Arbeidsproblemen
voor morgen
H
uw kinderen inaar
CS!
5°:
Zaterdag, 27 augustus 1966
28e jaargang - Nr 35
Vermogenaanwasdeling in Nederland
In Duitsland: Van het plan Leber...
naar de 312 mark-wet»
In Frankrijk: Het plan Debré
VOOR GOEDE VERZORGING EN DEGELIJK ONDERWIJS
Verschillende malen heeft
men kunnen lezen dat onze
metaalnijverheid in ons
land achteruit gaat. Deze
industrie was en is nog al
tijd een van de ruggegra-
ten van ons ekonomisch le
ven. En daar de Vlaai'.
gewesten in de laatste j.
ren meer en meer bij deze
produktie betrokken werden
is er dus reden te over om
er ons over te bekommeren.
In juli bedroeg de pro
duktie 607.000 ton tegen
787.000 ton in juni. Hetzij
een daling van 180.000 ton.
In vergelijking met vorige
jaren wordt dus de kloof
inzake produktie groter en
groter.
Het drama van deze in
dustrietak ligt in het feit
dat de uitrusting en de
outillage van deze onderne
mingen steeds minder gebe
zigd worden.
Vorig jaar dat nog een
goed jaar was bedroeg-
de produktie maar 80 t.h.
van de produktiekapaciteit.
Het is juist door dit te
kort aan volledige bezetting
dat in de ondernemingen
veel geld verloren gaat.
Om het nog anders te
zeggen, de moeilijkheid van
de Belgische metaalnijver
heid zit hem juist in het
onder-gebruik van de totale
produktiemogelij kheden.
Men mag daarenboven
niet vergeten dat deze nij
verheid voor niet minder
dan 50 miljard belegd heeft
sinds 1960, meestal onder de
vorm van belangrijke lenin
gen die de financiële lasten
van de bedrijven zeer zwaar
drukken.
Het is niet waar dat de
moe 'ijkheden in de metaal
nijverheid voortspruiten uit
de last 'ran de verhoogde of
hoge lonen. Zeker, de lonen
zijn verhoogd, maar ze lig
gen nog steeds ver beneden
de verhoging van de pro
ductiviteit.
Alle bescheiden zijn daar
over duidelijk. Wij hebben
dus, zoals altijd, te letten
op hetgeen het patronaat
terzake komt te beweren.
Om nu over iets anders te
spreken verleden week kon
men in de bladen lezen dat
een bepaalde Kongolese
maatschappij, de «Fermi-
nière», het zeer slecht stelt.
Gij weet wel, deze eens zo
schitterende onderneming,
die voor de aandeelhouders
de diamant opraapte in de
Kongolese Kasai.
De maatschappij werd nu
vorige week ontbonden te
Luxemburg. Het grote deel
van het kapitaal behoort
echter aan de Demokra-
tische Republiek Kongo, in
gevolge een vroeger getrof
fen overeenkomst. Maar tot
nog toe werden de aandelen
nooit aan Kongo overhan
digd Het is een van de
grote twistpunten tussen de
Belgische regering en de
Kongolese overheden.
Zelfs de grote bladen
(zoals «Le Soir») schrijven
met blokletters «Welke po
litiek staat de huidige re
gering dan wel voor
Men ziet het dat het ka
pitalisme en vooral de gro
te geldmachten nog overal
de lakens naar zich toetrek
ken en het pleit trachten
thuis te halen.
Overbeleggingen in het
eerste geval en de arbeiders
verantwoordelijk stellen.
De deur dichtklappen voor
de neus van de rechtheb
benden, wie die ook moge
wezen, in het tweede geval.
Ons besluit is dan ook
zonneklaar Het is van het
grootste belang dat wij het
moderne kapitalisme dit
voor zover ze wel degelijk
modern is op de hielen
volgen om i alle verkeerde
beslissingen aan de kaak te
stellen. De zaak van de ar
beiders is meer waard dan
de zaak van de aandeel
houders.
CO
Z ca
voor i allen
KEDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETEUSNIEÜWSTRAAT 61
GENT - TeL 25.57.95 (4 lijnen) - PostcheckreUening 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever A. DE KEULENEIK, St.-Pietersnieuwstraat 64 Gent.
loeten rte arbeiders deelnemen aan de investerings
politiek
Moeten ze een deel van de opbrengst van hun ar
beid aanwenden om de bedrijven, waarin ze
werken, uit te breiden en te hernieuwen of om
nieuwe ondernemingen te helpen oprichten
Ziedaar een vraag waarvoor de arbeidersorganisaties in de
ons omringends landen werden geplaatst.
In Nederland en Duitsland waar de vakbonden het pro
bleem zelf aan de dagorde hebben gesteld, luidt het antwoord
bevestigend.
In Frankrijk, waar de kwestie door de linkse Gaullist Val-
lon op het tapijt werd gebracht, nemen de vakbonden een voor
zichtige houding aan. wensen wel een deelname in de winst,
maar mede bouwen aan de opbouw van de bedrijven lijkt toch
te gevaarlijk op een integratie in de kapitalistische maat
schappij...
De drie Nederlandse vakbonden, die samen een rapport
hebben opgesteld, zien deze kwestie met andere ogen.
Ze hebben na c'e bevrijding jareniang een politiek van lo
nen en prijzen gevolgd. Men zei dat de Hollanders zich rijk
spaarden, terwijl de Belgen zich arm aten.
In elk geval hebben de Nederlandse arbeiders zich lange
tijd met weinig tevreden gesteld. '<Het was voor de opbouw van
het land zeiden ze.
Thans zijn ze tot de vaststelling gekomen dat met het land
de bezittende klasse is rijker geworden, terwijl de arbeiders het
weliswaar beter kregen, doch niet deelnamen aan de vermo-
genaanwas.
Een detr van de winsten is immers naar de auto-financie
ring van de bedrijven gegaan. Dit betekende dat de aandeel
houders niet alleen een dividend opstreken, maar dat ze zonder
één bijkomende inspanning, hun vermogen zagen aangroeien
naarmate het bedrijf zich uitbreidde.
De vakbonden vinden het onbillijk dat de arbeiders, die
door hun arbeid mede hebben gewerkt aan deze uitbreiding,
enkel hun loon ontvangen en geen deelname hebben aan deze
verrijking.
Nochtans beseffen de Hollandse vakbonden dat aan het
ceel van de winst dat bestemd is voor de auto-financiering
niet mag getornd worden.
Daarom ste.tin ze voor dat aan de arbeiders participatie-
bewijzen zouden worden uitgereikt, die ze na verloop van vijf
jaar kunnen omwisselen tegen baar geld.
De Nederlandse patroons hebben dit voorstel evenwel ver
worpen.
In Duitsland heeft de vakbond Bau-Steine-Erden het zoge
naamde plan Leber naar voor gebracht.
Hierin wordt voorgesteld dat aan de arbeiders een investe-
ringsloon van 1,5 zou worden toegekend. Ze krijgen echter
niet het geld in handen doch wel een partieipatiebewijs dat
uitgereikt wordt door een Fonds dat zich met de investeringen
gelast.
Wanneer de arbeiders met pensioen gaan of invalide wor
den, krijgen ze de waarde van hun participatiebons vermeer
derd met de intrest.
Het investeringsfonds zou niet alleen de gelden plaatsen,
doch ook mede een afgevaardigde hebben in de beheerraad van
de firma's die beroep doen op deze investeringsmogelijkheden.
Nadat Georg Leber zijn plan had bekendgemaakt heeft
Minister Blank vlug een ander ontwerp door de regering doen
aanvaarden volgens hetwelk vrijstelling van belasting werd
verleend voor 312 mark op voorwaarde dat deze minstens vijf
jaar blijven staan. De patroons konden door het afsluiten van
kollektieve overeenkomsten, bijdragen tot het bijeenbrengen
van dit bedrag voot hun arbeiders-
Hiermee was het probleem van de bezitsvorming seffens
van de baan
Ook in Frankrijk werd de kwestie geste',J doch, zoals we
reeds zeiden niet door de vakbonden maar wel door de
Gaullistische U.N.R. Een reeds vroeger ingestelde kommissie
onder voorzitterschap van de direkteur van het Planbureau, de
h. Pierre Massé, kwam tot geen vaste resultaten, docli in het
plan (lat Michel Debré in februari bekendmaakte betoogde hij
(lat zijn regering de mogelijkheid zou onderzoeken om de ar
beiders te laten deelnemen in een deel van de kapitaalsvergro-
tiiigen die het gevolg zijn van de winststijging. Dus, wait and
sec-
Men kan echter uit dit alles be;l liten dat er thans in
West-Europa een tendens bestaat om de arbeiders te betrekken
in de kapitaalvorming.
Sommigen beweren dat zulks noodzakelijk is geworden.
Men moet nieuwe investeringsmogelijkheden in het leven roe
pen wil men het hoofd kunnen bieden aan de vereisten van de
technische vooruitgang.
Anderen, die meer ideologisch zijn geïnspireerd, wijzen de
arbeidersparticipatie van de hand omdat ze er niets voor voe
len van de arbeiders kleine kapitalistjes te maken, die niets
zouden te zeggen hebben in het beheer der ondernemingen.
Ook in ons land zal men vandaag of morgen met het
probleem worden gekonfronteerd. Daarom is het nodig dat men
zich thans reeds voorbereidt om dit komplex vraagstuk in al
zijn facetten te ontleden.
FD.B.
EEN
REGERING
