Wat heeft
1966 ons
gebracht
BOUW
MEE
AAN
UW GELUK
SLUIT AAN EN STRIJD MEE
IN DE RANGEN \AN DE B.S.P.
'^éli
*hm*4?
Zaterdag 31 december 1966
29e jaargang - Nr 1
Onze «kleine» zorgen
Een lichtpunt in 1967:
Vlaams Socialistisch
Kongres
KEUAK'i'IE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSN1EGWSTRAAT SI
GENT - 1'eL 25.57.95 (4 lijnen) Posteheckrekenlng 5C7.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden
Ver. aitgercr A. DE KEELENEIli St.-Pietersnleuwstraat 64 Gent.
1967
E meest betekenisvolle
jebeurtenis van 1966
is voorzeker het ak
koord van Tjaskent
dat tussen India en Pakistan
werd gesloten.
Meest betekenisvol omdat
het initiat'ef hiertoe genomen
werd door de Sovjetunie en
dit land hiert.oor ontegenspre
kelijk bewezen heeft dat het
behoort tot het kamp van de
vredelievende naties.
Dat is r-el een geruststelling
voor allen die zich ten tijde
van Jozef Stalin zorgen maak
ten over de vredeskansen.
Maar Multatulj zei dat de
rimpels van ons hart zo gauw
worden gladgestreken om
plaats te maken voor later
schrift...
Vier maanden na het ak
koord van Tjaskent volgde de
ontploffing van de derde Chi
nese atoombom
De lucht werd weer met ra-
dio-aktieve neerslag bezoedeld
maar onze eenogige pacifis
ten hier te lande hebben
zich niet de moeite getroost te
protesteren, zij zullen bij an
dere gelegenheden tweemaal
protesteren...
China is een land dat voor
zijn agressiviteit een uitweg
zoekt. Het leeft niet alleen in
onmin met het Westen maar
ook met de overige kommunis.
tische staten, het onbenullige
en fanatieke Albanië uitgezon
derd.
Wel tracht kommunistisch
China in het gevlei te komen
van de zogeheten «derde we
reld». maar deze landen heb
ben zelf hun evenwicht nog
niet gevonden.
In 196C werden zelfs de
meest stabielen onder hen zo
als Ghana en Indonesië op
hun vestingen geschokt.
Zolang het vraagstuk van
de voedselvoorziening niet is
opgelost, zullen deze landen
haarden van onlust blijven.
Het rijke Westen geeft zich
daarvan geen rekenschap en
sluit zich op in een ivoren to
ren vol zelfzucht.
Wanneer het zal afdalen
naar de werkelijkheid mag
wellicht worden gevreesd dat
veel onherstelbaars zal ge
beurd zijn.
Naast de «grote problemen»
hebben wij in 1966 ook onze
«kleine problemen» gekend.
De koalitie tussen C.V.P. en
B.S.P. is uiteengevallen door
de zwakheid van de h. Har
mei.
Is de jongste doktersstaking
niet het zoveelste bewijs hoe
verkeerd het was voor deze
heren te kapituleren
De waarheid is dat gans de
kwestie van de ziekteverzeke
ring maar een uitvlucht is ge
weest.
Er zijn in ons land andere
machten aan het werk gegaan
om wat P.V.V.-voorzitter Van-
audenhove «het einde van het
travaillisme» noemde, te be
werkstelligen.
De omstandigheden waarin
de regering Vanden Boeynants
tot stand kwam hebben dit
duidelijk onthuld. In de krin
gen van de groot-financie wou
men de klok achteruitzetten
en daardoor diende de plaats
te worden geruimd voor een
koalitie C.V.P.-P.V.V.
Wie nog niet gezien heeft
dat de huidige regering op so.
ciaal gebied een achteruitgang
betekent, moet wel stekeblind
zijn... De gepensioneerden we
ten het maar al te best.
Ook de taalkwestie heeft <n
1966 ons politiek leven be
heerst. De stokebranden zijn
de liberalen uit de hoofdstad,
die hierbij gretig worden ge-
hoipen door gans de Fransta
lige pers.
Waar gaat dit uitmonden
Meer en meer stemmen gaan
op om het gezag te decentra-
liseren.
De Vlaamse socialisten heb
ben zich nooit voor het fede
ralisme uitgesproken omdat
deze term maar een slogan is
onder vele andere.
In elk geval vrezen we geen
wijzigingen aan de Staats-
struktuur. We wensen echter
te spreken over zaken met een
konkrete inhoud en niet in
het ijle weg. Bijaldien zullen
we erop waken dat voor aan
gelegenheden die de beide
gemeenschappen aanbelangen
de stem van een Vlaming
evenveel invloed heeft als de
ze van een Waal op de te ne
men beslissing en dat beiden
ook gelijkberechtigd blijven
wanneer het staatsmanna
wordt verdeeld.
In 1966 en meer bepaald
op het jongste B.S.P.-kongres
hebben de Vlaamse socialisten
niet gezwegen om bestwil
zoals ze dat zo dikwijls heb
ben gedaan.
Volksvertegenwoordigers B.
Van Hoorick, Lode Craevbeckx
en oud-minister Vranclrx heb.
ben een taal laten horen die
niets aan klaarheid te wen
sen overliet.
Ook de ondervoorzitter van
de Partij. Jos Van Eynde,
komt tot het inzicht dat aan
alle geduld een einde komt.
In de maand mei zal een
Vlaams socialistisch kongres
worden gehouden.
Wellicht heeft men deze
heerlijke lentemaand gekozen
om «een nieuw geluid» te la
ten horen.
P.D.B.
Bij d" verkiezingen, ruim anderhalf jaar geleden, waren velen vergeten, helaas:
zéér velen van het werkende volk van dit land, aan wie zij tenslotte de opgang
hadden te danken, waar zij méé van profiteerden. «Men», en het waren er tien
duizenden in ons land, «men» verspeelde zijn stem aan prutspartijtjes, aan
splinter-partijtjes, die het socialisme van de B.S.P. ineens niet links genoeg
meer vonden, of tè links vonden. Of die om allerlei andere drogredenen meenden,
dat zij anders moesten stemmen. Als verzachtende omstandigheid kan gelden,
dat velen «liberaal» stemden..., verward en overbluft als zij waren door de
platste, grofste volksmisleiding die de zogenaamde liberalen meenden te moeten
hanteren in de tijd vóór de verkiezing.
Gelukkig zien de verstandigen al lang, dat zij met beloften werden gepaaid, om
niet te zeggen: met bedrog, maar dan bedrog, in zijdepapier gewikkeld en met
een gouden koordje er rond, als een Kerstkadeautje... waar echter niets in zat.
Wij geloven, wij menen érnstig, dat die periode weer voorbij is. En het is waar
achtig hoog tijd. Wakker worden en met beide ogen wijd open de toekomst
tegemoet gaan, dat is 'de allereerste noodzakelijkheid van dit ogenblik. Velen
zijn dus al wakker geworden.
En velen hebben begrepen, dat de Belgische Socialistische Partij versterkt moet
worden.
Uw stem vragen wij thans nog niet! Wij vragen iets anders vandaag. Wij vragen
u: begin het nieuwe jaar nu eens goed, vriendin en vriend, gij die sympathiek
staat tegenover de socialistische beweging. Gij die weet, dat alléén de krachtige
werking van de Belgische Socialistische Partij de gehele werkende klasse kan
vooruithelpen in de nabije en de verre toekomst: LAAT U AANSLUITEN ALS
B.S P.-LID Besef toch eens, dat dit NOODZAKELIJK is, indien wij een propa
gandacampagne willen voeren van groot formaat. Maar vergeet ook niet dat wij
IEDERS hulp NU nodig hebben, opdat wij onze socialistische organisaties, onze
pers, onze propaganda in het algemeen, zouden kunnen uitbouwen zoals het
MOET.
Vanavond zult gij nog nieuwjaarswensen schrijven. Of gij zult gezellig bij elkaar
zitten, in feestelijke stemming. Goed, wij doen dat allemaal. Maar doe EERST
dat mooie gebaar dat wij van u stellig verwachten: LAAT U INSCHRIJVEN
ALS LID VAN DE B.S.P.
