LAAMS
tik
ATALUMYj
qALi
ECONOMISCH
HERSTELPLAN
VAN DE REGERING
TINDEMANS
'eg met het fascisme in Spanje!
VRIJHEID VOOR
SPANJE
TELEX...
WIJ STELLEN U VOOR:
ANNICK ONZE NIEUWE BLOEMEN FEE
POLITIEK CONGRES
FUNDAMENTEEL
ONDOELTREFFEND,
MISLEIDEND EN
SOCIAAL ONAANVAARDBAAR
Europa manifesteerde tegen terechtstellingen.
Algemene staking in Baskenland.
MASSALE PROTESTBETOGING TE AALST.
De Hoogstraat door politie afgeschermd om er het Spaans
fascistisch café te beschermen.
STOPZETTING VAN VACANTIES IN SPANJE
B.S.P.-FEDERATIE AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDK
1. Het herstelplan
komt veel te laat
2. Het herstelprogramma
is misleidend
en bovendien
totaal ondoeltreffend
VRIJDAG 3 OKTOBER 1975
24e JAARGANG NR. 36
WEEKBLAD VAN DE B.S.P.
Redaktie Administratie iPubliciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053/2!.48.69 Postrekening nr. 95.24.64
Maandabonnement: 35 F Jaarabonnement: 420 F
Verantwoordelijke uitgever: _cs Spitaels, Houtmarkt 1, 9300 AALST
childer-ci
man in c
de kunstl
kt blijft ti
iden.
it is vant)
ar het vol
neens i
tg aan
C.S.C
mede tu
ng van dt
over
ere inliet
lkshuis
A
Wij
jr van
t initiatief usr
a'ei roeri
edenz
jende bt-
ichten
gsruimtei
<e kunste
gd dat ha
e keur
liend.
Bossclt
deze wereld en vooral Europa heeft on-
meen fel» gereageerd op dé terecht-
tt Hing van de verzetsstrijders in Span-
waar het volk reeds sinds vóór de
dog bij de bloedige machtsgreep van
Geetts neraal Franco gebukt gaat onder dik-
ho-|uur en vervolging.
persoonlijke tussenkomst van de
en van vele staatshoofden heeft de
:ring van de doodvonnissen niet
men beletten. Franco heeft de mid-
euwse wurging niet durven toepas
en vrijwilligers van zijn Guardia
til laten aantreden om de vijf te fusil-
en.
storm van protest is over Europa
gebarsten, waarbij Spaanse ambas-
en reisagentschappen werden be-
irmd.
kordaatste houding kwam van de
cialistische Eerste-minister van Ne-
rland, Joop den Uyl, van de socialis
me Skandinavische landen en van
:xico dat de Spaanse consulaten en
asten in dit land 48 uur tijd heeft
:ven om hun matten te rollen. Bel-
heeft niet anders gekund dan de
dere Europese landen te volgen om
Belgische ambassadeur uit Madrid
ng te roepen ter consultatie.
Hens de betoging van donderdag jl.
Aalst en de meeting die daarop in het
'ok lkshuis volgde, werd geëist dat:
België de diplomatieke betrek-
et' gen totaal verbreekt, zowel met
anje als met Chili;
dat ons vorstenhuis niet langer
vacantie bij Franco gaat door-
2m56)
i50). 0(
het vooif
i m. wi
rinnaar
recordtijd
lan V.D,
e 2e reel
:oor Aals-
e liep ei
er 46
in 51 "2.
ven R»
Eeckei)
leks werd
"6. Luc
800 ra
ver nam
ijn eerste
et tempo
ste ronde
han won
erd T in
lael
kadetten
geboekt:
Coppens
n87. Jo
in te Hal
ks e„g(
inen
rlog
m zit
rom
i in
i en
acht
rval
orij
i er
om
de
ler-
!er-
n.
ide
net
ma
n?
:en
tot
lie
iet
tal
:e,
an
1st
iet
)n
BMICO MOORDENAAR
ien;
dat de Spaanse goederen door de
Europese Gemeenschap worden ge
boycot tot zolang de democratie in dit
land niet is hersteld.
Beroep werd gedaan op allen om samen
aktie te voeren tegen de propaganda
voor en de vacanties in Spanje waar
mede men Franco aan het bewind helpt
houden.
Over de betoging te Aalst kunnen wij
hier geen verslag uitbrengen daar onze
krant reeds donderdagavond ter perse
ging. Wel kunnen wij hier vermelden
dat de betogers niet door de Hoogstraat
mochten trekken omdat zich daar een
club en café voor Spaanse gastarbeiders
bevindt, opgericht en in leven gehou
den door de Spaanse ambassade te
Brussel. De Hoogstraat zou dan ook
door rijkswacht en politie worden afge
sloten.
Daarentegen stapten vele antifascisti
sche Spaanse gastarbeiders mee in de
betoging. Alle partijen waren door de
Overal werd betoogd tegen de terechtstellingen in Spanje. Op weg naar de Spaanse
ambassades droegen de manifestanten rode vlaggen en spandoeken met als opschrift
«Solidariteit met het Spaanse volk».
BSP uitgenodigd met hun vlag mee te
manifesteren en het woord op de mee
ting te voeren. Wij komen hierop vol
gende week terug. Want de eenheid van
aktie tegen het fascisme in Spanje,
Chili en elders komt thans pas voor
goed los.
Het is met een buitengewone moed dat
de linkse krachten en alle antifascisten
in Spanje strijden tegen de diktatuur en
voor het herstel van de democratie. De
terreurwetten treffen tientallen met de
doodstraf en duizenden met jarenlange
gevangenis. Het gerecht is een klucht.
Het zijn trouwens meestal militaire tri
bunalen. De overweldigende meerder
heid van het Spaanse volk en alle Bas-
ken die zelfbeschikking willen haten de
fascistische diktatuur die alleen in stand
wordt gehouden door het kapitaal en
het groot grondbezit, door de adel, het
geprivilegieerde leger en politie.
Franco is met zijn burgeroorlog van
1936 aan het bewind gekomen in het
bloed van ontelbaren.
Thans kleeft opnieuw het bloed van de
vijf terechtgestelde vrijheidsstrijders
aan zijn door ouderdom en angst tril
lende handen.
Indien de democratie in Spanje niet
spoedig vreedzaam kan worden her
steld, zal het fascistisch bewind vroeg
of laat in het bloed vergaan.
Bert VAN HOORICK
Zopas geraakte door toedoen van de zg.
«welingelichte bronnen» (lees: de rege
ring zelf) het zg. «economisch herstel
plan» van de ploeg (dit is wel een te
sterk woord) TINDEMAN^S officieus
bekend. Hoewel het in zijn huidige ver
sie nog niet officieel is (dit artikel is
immers geschreven op 28 september),
mag redelijkerwijze aangenomen wor
den dat deze officieuze versie, die de
regering per indiskretie opzettelijk liet
uitlekken in de haar bevriende pers en
die bedoeld is als proefballon teneinde
de reacties erop te kunnep peilen, niet
ver van de officiële versie zal liggen.
Meteen mag de bevolking zich dan ook
in de liberale en katholieke pers aan
loftrompetten en grote woorden ver
wachten, teneinde de krachtdadige
aanpak en meteen de sociale bekom
mernis van de regering te prijzen. Een
voorsmaakje van deze bedrieglijke
barnumreklame kregen we alvast vo
rige zaterdag in De Standaard, waar
het op de eerste bladzijden in koeien
van letters heette dat «TINDEMANS
DE VOORWAARDEN VOOR
NIEUWE SOCIALE VOORUIT
GANG GESCHAPEN HAD». Dat
deze voorwaarden meteen een faze van
sociale achteruitgang inluiden voor de
werkende bevolking, staat er niet bij
vermeld.
Wat de socialisten in geen geval kun
nen aanvaarden is dat de regering de
economie wil relanceren op de rug van
de werkende bevolking, net zoals dat
ook gebeurde ten tijde van het zuiverste
economisch liberalisme.
Dat de aanpak van de regering boven
dien volkomen ondoeltreffend, is, om
dat de bestaande fundamentele structu
ren en machtsverhoudingen in het eco
nomische leven onaangeroerd blijven
(enkele holle frazen en ronkende na
men van nieuwe instellingen, die van
bij de aanvang gekortwiekt zijn, veran
deren daar niets aan) is een reden te
meer om dit herstelplan resoluut te
verwerpen.
In het kort bestek van dit artikel willen
we een aantal fundamentele bedenkin
gen maken bij dit herstelplan.
Als er één groot verwijt kan gericht
worden aan de ploeg TINDEMANS, is
het wel haar fundamenteel immobi
lisme t.o.v. de economische krisis: de
regering heeft de crisis «beheerd»
i.p.v. hem te keren. Op die wijze incas
seerde de bevolking en de jeugd in het
'bijzonder de klappen van een crisis
voor dewelke ons liberaal economisch
systeem en het «passieve» regeringsbe
leid (beleid is nog een te sterk woord)
verantwoordelijk zijn.
Wanneer men enerzijds bedenkt dat de
werkloosheid in België (in ongeveer
de hoogste is van gans Europa (het
arondissement Aalst scoort absolute re
cords: eind december 1974 hadden wij
5.000 volledig werklozen; nu hebben
wij er al 6.000. Voeg daarbij de 9.000
gedeeltelijk werklozen, dan kom je aan
15.000 geheel of gedeeltelijk werklo
zen op een actieve bevolking van ong.
100.000) en dat de inflatie in België
ongestoord verder woekert en men stelt
anderzijds vast dat een ganse reeks van
Europese regeringen, waaronder de
Duitse, de Franse, de Nederlandse, de
Deense, de Italiaanse en noem maar op,
reeds lang massale relance-plannen
hebben gelanceerd, hoewei de crisis in
die landen nog niet het niveau had be
reikt dat we in België kennen, dan ligt
de conclusie zo voor de hand: de Belgi
sche regering stak de kop in het zand en
profiteerde van haar Europese partners!
Op 'n ogenblik waarop zowat iedereen
erover akkoord is dat de oorzaken van
de crisis van «structurele» aard zijn, en
niet louter conjunctureel, zou het moe
ten voor de hand liggen dat de overheid
de crisis beantwoordt •met een werke
lijke structuurpolitiek, gebaseerd op
een bindende planning, een controle
van de investeringen, een selectief re-
lancebeleid in het kader van een welo
verwogen industriepolitiek en niet in
het minst verregaande overheidsinitia
tieven, ook in de concurrentiële sector,
kortom met een beleid van werkelijke
structuurhervormingen teneinde «de
economie meer in dienst van de mens te
stellen», zoals het zo mooi in de rege
ringsverklaring geschreven staat ten
behoeve van naïeve lezers. In de rege
ringsverklaring staat trouwens nog veel
meer: er is ook sprake van een «betere
controle van de overheid over de basis
sectoren, een democratisch opgelegde
planning en een democratisering van
het economisch leven tot op het niveau
van de onderming».
Lees door blz. 2
Aalst
Zaterdagen 8 en 15 november bal van
Hoorick en gemeentelijke mandataris
sen. Algemene ledenvergadering BSP
op 3 oktober om 20 uur in het Volks
huis.
Clubavond S.V.V. op maandag 6 ok
tober om 19.30 uur in het Volkshuis.
Geraardsbergen
Bal senator Vemimmen op zaterdag 11
oktober om 21 uur in zaal Volkshuis.
Kleinkunstavond Luk Saffloer in zaai
«De Reep» op zondag 28 september om
20 uur.
Vergadering BSP-kanton Geraardsber
gen op vrijdag 3 oktober om 20 uur.
Heldergem
BSP-bal op zaterdag 18 oktober om 2i
uur in zaal «Breda».
HiUegem
Mosselsouper voor alle BSP-leden op
25.10.75.
Op zaterdag 4 oktober te 10 uur in het Volkshuis te Aalst
VOORMIDDAG WERKGROEPEN:
Werkgroep Plan 1976-1980:
verslaggevers Martin Hutsebout en Mare Mortier.
Werkgroep Sociale politiek:
verslaggevers: W. Vemimmen en R. Otte.
Werkgroep Het België van de Toekomst:
verslaggevers: Bert Van Hoorick en Sylvain Bogaert.
's NAMIDDAGS PLENAIRE ZITTING:
Besluiten van de werkgroepen discussie en resoluties.
Middagmaal
Onder de middag is er een maaltijd voorzien aan de prijs van 50 fr.
soep - stoverij - frit - nagerecht en koffie.
De hernieuwde kennismaking met An-
nick, bloemenfee 1975, verliep heel
aangenaam en gezellig. Zij is schoon
heidsspecialiste, en haar charmante
verschijning is de beste waarbog voor
de zaak, die ze binnenkort zal openen in
de Kattestraat.
Annick komt inderdaad over als ie
mand met persoonlijkheid. Distinctie
en een heel bescheiden vriendelijkheid
tekenen naar. Taalvaardig is ze
daarbij ook nog kortom ze is een waar
dige vertegenwoordigster voor onze
stad.
Dat bewijst ze des te meer als ze ons
vertelt wat volgens haar een bloemen
fee zou moeten KUNNEN en MOGEN
doen. Waarom, vraagt Annick zich af.
wordt de bloemenfee niet uitgenodigd
op culturele manifestaties zoals bvb.
het Festival van Vlaanderen, vernissa
ges, tentoonstellingen, enz... Tot nu
toe bleef het stadsbestuur wat dit be
treft, sterk in gebreke! Dit belet de fee
eigenlijk een échte stadsambasadrice te
zijn.
Nu wordt ze meestal alleen maar als een
soort vrouwelijke tegenhanger van
Prins Carnaval beschouwd. Niet dat
Annick deze kant van haar taak wil ver
waarlozen! Integendeel! Ze wil graag
fee- en prinsenverkiezingen, bals en zo
bijwonen. Daarom deed het haar wel
een beetje pijn toen men haar haar af
wezigheid op de verkiezing van de
Vlaskoningin te Wevelgem verweet.
Annick kreeg immers geen uitnodiging
ill
en wist van heel het gebeuren niets af.
Fel verontwaardigd hierop reageren
doet ze echter niet. Daarvoor is ze veel
te taktvol en te bescheiden.
Ook dit illustreert haar karakter: pas
verkozen, bezocht ze helemaal alleen,
de oudste inwoonster van Aalst. Ze gaf
hieraan geen enkele publiciteit. «Ik
deed het omdat het mijn plicht was als
bloemenfee,» vertelt ze, «niet om in de
krant te komen». De bloemen die ze
meenam moest ze eerst in een winkel
kopen. Gelukkig weet Annick initiatie
ven te nemen: ze kwam in kontakt met
de verantwoordelijken van de bloe
menveiling en dezen nodigden haar uit
eens een verkoop bij te wonen en be
loofden haar tevens bloemen te leveren
tegen speciale voorwaarden.
Hierbij maakten we ons persoonlijk de
bedenking dat het Feestcomité hier toch
zou moeten voor zorgen. De Prins
krijgt immers een stadsplakket mee als
hij Aalst vertegenwoordigt, waarom
moet de fee dan haar bloemen zelf beta
len?
Annick klaagt hierover echter helemaal
niet. Zij wil alleen maar een zo goed
mogelijke fee zijn. Hopelijk geeft het
stadsbestuur haar de kans ook op cultu
rele manifestaties te bewijzen wat ze
waard is.
Wij voorspellen het: als u Annick leert
kennen, ziet optreden, hoort praten',
zult u rriét ons zeggen Aalstje hebt de
goede gekozen!».
G.V.N.
