van lief
ïvavaiffism e
NAAR EEN SOMBERE
TOEKOMST
De Regering
Venden Boeynants - De Clercq
1%
28e jaargang - Nr 13
Zaterdag 26 maart 1966
Geen groen licht
zeggen de Christen-
demokraten
Mijnheer
Vanaudenhove
houdt de handen vrij
De arbeiders
mogen zich niet
laten verdelen
Natuurlijk laat ik mij alleen leiden door
de stem van mijn geweten...
Het moet nu gedaan zijn, met volgens
de standen te handelen.
voor
0
i/ï
1 allen
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEUAVSTRAAT, 64
GENT Tel. 23.57.95 (4 lijnen) Postcheckrelienlng 567.33 »Hei
Licht» Vooi abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden
Ver. uitgever A. DE KEULENEIR, St.-Pietersnleuwstraat 64 Gent.
et einde
DE regering, samengesteld
door de C.V.P. en de
P.V.V. is er dan toch,
na veel geaarzel, ge
komen. De formateur had
aangekondigd dat hij snel en
kordaat zou handelen.
Men sprak in bepaalde ka
tholieke kranten van een
nieuwe stijl en ging an den
Boeynants zelfs met wijlen
president Kennedy vergelijken.
Het resultaat is gekend: in
plaats van een wilskrachtige
en spoedige oplossing van de
krisis, heeft Van den Boey
nants dag in dag uit aan het
ineentimmeren van een re
gering geknoeid en is hij van
eerloos tot eerlozer compromis
met de liberalen moeten gaan.
De grote geslagenen zijn de
ohristen-democraten, die de
portefeuille van enkele van
hun leiders duur zullen moe
ten betalen.
Ze weten het.
Ze gaven geen «groen licht»
maar zoals «De Gazet van
Antwerpen» schreef, een «geel
knipperlicht», dat bij gevaar
wordt gebruikt.
Deze krant voegde er aan
toe dat de christen-democra
ten in de regering hun rol niet
lang zullen moeten spelen om
dat een regering die start in
zulk een uitgesproken sfeer
van onbehagen, slechts met
moeite het einde van het jaar
kan halen.
«Het Volk» sprak van een
besliste «gelatenheid» en het
enige positieve element dat de
christen-democraten in deze
regering zien, is het feit dat
voor de P.V.V. het uur van de
demystifikatie aangebroken is,
dat het masker van de ge
makkelijke beloften weldra zal
afvallen.
Magere troost
Nummer één van de kam
pioenen in de kunst der dema
gogie is immers voorzichtig
uit de regering geblevende
h. Omer Vanaudenhove heeft
zijn eerste luitenant als vice-
premier gestuurd.
«Het Volk» is van dat poli
tiek vluchtmisdrijf niet te
spreken.
«Waarom moeten dc chris
ten-democraten zich nat ma
ken aan een regering, terwijl
de h. Vanaudenhove rustig op
het droge blijft en enkel stro
mannen stuurt vraagt deze
krant zich af.
Dus, we weten het: de libe
rale ministers zijn volgens de
christen-democraten slechts
«stromannen».
Maar wat moeten we denken
van een C.V.P., die zich ver
laagt met stromannen scheep
te gaan
In elk geval is het opmerke
lijk dat de kringen van de
financie opgetogen zijn.
«La Libre Belgique», 't dag
blad van het katholieke con
servatisme, triomfeert, en de
h. Vanaudenhove wrijft zich
zelfgenoegzaam de handen en
verklaart aan al wie het horen
wil, dat thans «het einde van
het travaillisme» aangebroken
is.
De man weet natuurlijk niet
beter. Van travaillisme is in
ons land geen sprake geweest.
Men zou hoogstens kunnen
De regering Vanden Boeynants-De Clercq telt 23 leden,
waarvan 19 ministers en 4 staatssecretarissen.
Eerste-minister belast met de koördinatie van het we
tenschapsbeleid: de h. Vanden Boeynants (C.V.P.-volks
vertegenwoordiger)
Vice-premier belast met de begroting: de h. De Clercq
(P.V.V.-volksvertegenwoordiger)
Buitenlandse Zaken: de h. Harmei (C.V.P.-kamerlid)
Justitie en Franse Kuituur: de h. Wigny (C.V.P.-kamer
lid).
Landbouw: de h. Héger (C.V.P.-senator)
Ekonomische Zaken: de h. Van Offelen (P.V.V.-kamer
lid)
Nederlandse Kuituur en Europese Zaken: de h. Van Els-
lande (C.V.P.-kamerlid)
Verkeerswezen: de h. Bertrand (C.V.P.-kamerlid).
Openbare Werken: de h. De Saeger (C.V.P.-volksverte
genwoordiger)
Middenstandszaken: de h. d'Alcantara (C.V.P.-kamerlid)
Volksgezondheid: de h. Hulpiau (C.V.P.-senator).
Sociale Voorzorg: de h. De Paepe (C.V.P.-kamerlid)
Financiën: de h. Henrion (P.V.V.) - extra-parlementair.
Nationale Opvoeding; de h. Grootjans (P.V.V.-kamerlid)
Binnenlandse Zaken: de h. Vanderpoorten (P.V.V.-sena
tor).
Landsverdediging: de h. Poswic'k (P.V.V.-kamerlid)
Buitenlandse Handel: de h. De Winter (P.V.V.-kamerlid)
Gezin en Huisvesting: mevr. De Riemaecker (C.V.P.-ka
merlid)
Minister staatssekretaris bij de eerste-minister voor de
regionale ekonomie: de h. Urbain (C.V.P.-senator).
Minister staatssekretaris voor het openbaar ambt en toe
risme: de h. Piers (C.V.P.-senator).
Minister staatssekretaris voor P.T.T.: de heer Maisse
(P.V.V.-senator).
Minister staatssekretaris voor de nationale opvoeding:
de h. Toussaint (P.V.V.-senator).
gewagen hebben van een voor
zichtige toenadering tussen
christen-democraten en socia
listen.
We hebben de indruk dat
deze toenadering ondanks
de afkoeling van de jongste
weken niet ongedaan zal
gemaakt worden.
De arbeiders beginnen klaar
te zien en de periode, dat ze
hopeloos verdeeld stonden,
schijnt ons wel definitief voor
bij.
In de bedrijven, in de pari
taire kommissies, bij de onder
handelingen «aan de top»,
worden door de vakbonden ge
meenschappelijke eisenpro
gramma's ingediend. Meil heeft
ondervonden dat het veel beter
ging mekaar te verstaan dan
mekaar te bestrijden.
Zal de regering Van den
Boeynants daar verandering
aan brengen
Akkoord om te zeggen dat
de heren van de groot-financie
en het patronaat hun slag
hebben thuisgehaald en door
de C.V.P.-P.V.V.-coalitie «hun
eenheid» hebben gemanifes
teerd.
Doch ze mogen zich aan een
reaktie verwachten.
Wat de dienaars van de
holdings kunnen, moet voor
de arbeiders ook mogelijk zijn.
Men kan in socialistische
middens ontstemd zijn over
de slappe houding van de
christen-democraten, maar die
gevoelens zal men weldra op
zij moeten schuiven com de
weg van het overleg op te
gaan.
Men mag niet blijven twis
ten over gedane zaken en
wederzijdse tekortkomingen,
want hierdoor zouden alleen
zij gediend worden, die er baat
bij hebben dat de arbeiders
verdeeld staan. P.D.B.
Tijdens de besprekingen
die gevoerd werden tussen
Segers en de socialisten
heeft de formateur op zeker
ogenblik beroep gedaan op
de h. Anciaux, gouverneur
van de Nationale Bank om
de waarheid te vernemen
over de financiële toestand.
Het hoofd van onze bankin
stelling is met vaste cijfers
voor de dag gekomen en
drukte in zijn verslag de
overtuiging uit dat de eko
nomie van ons land in de
e.k. jaren met 6 t.h. kan
groeien. Een dergelijke
groei wordt feitelijk anders
uitgedrukt. Men spreekt ge
woonlijk in geleerde termen
over het Nationaal produkt,
doch aangezien de ekono
mie aan de basis ligt van
alles kan men evengoed van
een' algemeen groeiritme
spreken van 6 t.h.
Dit bedrag is volgens de
opinie van velen zeer hoog
geraamd. Doch daar de h.
Anciaux het beter moet we
ten dan gelijk wie, bestaat
er geen reden zijn raming
in twijfel te trekken. Ter
loops weze echter opge
merkt dat de gestorven re
gering Harmel-Spinoy ee.i
dergelijke evolutie slechts
op 3 t.h. had geraamd, wat
zeker langs de lage kant is.
De cijfers die de h. An
ciaux als basis verstrekt
heeft, blijven voor ons een
dokument van waarde. Wij
staan nu met een nieuwe
regering, een regering van
rechts en wij vragen ons
werkelijk af wat deze be
windvoerders er zullen van
terechtbrengen? 3 t.h. of
6 t.h.?
De weddenschap staat nu
open! In het verleden heb
ben wij steeds vastgesteld
dat onze vooruitgang steeds
merkwaardig was, wanneer
de socialisten aan het be
wind waren.
Voor 20 jaar deed men
beroep op Van Acker om
het land de kolenslag te
helpen winnen. W ij had
den een'schromelijk tekort
aan industriële energie en
Van Acker verkondigde aan
gans het land deze waar
heid «'t Zit hem in de ko
len». En wij wonnen de ko
lenslag.
In 1954 na 4 jaar homo
gene C.V.P.-regering zat het
land opnieuw op zij n
knieën. Een schromelijke
schuld en bijna 300.000
werklozen, die toen «struk-
turele werklozenwerden
genoemd. De eerste werk
lozen werden door de over
heidsdiensten, de provincies
en de gemeenten aan het
werk gezet en plotseling
schoot gans het land aan
't werk. In 1958 waren er
om zo te zeggen geen volle
dig werklozen meer.
Wij kregen daarop op
nieuw drie jaar rechtse re
gering met C.V.P. en libe
ralen. Gedenk de ploeg
Eyskens - Vanaudenhove.
Er moest plotseling aan de
noodrem getrokken worden.
Zij dachten de eenheidswet
uit. Van Houtte, toenmalige
minister van Financiën had
voor 30 miljard aan de
vreemde banken onder de
vorm van kortlopende
schuld geleend. Hét land
kwam in opstand. En dank
zij de socialisten kwam er
weer schot in het land en
kenden wij een voorspoed
van volle tewerkstelling
zoals wij nog nooit hadden
gekend.
Wij kregen echter geen
loon naar werken. Nu zijn
het een serie Play-boys die
het bewind in handen ge
kregen hebben. Wij zien
niet alleen de toekomst
somber in. Maar ook in de
financiële bladen en zelfs
bij... de holdings wordt er
niet veel goeds van ver
wacht. Een toppunt
