Nog steeds
't probleem der
ziekte
verzekering
Voor
een moderner
socialisme
28e jaargang - Nr 40
Zaterdag, 1 oktober 1966
WHITE" WöïE
Johnsons populariteit daalt
Ik moet me in een beter daglicht zien te
plaatsen, maat
ARTIJGENOOT Simo-
f net de jonge volks-
ËM vertegeniooordiger en
Ë\s burgemeester van An-
derlecht heeft de
jongste tijd van zich laten
spreken. Dit bewijst dat hij
goed zijn ipublic-relations»
weet te verzorgen.
Eerst was er het fameuze
interview met de Pourquoi-
Pas?» waar hij het over het
zelfbeschikkingsrecht der
Brusselaars» had. Zijn betoog
kwam hierop neer dat Brussel
zelf moet kunnen kiezen of
het al dan niet een oord van
verfransing blijft.
Wij zouden kunnen ant
woorden: Ons goed, maar in
deze voorwaarden heeft Brus
sel zichzelf afgeschreven als
hoofdstad van een tweetalig
land.
Wij hebben deze vooraf -
gaandelijke beschouwirvg nut
tig geacht om aan te tonen
hoe geleerd en bekwaam Pro
fessor Simonet ook mag we
zen, hij zoals trouwens ve
le intellektuelen de bal al
eens mis slaat.
Dit gebrek aan begrip ten
overstaan van de Vlamingen
lag ons nog vers in het geheu
gen toén we langs de kranten
kennis namen van zijn jong
ste toespraak in de Partij-af
deling te Ukkel,
Kritiek op de B.S.P.
Op deze vergadering heeft
partijgenoot Simonet gewezen
op enkele fouten die in het
socialistische kamp worden
gemaakt. Waarom ervoor be
vreesd zijn? Een beetje zelf
kritiek /kan nooit kwaad.
Trouwens, partijgenoot Simo
net is niet de eerste geioeest
die zulks heeft gedaan. De
ideeën, die hij naar voor
bracht, zijn niet nieuw, maar
als handig politieker heeft hij
gezorgd dat kranten, die niet
tot deze B.S.P .-vergadering
waren uitgenodigd even vlug
als de socialistische bladen
het relaas ervan konden af
drukken. Sommige deze bla
den hebben de gelegenheid
gegrepen en brachten zelfs
'n beter verslag dan «Le Peu-
ple»!
Wat pgt. Simonet te Ukkel
heeft gezegd kunnen we gro
tendeels onderschrijven: de
socialistische partijen mcr ten
hun doctrine en werkmetodes
aanpassen aan de huidige si
tuatie. Ze moeten zich tot een
breder publiek wenden en mo
gen in een maatschappij met
een verhoogde levensstan
daard de mensen niet langer
aanspreken als proletariërs.
Onze vriend Simonet komt
op voor een moderner socia
lisme. Vóór hem hebben ande
ren dat gedaan: de Belg Hen
drik de Man, de Fransman
André Philip, de Zwitserse
Jeanne Hersch.
In Frankrijk is er de groep
jongeren die onder het pseu
doniem Claude Bruclain on
langs een aantal ideeën prijs
gaf, die ook door Henri Simo
net worden vooropgezet, zoals
bijvoorbeeld onze houding te
genover de winst en de onder
nemingen. <We moeten ten
overstaan van het privaat ini
tiatief een positieve houding
aannemenbetogen deze jon
geren.
De houding van Simonet op
dat gebied kennen we bijzon
der goed.
Ze luidt dat, naast ds% pu
blieke sektor, die steeds 'meer
aan belangrijkheid wint, er 'n
private sektor moet bestaan,
die in de beste voorwaarden
moet kunnen produceren en
bijaldien bescherming ver
dient.
Geen „verwaterd
socialisme"
Men wil, in bepaalde bur
gerlijke bladen en ook dé
(Zie vervolg blz. 2)
UI
UI
Zttfe
voor allen
KEÜ.AKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETEKSMEUWSTRAAT 61
GENT - TeL 25.57.95 (4 Ujnen) Postcheckrekenlng 5G7.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever A. DE KEULENEIR, St.-Pietersnieuwstraat 64 Gent.
«Minder dan 40 t.h. der genees
heren zijn nog bij een beroepsor
ganisatie aangesloten. Velen onder
hen zijn daarenboven alleen voor
negatieve akties ontvankelijk. In
een deel van het Belgisch genees-
herenkorps zijn chantage, morele
en materiële druk schering en in
slag. Het dossier van de handelin
gen, die strijdig zijn met de plich
tenleer, wordt met de dag lijvi
ger.»
Het zijn wij niet, die deze woor
den hebben neergepend; ze komen
evenmin uit een communiqué of
uit een blad van een mutualisti-
sche af vakbondsorganisatie. Het
is heel eenvoudig een uittreksel uit
een brief, die onlangs door het
«Algemeen Syndikaat der Genees
heren van België »aan alle ge
neesheren van het Vlaamse land
werd gestuurd.
Voor de oningewijden en voor
degenen, die, begrijpelijk, de zo
lang aanslepende communiqué's-
oorlog van de geneesheren-orga
nisaties beu zijn geworden, herha
len wij even dat er, in ons land
drie doktersvakbonden bestaan
1) de artsenfederatie strekking
Wijnen, met acht afgevaardigden
in de kommissie artsen-zieken
fondsen; 2) het Algemeen Syndi
kaat, met één afgevaardigde; 3)
de Syndikale Kamers strekking
Henrard (ex-De Boe), eveneens
met één afgevaardigde.
Sedert geruime tijd is er tussen
deze drie organisaties herrie ont
staan in verband met de wanver
houdingen in de vertegenwoordi
ging in bedoelde kommissie. Wij
willen heden nochtans geen posi
tie nemen inzake deze representa
tiviteit.
Indien de schatting, in voormel
de brief aangehaald, juist is, dan
zouden 60 t.h. van de dokters, in
ons land, niet meer lid zijn van
een vakbond en zouden bijgevolg
lijdzaam toekijken hoe de 40 t.h.
aangesloten kollega's, of beter ge
zegd hun syndikale organisaties,
deze lange, onverbiddelijke «pres-
tigestrijd» voeren.
Dan begrijpen wij niet meer
waarom de MEERDERHEID der
geneesheren bepaalde ordewoor
den blijven volgen of hebben ge
volgd, waardoor een groot gedeel
te van de waardering, die zij noch
tans, door hun beroep, verdienen,
bij de bevolking verloren ging.
De lange lijdensweg van de ziek
teverzekering zou nu, op 1 okto
ber, door een zeer gevaarlijk ter
rein moeten trekken. Een terrein
met vele moerassen en drijfzand,
waarin de onderhandelaars drei
gen vast te lopen, weg te zinken,
en met talrijke hindernissen be
zaaid, waarover dikwijls kan ge
struikeld worden. Wij bedoelen de
invoering van de beruchte en ge
vreesde «fiskale strook».
Nu zijn de mensen zó dat, wan
neer hen onaangename verplich
tingen worden opgelegd, zij goed
onderlegd zijn om de beste excu-
sen uit te vinden om aan deze
maatregelen te ontsnappen of om
ze te doen verdagen.
Zo zijn ook de dokters; wij be-
grijpen heel goed de voor hen
zeer pijnlijke perspektief, te be
denken binnenkort door de fiska
le tondeuse te worden geschoren,
zoals de eerste de beste vulgaire
belastingbetaler, daar waar zij se
dert 22 jaar verstoppertje met me
neer de kontroleur hebben mogen
spelen. Hoe zouden wij zijn
Daarom worden door de genees
heren allerlei uitvluchten gezocht:
de fiskale strook zou de schending
van het beroepsgeheim meebren
gen; de patiënten zouden kunnen
uitrekenen, aan de hand van de
nummering van deze stroken, hoe
veel de dokters verdienen, en zo
meer.
Hun argumenten dienen na
tuurlijk met een zoutkorreltje ge
nomen te worden. Ziet U al. in de
belastingkantoren, de klerken en
n
de loopjongens zich in de «nomen
clatuur» of «tarief der geneeskun
dige verstrekkingen» verdiepen om
te achterhalen hoe het gesteld is
met de «vapeurs» van Madame
van de speeerijw inkel of de huis
vader zijn T.V. gesloten houden
om, zich steunend op het verschil
tussen de nummers van twee ti-
ketten, uit te rekenen hoeveel zijn
huisdokter per maand verdient
Precies of het niet gemakkelijker
is, op het zicht van uiterlijke te
kens, uit te maken dal de dokters
het, op financieel gebied, onge
twijfeld opperbest stellen.
Het zijn werkelijk kinderkoren
om het bitter drankje niet te moe
ten inslikken. Het gevaar is ech
ter niet ondenkbaar dat wij al
weer voor ernstige moeilijkheden
zullen komen te staan. De laatste
verklaring van Henrard, woord-
voerder van de syndikale kamers,
is zeer duidelijk de dokters van
deze strekking moeten zich als
«gemobiliseerd» beschouwen; in
dien eender welke de maatregel
zou worden genomen tegen het
niet afleveren, door de geneeshe
ren, van de fiskale strook, zouden
alle middelen (dus ook de staking)
genomen worden om er zich tegen
te verzetten. Hoe zal de regering
tegen deze bedreiging reageren
De brief van het Algemeen Syn
dikaat, die wij in onze inleiding
even hebben geciteerd, geeft ons
nochtans een greintje hoop dat
er een kentering in de positie van
deze doktersorganisatie zou kun
nen gebeuren. Daarom besluiten
wij met een ander uittreksel van
deze brief
«Wij blijven van oordeel dat een
behoorlijk overeenkomstenstelsel
met kollektieve akkoorden de eni
ge uitweg is. Velen zijn gaan in
zien dat de individuele verbinte
nissen niet de nodige waarborgen
schenken. Een bevredigend sociaal
statuut is de voorwaarde tot het
afsluiten van een kollektieve ver
bintenis.»
Niemand, bij ons weten, zou zich
tegen een degelijk sociaal statuut
ten voordele van de geneesheren
gaan verzetten. Indien de dokters
nu deze eisen naar voren moeten
brengen en alzo in onze sociale sa
menleving willen treden, dan zul
len ze meteen moeten begrijpen
dat dé gemeenschap, normalerwij
ze, het recht heeft te eisen dat zij
zich ook schikken naar een ver
plichting, die voor alle burgers
geldt en waaraan iedereen onder
worpen is hun belastingen beta
len
