1960 en 1963
inzake loonsverhogingen wij
de... allerlaatste plaats inne
men en wel in volgende ver
houding
Italië 54
Duitsland 45
Nederland 38
Frankrijk 29
België 25
Er wordt ook veel op de
beambtenwereld bii ons geroe
pen. De Staat kost te veel zegt
men. Ziehier hoe de werke
lijkheid eruit ziet
Italië 47
Frankrijk 31
Duitsland 23
Nederland 22
België 14
Wij kunnen dus niet zeggen
dat wij op gebied van loon-
cn weddeëisen in het verleden
overdreven hebben in verge
lijking met andere landen.
Daar wij in de volgende ja
ren steeds gematigd zijn ge
bleven. terwijl de loon- en
weddeverhogingen in de ande
re landen eveneens gelijke
tred hielden, kunnen wij dus
in geen enkel geval van over
drijving spreken.
Indien er in onze ekonomie
dan werkelijk iets misdraait
dan moet het zeker niet langs
de kant van de lonen gezocht
wouden.
Wij willen hier echter geen
fiskaal en nog minder 'n svn-
dikaal artikel schrijven. Wij
willen deze gegevens plaatsen
in het algemeen bestek dat
onze toekomstige politiek moet
bepalen.
Aan alle cijfer' die wij ge
raadpleegd hebben, konden
wij inderdaad vaststellen dat
wij groeien. Maar een ding
staat daarbij vast dat alle
landen van het Westen nog
vlugger groeien dan wij...
De patroons klagen over
hun winsten. Maar men moet
nu eens de nodige dokumen-
ten raadplegen om vast te
stellen dat hun bewering met
een korreltje zout te nemen
is.
Men wil de vooruitgang
kortwieken. De groei van de
lonen eveneens. Men wil alles
ondergeschikt maken aan het
produktiviteitsbeginsel en aan
het nationaal produkt. Inzake
lonen worden aldus valse be
grippen verspreid.
Want ook de winsten zijn
niet gekoppeld aan de pro-
duktiviteit en aan het natio
naal produkt.
Indien deze laatste vrij mo
gen evolueren, dan mogen de
arbeidsvoorwaarden ook vrij
geformuleerd worden, volgens
de eisen van de gegroepeerde
arbeiders en beambten.
