L.P. «EN ROOD IS TROEF
HET DETAIL
FIXEREN
JOS VANDELOO
GEVAARLIJK SPEL ROND
GEMEENSCHAPSVRAAGSTUKKEN
«SOCIALISME IS VRIJHEID»
EVEN KENNISMAKEN MET
r«Inf rast ruk tuur vzn
deze bijeenkomst
\VERZQRGD DOOR DE CENTRALE VOOR SOCIALISTISCH CULTUURBELEID
SOCIALISTISCH KONGRES IN SPANJE
Socialisme
is Vrijheid
Felipe Gonzales
stel door de Volksunie niet juist de be
doeling heeft het gemeenschapsge-
sprek te doen springen.
Waar iedereen de mening is toegedaan
dat dit gesprek de laatste kans is om het
samenleven van Walen, Vlamingen en
Brusselaars in België mogelijk te ma
ken, mag men zeggen dat hier gevaar
lijk spel wordt gespeeld.
Kan men verwachten van het samen
raapsel dat zich de vijfde regering Tin-
demans noemt, dat er genoeg gezag zal
opgebracht worden om een katastrofaal
avontuur te vermijden? Wij durven
zulks betwijfelen.
Hier zal de regering kleur moeten be
kennen, en ook de meerderheidspar
tijen.
Inderdaad, het gesprek van de «36»
heeft geen zin meer, zo zou men aan
vaarden dat dergelijk wetsvoorstel het
zij in een bevoegde of in een speciale
kommissie van de Kamer zou behan
deld worden. Moest zulks gebeuren
dan kan men het gesprek van gemeen
schap tot gemeenschap opdoeken,
vooraleer het werkelijk ten gronde be
graven is.
Men kan zich trouwens de vraag stellen
of het indienen van dergelijk wetsvoor-
Op het sekretariaat vandeC.S.C., Houtmarkt 1 te 9300 Aalst, zijn nog een 10-tal
exemplaren in voorraad van de LP «En rood is troef».
Vrienden die deze LP wensen moeten we vragen DRINGEND hun bestelling over
te maken. Deze LP is immers te Brussel volledig uitgeput en er worden geen
bijpersingen meer voorzien.
Ter herhaling geven we nog even de inhoud weer:
Kant A: Muziek door harmonieën van Menen, Rupelmonde en Harelbeke:
De Internationale p>e Grote Dag
Jeugdmars Mariannelied
Socialistenmars
Kant B: liederen
De Internationale
Saam zijn we sterk
Broeders, verheft u ter vrijheid
Natuurvriendenlied
A.B.V.V.-mars
De gedachten zijn vrij
Zwerftocht
- Kameraadschapslied
Als wij schrijden
Kostprijs 250 fr. 35 fr. indien wij ze u moeten toesturen).
weer na 2 dagen, bedroeg ongeveer
800.000 pesetas.
Voorde ontvangst van 38 buitenlandse
zusterorganisaties stond een vertaal
dienst ter beschikking in volgende ta
len: Frans, Duits, Engels en Arabisch.
Dagelijks werden er tweemaal 800
maaltijden geserveerd.
Voor de kommunikatie beschikte de
organisatie over twee telex-toestellen
en een gespecialiseerd telefoonnet als
ook over 20 schrijfmachines voor de
350 reporters en journalisten van
binnen- en buitenland. Naast dit alles
een televisienet met 14 kanalen.
In de bar kon men iedere avond terecht
en ook de buitenlandse gasten waren
regelmatige bezoekers.
Op de vlieghaven van Madrid was een
speciale onthaaldienst ingericht door de
PSOE voor de buitenlandse genodig
den en waren er 14 auto's ter beschik
king voor het vervoer van de luchtha
ven naar de verschillende hotels.
Eveneens op de luchthaven kon men
beschikken over een zaal met een kapa-
citeit van 2.000 personen en een andere
kleinere zaal geschikt voor 1.500 per
sonen.
Het gesloten TV-net in de luchthaven
heeft aan de PSOE 150.000 lesetas per
dag gekost.
Een speciale onderhoudsdienst bezocht
al de kamers van al de genodigden ie
dere morgen om 8 uur.
Ook de politieagenten, vermoeid ook,
lazen zelfs nog 's avonds laat de uitgave
van de partijDeze laatste werd gesticht
in 1886.
Santiago Flores Sanchez
Vertaling:
RINGO
Fixatie van het detail in fotografische
punten. Dat is bondig samengevat wat
Antoine Blaton uit Zottegem met zijn
werk betracht.
Wie een bezoek bracht aan de boeken
beurzen die vorige maand te Velzeke in
het C.O.C. en te Zottegem in het
Volkshuis werden gehouden heeft er
het werk van betrokken jonge kunste
naars kunnen bewonderen.
Zijn werk dat op het eerste zicht mis
schien iets te kommercieel aandoet,
biedt nochtans een tweede dimensie
voor wie er even wil blijve-n bij stil
staan.
Zonder te streven naar de protserige
originaliteit van vele jonge kunste
naars, getuigt zijn werk van zijn zoeken
naar eenvoud. Eenvoud die het leven
van elke dag domineert, maar tegelijk
het leven in onze jachtige wereld van
konsumptie en produktie leefbaar
houdt voor de man in de straat voor wie
de realiteit helaas niet overeenstemt
met het patroon dat ons dagelijks via de
TV wordt voorgehouden.
Gelukkige mensen zijn zij die uit het
detail van het dagelijkse leven hun
werk- en daadkracht puren.
Dat is tegelijk het tema dat we in het
werk van deze 25-jarige fotograaf te
rugvinden, die van zijn hobby tevens
zijn dagelijkse taak heeft kunnen ma
ken. In het werk dat we tot nu toe van
hem hebben gezien spreekt zijn melan
cholisch verlangen naar de ongerepte
natuur, die in onze konsumptiemaat-
Jos Vandeloo. Profielreeks. Uitgeverij A. Manteau, Brussel 1975. 40 blz. 6
blz. foto's. Prijs 110 fr.
Jos Vandeloo: Mannen, Uitgeverij Manteau, Brussel, 1975, 144 blz., prijs:
225 fr.
In navolging van andere uitgeverijen pakte de uitgeversmaatschappij A. Manteau
maanden geleden uit met schrijversportretten, nl. in haar Profielreeks. Na andere
«Mantcau-schrijvers» alsJefGeeraerts, Johan Daisne, Ward Ruyslincke'n Marnix
Gijsen kreeg ook Jos Vandeloo een beurt. Dit deeltje is op de klassieke leest van de
andere afleveringen geschoeid. Het inleidend profiel biedt in vogelvlucht een
overzicht van de voornaamste karakteriseringen van Jos Vandeloo door hemzelf en
andere critici (als Hazeu, Dinaux, Kemp). In de autobiografie zijn het eerder
persoonlijke gegevens over het leven en de familie Vandeloo die de lezer voorge
schoteld krijgt. Belangrijke literaire konklusies zijn er niet aan vast te knopen daar
de persoonlijkheid en de betekenis van de auteur nauwelijks aan bod komen. De
bibliografie is volledig tot 1975 bijgehouden en verwijst naar de literatuur over
Vandeloo en zijn werk. De beschouwingen vormen het omvangrijkste deel, ze
omvatten uittreksels uit recensie van zijn romans, verhalenbundels, dichtwerken
en toneelstukken en enige typische uitspraken van Vandeloo. Volledigheidshalve
volgen nog een greep uit de vertaalde werken en een opsomming van de bekronin
gen die de auteur te beurt vielen.
Dit werkje is geenszins essayistisch van opzet. Het had louter tot doel de nood te
lenigen die in het onderwijs bestaat aan dokumentatiemateriaal en informaties over
moderne Vlaamse auteurs. Voor het houden van spreekoefeningen zal het uitste
kende diensten bewijzen.
Vandeloo's recentste werk betreft de verhalenbundel «Mannen» die toevallig of
niet juist in het jaar van de vrouw verscheen
Hiermee trekt Vandeloo de lijn van voor «De muggen» verder door: zoals hij in
«Profiel», blz. 4 terecht aanmerkt, heeft hij nood zich te kunnen vereenzelvigen
met één van zijn personages zodat hij ook op zijn best is als hij kan putten uit zijn
eigen belevenissenen ervaringen. In die figuren die hij dan tegen een psychologi
sche achtergrond tekent, erkent de lezer vaak ten dele zichzelf. Zulks is bijvoorbe
eld duidelijk het geval in het eerste verhaal «De jongen uit Marokko». Dit
enigszins maatschappijkritisch verhaal zal menig lezer aangrijpen, niet terwille
van het feit dat de auteur het van de daken schreeuwt hoe nijpend het vreemdelin
genvraagstuk zich stelt, maar door de eenvoud waarmee hij het doet en zijn besef
van machteloosheid, krachtig verwoord bij het aanzien van het onverantwoord
machtsvertoon van de rijkswachters: «Een rot gevoel van immense onmacht snoert
me de strot toe. Verdomme nog aan toe, waarom onderneem ik niets? Waarom
spring ik niet op, sla (die gendarmen) hun brutale smoel dicht, geef ze een trap
onder hun kont, vecht als een razende tegen deze onmenselijkheid? Maar ik doe
niks, geen beweging, ik verroer niet. Als een laffe kloot zit ik in mijn hoek.
Gevangen in een maatschappelijk korset. Gehoorzaamheid verschuldigd aan uni
formen. Tot braafheid, zwijgen en medeplichtigheid veroordeeld» (blz. 20).
Hoewel dergelijke taal niet getuigt van een hoogstaand literair peil en geen
gefundeerd, weldoordacht pleidooi weergeeft, mist ze zeker geen trefkracht door
haar emotionele geladenheidIn het achterhoofd van menig lezer zal een alarmbel
letje klinken: hoe dikwijls bleef ik machteloos in een gelijkaardige situatie
Ook de uitgangsbasis van het tweede verhaal «De man van Isabelle» is van reële
aard. Ook hier is machteloosheid schering en inslag: zowel kollektief ten aanzien
van de industrialisatie, individueel tegenover zijn beeldschone, ontrouw geworden
vrouw (die uitmondt in de vernietiging van het ganse slapende dorp door het met
koudschuim te laten overstromen). Autobiografisch van oorsprong is zeker de
specialistische uitleg inzake het produktieproces. Cynische uitlatingen op de
industriële macht, de waterverontreiniging en de administratieve rompslomp ont
breken ook niet!
Het derde verhaal «De man met de lork» onderscheidt zich van de voiige door een
bijna irreële situatievervorming: de door geldzucht gedreven man bewerkstelligt
zijn eigen ondergang door ontploffing van een opgedolven koffertje en waarbij
alleen een lork overeind blijft. Eenzelfde irreële ondertoon is te herkennen in
«Mister Patterson from the BUA» waarin een logé bij het ontbijt in een hotel
dringend aan de telefoon ontboden wordt en elkeen de ogen gericht houdt op de
hoofdfiguur die voor de opgeroepene kan doorgaan. Zo'n mysterieuze figuur die
bij de climax op een totaal verrassende manier uit het verhaal verdwijnt, is een
typisch Vandeloo-produkt. Denk maar aan Lava uit «Het Gevaar»
In het vijfde verhaal «De man met de gorilla's zijn de climaxontwikkeling en de
irreële situatievorming terug de fundamenten zodat de auteur hiermee de kroon
spant. Ook de andere Vandeloo-ingrediënten zijn er welig over uitgestrooid: de
beeldenrijkdom (zoals «een meute biddende monniken in een holle kloostergang»
(blz. 61), «zoals volleerde kasteleins» (blz. 63), «uitdagend zigeunermeisje als
een ranke ree uit de beschermende duisternis van het bos» (blz. 65), de ermee
samengaande sfeerschepping, zijn zelden moraliserende protesten tegen maat
schappelijke vergroeiingen (zoals het versieren van vriendinnen, de menselijke
eenzaamheid, het kompromis met het leven als modus vivandi, de niet meer
menselijke samenleving. De ontraadseling van de menselijke indruk van de
gorilla's is boeiend gesteld en meesterlijk geregisseerd door de verleidelijke
begeleidster van de mensapen.
derspartij) beklemtoonde in zijn toe
spraak het belang van de overgang van
een diktatuur naar een demokratie zon
der al te veel moeilijkheden en wijst
erop dat op Europees en internationaal
niveau een pacifistische politiek dient
gevoerd te worden.
Tien minuten na de aanvang van de
toespraak van kameraad Gonzalez
maakte hij allusie op het beleid van
Franco zonder dat er veel reaktie kwam
uit de zaal.
Om kwart vóór één kregen we de tus
senkomsten van Brandt en Palme,
welke beiden zeer kort het kongres toe
spraken. Na zijn tussenkomst vertrok
Palme naar het vliegveld van Madrid
(de nodige veiligheidsmaatregelen
werden in acht genomen).
In de salons Dos Castillos, van het
grootste hotel van Spanje, was er be
waking van de geüniformeerde politie
en ook een 50-tal leden van de Staats
veiligheidsdienst en eveneens een or
dedienst van de partij zelf, bestaande
uit een 300-tal jongeren met speciale
herkenningsinsignes.
Men mag wel zeggen dal de hekserij
van 40 jaar diktatuur verbroken werd.
Meer dan 300 personen hadden geen
gelegenheid om tc slapen in de naeht
Tweehonderd jongeren met rode her
kenningstekens verzekerden de orde
voor de bescherming van de genodig
den waaronder Altamirano, Dsekreta-
ris van de Chileense Socialistische Par
tij, en de Polisarios (Spaanse Sahara).
Twaalf journalisten waren om 6u.30 's
morgens klaar met de uitgave van de
10.000 oplagen van de krant «El Socia-
iista». Op de le verdieping van het ho-
- tel was ereen drukkerij, een fotolabora
torium, de krantredaktie, een informa
tiebureau en een filmploeg.
De inkomsten van het blad «El Socia-
lisma» gedurende de twee eerste dagen
bedroegen ongeveer 15.000 peseta's.
Er was een distributienet voorzien om
de exemplaren van de krant via trein en
vliegtuig over het ganse land te ver
spreiden.
De PSOE voorzag eveneens een medis
che dienst bestaande uit pediaters, een
ploeg van 3 traumatologen en I ge
neesheer en 1 cardioloog. Deze voor
ziening was nodig voor het geval dat er
door emotionele toestanden zich onge
vallen zouden voordoen bij mensen die
misschien na 40 jaar ballingschap voor
het eerst terug in Spanje komen.
Buiten de medische voorzieningen was
er ook een stand waar informatie, do-
kumentatie. boeken en souvenirs voor
handen waren.
De opbrengst van dc souvenirs, ook
De aggressiviteitdie ons beloert
Jos Vandeloo
Het TV-spel «De man van 59» was indertijd te zien als NOS-produktie. Inhoude
lijk steekt het scherp af tegen het irreële van het vorige verhaal. Het scenario is
gegrepen uit de harde zakenwereld waar het promotiebeleid Donker na jarenlange
trouwe dienst onverbiddelijk alle kansen op bevordering ontneemt door het para
chuteren van de nieuweling Engel. Hij ontpopt zich tot een leugenachtige nijdig
aard die de nieuwe adjunkt-direkteur als het ware de dood injaagt. Na de begrafenis
krijgt Donker een nieuwe funktie toebedeeld: het kondoleren van nabestaanden
van overleden werknemers. Hoe een dubbeltje kan rollen Ook hier laat de
auteur open vragen: wie krijgt uiteindelijk de vakante betrekking? Hoe kan mep
zich in zulke situatie het best uit de slag trekken enz.Bovendien kadert het
TV-spel in het vooropgezet doel van deze bundel alleen mannelijke personages de
lakens te laten uitdelen. Het is er dus geenszins bijgesleurd, alleen een beetje
misplaatst in het geheel van die verhalenbundel.
Het trouwe lezerspubliek van Jos Vandeloo krijgt met deze nieuwe bundel een
kluifje naar zijn hand: de ouwe, oerdegelijke Jos Vandeloo op zijn manier
althans op zijn best.
Paul VAN DEN WIJNGAERDE
Antoine Blaton (Linde 34 te Zottegem-
Velzeke). Soms iets te kommercieel, maar
«erk met een boodschap.
schappij niet alleen wordt vernietigd
maar op een handige manier tegelijk in
het konsumptiepakket wordt aangebo
den.
Mede om deze ongezonde situatie aan
te klagen werkt Antoine Blaton bij
voorkeur in wit-zwart kontrast. Alleen
een dergelijk ongenuanceerd bekijken
van de samenleving en het leefmilieu
Iaat ons nog toe de echte waarden van
de valse te scheiden. Daarom alleen
reeds raden wij Antoine Blaton aan zijn
werk verder uit te diepen en dat iets tc
(commerciële snuifje weg te werken.
We zijn er van overtuigd dat hij aldus
meer mensen voor zijn werk zal weten
te interesseren.
Freddy VAN DEN BOSSCHE
Er is nog wel wat negekaart over de
wijze waarop de h. Tindemans voor de
vijfde maal zijn regering heeft gered.
Waar de Rassemblement Wallon vol
doening kreeg door het buiten walsen
van de ook voor de vijfde maal van
partij veranderende Perin, zal de
eerste-minister niet kwaad zijn van
deze man verlost te zijn.
Verlost is veel gezegd. Zo onze inlich
tingen juist zijn zou de heer Perin, die
mee deelnam aan de gesprekken over
onze gemeenschapsproblemen in de
kommissie van 36 als minister voor de
Hervormingen van de Staat, nu gaan
deel uitmaken van de liberale delegatie.
Hoopgevend voor het wellukken van de
werkzaamheden van deze kommissie is
dat niet.
Als staatssekretaris hebben wij Perin
aan het werk gezien in een gelijkaar
dige kommissie die opgericht was in de
regering Leburton. Niet alleen is het zo
dat wanneer men aan die man het
woord geeft, hij met een uur praten om
weinig te zeggen, amper genoeg heeft.
Met deze praatmachine in de kommis
sie staat het dus zeker vast dat er heel
wat tijd zal verloren gaan. Zijn aanwe
zigheid zal zeker de kans op lukken niet
vergroten, wel integendeel. Men mag
niet vergeten dat onder die 36 ook de
vertegenwoordigers zitten van het FDF
en het RW met de h. Gendebien aan het
hoofd.
Niet alleen zijn zij het die gemaakt heb
ben dat Perin uit de regering moest,
maar bovendien verwijten die heren
aan de heer Perin én Brussel én Wallo
nië te hebben verraden, wat niet weinig
is.
Dat Perin aan die heren geen duimbreed
zal willen toegeven is begrijpelijk. Bo
vendien gaan wij het schouwspel bele
ven dat Perin inzake gemeenschap
sproblemen de spreekbuis gaat worden
van de Waalse liberalen.
Alhoewel deze man niet terugdeinst
voor de moeilijkste «politieke turnoe
feningen» staat het vast dat zijn «dia
loog» met de Vlaamse PVV een van de
meest spektakulaire ogenblikken gaat
worden van het gesprek van gemeen
schap tot gemeenschap.
Voor het wellukken van de zaak zijn dat
weinig bemoedigende vooruitzichten.
Daarbij voegt zich een tweede feit. In
de Commissie voor Gemeenschap
sproblemen heeft men zich akkoord ge
steld, niet alleen te trachten te komen
tot de verwezenlijking van de regiona
lisatie op basis van het artikel 107 qua-
ter van de grondwet, maar ook na te
gaan welke artikels van deze grondwet
voor bespreking zouden vatbaar zijn.
Het geheel zou dan één pakket uitma
ken.
Ook de Volksunie neemt aan deze ge
sprekken deel en heeft zich over deze
werkwijze akkoord verklaard.
Nu stellen wij vast dat een volksverte
genwoordiger van de Volksunie bij de
Kamer een wetsvoorstel tot herziening
van meer dan vijftig artikels van de
grondwet, heeft neergelegd.
Dit wetsvoorstel werd door de Kamer
in overweging genomen. Het is nu de
vraag of dat wetsvoorstel zal behandeld
worden en in welke commissie zulks
zal gebeuren. Er is de vraag van de
Volksunie om zulks te doen in een spe
ciale kommissie.
Verslag. Santiago Flores Sanchez.
Van 5 tot 8 december 1976 hielden de
Spaanse socialisten hun eerste Kongres
sedert 40 jaar. Deze manifestatie werd
gehouden in het grootste hotel in Mad
rid. Kd. Santiago Flores Sanchez was
ter plaatse om de gebeurtenissen van
nabij te volgen. Onder de aanwezigen
bevonden zich ondermeer W. Brandt,
Mitterand, Palme en Leburton.
Gonzalez Felipe, le sekretaris van de
PSOE (Spaanse Socialistische Arbei-
van 4 op 5 december omdat zij verant
woordelijk waren voor de organisatie
van dit treffen. De militanten van de
PSOE waren reeds zeer vroeg in de
morgen (op 4 december) druk bezig
met de voorbereiding, dit in het hotel
Melia Castillas. Deze feiten zijn het
resultaat van de kommissie belast met
de organisatie.
De infrastruktuur van dit kongres heeft
2.000.000 pesetas (ong. 1.100.000
BF) gekost.
