A
mmmüIII
WAARSCHUWING
1H /T T werd een uitbundiëe jubeldag om de verworven rechtendoch tevens
1^ a Sli I het startsein tot verdubbelde ivaakzaamheid en socialistische actie, j
ÏK: JOt-
28e jaargang - Nr 19
Zaterdag 7 mei 1966
De Franse bisschoppen
hekelen het
ekonomisch
liberalisme
De kollehtieve
behoeften blijven
onbevredigd
In ons land zijn de
Christen-demokrateii
op het verkeerde pad
EDWAPD
Z ca'
voor
allen
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST-PlETEISEiNIEEWSTUAAT 61
GENT - lel 25.3<115 (4 lijnen) PusteheckreUenlng 567.33 »Heï.
l.lclHt Vooi abonnementsprijzen zie gewestelijke Dladzllclen.
Ver. uitgever A. DE 'ÏELLENEIIt, St.-I'ietersnieuwstraat 64 Gent.
Wanneer gaan de christelijke
arbeiders de ogen openen
Het is zeker geen alle
daagse gebeurtenis dat de
Russische staatsman Gro-
myko door de paus op het
Vatikaan ontvangen wordt.
Wie had zulks twintig jaar
geleden durven dromen
Natuurlijk is in de Sov
jetunie sedert de dood van
Stalin heel wat veranderd,
doch in de schoot van de
katolieke kerk heeft zich
sedert Johannes XXIII een
ware revolutie voorgedaan.
De encyklieken «mater et
magistra» en «Pacem in
Terris» hebben een ganse
ommekeer in de oriëntatie
van de kerk verwekt.
Een ogenblik werd ge
vreesd dat, na de gulhartige
Johannes, de eerder grim
mige Paulus VI zich op
nieuw van deze nieuwe
geestesstroming zou verwij
deren.
Het oeucumenisme van
eerstgenoemde heeft echter
op de kerk zo sterk zijn
stempel gedrukt dat er van
een weg terug geen sprake
meer kan zijn.
Dit werd onlangs nog be-
bestigd door de beschou
wingen van het Franse
episcopaat over de huidige
ekonomische en sociale toe
stand.
In dit ophefmakende ker
kelijk schrijven liggen de
tesissen besloten die de so
cialisten reeds lang voor
houden.
De Franse bisschoppen
zijn niet mals voor het ka
pitalistische stelsel.
Ze verklaren ronduit dat
de onmenselijke gevolgen
van het ekonomische libe
ralisme, dat op een blinde
konkurrentie berust, te on
miskenbaar zijn.
Eerstens is dit stelsel on
bekwaam de ekonomische
groei te beheersen wat mee
brengt dat we op gezette
tijden periodes van stil
stand of achteruitgang ken
nen.
Deze groei mag volgens
de Franse bisschoppen
niet worden overgelaten aan
het vrije spel van blinde
wetmatigheden.
De ondertewerkstelling in
een wereld waarin nog zo
veel behoeften onbevredigd
blijven, noemen ze een echt
schandaal. De systematische
vernietiging van overschot
ten is een misdaad tegen dc
mensheid.
Vervolgens wijzen de bis
schoppen de door velen ge
huldigde opvatting af, als
zou de winst de enige rege
lende faktor zijn bij de
ekonomische groei. De winst
kan een teken zijn van ge
zonde bedrijfsvoering, zo
schrijven ze, doch dat wil
nog niet zeggen dat zij het
beslissende kriterium kan
vormen voor het maat
schappelijk nut van die on
derneming.
Er wordt teveel geïnves
teerd voor goederen en
diensten waarvan het maat
schappelijk nut twijfelach
tig is.
In dat opzicht dienen de
misbruiken op reklame-ge-
bied aangeklaagd.
Dit alles gebeurt - aldus
nog steeds het Franse epis
copaat - terwijl de werke
lijk bestaande behoeften
miskend worden en onbe
vredigd blijven, zoals bij
voorbeeld de huisvesting of
de kollektieve vooizienin-
gen.
De ekonomische groei
mag niet worden overgela
ten aan het vrije spel van
zogenaamd natuurlijke
wisselwerkingen of aan het
inzicht van een klein aan
tal mensen of groepen, die
een te grote ekonomische
macht genieten. Heel de ge
meenschap moet een aktief
aandeel kunnen hebben in
het bepalen van de ekono-
mie.
Het vermogen om te in
vesteren mag niet overgela
ten worden aan de beslis
singen van de enkeling. Het
moet plaatsvinden in funk-
tie van al de sociale mede
spelers en onder toezicht
van de overheid.
En zo gaat het verder in
het kerkelijk schrijven. Het
dokument is erop gericht de
arbeiders te beschermen te
gen de werkloosheid, het
te schadelijk arbeidstempo,
enz...
De kritiek op het kapita
listische stelsel is onverbid-
dellijk en zonder voorgaan
de in de geschiedenis van
de katholieke kerk.
We kunnen goed begrij
pen dat de Christelijke ar
beidersbeweging zich door
zulke houding wel gerugge-
steund moet voelen.
Doch heeft ze - voor wat
de dagelijkse aktie betreft -
er wel de nodige lessen uit
getrokken?
Op het syndikale vlak
schijnt men in ons land wel
bewust te worden iat de
arbeiders van alle gezind
heden mekaar moeten ont
moeten om de socia'e en
ekonomische hervormingen
te bespreken.
Langzaam maar -eker
ontwikkelt zich deze idee.
Doch op het politieke vlak
zijn de Christelijke arbei
ders nog niet ontvoogd. Ie
zijn nog te nauw verbonden
met de vertegenwoordigers
van het kapitalistische stel
sel, met katholieke nijve-
raars, die het ekonomische
liberalisme huldigen, met
bankiers en financiële groe
pen, die elke sociale voor
uitgang willen remmen.
Dit is nog onlangs goed
tot uiting gekomen toen de
regering Van den Boeynants
werd gevormd. Men weet in
Christelijke arbeiderskrin
gen bepaa-d goed dat deze
regering een konservatieve
politiek voert en elk tra-
vaillismc verwerpt,maar
men zwiigt in deze mid
dens. Waarom? Om een
eenheid te bewaren die in
feite door de nieuwe stro
ming opgehouden heeft een
eenheid te zijn.
P.D.B.
Het nationalisme is niet dood. Het duikt op onder allerlei
vormen. De jongere generatie, die het socialisme dient en
wil dienen, zal daarmee gekonfronteerd worden en moet
de strijd legen dat nationalisme onmiddellijk aanvatten...»
Er is geen oplossing voor een echte welvaartstaat zonder socialis
tische planning, zowel in het land als op supranationaal terrein.
Nu dat in de nieuwe regering de invloed van de liberale ekonomia
weer sterk is, zal men gewaar worden indien deze regering blijft1
leven welke nadelige gevolgen dit in de toekomst zal hebben voor
olie werkende groepen van het maatschappelijk leven...»
