3 VAN DE BOEKENMARKT FINANCIERING SOCIALE WONINGBOUW NU - MAANDBLAD VAN DE JONGSOCIALISTEN KARNAVAL '77 WENKT AALSTERSE GILLES WERKEN HARD AAN HUN BESTAAN! DE GILLES, DE GILLES, DE GILLES VAN AALST SPANJEMAP VERZORGD DOOR DE CENTRALE VOOR SOCIALISTISCH CULTUURBELEID door GUST BREYNE, oud-minister muziek en tekst van HARRY PINKYi Sociale woningbouw en plaatsel^ke potentaten Subsidiepolitiek en vriendjesdienst Een sociale instelling vereist HET VERLOREN POKERSPEL VAN EEN AANTAL GEWIEKSTE BEDRIEGERS 8 gen van wisselende begrotingskredie ten door vaste dotaties voor de woning- politiek. Dotaties aangepast aan de vooruitzichten van de opeenvolgende vijfjarenplannen door het planbureau opgemaakt. Wat baat het immers vijfja renplannen op te maken, wanneer be langrijke delen van deze vijfjarenplan nen afhankelijk gemaakt worden van begrotingen die op hun beurt in funktie staan van wisselende financieel- ekonomische situaties en vandaar van de toestand van de. schatkist. Als tweede maatregel zou men aan de huis vestingsorganen de bestendige en gele galiseerde mogelijkheid moeten bie den, mits staatskontrole, gelden te zoe ken in de private en openbare finan- ciënsektor. Met andere woorden, le ningen aan te gaan om de programma's te financieren. Deze mogelijkheid wordt nu sporadisch aan deze organen geboden en meestal alleen wanneer de schatkist zelf in de onmogelijkheid verkeert haar aangegane verbintenissen na te komen. En dan nog slechts in zoverre de geldmarkt niet gereserveerd wordt door de minister van Financiën voor zijn eigen geldvoorziening. Een derde vorm van financiering van de huisvestingspolitiek zien we ineen sys teem van autofinanciering. Dit systeem van autofinanciering zou toelaten de staatsdotaties af te bouwen en in ieder geval ze te herleiden tot de hoedanig heid van subsidiair financieringsmid del. Het systeem zou er eenvoudig in be staan door kapitaalsroulement te ko men tot een bestendig volume van fi nanciële middelen die voor het grootste gedeelte van de sociale huisvestingspo litiek de autofinanciering toelaat. Dit idee was een belangrijk element van ons ontwerp tot oprichting van een au tonoom Huisvestingsfonds, dat door een karnarilla van kortzichtige en geïn teresseerde mensen gekelderd werd. Deze drie vormen van financiering zouden zeker een sterke en bestendige basis gegeven hebben aan de sociale huisvestingspolitiek in ons land. We betalen vandaag de prijs voor het niet volgen van deze voorstellen die we ja ren geleden deden. De financiering van de sociale huisves ting is een belangrijk probleem. Een niet minder belangrijk probleem is dit van de kostprijzen van de woningen. Dat is het probleem van de bouwmeto- des en van de strukturen, de organisatie van de woningbouwmede met de kon- troverse omtrent stijlen, materialen, enz. Maar dat willen we behandelen in een derde bijdrage omtrent de sociale woningbouw Het nieuwe nummer van «NU» het magazine van de Jongsocialisten is volledig gewijd aan het nationaal kongres van de Jongsocialisten dat eind novem ber doorging te Klemskerke. Naast het edito van de nieuwe hoofdredakteur Nico Jacquemin vindt men de kongresresoluties. De Jongsocialisten namen op hun kongres standpunten in m.b.t. een ganse reeks thema s: Europa, ekonomie, repressie, vrijzinnigheid, vrouwen en abortus, de strategie naar het socialisme, de B.R.T... Verder werden in dit NU-nummer de krachtlijnen van de openingsrede van kongresvoorzitter Marcel Colla en de samenvatting van het politiek verslag van het nationaal buro opgenomen. Een nummer met dokumentaire waarde dat bovendien zoals steeds knap geïllus treerd is. Een los nummer kost 15 FDe abonnementsprijs werd laag gehouden: voor 100 F kan je gedurende 1 jaar NU lezen. Steunabonnemenfen vanaf 200 F. Ook de maandelijkse dossiers van de Jongsocialisten «Informatie en Argumentatie» (re cent over ideologie, gemeentebeleid, leger en geweld, partijwerking) kunt U bekomen door storting van een jaarlijks abonnementsgeld van 200 F. Deze stortingen kunnen gebeuren op p.r. 000-0304249-57 van Jongsocialisten v.z.w., Keizerslaan 13, 1000 Brussel. f, De VRIJE wereld is al te vaak een alibi waarachter fascistische groepen en organisaties zich verschuilen om hun EIGEN maatschappyvisie op te dringen. Refrein: De Gilles, de Gilles, de Gilles van AALST brengen vreugd en plezier. De Gilles, de Gilles brengen de stad weer in zwier. Zij dansen en springen, doen lachen en zingen, De mensen van hier juichen met veel gezwier. De Gilles, de Gilles, onvermoeibaar en fier. Strofe 1: Samenwerken is hen een vreugd. Maar de oogst is hun grootste deugd. Leven en geven klinkt als een bel. Net als muziek in een samenspel. W at het volk zich hier ook verbeeldt, Liefd' en leed worden steeds gedeeld. Gilles paraat, danst in de maat, Hoe men de trommel ook slaat. Strofe 2: Sprookjesachtig is hun figuur, Men kan hen zien bij menig uur. Traditioneel wordt hun Rondedans, De Grote Markt leent daarvoor de kans Luister naar het trompetgeschal. Het klinkt mooi als uit 't diepste dal. Gilles paraat, danst in de maat, Hoe men de trommel ook slaat. Strofe 3: Zwaar en hoog is hun verderhoed. Maar men draagt hem met volle moed. Hard zijn de klompen we! aan de voet. Maar het geklepper doet hen zo goed. Laat de driekleur van AALST er bij, Rood, geel, wit. hoort bij hun kledij. Gilles paraat, danst in de maat, Hoe men de trommel ook slaat. In een vorige bijdrage hebben we ge tracht te bewijzen dat er in ons land «de facto» geen sociale woningbouw meer bestaat. Tenminste niet een sociale wo ningbouw waarvan de produktie, in casu de woningen, toegankelijk is voor diegenen waarvoor de sociale woning bouw opgevat is, nl. de mensen met een gering inkomen. De krisis- en inflatie periode die nu nog maar serieus begint, gepaard gaande met vermindering van de levensstandaard der grote massa, zal daar zeker geen verbetering in brengen. Ook de rampzalige situatie van onze financiële staatsmiddelen is allesbe halve een waarborg dat van overheids wege een inspanning mag verwacht worden om onze sociale woningbouw weer op het goede spoor te zetten. We schreven dan ook in ons vorig arti kel dat de sociale woningbouw weer vlot moest gemaakt worden door nieuwe financieringsmetodes en door herstrukturering van de produktieme- todes en reorganisatie van het apparaat dat na meer dan een halve eeuw tot op de draad versleten is en alleen nog dient tot nationale kapellekespolitiek, plaat selijk potentariaat, vriendjespolitiek en politiek gesjacher. Wie daarmee niet akkoord gaat, moet maar eens het tegendeel komen bewij zen. In de meeste steden en gemeenten worden de sociale woningen toegewe zen door de burgemeesters en niet meer door de beheerraden van de aangeno men maatschappijen. Beheerraden die er nog voor peper en zout bijzitten. Hoe gebeurt nu de financiering van de sociale woningbouw? De nationale maatschappijen, de Nationale Maat schappij voor Huisvesting en de Natio nale Landmaatschappij, krijgen op de begroting van de minister, verantwoor delijk voor de huisvesting, een krediet toegewezen dat hen verstrekt wordt on der vorm van lenings- en interestdek king, benevens de staatswaarborg voor aangegane leningen. Deze kredieten worden door de nationale maatschap pijen verdeeld onder de circa DRIE HONDERDENVIJFTIG aangenomen maatschappijen die over het land ver deeld zijn. Daar gebeurt natuurlijk reeds de eerste vriendendienst. De be voegde minister verdeelt deze kredie- Als op karnaval-zondag de bonte me nigte de Aalsterse Gilles ziet voorbij trekken wordt er spontaan en luid toe- gejuichd. Deze vriedelievende behan deling door het mensenvolkje is voor de Gilles de boodschap om er verder mee door te gaan en om de aktiviteiten nog uit te breiden. De hard-werkende leden van deze Aalsterse folkloristische g-oep vinden daar hun moed en volhar ding om door te zetten op een wijze die in deze konsumptie maatschappij door gaans als ongelooflijk voorkomt. Vandaag, als U dit artikel leest, is de groep Gilles van Aalst reeds weken aan het -belletrekken om aan de nodige financiële fondsen te komen. Zij er kennen meteen dat zij «U»burger van Groot-Aalst. nodig hebben. Een onderneming zoals de Gilles kost immers een hoop geld. Ronny De Bruyn. sinds jaren aktieve secretaris van deze groep, schat het bedrag met zekerheid op 250.000 F. De Gilles werving gebeurt op twee manieren. Door de afdrachten van de leden welke een lidgeld van 2.000 F per jaar betalen en instaan voor 4.000 F kledij- onkosten. Verder door de subsidie van de stad. Anderzijds zijn er de door de Gilles gehouden leurtochten tijdens dewelke platen, zelfklevers, Gilles poppetjes en andere kleine zaken wor den aangeboden. Volgens Ronny De Bruyn wordt de in dividuele uitgave van elk Gilles-lid een zware belasting welke in de toekomst zou moeten worden weggewerkt. Bij voorbeeld door een grotere financiële tussenkomst van kapitaalkrachtige me ters en peters. PROGRAMMA Het programma van de Aalsterse Gilles is al even indrukwekkend! In het totaal worden zo'n 60 repetities, vergaderin gen, manifestaties en allerlei andere ac ties op het getouw gezet. De vooroptochten, drie in totaal, wor den als een vorm van dankbetuiging aan de steunende Aalsterse bevolking in de wijken van de stad georganiseerd. Zij gaan door op 8 januari in de wijk St.-Jozef en St.-Anna met vertrek aan café Palace te 17.30 u. De tweede gaat door in de buurt Watertoren, en St.-Job met vertrek aan de Koszenclub op de Leo de Bethunelaan op hetzelfde uur. Eveneens met vertrek om 17.30 u. aan ten voor het grootste part in funktie van de politieke vriendjes die hij in deze 350 beheerraden bezit. Dat zou moeten gebeuren door de beheerraad van de nationale maatschappijen, maar 1) de minister is rechtstreeks verte genwoordigd in deze beheerraden door een afgevaardigde, door hem aange duid; 2) hij benoemt de hoge ambtena ren in dè administratie van deze maat schappijen; 3) hij benoemt de beheer raadsleden. Is het dan te verwonderen dat de be heerraden hun jaarprogramma's opstel len volgens de zachte wenken van de minister en zijn kabinet? Ten andere, deze jaarprogramma's moeten «in fi ne» door de beheerraden onderworpen worden aan de goedkeuring van de be voegde minister. Nu moet ik zeggen, om het zelf ondervonden te hebben, dat we gelukkig over ambtenaren beschik ken die meestal gewetensvol hun verde- lingstaak vervullen, volgens eerlijke normen, aangepast aan het algemeen belang, maar dat deze goede wil maar al te dikwijls botst op de politieke be langen van de minister en zijn partij. Het zal dan ook, wat mezelf betreft, altijd een levensvoldoening zijn zo ra tioneel en eerlijk mogelijk de kredieten verdeeld te hebben die de regering me ter beschikking stelde. Rekening hou dend met het feit dat evenwel sommige gestoorde evenwichten moesten her steld worden. Men begrijpt wat ik be doel. Nu is het zo dat de financiering van de sociale woningbouw door de opeen volgende regeringen NOOIT gebeurd is in funktie van de behoefte aan sociale woningen, maar steeds in funktie van de heersende ekonomische toestand. Bij zwakke ekonomische konjunktuur verhoogde men de publieke investerin gen, dus de staatstussenkomsten in de openbare konsumptie, openbare wer ken, vervoerinfrastruktuur, woning bouw, e.d. Bij hoogkonjunktuur be perkte men deze investeringen om de konjunktuur af te koelen. Een eerste vorm van financiële her strukturering van de sociale woning bouw zou dus zijn, volgens ons, het onttrekken van deze sektor, die tens lotte een sociale sektor is en geen louter ekonomische, aan de schommelingen van de konjunktuur, door het vervan- Harry Pinky, komponist en tekst schrijver van de nieuwe GILLES PLAAT. het t Apostelken op 12 februari is er een optocht in de buurt Mijlbeek en H. Hart. Voor volgend jaar worden opties genomen om uitstappen te organiseren in de deelgemeenten. Indien er lokale initiatiefnemers zijn kunnen die mis schien nu reeds met de Gilles kontakt opnemen! BEZEMSHOW Een van de hoofdstukken uit het Gilles optreden is de bezemshow. Ook dit element is aan enige vernieuwing toe. De bezemshow wordt nu uitgewerkt op de klanken van het nieuwe Gilles plaatje. De informatie door de groep verstrekt zegt het volgende: De bewe gingen van de witte, rode en gele be zems zijn haarfijn afgestemd op de mu ziek van de 5-delige potpouri. Tussen de koepietjes in wordt naargelang de kleuren van de bezems van plaats ver wisseld of rondgedraaid. Elke kleur heeft ziin specifieke bewegingen. Bij het einde van de show brengen onze Gilles hun nieuwe liedje, terwijl de potpouri wordt voorafgegaan door ons liedje van 1973». Deze volledig nieuwe bezemshow wordt in première voorgesteld op het driekoningentecst van 14.1 en vervol gens eveneens in de Keizershallen tij dens de prinsenverkiezing op 4.2 en later nog op karnaval maandag en op de prinsendag van 27.2 telkens in het cen trum van de stad. Het peperdure echte gilles kostuum dat wegens zijn hoge financiële waarde he laas nog niet kan worden aangekocht, wordt afgehuurd in Binche. Het is be kend dat de hoed met pluimveren een beperkte leefbaarheid bezit als hij niet met bijzondere baden wordt behandeld. De Gilles hebben echter sinds 1973 een eigen uitgaanskostuum. Het laatste jaar drong een vernieuwing van deze kledij zich op. Dank zij de medewerking van een Aals- ters confectiehuis werden op een finan ciële draagbare wijze 80 lange mantels gemaakt. De traditionele Aalsterse kleuren bleven behouden. Er werden tevens nieuwe muzikantenmutsen en Gillesteken aangekocht. NIEUWE PLAAT Als men het ene doet kan men het an dere niet laten. De vernieuwing van de Gilles manifesteert zich ook aan de deur waar zij aankloppen om hun ge schenken aan te bieden. Dezer dagen kregen wij allen een folder in de brie- In het Voor Allen-nummer van 3 de cember II. hebben we reeds gemeld dat het Fonds Leo Magits het initia tief nam tot het laten ontwerpen en uitvoeren van een SPANJEMAP. De map bevat vier fotografische venbus met de aankondiging van het nieuwe Gilles plaatje. Negen minuten folkloristische muziek met het gekletter van de klompen en het rinkelen van de belletjes. Dit plaatje werd op muziek ontworpen door gilles-muzikant en karnavalist Harry Pinky. De artistieke leiding werd meteen in deskundige handen gegeven wat de kwaliteit ten goede is gekomen. Frans Wauters, veel gevraagd in Karnaval-tijden. ontwierp de nieuwe zelfklever. Ronny De Bruyn wees er tijdens een persbijeenkomst op dat de Gilles de handen vol hebben. Maar wat met een karnaval zonder Gilles? Een schokkend effect zoals een vijftal jaren geleden toen de aloude groep ter ziele ging? Bravo voor hen die de handen in elkaar sloegen omdat zij niet wilden erkennen dat de Aalsterse Gilles in de nietigheid zouden gaan. Zij hebben het goed ge meend en genieten de sympatie van vele Aalstenaars! Roger D'Hondt skreendrukken in veelkleurendruk van Frans Pans en vier gedichten van Willy Verhegghe, afgedrukt in het handschrift van de dichter. OPLAGE: honderd GETEKENDE exemplaren. Daarvan zijn 35 exem plaren bovendien GENUMMERD 1 tot 35). CARL BERNSTEIN en BOB WOODWARD, Alleman van Nixon's Staf, Amsterdam (Uitgeverij Contact), 1974, 354 pp. (oorspronkelijke titel: All the presi dent's men, New York (Simon and Schuster), 1974. SONJA EN YVES OVER HET BOEK (S): Verdomme, er is de afgelopen tien jaar nogal wat met het Amerikaanse presidentschap gebeurd: eerst een pre sident doodgeschoten, toen een presi dentiële kandidaat, eerst een vice- president afgetreden wegens list en be drog, toen een president afgetreden wegens list en bedrog. Toch worden veel vrienden van Amerika niet moe ons te verzekeren dat «het Amerikaanse systeem» tegen zulke bedrijfsongeval len is opgewassen. (Y): Inderdaad en bovendien wordt zelden vermeld, waar dat systeem pre cies uit bestaat. Het blijft bij vage ver wijzingen naar een oer-democratische instelling, erfenis van de onberispelijke Benjamin Franklin, de waakzaamheid van het Congres, de onkreukbaarheid van de rechterlijke macht. En soms noemt men ook de vrije pers, hoewel veel vrienden van Amerika worden aangetroffen in ondernemerskringen waar een van de heiligste principes is datje «nooit je vuile was buiten moet hangen»De leiders van het bedrijfsle ven verlangen van de pers doorgaans dat zij niet misstanden maar «de mooie dingen van het leven» benadrukt. HET STAATSHOOFD TEGEN DE SAMENLEVING (S): Wie zojuist het boek «All the pre sident's men» van de Washington - Post - verslaggevers Carl Bernstein en Bob Woodward heeft gelezen komt tot andere conclusies. Voor het voortbe staan van het zgn. «vrije Amerika» be staat'geen enkele waterdichte garantie. Niet het Congres, noch de rechterlijke macht, noch het openbaar ministerie zijn met zekerheid in staat het land te beschermen tegen misdrijven, wanneer die worden beraamd of gepleegd door het staatshoofd zelf. (Y): Het Congres en de rechterlijke macht kunnen niet optreden wanneer de president de belasting ontduikt, op dracht geeft tot inbraak of politieke sabo tage, verkiezingsfondsen verduistert, want er is geen garantie dat zij zullen weten dat hij het doet. En aangezien de openbare aanklagers en de federale re cherche onder zijn orders staan is het niet waarschijnlijk dat hij hen zal op dragen een onderzoek tegen hemzelf in te stellen. (S): De enige kans dat zij er ooit achter zullen komen, ligt in de vrije pers. Of, nauwkeuriger gezegd, bij dat handjevol journalisten van dat handjevol kranten, die dagelijks nauwgezet de modder in de goot inspecteren en de vuiligheid die zij daar aantreffen, in het openbaar uit stallen. DE GESCHIEDENIS HERHAALT ZICH (Y): Het boek van Bernstein en Wood ward leert welk een inspannende be zigheid dat is, wanneer het de vuile was betreft van de opperste macht, hoeveel moed. hardnekkigheid en toeval er no dig is om de regerende Mafia te kunnen exponeren. Ze waren afhankelijk van de paar dwarsliggers in het ambtelijke en politiële apparaat die hun mond niet meer konden houden. Ze hadden het geluk dat de Washington Post wordt geleid door eigenares Katherina Gra ham en hoofdredacteur Ben Bradlee, vertegenwoordigers van het liberale pa triciaat van de Amerikaanse kusten, dat niet graag zou zien dat Amerika verzeilt onder de dictatoriale rust en orde van de zakenlieden uit de binnenlanden, beli chaming van vroomheid, patriottisme, obscurantisme en geldzucht, dat ook elders tussen Los Angeles en West- Berlijn bij de neo-conservatieve mid denstand wordt aangetroffen. Wie het VERKOOPPRIJS De 35 genummerde EN gete kende exemplaren: duizend fr. per map, BTW' en verzendings kosten inbegrepen. De andere 65 getekende exempla ren: zeshonderd frank per map, BTW en verzendingskosten in begrepen. relaas van Bernstein en Woodward leest en verbijsterd raakt door het be wijs dat zoiets in het Witte Huis kon gebeuren, heeft tegelijkertijd op iedere pagina «le sentiment du déja vu». Ze komen ons zo verschrikkelijk bekend voor, de gestaltes die uit het boek oprij zen: Haldeman, Ehrlichman, Mitt- chell, Dean, Magruder en tenslotte Nixon zelf die voor de tv vroom de handen voor de geslachtsdelen vouwt en «God bless America» roept maar op kantoor eerder zegt: «Fuck the bas tard». (S): Nou ja dat klopt. Waar hebben we ze inderdaad eerder gezien? In nazi- Duitsland? Welzeker, maar daar droe gen ze tenminste een herkenbaar uni form. In de Sowjet-Unie? Wel dege lijk, maar daar beroepen ze zich niet op de menselijke vrijheid, maar op de dic tatuur van het proletariaat. Ze wonen dichterbij, ze zijn onder ons. Ze lezen De Telegraaf, Die Welt, de Daily Express. Ze zijn de korporatis- ten, de mensen die vrouw, kind, gewe ten, cultuur, civilisatie ondergeschikt maken aan hun «organisatie», door gaans een instelling van commerciële of administratieve aard. Ze behoren tot de managersklasse van de dynamische wedijvermaatschappij, de flinkerds die zich uit de lagere middenklasse om hoog knagen naar de directiekamer. ZE ZITTEN OOK BIJ ONS (Y): Och, dat kennen we toch allemaal. Dat soort zie je ze dan zitten, in een berispelijk driedelig costuum met wit overhemd, en verkeerde das, een cog nacje aanbiedend om de stamppotgeur te verdrijven, krampachtig het gehate patriciaat nabootsend, op de Peeh- Veeh-Veeh of Ceeh-Veeh-Peeh stem mend, de ellebogen paraat tegen de collega-adjunct. Fietsers, trappend van beneden, buigend naar boven. (S): Ze lopen er overal. Ook in de on derwijswereld. Zij zitten overal man. Zo ken je ze ook weer, «all the presi dent's men» die in het Witte Huis intro duceerden wat in het zakenleven reeds langer het gebruik is: afluisteren in ei gen en andermans bedrijf, intimideren, corrumperen, manipuleren. Alles wat er in en om en voor en na Watergate is gebeurd, is schering en inslag in het zogeheten vrije spel van de economi sche krachten. (Y): Ik vraag me echt wel 's af waarom eigenlijk iedereen zo geschokt is, wan neer wordt onthuld dat het in het Witte Huis niet anders toegaat dan in het be drijf waar hij werk mag nemen totdat de loodgieters van het efficiency-bureau komen voor de fusie, de sanering en het communiqué? (S): Wat het boek van Bernstein en Woodward inmiddels aan journalisten te zeggen heeft, is niets anders dan wat Ralph Nader en Vertauikersunies al zo lang zeggen. Zij hebben op een poli tieke administratie het procédé toege past waarmee zij al zo lang de Ameri kaanse of andere auto- en voedselfa brieken achtervolgen. In afwachting van de tijd waarin de burgers het zelf zullen doen, is het aan journalisten om geduldig het leer van hun schoenzolen te verslijten op zoek naar het bewijsma teriaal tegen die machtigen, die denken dat de wereld hun speelterrein is, die de natuur verwoesten, de lucht, de grond en het water vergiftigen, bedorven voedsel verkopen en gevaarlijke auto's die mensen als baaltjes behandelen in de enige loyaliteit die zij kennen: de trouw aan de organisatie, waar hun tan tième wordt afgeleid van het bedrijfs- rendement. (Y): Volg hen hinderlijk, die neo- feodalen, de onverbiddellijke klim mers, de officieren van de nieuwe cor poratieve maatschappij, de concemva- zallen, de SS'ers en Kapo's in burger. Proficiat, Makkers Bernstein en Woodward. Het miljoen dollar dat gij met deze reinigingsoperatie verdient, zij u dubbel en dwars gegund, juist om dat het er u niet om begonnen was. Alléén dit nog: staat er in jullie «final days», jullie volgende werk, een aanval op het amerikaanse presidentiële sys teem? So long kameraden! Aalst, december 1976. Yves en Sonja Van de Steen. (Vrij, naar, W.L. BRUGSMA, De Put jesscheppers Korting van 10 procent op de verkoopprijs voor de leden van het Fonds Leo Magits. Bestellingen door storting van het verschuldigde bedrag op 't reke ningnummer van 't Fonds Leo Magits (870-0001065-61) te Brus sel, met vermelding «Spanje- map».

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1976 | | pagina 8