LAAMS
25 000 f,
RELANCE - PLAN VAN DE REGERING
iar een oplossing in het konflikt bij
leerlooierij Schotte te Erembodegem?
-"'•i
ARNAVAL
GELDPRIJZEN
CSC"
D
UI
RQIMK»
C.V.P.-LIBERALE-
R.W.-PLOEG
TINDEMANS:
ONBEKWAAM EN
ANTI-SOCIAAL
R]
11 NOVEMBER...
DAG VAN GELUKKIGE KINDERHARTEN
DAG VAN VREDE
0
E
B.S.P. NINOVE
VERDEDIGT
C.O.O. -BELEID
1 4 SCHIFTINGEN A
FINALE
C.V.P. en liberalen tegen de kleine man
Belgische Ionen en wedden te hoog
volgens regering:
Patronaat en CVP-PVV-regering
de enige schuldigen
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1975
24e JAARGANG NR. 41
WEEKBLAD VAN DE B.S.P.
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053/21.48.69 Postrekening nr. 95.24.64
Maandabonnement: 35 F Jaarabonnement: 420 F
Verantwoordelijke uitgever: ,Cs Spitaels, Houtmarkt i, 9300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
Vernimmen tot le Minister
ndien u de PW volgt, gaan wij terug naar de toestand van 1960.
de ontvetters van de PVV. protesteren niet tegen tientallen mil-
oenen aan de nijverheid.
[PVV. en VU. verklaren de oorlog aan het ABVV - en eisen
rachtige maatregelen tegen elke loonsverhoging.
[S.P.T. is een nieuwe toelage «moeder aan de haard» en in deze
omstandigheden een kaakslag voor de werkende vrouw.
Handen af van iedere loonindexering.
ide blokkering «wedde parlementairen» is boerenbedrog en goed
kope demagogie.
bij de samenvattende tussenkomst
|gKd. Senator Vernimmen.
I huidig debat aldus Senator Ver-
nen getuigt niet van herwaardering
het parlement, waarop in de rege-
;sverklaring zo sterk de nadruk werd
d. Het debat wordt immers ge-
terwijl de besluiten van de be-
Jekingen tussen vakbonden en pa-
[ons nog onbekend zijn. Zodoende
keten wij werken met veel veronder-
Slingen, wat de geloofwaardigheid
van het parlement niet ten goede komt.
Van de noodzakelijke verbeeldings
kracht, waarover de nieuwe minister
van economische zaken het had bij zijn
aanduiding, is in het herstelplan niets
terug te vinden Integendeel getuigen
de voorgestelde maatregelen van een
gemis aan verantwoordelijkheidszin en
van een totaal gebrek aan nieuwe oriën
tering.
Een algemene aanpak van de economi
sche problemen is thans minder belang
rijk dan de sectoriële of zelfs regionale
aanpak. De sectoriële economische vi
sie moet rekening houden met de af
bouw van bepaalde sectoren. Sommige
maatregelen uit het herstelplan zijn uit
den boze. Men hakt toch niet de ge
zonde bomen in een bos, terwijl mende
dode stronken gaat bemesten. Wij moe
ten er ons voor hoeden de sectoriële
bedrijfsonbekwaamheid de vergoeden.
In verband met de miljoenen staats
hulp, die naar de marginale takken van
onze economie afvloeien, kan de heer
Grootjans misschien eveneens spreken
over ontvetting. De politiek van de
pleister op het houten been verder zet
ten is strijdig met een vernieuwde aan
pak.
Hoeveel fases van economisch herstel
gaat de eerste minister nog voorstellen?
Van de uitwerking van de eerste en de
tweede fase hebben wij weinig ge
merkt. De derde fase zou wel eens de
catastrofe kunnen inleiden.
Ik heb de indruk dat men de sociale
iking in de leerlooierij SCHOTTE
mbodegem die op 15 oktober uit
gaat blijkbaar naar een oplossing,
iet ter perse gaan vernemen we dat
verse leerlooierijen besprekingen
inen zijn tussen de directie en de
inden. In de grootste leerlooierij
iet land nml. UTAMO te Malmedy
amen, wa Zulte,zou zelfs reeds een akkoord
stand zijn gekomen dat door de be
trokken arbeiders werd aanvaard, op
basis van een loonsverhoging van 5 F
per uur in twee etappen, t.t.z. 2 F op 1
oktober 1975 en 3 F op 1 juli 1976, een
verhoging van de bestaanszekerheid
met 10 F en van het aantal vergoedbare
dagen met tien. Bij de firma SCHOTTE
werd op uitnodiging van de directie
dinsdagavond onderhandeld en kwam
ook daar een gelijkaardig voorstel tot
stand dat aan de stakersvergadering van
donderdag zal voorgelegd worden.
Gezien het prachtig resultaat dat aldus
het principe van «sociale pauze» door
breekt, waaraan de werkgevers van bij
het begin der besprekingen halsstarig
vasthielden, ziet het er naar uit dat na
meer dan drie weken staking een einde
zal komen aan dit konflikt.
In ons volgend nummer komen we
hierop uitgebreider terug.
175 ligt weldra in de vergeethoek. Tal
in feestdagen zijn in het verschiet,
tistmis, Nieuwjaar en binnen enkele
igen 11 november.
pdeze dag zal in het Aalsterse het St.
laartensfeest worden gevierd, ge-
henken, speelgoed en snoep liggen in
verwachtingen van elk kinderhart,
icelgoed van allerlei aard zal op deze
igmenig kinderhart opvrolijken. Echt
lijtig is het dat dit speelgoed soms
staat uit de meest perfecte namaak-
oorlogswapens, allerlei schiettuigen in
sommige gevallen zelfs uit volledige
soldatenuniformen
Dit oorlogsspeelgoed is in feite een
afgiet- en namaaksel van het oorlogs
tuig waarmee de volkeren van deze
wereld elkaar uitmoorden.
De ouders echter zouden hun kinderen
de waarheid moeten vertellen over de
tragische moordpartijen de voorbije
dagen in Franco-Spanje vakantie
oord voor velen onder ons die spre-
Nooit meer dergelijke taferelen?
gen het
tuurbe-
:n vast-
ascisti-
van de j
egime,
rijk».
tatei te I
e 9300
ast
Stomme, zijgende getuigen van de oorlogsgruwel.
kende voorbeelden zijn van dit alles.
Op deze planeet zullen weinigen rond
lopen die openlijk verklaren de oorlog
te verkiezen. Zij die hem voeren bewe
ren altijd een goede zaak te doenen.
11-november is niet alleen een dag van
speelgoed en geschenken. Het is een
dag van vrede...
Op deze dag zullen optochten plaats
vinden waarbij bloemen zullen neerge
legd worden aan de begraafplaatsen
van onze gesneuvelden der beide we
reldoorlogen.
Deze bloemen, in vele gevallen nog
gedragen door mannen en vrouwen die
de sporen van de oorlogsgruwel in zich
dragen, getuigen er voor dat de herin
nering aan de twee grootste oorlogs
rampen levendig is gebleven in het hart
van de generatie die ze in eenzelfde
geest van afschuw hebben ondergaan.
Deze bloemen symboliseren aldus de
hoop die leeft in de, harten van alle
mensen ter wereld, die de waanzin van
de broedermoord voor eeuwig uit de
wereld willen bannen.
Het is reeds lang voorbijmaar de les
mag niet vergeten worden.
Nazi-Duitsland, koncentratiekampen,
gaskamers en vervolgingen waren een
nachtmerrie voor de ganse mensheid,
Vietnam, Portugal, Brazillie, Grieken
land en Chili zijn droeve voorbeelden,
maar trieste realiteit van ellende en ar
moede die de oorlogsgruwel met zich
brengt.
Moge op 11 november, velen onder ons
terugdenken aan hun zonnige vakantie,
in 't even zonnige, maar door bloed
gekleurde Spanje. Dat zij op deze dag
terugdenken aan het ongelukkige
Spaanse volk dat wordt vermoord om
dat het vecht voor zijn vrijheid.
Dat elkeen op 11 november, dag van de
wapenstilstand ingetogen terugdenkt
aan de ontelbare slachtoffers van het
imperialisme, het fascisme en de oor
log.
De massagraven en de kerkhoven waar
zij met tientallen miljoenen rusten zijn
stom.
Moge op een dag zoals deze een kreet
uit de mond van alle volkeren komen:
halt aan de oorlogfascisme en imperia
lisme, nooit meer oorlog.
Moge alle volkeren op aarde hun
zwaarden tot ploegscharen omsmeden
en hun speren tot snoeimessen; geen
volk zal tegen een ander volk het
zwaard opheffen, en zij zullen de oor
log niet meer leren.
G.S.
partners, misschien op een ongewilde
maar niet ongevaarlijke manier, provo
ceert. De vakbonden denken er ge
woonweg niet aan dat de C.A.O.'s, die
in een periode van hoogconjonctuur
door iedereen als het reddend middel
werden beschouwd, thans zouden
overboord worden geworpen.
Er is in bepaalde kringen een offensief
ingezet tegen het A.B.B.V., en zijn
secretaris-generaal, met de klaarblijke
lijke bedoeling het gemeenschappelijk
vakbondsfront te doen springen. Het
A.B.V.V. legt ongetwijfeld sommige
accenten elders dan de andere vakbon
den, maar men kan dan toch vandaag in
het christen democratisch dagblad Het
Volk lezen dat moet afgerekend wor
den met het fabeltje als zouden de vak
bonden er schuld aan hebben dat de
onderhandelingen niet vlotten en dat zij
blind zouden zijn voor de ernstige ge
varen die de nationale economie be
dreigen.
In de sector van de leerlooierij is de
staking reeds aan de gang en in de ver
zekeringen wordt ze geplandt; telkens
is de inzet de collectieve arbeidsover
eenkomst. De regering schept een si
tuatie die gevaarlijk is en die in be
paalde opzichten aan de toestand van
1960 doet denken. Ik wens de regering
een herhaling van 1960 niet toe, maas
ik bezweer de eerste minister de
P.V.V.V in sommige van haar wensen
niet te volgen. De vakbonden zullen in
de dialoog hun volwassenheid bewij
zen.
Vervolg blz. 6
Tijdens de gemeenteraadszitting van 21
oktober 1975 werd de rekening 1974
der C.O.O. en der verzorgingsinstel
lingen ter goedkeuring voorgelegd.
Burgemeester Milo onderlijnde dat het
verlies ten laste van de stad, voorwat de
kliniek betreft, is teruggelopen van
7.081.000 ffank tot 4.196.408 F. Hij
bevestigde daarbij dat de Commissie
zich verder beijvert om de nieuwe kon
trakten met de dokters op punt te stel
len. De huurgelden voor de meeste
konsultaties blijven daar immers het
grote twistpunt.
P.V.V.-raadslid Waltniel deed hierbij
een frontale aanval op de Commissie,
die hij van onvermogen en laksheid be
titelde. Een aantijging die burgemees
ter Milo niet nam, omdat het juist deze
commissie is die werk tracht te maken
van een zeer moeilijk probleem, omdat
voornamelijk met de beruchte Orde van
de Geneesheren moet worden onder
handeld.
Gesteund door schepen Jacques Tim
mermans weerlegde burgemeester
Milo op kategorieke wijze de bewerin
gen van Waltniel en ook van C.V.P.
schepen De Riemaecker, dat de
C.O.O. geen oog heeft voor de enorme
verliezen van sommige diensten in het
ziekenhuis.
De B.S.P. had immers elementen te
over om aan te tonen, dat het deficiet
van ziekenhuizen geen plaatselijk pro
bleem is, maar wel een nationaal pro
bleem, dat trouwens door het Departe
ment van Volksgezondheid gesitueerd
wordt in een mogelijk rationalisatie van
instellingen en diensten in het kader
van een nieuw streekbeleid inzake zie
kenhuizen.
Aldus grepen tussen de Direkties van
de Kliniek der H. Harten en het Stede
lijk Ziekenhuis reeds kontakten plaats
om dit principe te onderzoeken.Dat der
gelijk probleem niet in een handomd
raai te regelen is, zal elkeen wel begrij
pen.
Al deze argumeneten waren blijkbaar
boter aan de galg. Raadslid Waltniel
werd door burgemeester Milo echter
zeer raak op zijn plaats gezet: de hui
dige Dokterskontrakten die het zoge
naamde «wanbeheer» in de hand wer
ken, werden door de toenmalige
P.V.V.-voorzitter van de C.O.O. on
dertekend.
De politieke moraal van de P.V.V. lijkt
ons erg bedenkelijk. Dat die politiek
gesteund wordt door de C.V.P. als
meerderheidspartij moet de ogen ope
nen. Of is het enkel C.V.P. -schepen
De Riemaecker, die er niet voor terug
schrok zijn partijgenoot - voorzitter van
deC.O.O.,deheerPaulCoppens,inde
rug te schieten?
Het was in elk geval enkel de B.S.P.
die in de gemeenteraad een werkelijk
aktief C.O.O. bestuur verdedigde.
1975-76fj.
29-11 -1975
6-12-1975
13-12-1975
20 -12-1975
10-1-1976
De zowat 300.000 werkloze arbeiders, bedienden, mannen en vrouwen,
huisvaders en huismoeders, jonge afgestudeerden, die alle hoop hadden
gesteld op hun diploma om aan de slag te kunnen, evenals de vele andere
tienduizenden wiens werk en gezinsinkomen op dit ogenblik bedreigd wor
den, zullen het de CVP en de liberalen die op dit ogenblik in de regering
zetelenniet vlug vergeven dat ze hun tot «den dopveroordeeld hebben en
aldus hun gezin van zijn normaal inkomen hebben beroofd.
Met de B.S.P. aan het regeringsroer bleef de werkloosheid beperkt,
evenals de inflatie (7%): België stond er toendertijd het best voor van gans
de Europese Gemeenschap. Echter, sinds de CVP en de liberalen de
socialisten op schandelijke wijze uit de regering hebben gewipt, hangt
België aan de staart van het Europees peloton: zowel de prijsstijgingen
als de werkloosheid halen trieste rekords.
De C.V.P. en de liberalen hebben nog niets uitgespookt dat deugt: alles wat
ze wel gedaan hebben, was gericht tegen de portemonnee van de arbei
ders, de bedienden, de huisvrouw, de gehandicapte, de kleine zelfstandige
en middenstander; straks komt zelfs de portemonnee van de werkloze aan
de beurt!
De heren van de C.V.P. en de P.V.V. gaan zelfs zover met hun anti-sociale
politiek dat ze nu een wet in de maak hebben die het aan de kleine man zal
verbieden links of rechts nog een karweitje te gaan opknappen! Dat er
ondertussen aan honderd per uur door de grote heren gecumuleerd wordt,
kan hun geen snars schelen. Het grote misbruik mag wel; het kruimelwerk
van de kleine man mag niet! Mocht deze wet bovendien nog de verklikking
aanmoedigen dan brengt hij ons meteen in een zeer gevaarlijk klimaat!
Het is zo klaar als pompwater: de liberalen en de C.V.P. zijn van oordeel
dat de kleine man het te goed heeft en dat hij nu maar eens «terug op zijn
plaatsmoet gezet worden. Vandaar de reaktionaire aanval van de heer
Grootjans, hierin achter de schermen gesteund door Mr. Martens van de
C.V.P., tegen de syndikaten en tegen de staat, die moetontvetworden.
Let echter op: het doel van de /conservatieve liberalen en C. V.P.'ers komt
erop neer de arbeider en bediende, of hij nu in staatsdienst of in dienst van
een privé-onderneming werkt, te ontvettenen dit met als enig doel, nl.
diegenen die al «vet» zijn nog wat vetter te kunnen mesten.
Het werkende volk van dit land mag deze poejadistische aanval van de
konservatieve krachten niet onderschatten: het is klaarblijkelijk de bedoe
ling van deze konservatieve CVP-PW-RW-regering de bereikte welvaart
van de werkende mensen stilaan maar zeker weer af te breken, en dit door
een rechtstreekse aanval op het inkomen van de werknemers, van de
gehandicapten, van de werklozen enz
Om deze sociale afbraakpolitiek te doen slikken door de massa, permitteren
Grootjans en Martens zich middelen die ieder rechtgeaard burger van dit
land zouden doen blozen tot achter zijn oren.
De liberalen en C.V.P. willen aan het-werkende volk van dit land doen
geloven dat het slecht gaat in ons land omdat de lonen en wedden in België
«de hoogste zouden zijn van gans Europa». Mocht ge dat niet geloven, dan
zou de regering TINDEMANS U iets anders proberen wijs te maken. Omdat
dit zo zou zijn, stelt de regering voor, nadat ze in het verleden al aan de
index had gefoefeld, de index te hervormen(en we weten wat dat zou
betekenenen de lonen en wedden van het stadspersoneel en van alle
arbeiders en bedienden eenvoudigweg te bevriezen. Dus geen rooie duit
opslag, ook wanneer wit op zwart bewezen is dat de verzekeringsmaat
schappijen, de elektriciteitsbedrijven, de petroleummaatschappijen, de
banken, enz gouden zaken doen!
Welnu, zo'n boerenbedrog slikt het werkende volk niet langer, heren
CVP'ers en PVV'ers.
Tegenover deze al te simplistische beschuldiging van liberale en CVP-zijde
aan het adres van de arbeiders, bedienden, ambtenaren en beambten willen
we klaar en duidelijk zijn: de werkende bevolking van dit tand bekomt met
zijn loon of wedde alleen maar zijn rechtmatig aandeel in de Belgische
welvaart, die immers door de dagelijkse inzet van miljoenen arbeiders,
bedienden en beambten tot stand komt. Iedere aanslag op dit werknemer
sinkomen zal beschouwd worden als een aanslag op de werkende klasse zelf
en op zijn recht om vrij en vrank over zijn loon of wedde te onderhandelen.
De werkende bevolking zal nooit dulden dat aan dit fundamentele recht
wordt geraakt, en zeker niet in een zg. crisisperiode waaraan zij niet de
minste schuld heeft en door een regering waarmede zij niets te maken heeft!
De werkelijke schuldigen voor de economische moeilijkheden in dit tand
zijn integendeel de regering zelf, alsook het patronaat en de Belgische
internationale en financiële groepen.
Vervolg blz.
