UW THUISVERPLEGINGSDIENST «BOND MOYSON» staat steeds tot uw dienst Kd. Vernimmen zet zich scherp tegen de oprichting van nieuwe orden OPSLORPING VAN DE WERKLOOSHEID? Veel optimisme is nog niet gewettigd! AALST HEEFT EEN NIEUWE CARNAVALPRINS Kd. Vernimmen interpelleert eerstdaags over: de onaanvaarbare toestand waarin de afgestudeerde apothekers zich bevinden KORPS CIVIELE BESCHERMING NINOVE LEVERT PRACHTIG WERK DE CVP EN HET GEMEENTEBELEID TE BORSBEKE HOE EEN REGERING SOCIALE EN VLAAMSE BELANGEN VERKWANSELDE jhtf Telefoonnummers Aalst: Denderleeuw: Ninove: 053-21.41.39 053-66.63.47 054-33.26.95 Geraardsbergen: B rakel: Ronse: 054-41.23.68 055-42.33.83 055-21.43.91 Oudenaarde Zottegem: Herzele: 055-31.14.47 091-60.13.95 053-62.36.61 Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr TEL. 053/21.48.69 Postrekening nr. 0004)9 2464-21 Maandabonnement: 35 F Jaarabonnement: 420 F V erantwoordelijke uilgever: Georges Spitaels, Houtmarkt 1, 9300 AALS'l VERSCHIJNT IN ALLE GEMEEN TEN VAN HE 9300 AALST VRIJDAG 13 FEBRUARI 1976 25" JAARGANG - Nr. 7 WEEKBLAD VAN DE B.S.P Bij de bespreking van het wetsontwerp omtrent de bescherming van de intellectuele beroepen heeft Senator Vernimmen in vlijmscherpe bewoordin gen het vergaande corporatisme van onze wetgeving aan de kaak gesteld. Hierbij de tussenkomst van partijgenoot Vernimmen. Het is onthutsend vast te stellen dat een zo belangrijk wetsontwerp slechts de aandacht verdient van enkele senato ren. terwijl andere ontwerpen van veel minder belang hoog oplopende discus sies veroorzaken. Wanneer ik zeg bij zonder belangrijk ontwerp, dan is het inderdaad zo dat de titel van het nu besproken ontwerp in feite de lading niet dekt van de inhoud het gaat hier om de oprichting van nieuwe orden, gelijklopend en met dezelfde bevoegd heid als de orde van geneesheren en andere. Enkele weken geleden nog werd hier in deze hoge vergadering geïnterpelleerd over de te ruime macht van deze orde. Anderzijds stelt men vast dat onze af gestudeerde universitairen steeds meer en meer de orden in betwisting brengen omdat zij in het algemeen een te be perkte visie over de problemen hebben. Trouwens met deze kaderwet zullen wij waarschijnlijk het enige land zijn in West Europa, dat een uitbreiding van de orden voorstelt; zij worden vrij al gemeen betiwst in de ons omringende landen. Trouwens wij beschikken over voldoende wetgeving om de toegang tot het beroep te regelen zonder dat deze kaderwet nodig is. Door de vol machten die wij in deze wet geven aan de nieuwe orden bewijst het parlement eens te meer zijn onbekwaamheid om deze materies op een voldoening ge vende wijze te regelen. Trouwens in dien de Heer Minister de mening is toegedaan dat men met deze wet de verbruikers beter beschermt dan zou hij erg goed aan gedaan hebben de ver bruikersverenigingen om advies te ver zoeken. Deze wet is de opsluiting van bepaalde beroepen in een niet te recht vaardigen getto. Ik zou trouwens aan de hëer Minister de vraag willen stellen of hij dit ontwerp verenigbaar acht met de fundamentele opties van onze maat schappij nl. sociaal overleg en streven naar democratische vrijheid. Trouwens daar het lidmaatschap van de orde ver plicht is, kan de heer Minister argumen teren waarom hij dergelijk diktaat niet in strijd acht met artikel 20 van de grondwet. Trouwens, bepaalde aspek- ten zoals de numerus clausus zullen na de oprichting van deze orden zeer vlug opduiken. Teveel stelt men vast dat de regels van déontologie moeten wijken voor machtsmisbruik en het neertellen van grote sommen geld. Het voorbeeld van de apotekers is daarvan een tref fend bewijs. Apotheken zijn nu notaria ten geworden en worden van de hand gedaan aan een prijs die schommelt rond de 15 miljoen. Hoe kan een afge studeerde uit een bescheiden gezin dan nopg ooit zijn beroep uitoefenen? Hij kan dit weliswaar nog, als hij bereid is te werken voor 1.000 frank per dag en dit dan als ondergeschikte van een be voorrechte klasse. De sociale gevolgen zijn dus ook niet te veronachtzamen, voorbeelden zijn er genoeg, denken wij ook aan de tandtechniekers, die nu nog een kruimel krijgen voor hun belangrijk werk, terwijl anderen duizenden ver dienen op de rug van hun geleverde prestaties. Deze kaderwet wijzigt grondig ons maatschappelijk bestel en zal leiden tot een onverantwoord eng corporatisme. En dit terwijl alle par tijen de mond vol hebben over een pro gressieve, vooruitstrevende en open maatschappij. Deze kaderwet is dan ook naar mijn oordeel een der meest conservatieve ontwerpen die ons wer den voorgesteld in de afgelopen jaren. Een wel die ons tot nadenken stemt omdat wij teruggaan naar de machtige gilden van de Middeleeuwen. Dat dit noodzakelijk is in 1976 betreur ik ten zeerste en ik zal dan ook met overtui ging tegen deze wet stemmen. De recessie die effectief een aanvang nam half 1974 en die sindsdien in een razend tempo is toegenomen, is de krachtigste die wij sedert de crisis der dertiger jaren hebben gekend. Dat ons een crisis zou overkomen was sedert geruime tijd waarneembaar, maar niemand scheen zich er om te bekommeren. Ook onze regeerders bleven passief toekijken. In de bijna 20 maand «slechte tijd» is de Regeringsploeg Tindemans - Declercq er nog niet in geslaagd één enkele se rieuze anti- krisismaatregel te nemen en is er nog steeds geen spoor van een positieve planmatige aanpak. Ondertussen bereikte ons land de 240.000 volledige (gecontroleerde) werklozen en 100.000 z.g.n. onvolle dige en toevallige Onlangs dachten sommige kroniekers victorie te moeten kraaien, want sedert de zomer van 1974 zou het aantal vol ledige werklozen voor het eerst zijn ge daald. Uit een voorlopige vastlegging van de toestand der maand januarizou blijken dat er 3.000 werklozen minder waren. Deze informatie maakt over het alge meen geen gewag van het feit dat daarin een 1.000 -tal werknemers begrepen zijn die vroegtijdig op pensioen zijn gegaan naar aanleiding van de op dit stuk recent getroffen maatregelen. Ook vergeet men er bij te voegen dat dit cijfer werd bereikt dank zij zeer toeval lige gunstige effekten die zich hebben voorgedaan. Hoe dan ook, de toestand blijft angs twekkend. Voor hoelang nog? Zeer geleerddoende prognoses vertel len ons, soms wel eens op tegenstrij dige wijze, dat wij op de drempel staan van de herleving. Over het algemeen wordt dit gezegd zonder veel overtui ging en hier en daar laat men ons ver staan dat de «echte» heropleving nog niet voor morgen is. Zo bijvoorbeeld lezen wij in het Bulle tin van de Generale Bankmaatschappij van januari 1976 o.m. het volgende: «Hoewel aan de tendens van de Belgi sche conjunctuur niet kan worden ge twijfeld, stelt men zich nochtans vra gen inzake de duur en de omvang van die opleving die gedurende het grootste gedeelte van 1976 vermoedelijk een traag en gematigd verloop zal kennen. Men moet niettemin vermijden een sys tematisch pessimisme aan te kleven. Eerlijkheidshalve dienen wij aan te stippen dat wij te maken hebben met een internationale crisis. Hierachter steekt de Regering zich weg om haar doenwijze van zich «langzaam te spoe den» te verklaren. Feit is nochtans dat een belangrijk aan tal landen, die bij deze recessie betrok ken zijn, reeds sedert geruime tijd duchtig aan het heropleven zijn. Een bewijs dat er, elk in eigen land, wel iets aan te doen is. Eens te meer schoot onze Regering aan haar plicht te kort. Meer dan elk ander kapitalistisch land dacht zij dat, om de inflatie (de levensduurte) te bestrijden men de werkgelegenheid moest ver minderen. Dit is het oud kapitalistisch tnikje om de kleine man nog kleiner te krijgen, braaf en tam te maken om zo doende zijn inkomen (de werkvoor- waarden) te matigen. Het onverklaarbaar en bijna misdadig talmen van de Regering inzake het be strijden van de crisis is hoofdzakelijk de schuld van de sterke behoudsge zinde koers die de Liberale (P.V.V.) ministers in de Regering, en hun voor- Met hel oog op de eerstkomende ge meenteraadsverkiezingen op zondag 1 10-10-76 worden nu reeds schikkingen getroffen in diverse kringen om klaar te slaan voor de cirka 10.000 kiezers die de nieuwe raad voor Groot-Herzele zul len verkiezen. Het is voor iedereen die tot de acht fusiegemeenten behoort nog een wen nen als men in gedachten Groot- Herzele voor ogen roept: een gemeente met circa 16.000 inwoners, 4.736 ha groot met zijn nieuwe grenzen en zijn nieuwe, bevolking. Doch wet is wet en op de 2'1 zondag van oktober zal een gemeenteraad van 25 leden verkozen worden, die op zijn be urt onder de verkozenen vijf schepenen zal kiezen en een burgemeester zal voordragen, die voor het eerst de lei ding zal nemen voor de nieuwe ge meente. Ondertussen begint het CVP-college van Borsbeke De Vuyst - Scheerlinck - De Sutter zijn dagen al af te tellen. Sedert iets meer dan 11 jaar is dit trio aan het bewind onder de hoede van Charles De Vuyst. Borsbeke dat als een soort van erfenis van vader op zoon werd overgedragen is in de schoot van de familie De Vuyst altijd als een ei gendom aanzien. En het werd in hun kringen dan ook als een vloek aanzien toen mr. Charles in 1964 zich schrap moest zetten tegen de opkomende so cialisten om zijn burgemeeslerssherp te behouden Naast de CVP die. net alsde Socialisten liberalen 3 zetels verwierven behaalde ook Burgemeester De Vuyst 3 verko zenen met de lijst der Onafhankelij- ken. Dit was voor hem genoeg om de CVP sedertdien op sleeptouw te ne men. Hij zou voor de rest zijn stempel drukken op het wel en wee van de ge meente: hij had in de gemeenteraad immers de meerderheid en hij kon steeds rekenen op een gedweeë volg zaamheid van zijn rneerderbeidsleden. Er zou dus -in feite weinig veranderd zijn in het gemeentelijk beleid moést de BSP met zijn twee raadsleden zich niet scherp hebben ingezet om een nieuwe oriëntering aan dit beleid te geven. Maar oppositie voeren is ook niet alles en de BSP mandatarissen hebben moe ten ervaren dat meer dan eens politiek van persoonlijke belangen voorrang kreeg op het algemeen belang van de inwoners. Waai L)e Vuyst en Co aanvankelijk hun bedoelingen nog verdoken hielden kwant dit bevoorbeeld flagrant naar boVen, toen alle gemeentebesturen ad- ies moesten uitbrengen over de be stemming van-de gemeentegrond bin nen net kader van het Gewestplan. Yoen bleek clat de h. De Vuyst er een studie van gemaakt had om alle moge lijke bouwgrond dieervoorhanden was op kaart te brengen. Zo werden in weerwil van de BSP oppositie 12 nieuwe bouwzones goedgekeurd en nadien de boeken dichtgeklapt. Waar het de Wetgever met de gewestelijke planning om te doen was? Naast een ordelijke afbakening van bouwzones, beschermend optreden voor landbouwgebied, voorzien in aanplantingen en groenzones of waar deze zijn ze in bescherming nemen, ruimten voorzien voor ontspanning en vrije tijd (sport, terreinen voorde klein tjes, wandelpaden, enz) historische ge bouwen of landschappen binnen het kader van zijn omgeving vrijwaren voor de toekomst. Over dit alles is 's lands leiding al jarenlang bezorgd. Dit was echter geen zorg voor de CVP lei ding te Borsbeke. Degrondspeculanten zijn aan hun trekken kunnen komen en de familie De Vyust niet in het minst. En dit terwijl bij Koninklijk Besluit al sedert bijna 20 jaar het gebied tussen Molendeijk en Ressegemstraat (Mau- vondel) vastgelegd werd voor sociale woningbouw! Of een gebied waar men circa 50 goedkope woningen op goed kope bouwgronden zou kunnen bou wen. Inzake wegeninfrastruktuur is het te Borsbeke al net eender geweestal les in functie van vrijkomende bouwgron den. Gemeentewegen die al honderden jaren voorkomen in een slechte toe stand terwijl men op 100 meter afstand van de Holestraat evenwijdig daarmee een bijna 7 miljoen kostende Pastorij straat aanlegt. Gelukkig werd onder druk van de BSP. zij het moeizaam, verbetering gebracht in de Ressegemstraat, Diepestraat en de Boven-Molendijk en werd een komaf gemaakt met de eerste voetpaden (Pro- vinciebaan) en met een dorpsplaats. Maar over meer biezonderheden in het gemeentebeleid zal ik het hebben in een reeks van volgende artikels. F. Uyttendaele Vorige vrijdag had in de Keizershallen te Aalst de verkiezing van Prins Carnaval plaats - zowat 3000 Aalstenaars waren getuige hoe Johny, vooraan op onze foto, tot prins 76 werd verkozen. Een uitgebreide reportage daarover leest U op blz. 3 van ons blad. zitter Grootjans, willen varen. Pogin gen tot chantage zijn hierbij legio. Gelukkig maar dat de arbeidersklasse, en in ieder geval de vooruitstrevende vleugel er van, de weg naar het Syndi- kalisme heeft gevonden dat er in slaagt de behoudsgezinden schaakmat te zet ten. Wij kunnen, noch durven ons niet voorstellen hoe het met de arbeiders we reld zou gesteld zijn indien hij zich niet had georganiseerd. Een integrale en stevige frontvorming zou nog zo veel beter zijn. M. Van der Haegen Secr. Gen. Bond Moyson Te Ninove bestaan twee veiligheids- korpsen die met een bekwaam aantal belangloze vrijwilligers de bevolking grote diensten bewijzen. Onze Stede lijke vrijwillige brandweer en het Korps van de Civiele Bescherming zijn onmisbaar in de hulpverlening die di kwijls nodig is in onze samenleving. Ons brandweerkorps is bij de bevolking meer bekend dan de Civiele Bescher ming. Dat komt door hun reeds jaren lange akti viteit en hulp die zij bieden bij de eergste ramp die de bevolking kan overkomen. Het korps van de Civiele Bescherming heeft te Ninove op verschillende vlak ken reeds enorme diensten bewezen Bij gelegenheid echter van het jaarlijks feestmaal op zaterdag 7 februariwaren wij in de gelegenheid een diamontage te zien van de aktie van het Ninoofse korps bij de recente overstromingen te Moerzeke De onmenselijke inspanningen die ons Korps daar heeft geleverd in samen werking met de andere korpsen van Ci viele Bescherming wekt bewondering. Spijtig deat niet elke inwoner van Ni nove en omstreken de mogelijkheid heeft om die dia's te bekijken, want het is anders onmogelijk zich een beeld te vormen van de waterellende die o.a. te Moerzeke is geweest. De hulp van de Civiele Bescherming was moeilijk en zwaar, doch efficiënt: een bres dichten in een dijk van zowat 150 meter lang. Hoeveel tienduizenden zakjes zand en modder werden niet door het slijk gesleept? De inzet van de manschappen was be wonderenswaardig, belangloos voor de gemeenschap, nochtans in een maat schappij waar het egoisme hoogtij viert. Het is noodzakelijk die inspanningen eens speciaal te onderlijnen. Hoe langer de CVP-PVV-RW-regering aanblijft, hoe langer de lijst wordt van anti-sociale en anti-Vlaamse maatregelen en hoe groter de afkeuring door hel volk wordt: deze regering lapt inderdaad zowel de belangen van de werkende bevolking, van de kleine zelfstandigen, en van het Vlaamse volk in het algemeen aan haar hielen. Haar enig doe! besraat erin zich zo lang mogelijk overeind te houden met het Rassemblement Wation als reddende enge! en dit ten koste van vitale werknemers en Vlaamse belangen. De lijst van de verkrachtingen van de belangen van het werkende en Vlaamse volk, wordt inderdaad indrukwekkend: de prijsstijgingen bereiken nog steeds rekordhoogten: het anti-inflatiebeleid van de regering Tinde mans is totaal mislukt. Alsof dit nog niet genoeg was, kan de regering het zich niet wachten te foefelen aan de index, zodat de koopkracht van de werkende bevolking van maand tot maand vermindert. Het ergste van de jongste maanden inzake inkomensbeleid is wel dat de regering het principe van de belangrijkste sociale verworvenheid van na de oorlog, namelijk de automatische indexkoppeling heeft kapotgeslagen: het principe zelf werd vernietigd door het doordrukken van de grens van 40.000 F. Dat kristen-demokratische ministers daaraan hebben meege werkt, stemt tot nadenken. Even erg als het vorige is de rechtstreekse inmenging van de regering in de loononderhandelingen: het heilig principe van de vrijheid van onderhande ling werd hierdoor eveneens stukgeslagen, andermaal met medewerking van kristen-demokratische ministers. De regering beweert dat een inkomensmatiging voor alle lagen van de bevolking nodig is, maar ze treft alleen de werknemersinkomens en de sociale vergoedingen. Aan de hoge inkomens, vrije beroepen, zakenkrin- gen en industrie wordt niet alleen niet geraakt, de staatscadeau's worden nog groter dan vroeger! En wie betaalt deze cadeau's aan het bedrijfsle ven? De werkende bevolking! En wie steekt ze op zak: de weistellenden, de industriëlen Zo'n cadeautjespolitiek kost enorm veel geld en lost niets op. We zijn er dan ook radikaal tegen! Komen we tot het tewerkstellingsbeleid (of her werkloosheidsbeleid van de regering Tindemans): ook dat is een totale mislukking: maandelijks neemt de werkloosheid nog schrikwekkend toe! De maatregelen van de CVP-PW-RW-regering zijn lapmiddelen, die de gemeenschap schrikkelijk veel geld kosten, en niets oplossen! De socialisten, alsook de vakbonden, hebben steeds herhaald dat de krisis waarin we momenteel zitten een strukturele krisis is en dat alleen struktu- rele maatregelen een duurzame oplossing kunnen brengen.f De kristen-demokratische ministers, aan wie de kristelijke arbeiders en bedienden hun vertrouwen hebben geschonken, moeten toch ook inzien dat Zij tegenover de zuiver spekulatieve bedrijfssluitingen door multinationale groepen (zoals Prestige) machteloos staan zolang ze geen struktuurher- vormingen, kontrole op investeringen en kapitaalbewegingen, kontrole van de werknemers op de belangrijke bedrijfsbeslissingen, een planning van de ekonomie, een machtige overheidsholding (zonder privé-inspraak zoals in het regeringsontwerp met het investeringskomitee in handen van de privé- nijverheid), overheidsinitiatieven in de sleutelsektoren, en andere doortas tende maatregelen meer treffen. Welnu, op dit ogenblik verkwanselen de kristendemokratische ministers, langs de CVP om, voortdurend de belan gen van de arbeiders en bedienden, en dit in ruil voor enkele ministerporte feuilles. Zouden de 36 miljard overheidsgeld die in 1975 aan werkloos heids geld zijn uitbetaald niet beter zijn besteed door ten dele ze te gebruiken voor een (gedeeltelijke) financiering van het brugpensioen ten bate van de andere werknemers, zodat niet alleen alle arbeiders van 60 jaar en meer en alle arbeidsters van 55 jaar en meer die zulks wensen op rust konden gaan en tienduizenden jongere werklozen, die nu verplicht stempelen en van het werk gehouden worden aan de slag konden En zou de ware oorzaak van de sluiting van het luxueuze Westbury-hoteI te Brussel nier eerder te zoeken zijn in verkeerd georiënteerde investeringen (in een reeds oververzadigde markt) i.p.v. in de indexering van de lonen, zoals dit door de burgerpers wordt vastgehouden. Een kontrole op de investeringen en een publieke oriëntering van de investeringen naar die aktiviteiten die momenteel een investeringstekort kennen, met name de hotels van de middenkategorie had en zou in de toekomst eveneens nog veel onheil kunnen voorkomen. Hetzelfde geldt voor de bureau-ruimten te Brussel en voor de tankervloot: ook hier bestaat reeds overcapaciteit, maar gaan de investeringen blindelings verder! Ook met de oprichting van privé-zendgemachtigde verenigingen voor de TV laten de kristen-demokratische arbeiders zich rollen door de kapitaalkrach tigen: de objektieve berichtgeving zal er niet bij winnen: de arbeiderskon- flikten zullen er door de bril van de privé-zendgemachtigde verenigingen gans anders uitzienevenals het transport van huurlingen voor A ngola door onze bloedeigen Sabena. Blijft tenslotte de uitverkoop van onze vitale Vlaamse belangen door onze Vlaamse CVP en PW inruil voor de steun van het Rassemblement Walton! Is de opdoeking van de gordel van smaragd geen eenzijdige Vlaamse kadeau van de CVP en PVV aan het RW in ruil voor regeringstrouw» En waar blijft de ratificering van de waterverdragen met Nederland? En wat is geworden van het ABOS Martin HUTSEBAUT Pol. sekr. BSP-Aalst

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1976 | | pagina 1