AAu
r
75-JARIG JUBILEUMFEEST VAN BOND MOYSON
GEWEST AALST
IS UITGEGROEID TOT EEN GEWELDIG SUCCES
GERAARDSBERGEN
OP DE DREMPEL VAN
DE 20STE EEUW
HERSTELPLAN
OF 20 JAAR ACHTERUIT
SOBERHEID EN BESPARINGEN:
MAAR OP WIENS KOSTEN?
S
REGERING OP ZOEK
NAAR MILJARDEN
ft
RECHTZETTING
restaurant
"CHEZ l_EO
specialiteit:
Soberheidómenu
1 9300 AALST
Redaktie Administratie Publiciteit: Houti.iamt. nr.
TEL. 053/21.48.69—Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 35 F Jaarabonnement: 420 F
Verantwoordelijke uitgever: Georges Spitaels, Houtmarkt 1, 9300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
VRIJDAG 16 APRIL 1976
26' JAARGANG - NR. 16
WEEKBLAD VAN DE B.S.P
Het bestuur van onze socialistische mu
tualiteit dat sinds verschillende weken
bijgestaan door een actieve werkgroep
en goed geholpen door praktisch al het
personeel zich bijzonder ingespannen
heeft voor het welslagen van de feeste
lijkheden, heeft hun onvermoeide wer
king bekroont gezien met een overwel
digend succes die het 75-jarig jubi
leumfeest gekend heeft.
elkaar vermengden, ook de tegenwoor
digheid van verschillende dokters werd
met sympathie begtroet.
Na de eerste kennismaking en onder
linge begroetingen was het de Federale
Voorzitter Vic Van der Heyden die het
welkomstwoord en de gelegenheids
rede uitsprak.
Met een citaat uit het boek van Lode
Zielens «Nu begint het leven» bracht
begin van de 20' eeuw met de dag van
vandaag. De eindeloze arbeidersdagen
van toen, de kinderarbeid, de erbarme
lijke levensvoorwaarden, de onhygië
nische toestanden in de fabrieken en de
krottenwijken veranderden onder im
puls en dank zij de enorme inspannin
gen van de socialistische instanties.
Hij bracht een welgemeend eresaluut
aan alle geestdriftige militanten die aan
deze sociale en humane vooruitgang
hebben meegewerkt en een modern net
Federaal voorzitter V. Van der Heyden tijdens zijn openingstoespraak.
Vanaf 8 uur 's morgens was een daartoe
speciaal aangeduide ploeg bezig met
het vullen en uitdelen van ballons met
daarop het embleem «75 jaar Bond
Moyson», zodat vanaf 10 uur s mor
gens de zaterdagmorgenmarKt en vele
straten een echte kermisaanblik boden.
Aan de gevel van het nieuwe Volkshuis
wapperde de drie grote vlaggen van de
Gemeenschappelijke Actie van ver
schillende trossen ballons, terwijl aan
een aantal palen langs de overzijde van
het Volkshuis vlaggen vrolijk wapper
den als een groet aan de voorbijgangers
en de vele feestdeelnemers.
Om 15.30 uur begon de receptie, sier
lijk geklede verpleegsters begeleiden
de genodigden naar de mooi versierde
congreszaal, waar zij door andere aan
trekkelijke vrouwelijke personeelsle
den vergast werden op een «drink»
toostjes enz.
Het was een mengeling van vertegen
woordigers van Stadsbestuur, Mutuali
teit, Politiek en vakbond die zich onder
In ons artikel De Aanstaande Ge
meenteraadsverkiezingen en de
gewijzigde kiesreglementen in
Voor Allen van 9 april jl. is onder
de paragraaf «Verblijfsvoorwaar-
de» een vergissing geslopen.
Achter lijstindiening dient gele
zen: «De voorwaarde van leef-
tijdsverreiste moet vervuld zijn op
de dag van de verkiezingen zoals
voorzien in de vroegere wetge
ving.»
van medico-sociale diensten wisten op
te bouwen.
Spreker nep, tot besluit, de talrijke
aanwezigen op om het stichtend voor
beeld van leiders en leden van Bond
Moyson na te volgen in het blijven na
streven van vernieuwingen en verbete
ringen.
R. Otte, federaal sekretaris, verheugt
zich niet alleen om de feestviering maar
evenzeer over de aanwezigheid van
prof. De Moerloose van de Rijksuni
versiteit Gent en de dokters Pede en
Merchiers om de betoonde belangstel
ling, maar ook over de aanwezigheid
van V. Van der Heyden en Bert Van
Hoorick, beiden lange tijd afwezig om
gezondheidsredenen
Vervolg blz. 2
Van der Heyden hulde aan de pioniers
van onze ziekteverzekering, aan deze
eenvoudige mensen het waren im
mers gewone arbeiders die 75 jaar
geleden de solidariteit predikten. Spre
ker wijst vervolgens op de moeilijke
strijd die bij de oprichting diende gele
verd in een van de meest menslievende
doelstellingen die ooit werden voorop
gesteld.
Met fierheid overschouwde hij de
moeizame weg die werd afgelegd om te
komen tot een machtige organisatie
zoals Bond Moyson nu is en waarvan
de aktiviteit nog steeds in stijgende lijn
gaat.
Om dit te staven noemde hij achtereen
volgens de toenemende bezoeken aan
onze polyklinieken, de overbelasting
van de thuisverpleging, het nijpend te
kort aan familiale helpsters en eveneens
op de grote bedrijvigheid van de admi
nistratieve diensten.
Er zijn nochtans, aldus spreker, onmis
kenbare redenen om ons ongerust te
maken, want stelselmatig worden ide
eën vooropgesteld om de ziekteverze
kering af te takelen.
Tot besluit wees hij op de noodzake
lijkheid om een gezamenlijke verdedi
gingsstrijd te voeren om te beletten dat
een van de mooiste verwezenlijkingen
zou worden afgebroken. Bond Moyson
zal hierin gewis zijn avant-garde rol
blijven spelen om het leven van de
mens steeds schoner en aangenamer te
maken
Nationaal sekretaris M. Boussy be
tuigde vooraf zijn sympatie met de
feestvierenden en vergeleek daarna het
Reeds meer dan eens is betoogd dat Geraardsbergen een lichtpunt is
geweest in de strijd voor de ontvoogding van de werkende klasse. Het is na
Gent, met Aalst en enkele andere steden een soort bakermat van de socialis
tische arbeidersbeweging in ons land geweest.
Op schitterende wijze is door onze vnend Louis Paul Boon, met zijn boek
«Fabriekstad Aalst» de strijd van de socialisten in het Aalsterse beschreven
geworden. Het is een boek dat we onvoldoende kunnen aanbevelen.
Momenteel wordt er door dc vrienden A. Ruiz en G. Spitaels een laatste
hand gelegd aan een boek waarbij de strijd van de Geraardsbergse socialis
ten op prachtige wijze wordt beschreven.
Inderdaad, na jarenlange opzoekingen en archiefwerk zijn beide vrienden
er in geslaagd heel wat gegevens en dokumentatiemateriaal te verzamelen
die zij in hun boek «Geraardsbergen op de drempel van de 20ste. eeuw»
hebben samengebracht.
Benevens een beschrijving van gebeurtenissen en feiten doorheen de strijd
van Geraardsbergse socialisten wordt er een monumentale verzameling van
foto's en dokumenten in gepubliceerd.
Het is ontegensprekelijk dat met de o*,richting van de BSP te Geraardsber
gen tal van groeperingen en nevenoiganisaties zijn ontstaan. Ook deze,
zoals, coöperatieve, turnkring «Rust-Roest», ABVV, mutualiteit en de
vroegere toneelbond «Recht en Vrijheid» worden in dit boek behandeld.
Ook wordt een overzicht gegeven van de strijd die de socialisten voerden te
Viane-Moerbeke en deze van de Onkerzeelse socialisten, die toenertijd met
hun socialistische burgemeester Leander Van den Hove de eerste socia
listische burgemeester in ons arrondissement een harde strijd hebben
geleverd.
Op deze wijze hebben beide partijgenoten, zaken, feiten en gebeurtenissen
in hun boek samengebundeld om aldus te beletten dat de historische strijd
van de socialistische pioniers in Geraardsbergen in de vergeethoek zou
verdwijnen.
Ik ben ervan overtuigd dat dit boek, dat is opgedragen aan alle socialistische
pioniers uit het Geraardsbergse in elke BSP-afdeling en vooral bij onze
militanten uit het Geraardsbergse een gunstig onthaal zal mogen kennen.
VAN DER BRUGGEN Dd.
Oud-senator
Uiteindelijk na meerdere maanden ter
plaatse te hebben getrappeld is het her
stelplan of loonstopwet er doorgeko
men. Loonstopwet, een hard en kro-
nisch woord met veel interne betekenis
Hoe hard men er ook gaat op drukken
dat het voor ons land tijd wordt dat wij
aan bezuinigingen gaan doen omdat wij
geen fundamentele grondstof hebben
en dusdanig moeten leven van in- en
export, hoe meer het er meer en meer
gaat opliggen dat wij in zeer gedekte
termen achteruit gaan lopen. Zonder
daarentegen de waarheid geweld aan te
doen
Wij
,,,j, als arbeidende klasse krijgen nu
pas reëel de rekening voorgeschoteld,
want onze wedden zijn 100% gekend.
Ze kunnen dusdanig volledig geblok
keerd worden. Een zelfstandige daaren
tegen of een vrij beroep kan sporadisch
of forfaitair benaderd worden, met an
dere woorden er staat geen grens op en
kan geenszins gekontroleerd worden en
zeker niet wanneer een minister van
Financiën een zeer belangrijk doku-
ment gaat achterhouden ten belope van
120 miljard fraude.
Iedere belangrijke firma die plenair of
vooruitziend beleid wordt voorziet in
zijn uitgaven een x bedrag aan loon
sverhoging. Wanneer men nu eventjes
de rekening gaat maken stelt men vast
dat hoe groot de supplementaire boetes
ook mogen zijn ze steeds rechtstreeks
op de rug van de arbeiders terechtko
men, omdat een zaakvoerder hetzelfde
vooropgestelde kapitaal zal besteden
doch de arbeider slechts 1/3 werkelijk
zal ontvangen.
Een jonge stagiaire moeten aanvaarden
is enigszins positief, doch die mag niet
ouder dan 30 jaar zijn.
Wanneer men om het even welke krant
openslaat, en men naar de betrekkings-
aanvragen kijkt ziet men maximum 35
jaar oud. Moeten de gezinshoofden tus
sen de 35 en 50 jaar die verantwoorde
lijk zijn voor hun gezin dan niet meer
leven?
Eerst een programmawet, nu een her-
stelwet, of i.ta.w. een soberheidspro
gramma. Dit zijn de huidige onderwer
pen, waarover men het heden heeft, in
de regering en in alle middens, die zich
inlaten, met de bestaansmogelijkheden
van dezen die met arbeid hun brood
moeten verdienen, alsmede de sociale
groepen die dienen te leven met ver-
vangingsisinkosten of sociale vergoe
dingen, zoals de Minder-validen en ge-
pensionneerden.
Onder besparingen verstaat de huidige
regering, het vinden van 20 MILJARD
onder de vorm van besnoeiingen, enhet
indienen van één soberheidsplan!
Terecht moet men de vraag stellen:
Waar zal men die 20 MILJARD vin
den? De jongste gegevens duiden ons
aan dat het andermaal de kleine mens
zal zijn die de rekening zal aangeboden
worden. Het gemakkelijkste terrein om
dit te verwezenlijken is vanzelfspre
kend, de beknotting van de rechten van
de sociaal verzekerden en wel inzake',
ziekteverzekering, werkloosheid, kin
derbijslag enz.
Een dergelijk aantal miljarden besparen
zal niet zo gemakkelijk zijn en zelf voor
ons onaanvaardbaar, en dit op een
ogenblik dat men zonder schaamte be
weert dat er een belastingsfraude be
staat hier in België van niet minder dan
120 MILJARD.
Hier moet men niet zoeken, iedereen
weet WIE de BELASTINGSONT
DUIKERS zijn!
Het weze gezegd dat deze ontduiking
van belastingengsgelden aan de schat
kist en die ze zekerlijk zeer goed zou
kunnen gebruiken, wegens het gewel
dig TEKORT op de NATIONALE
BEGROTING die ons wordt voorge
spiegeld, en waar men het nogmaals
heeft over 100 miljard niet dezen
zijn die het moeten stellen met sociale
uitkeringen.
Wij kunnen ons niet indenken, dat een
gezin, die moet leven met het Gewaar
borgd inkomen van 92.911 F per jaar
of een gezin met een minder-valide van
100 met een UITERST MAXIMUM
aan inkomsten van 167.000 F per jaar
in aanmerking kan genomen worden als
een belastingsontduiker.
PROGRAMMAWETTEN
De minder-validen weten er reeds alles
van, wat PROGRAMMA- en HER-
STELWETTEN voor hen betekenen.
Voor hen is de valbijl reeds lang neer
gekomen! Wij moeten alleen maar de
wetveranderingen van 1 januari 1975
en 1 januari 1976 in herinnering bren
gen, om te weten wat de woorden BE
ZUINIGEN en BESPAREN beteke
nen.
In ons vorig nummer «ZONNEB
LOEM» hebben wij een duidelijke om
schrijving gegeven van wat het K.B.
van 24.12.1975, in het raam van de
programmawet van 5 januari 197, als
gevolg heeft op de TEGEMOETKO
MINGEN aan minder-valide.
Ondanks onze waarschuwingen, weten
wij reeds dat een aantal minder-
validen, doodgewoon in de val zijn ge
lopen en een herzieningsaanvraag heb
ben ingediend op basis van het feit dat
iedereen slechts gehoord en gelezen
heeft, dat men voortaan 150.000 F aan
inkomsten mag hebben.
Evenwel de toepassing is helemaal iets
anders, en de gevolgen hiervan zullen
zwaar zijn!!
Wanneer men weet dat in de huidige
ekonomische wereld men op milieube
scherming en hygiëne steeds verder
achteruit gaat, dat wanneer men ieder
industrieel verplicht een speciale filter-
of zuiveringsstation moet aanwenden,
men 150.000 arbeidsplaatsen meer
kreëert dit ten belope van 70 miljard
vergeleken met de grote science fiction
aan belastingontduiking ten belope van
120 miljard is dit slechts een speld in
een hooimijt. Des te meer dat na enige
tijd het geïnvesteerde kapitaal eveneens
rendabel kan worden.
Wanneer men nu 150.000 werklozen
kan tewerkstellen en men weet dat
steeds een zeker percentage moeilijk te
plaatsen zijn ontkomt men of omzeilt
men de huidige krisis.
Wij leven in een demokratisch land
waar normaliter het inkomen van ieder
individu boven alles moet gaan,
m.a.w. zijn tewerkstelling dus geen
werkloosheid, doch reële en werkelijke
oplossingen. Ieder kapitaalkrachtige
instelling klaagt over de te zware loon
lasten of sociale lasten doch men
spreekt nooit over de jaren winst waar
de grote sommen zomaar binnenkwa
men. Een gebouw, filiaal, onderne
ming is een investering op zichzelfeen
vaste belegging. Voor een arbeider is
hetgeen hij maandelijks ontvangt van
telde realiteit.
Wij, als vakbonden kunnen steeds pro
beren. Doch wanneer de massa het niet
begrijpt komen wij er niet en het is nu
meer dan ooit het ogenblik. Ofwel bre
ken wij door en laten wij de syndikale
vrijheid niet tenietgaan ofwel komen
wij te laat.
Schrijven in een krant is gemakkelijk,
de realiteit is hard om voor ogen te zien,
doch de muur waar men momenteel
voor staat is hoog en gevuld met kapi
taal doch met solidariteit en gedoog-
zaamheid kunnen wij er allen samen
komen, nu meer dan ooit.
R. DESMET
Sekretaris Voeding
Vervolg blz. 2
Voor de regering komt het er op aan de mogelijkheid te bewerken om
meerdere miljarden uit te sparen ten einde het hoofd te kunnen bieden aan
de deficieten die zich veropenbaren in het geheel van de begroting.
Vandaar dat de ministers voor t feit worden geplaatst uit te zien naar
belangrijke bedragen die door hun departementen zijn uit te sparen.
In welke mate de onderscheiden ministers er zullen in slagen om daaraan te
voldoen blijft voor ons een open vraag. Immers de te besparen müjarden
Zijn er zo maar niet voor het nemen. En als men er hoegenaamd met in
daagt een voldoende aantal besparingen te bereiken wat wordt het dan.'
De noodzakelijkheid stelt zich dan op zoek te gaan naar leningen die dan
alweer zullen komen te drukken op de financiële situatie van de regering.
Komt men op die wijze er dan nog toe een gezonde politiek te voeren voor
het land? Dat is te betwijfelen.
Tindemans komt zich voor de noodzakelijkheid te bevinden aan te dringen
op een politiek van soberheid. Hetgeen er op neerkomt een politiek van
bezuiniging in te luiden. Echter kan men niet bezuinigen met mets anders
dan woordenOp een daadwerkelijk ten uitvoer brengen van bezuinigingen
komt het aan
Maar hier stelt zich de vraag, wie er heeft voorin te staan. Immers wie zijn
ze, degenen van de bevolking die men zal treffen.' Zullen de sociale
voordelen er verschoond van blijven? Geruststelling werd desbetreffend
nog niet verkregen.
Echter verkiest men daarover te zwijgen in alle talen; hetgeen ons doet
zeggen dat er geen algemene uitzondering op de regel gemaakt zal worden.
Ongetwijfeld leidt het gemis aan klaarheid hier tot ongerustheid en ook tot
wantrouwigheid. We zijn genoodzaakt de sociale genietenden te waar
schuwen voor hetgeen er zou kunnen uit voortvloeien.
Indien de huidige regering met financiële moeilijkheden heeft af te rekenen
moet zij het trachten klaar te spinnen met financiële middelen te zoeken in
de middens en kringen die gemakkelijk voor financiële aderlatingen in
aanmerking komen. Kapitaalkrachtigen kunnen liefst worden aangespro
ken. Maar of de huidige regering de moed zal opbrengen die richting op te
gaan is een andere zaak.
Rekening houdend met het feit dat Tindemans zijn regering heeft staande te
houden door een politiek te voeren die in de smaak valt van de konservatie-
ven, liberalen en patronaat, valt er sterk voor te vrezen dat hij iets aan zijn
politieke koers zal durven te veranderen.
We zijn er dus verre van af op de goede weg te zijn. Inderdaad blijft er van al
dat veranderen met Tindemans geen goed te verwachten.
Nodig is het zelfs aan de politiek van Tindemans een eind te stellen.
Daarop is het dat onze aktie dient gericht te worden. Vandaar ook de
noodzakelijke socialistische oppositie te voeren.
G. SPITAELS
