Echo's uit de Federale Kongressen
oirer de Binnenlandse Politiek
Zaterdag 28 november 1966
28e jaargang - Nr 48
V.d.B. de inkarnatie
der middelmatigheid
Een beleid gericht
tegen de Vlamingen
Een konservatief en
anti-sociaal beleid
In het vooruitzicht van het Nationaal Kongres van 26 en 27 november
Edward Anseele
(Zie vervolg blz. 2)
A.
voor
fallen
UKIMKTIfc EN ADMINISTRATIE ST-l'IETEUSMEUWSTRAAT 64
UEN'T - TeL 25.57.95 (4 Ujnen) Eustcheckrekenln» 567.33 tllct
Eieüt» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever A. DE KEIJI.ENEIR. Sl.-Pietersnieuwstraat 64 Gent
Wij worden „op zijn Brussels" geregeerd
E regering heeft maar
één doel: te blijven be-
f W staan. Dat is het enige
wat de financiële groe
pen van haar verwacht
en om deze groepen terwille te
zijn is deze regering immers tot
stand gekomen.
De man die geroepen werd om
premier te zijn is een Brusselse
middenstander. In de gegeven
omstandigheden zegt dat reeds
genoeg. Men heeft met hem voor
de middelmatigheid op alle ge
bied gekozen', voor de formule
«noch vis, noch vlees».
Zijn Brusselse karakteristieken
kunnen noch Vlamingen noch
Walen begeesteren. Maar vermits
men de fout maakt in de Brus
selaar het verzoeningselement te
zien van de twee taalgemeen
schappen, is het logisch dat men
ook aan een Van den Boeynants
heeft gedacht als eerste-minister,
temeer daar de man behoort tot
de middenstand, dus weer een
element dat het midden moet
houden tussen twee groepen.
Maar de doorsnee Brusselaar
houdt het meer bij het Frans
dan bij het Nederlands en de
middenstander voelt zich dichter
bij de bezitter dan bij de ar
beider.
En het is precies deze richting
die in ons politiek leven vandaag
goed tot uiting komt want de
heer Van den Boeynants heeft
zijn ploeg moeten vormen uk-I
de P.V.V., de partij die bij uit
stek tegen het Vlaams en tegen
de arbeiders is.
Het valt ons warempel niet
moelijk te bewijzen hoe anti-
Vlaams en anti-soeiaaJ dit «Brus
sels» beleid is dat men ons heeft
opgedrongen.
Enkele vaststellingen volstaan.
Vertrekkend van de vis- noch
vleesstelling kondigde de heer
Van den Boeynants bij de vor
ming van zijn regering een taai
bestand van twee jaar aan.
Men moet enkel de Belgische
pers doornemen om te weten wat
hiervan in huis is gekomen!
De atmosfeer is thans meer
dan ooit tevoren vergiftigd. Niet
zozeer door de Vlamingen of
Walen, maar precies door de an-
ti-Vlaamse Brusselse bovenlaag.
Deze dames en heren willen
thans beletten dat de taalwet
geving wordt nageleefd. Ze wil
len uit naam van de vrijheid van
de «père de familie» de Vlamin
gen te Brussel verfransen, doch
ze zullen niet toegeven dat deze
vrijheid in feite niet bestaat om
dat zoals goed uit het rapport
Kynt blijkt de Vlaamse kin
deren in Brussel in geen goede
voorwaarden nederlandstalig on
derwijs kunnen volgen.
En eerste-minister Van den
Boeynants schippert en stelt uit.
Hij weet dat hij aan de publika-
tie van deze besluiten niet ont
snapt omdat ze het gevolg zijn
van wetten die door het Parle
ment werden gestemd. Daarom
sust hij de franstalige Brusse
laars met de gedachte dat deze
besluiten kunnen worden gewij
zigd in de zin dat deze heren
wensen.
Van taaibestand gesproken!
De regering is ook anti-sociaal.
De heer Van den Boeynants be
weert «de gulden middenweg» te
bewandelen: links en rechts zijn
volgens hem voorbijgestreefde be
grippen...
Met veel omhaal heeft hij een
sociaal beleid toegelicht voor de
pers. Maar hij heeft zich zo
als «Vooruit» terecht opmerkt
aangediend als een 'marktkramer
die in een reuzenpak dertien ar
tikelen voor 50 F aanbiedt.
Hij heeft lang gesproken, doch
er is weinig konkreet uit de bus
gekomen.
De gepensioneerden moeten op
geen verbetering rekenen. Het
enige wat Van den Boeynants
voor hen wil doen is hen de mo
gelijkheid bieden verder aan het
werk te blijven...
De werklozen krijgen 10 t.h.
verhoging, want dat kost de re
gering voorlopig weinig en even
tueel zullen de plafonds der
K.M.Z.-afhoudingen worden ver
hoogd en zullen de arbeiders zelf
het gelag betalen.
De aanpassing van de kinder
vergoeding met 54 of 77 F per
maand is ook niets buitenge
woons, vooral omdat niet werd
gedacht aan de jonge gezinnen
die nog maar een kind ten laste
hebben.
«La Libre Belgique» vindt het
een heel goed programma. Als
men de mentaliteit van dat kon-
servatieve blad kent, weet men
wat zulks betekent.
Maar ook het patronaat heeft
Van den Boeynants gefeliciteerd.
Eindelijk, zegt het Verbond der
Belgische Nijverheid, heeft men
de sociale politiek ontdaan van
een materialistische opvatting.
Met andere woorden, deze heren
vinden het mooi dat de eerste-
minister lang praat over sociaal
beleid, zolang er weinig of niets
wordt gedaan.
Volgens de P.V.V. werd er zelfs
reeds te veel gepresteerd en zou
men instee van aan de arbeiders
eens moeten denken aan de
«middenstanders» die nog wor
den benadeeld inzake familiever
goedingen. Men ziet waar dat
naartoe gaat...
We zouden kunnen verder gaan
en kunnen handelen over de
ziekteverzekering, het begrotings
evenwicht, de buitenlandse poli
tiek.
Uit alles wat de regering doet,
blijkt dat ze er een is van «pe-
tits bourgeois» die niet in dienst
staan van het algemeen belang,
maar wel in dienst van de Haute
Finance die haar het hoofd bo
ven water houdt.
Deze regering houdt niet het
midden zoals men wil doen ge
loven. Ze helt over naar het
kamp van de franskiljons en het
geld.
We beginnen stilaan te besef
fen wat het betekent «op zijn
Brussels» te worden geregeerd!
P.D.B.
In het licht van de besprekin
gen die zullen gevoerd worden op
liet nationaal Kongres, houden
wij eraan de zeer belangwekkende
verklaring te 'publiceren van de
BSP-federatie Gent'.- Ëeklo, die
opgesteld werd na de uiteenzet
ting van de vriend Edward An-
seele en die éénparig werd goed
gekeurd door het Federaal Kon
gres, evenals door dit van het ar
rondissement Kortrijk, waar de
zelfde tesis werd ontwikkeld.
XXX
Wanneer men de algemene eko-
nomische toestand evenals deze
van de openbare financies in dit
land bekijkt, stelt men vast dat
zekere tekorten en gebreken van
het huidig systeem steeds duide
lijker op de voorgrond treden, zo
dat, indien wij een werkelijke
welvaartstaat willen worden, de
ekonomische expansie met alle
middelen in de hand willen wer
ken en een aangepaste rol willen
spelen in de E.E.G., de noodzaak
van grondige wijzigingen zich al
tijd meer en meer laat voelen.
In het licht van deze vaststel
ling vraagt de B.S.P.-federatie
Gent - Eeklo de aandacht van het
- Nationaal Congresvoor volgende
verklaring
Het is kenmeiikend voor het
ekonomisch leven waarin wij in
dit land leven, dat de initiatieven
welke van overheidswege kunnen
genomen worden steeds begrensd
zijn door een politiek van jaar
lijkse begrotingen. Wanneer men
echter een werkelijke ekono
mische planpolitiek wil, voeren
moet men kunnensteunen op cy
clische begrotingen.
Het systeem van de gewone en
buitengewone begroting is im
mers verouderd en vele landen
hebben het reeds vervangen door
een meer moderne begrotingspo-
litiek. Jammer genoeg zijn wij in
België nog niet zo ver.
Ons land kent een belangrijke
en voortdurende verhoging der
openbare schuld, waarvan de fi
nanciële lasten zo zwaar wegen op
gewone begroting, dat de sociale
vooruitgang er sterk wordt door
afgeremd. Ook de uitgaven met
betrekking op andere noodzake
lijke en belangrijke initiatieven
worden er door belemmerd. Den
ken wij meer in het bijzonder aan
de hachelijke toestand waarin
zeer vele openbare gebouwen (van
diverse departementen) thans
verkeren. Om maar enkele voor
beelden te geven: schoolgebou
wen, postgebouwen enz... en voor
al in de kulturele sektor de musea
en schouwburgen.
Nog altijd worden de grote
openbare diensten niet de nodige
financiële middelen ter beschik
king gesteld die hen zouden moe
ten toelaten zich aan te passen
aan de vereisten van de nieuwe
technieken en die hen in staat
zouden moeten stellen de taak
waartoe zij uiteraard geroepen
zijn in de meest geschikte voor
waarden te vervullen.
In de huidige toestand hangt de
Staat financieel nog steeds af van
de altijd precaire toestand van de
schatkist.
Terwijl de openbare geldmarkt
volledig in handen is van de pri
vate banken wordt de Staat
voortdurend aangesproken om
zeer belangrijke financiële steun
of kredieten te verlenen aan de
private sektor.
Het spaarwezen van de open
bare sektor wordt zelfs niet op de
zelfde manier behandeld als het
private spaarwezen bij de banken.
Niettemin wordt dit publiek
spaarwezen voortdurend aange
sproken om leningen op te nemen
van de grote industrie-sektoren.
Is het niet betekenisvol voor de
huidige stand van zaken en stemt
het niet tot nadenken dat de twee
belangrijkste parastatale finan
ciële instelling van ons land, na
melijk de Algemene Spaar- en
Lijfrentekas en de Nationale
Maatschappij voor Krediet aan
de Nijverheid 80 t.h. der schuld
van de siderurgiesektor hebben
moeten opnemen, terwijl zij er
nóchtans niet de minste medezeg-
gihgsschap hebben
De industriebanken (holdings),
met een beperkte financiële deel
name, zijn echter meester van
diezelfde sektor die zo belangrijk
is voor het ekonomisch leven van
het land en aan vele duizenden
werk verschaft. De toestand is zo
dat het private bankwezen, dat
gesteund is op een sterke koncen-
tratie, een financiële macht en
beheersmacht heeft verworven,
die verstarrend inwerkt op de
ekonomische expansie. Men kan
zich dan ook de vraag stellen wel
ke rol de effectenbeurs nog speelt
bij de investeringen.
De rekonversie evenals de eko
nomische en financiële gezond
making van de sektor der metal
lurgie en ook van andere gedrukte
sektoren zoals bijvoorbeeld deze
van de textiel zal grote kapitalen
vergen. De vraag stelt zich dan
ook te weten waar men de inves
teringsmogelijkheden zal vinden
om terzelfdertijd die gezondma--
king door te voeren, de verdere
ekonomische expansie in de hand
te werken en de duizenden, nood
zakelijke nieuwe werkgelegenhe
den te scheppen teneinde aldus
een krisis op te vangen. Zeker is
in ieder geval, dat dit niet meer
mogelijk is met de verouderde, or
thodoxe liberaal-ekonomische op
vattingen die in ons land zo, sterk
vastgeankerd blijven.
Bestaat er momenteel in Beigië
een geordende investeringspoli
tiek? Het antwoord luidt 'zonder
meer: NEEN! De investeringen,
die een van de belangrijke na
tuurlijke en technische faktoren
zijn van de ekonomische groei,
worden in ons land op een niet-
gecoördineerde of niet-planmati-
ge wijze gedaan.
De koncentratie der nijver
heidsinstellingen, welke zich nu
op Europees vlak voordoet en die
leidt tot het ontstaan van grote
produktie-eenheden, brengt met
zich dat het technologisch en we
tenschappelijk onderzoek en de
resultaten die zij opleveren voor
ons land in belangrijke mate ver
loren gaan. Ons technologisch en
wetenschappelijk onderzoek is, op
enkele lovenswaardige uitzonde
ringen na, niet gericht op nieuwe
produktie- of nieuwe nijverheids
takken. Ook hier is het dringend
gewenst, dat het systeem herzien
wordt en dat een grote inspan
ning wordt gedaan. Verhoogde
wetenschappelijke kennis en haar
toepassing op de techniek zijn
immers belangrijke factoren van
ekonomische groei. In ons land
bestaat een nadelig verschil tus
sen de betalingen vereist voor het
aanwenden v. vreemde brevetten
en de inkomsten voortspruitend
uit de exploitatie van de Bel
gische brevetten. Er is ook een
probleem van de distributie en
van de verschillende vormen van
distributie. Het betreft hier een
sektor welke zich onophoudelijk
en op een soms zeer irrationele
wijze ontwikkelt. Dit vraagstuk,
dat verband houdt met verschil
lende andere, zoals b.v. met dit
van de prijzen en van het han-
delsurbanisme vergt een diep
gaande en ernstige studie.
Daarnaast stelt zich het pro
bleem van de tertiaire sektor, die
zich in een zeer belangrijke mate
ontwikkelt. Terwijl het aktief ge
deelte van de bevolking vermin
dert, zien wij dat 't niet-produk-
tieve vermeerdert. Ook dit stelt
een voor de toekomst belangrijk
probleem.
In verband met de prijzenpoli
tiek dient te worden nagegaan of
er maatregelen voorzien zijn of
overwogen worden om de gevol
gen van de Europese verdragen
op te vangen. Meer in het bijzon
der dan voor wat de landbouw be
treft en de prijsverhogingen, die
er in deze sektor het gevolg van
zijn. Nog steeds moet men vast
stellen, dat de aftakeling der, tol
tarieven in het raam van de KEG
geen gunstige invloed gehad heeft
op het prijzenniveau. f
De elektriciteitswinning steunt
nog altijd op een vrije ontwiklfe-
ling en e?n privaat, beheer. De ge
meenschap heeft tijdens' de laat
ste jaren miljarden uitgegeven
voor het Belgisch atoomcentrum,
dat de techniek heeft ontwikkeld
en de technici gevormd die ons
zullen toelaten in ons land cen
trales uit te baten die werken met
atoom-energie.
Nu dat men zal overgaan tot
het inplaten van nieuwe atoom
centrales wil men aan de Staat
en aan de grote openbare dien
sten niet toelaten om deelachtig
te worden aan de kapitaalsvor
ming en medebeheer te verwer
ven.
Wij zouden deze analyse nog
verder kunnen doorvoeren. Het is
