RALDES:
EEN WEINIG OBJECTIVITEIT GEVRAAGD
«SOCIALISTISCH
VORMINGSWERK
IN DE AFDELING»
HET PROBLEEM VAN DE VRIJETIJDSBESTEDING
EEN SOCIALISTISCHE VISIE
OP DE VERV0ERSEKT0R
KADERCURSUS TE AALST
Jiff
VRIJDAG 19 AUG. 1977
39e JAARGANG NR. 30
WEEKBLAD VAN DE B.S.P
C.S.C. - Vormingswerk
Gewest Aalst
Een Belg teint de eerste prijs
van de grootste leugenaar
Verwondert mij in 't geheel niet.
Zei onze kontroleur
van belastingen
I
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 —9300 AALST
TEL. 053/21.48.69Postrekening nr. 000-0952464-21
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
ZATERDAGNAMIDDAG 17 SEPTEMBER 1977 OM 14 UUR
in het Volkshuis. Houtmarkt 1 te 9300 Aalst
Worden besproken:
discussietekst congres (zie ook laatste pagina van Voor Allen)
discussietekst situatie CSC in Gewest (ter beschikking van afdelingen)
Aan de afdelingen wordt een exemplaar van beide teksten bezorgd. Aan de
aanwezigen zal tevens GRATIS het «Handleidingsboek voor CSC-
afdelingen» bezorgd worden.
Wij rekenen op alle gewestelijke en plaatselijke verqptwoordelijken.
Alle geïnteresseerden zijn tevens van harte uitgenodigd (inkom vrij)
Gelieve het aanvangsuur te respecteren.
F. Van den Bossche
Gewestelijk secretaris CSC-Vormingswerk Aalst
Tot onze grote verwondering mochten
wij langsom de pers vernemen dat de
actiegroep RALDES opnieuw de strijd
bijl heeft opgegraven in verband met het
vuilverwerkingsprobleem van het ar
rondissement Aalst.
De onbevoegde en leugenachtige ver
klaringen welke deze groepering van
enkele «groenrevolutionairen» de we
reld instuurt, vereist een antwoord om
de zaken in hun juist daglicht te stellen.
Vooreeerst plant de intercommunale
«Land van Aalst» in het geheel geen
uitbating van een breekwerf te Dender
leeuw en daarvan zijn de plaatselijke
vertegenwoordigers in het directieco
mité goed op de hoogte. Dit is reeds een
eerste onwaarheid.
Ander bewijs van een triestige mentali
teit is het feit dat RALDES zich nog als
de verdediger van het biologisch rijk
gebied (naar hun zeggen) van de Mo
lenbeekmeersen te Denderleeuw aan
stelt daar waar elkeengoed weet dat dit
gebied de laatste tijd stelselmatig wordt
aangetast door de visvijveraanleg met
private uitbating. Er is omzeggens geen
derde meer over van de percelen waar
over RALDES zich druk maakt.
De argumentatie van RALDES grenst
aan het belachelijke: verhoging van het
brandgevaar bij vuilstorting in een
vochtig milieu.
Hoe ver gaat men het zoeken?
Het brandgevaar bestaat wel degelijk in
een gebied waar verdroogd gras en lis
een gretige prooi kunnen vormen wan
neer de eerste de beste gelegenheidsbe
zoeker er een brandend lucifertje of si
garettenpeukje zou ingooien.
De gronden hebben een agrarische be
stemming beweert RALDES. Vóór de
aanleg van de visvijvers was het gebied
ontoegankelijk voor mens of dier tenzi j
voor muskieten, ratten of ander onge
dierte welke de gevaarlijkste versprei
ders van ziektekiemen zijn.
En dan de bewering dat verbreken even
duur kost dan verbranden. Hoe maken
zij hun berekeningen? Dat deze heren
zich eens in verbinding stellen met de
verantwoordelijke instanties om aan de
weet te komen hoeveel verbranding
meer kost dan verbrijzeling. Zij zullen
versteld staan.
Hoe onverantwoordelijk RALDES zich
aanstelt blijkt uit hun eis tot sluiting van
het stort te Voorde.
De intercommunale Land van Aalst,
heeft zich aldaar een miljoeneninveste
ring getroost om een voorlopige oplos
sing te geven aan het dringend vuilver
werkingsprobleem van het arrondisse
ment Aalst. De intercommunale stelt
zich trouwens wat positiever op dan
RALDES voor wat het milieubeheer be
treft vermits het terrein, na volstorting,
zal aangewend worden als recreatiedo
mein.
Ziet RALDES slechts door het oog van
het Aalsterse wanneer zij het heeft over
Vlierzele? Raldes vergeet ongetwijfeld
dat het zuiden van het arrondissement
ten zeerste gediend is met het stort te
Voorde. Vlierzele is voor deze streek
veel te ver afgelegen en zou voor de
betrokken gemeenten de vervoerkosten
enorm de hoogte injagen.
En wat dan te zeggen van de visie van
RALDES voor de toekomst: twee grote
verbrandingsinstallaties gekoppeld aan
evenveel zuiveringsstations: wie zal dat
betalen? Weet RALDES dan niet welk
inwonersequivalent nodig is om slechts
de werkingskosten van dergelijke in
stallatie te dragen? Om dan nog niet te
spreken van de terugbetaling der lasten
van de investering.
ledereen neen ai wel eens een mooie
droom gehad. Wij veronderstellen dat
dit nu het geval geweest is in het groepje
RALDESleden.
Wat wij aan deze «milieubeschermers»
kunnen mededelen is dat het directie
comité van «Land van Aalst» voor het
ogenblik druk in de weer is om te Vlier
zele een uitbatingsvergunning te beko
men, voor gecontroleerd storten OF
verbreking, dit om de problemen voor
het Aalsterse uit de weg te ruimen. Deze
oplossing is mogelijk omdat de uitbater
van de zandgroeven aldaar verplicht is
de uitgravingen opnieuw aan te vullen.
Hij zou dus ten zeerste gediend zi jn met
het plan van de intercommunale.
RALDES heeft al eens meer het bewijs
geleverd dat zij weinig objectieve voor
lichting geeft, erger zelfs, dat de groe
pering zich door bepaalde personen laat
manipuleren welke gebruik maken van
hun naiëviteit om hun private belangen
te dienen.
RALDES heeft nooit geprotesteerd
wanneer de Molenbeekmeersen te Den
derleeuw van hun zogezegde biologi
sche rijkdom werden beroofd door de
aanleg van de talrijke private vijvers.
Ook niet wanneer een grondeigenaar
zich aldaar een miljoenenwoning heeft
aangelegd met privévisvijver. Ook de
geleerde professoren biologen hebben
dan geen beroep gedaan op radio of TV
RALDES levert het bewijs dat zij pri-
vébelangen behartigt en verder geen
zier geeft om de Molenbeekmeersen
wanneer zij beweert deze beekvlakte
voor passieve recreatie open te stellen.
RALDES is in ons gewest slechts de
spreekbuis van bepaalde politiekers
welke slechts tot doel hebben de bevol
king op tijd en stond op stang te jagen
met de enige betrachting: er politieke
munt uit te slaan.
De heren van RALDES zouden er goed
aan doen, vooraleer bepaalde aantijgin
gen de wereld in te sturen, zich eens
Op zijn minst kan van de acties van
RALDES gezegd worden dat dergelijke
handelwijze in de toekomst door de be
volking niet meer «au serieux» kan
worden genomen. Walraet Lucien
Lid Directiecomité
Land van Aalst
De Wetstraat ligt er dezer dagen nogal
verlaten bij. In het verre Athus gaat het
er weliswaar sociaal heet aan toe, maar
voor de rest is het wat verpozen gebla
zen. De kortstondige konfrontatie met
vrije tijd zal voor mensen met een an
ders druk beladen agenda, zeker heil
zaam en welgekomen zijn. maar vakan
tie is niet voor iedereen synoniem van
verademing: de werklozen hebben bij-
voorbeel drie weken niet in het rijtje
moeten staan, maar toch hebben ze hun
dagelijks patroon van dikwijls ledigheid
en verveling, gewoon verder gezet.
Ook het merendeel van de gepensio
neerden staan met vrijetijdsproblemen
Zelfs de meeste werkende weten niet
wat gedaan als ze niet werken, slapen of
eten, en nemen dan soms maar hun toe
vlucht tot wat er op het televisiescherm
voorgeschoteld wordt tussen het eerste
testbeeld en het laatste of tot het uitplui
zen van de sportbladzijden in de krant
Naarmate we meer vrije tijd krijgen,
wordt het probleem scherper.
Vermindering van de arbeidsduur
In de 19e eeuw werden de arbeiders als
citroenen uitgeperst. Ze moesten zich
op de biologische grens uitsloven aan
hun machines om hun bedrijf 'n gun
stige konkurentiepositie te verschaffen
tot meerdere glorie van het kapita
lisme Desondanks leefden ze in doffe
materiële ellende. De socialisten hebben
met sukses deze wantoestanden bestre
den.
V, c gouden hier uitgebreid de loftrom-
hed'eri "van"dé'\lólhd 1 Wtt./lU.c iejw orven-
dit mag ons niet doen blind staren op de
hedendaagse problemen. In deze gron
dig gewijzigde kontest streeft de socia
listische partij nu naar verbetering van
de kwaliteit van het leven, waarvan de
vrijetijdsbesteding een belangrijk ele
ment is.
Als socialisten gaan wij er vanuit dat de
huidige neo-kapitalistische maat
schappij fundamenteel moet omge
vormd worden: tot een socialistische
maatschappij.
Men wil tot de omvorming van de hui
dige maatschappij komen door een of
fensieve politiek van preciese, snel op
elkaar volgende, struktureelhervor-
mende eisen.
Socialisten streven in de eerste plaats
naar ekonomische demokratie. Dit be
tekent dat de ekonomische macht van
het kapitaal moet overgaan naar de to
tale gemeenschap. Dit houdt in dat de
kern van het kapitalisme het privé-
bezit van de produktiemiddelen moet
worden uitgeschakeld. Daarvoor zijn
een aantal fundamentele struktuurher-
vormingen strikt noodzakelijk, die het
kapitalistisch systeem grondig hervor
men en de faktor arbeid doen primeren.
Het kol lektief bezit van de produktie
middelen blijft vandaag de onontbeer
lijke voorwaarde voor de verwezenlij
king van-een socialistische maatschap
pij. Dit impliceert echter geenszins dat
wij louter een overheveling van het be
zit naar de Staat beogen. Wij verzetten
ons nog steeds, of (zoals E. Vander-
velde in «Le Socialisme contre l'Etat»)
tegen louter etatisme. Daarom zijn so
cialisatie van het beheer en een demo-
kratische planekonomie evenzeer als de
socialisatie van het bezit de determine
rende voorwaarden om te komen tot een
werkelijke ekonomische demokratie in
een socialistisch' perspektiet.
Dit algemeen principe gesteld zijnde,
moeten zeker de sleutelsektoren de
financiële sektor, de energiesektor en
de vervoersektor in handen zijn van
de gemeenschap.
Waarom speciaal deze drie? Zeer kort
kan men zeggen: elke onderneming
heeft behoefte aan financiën en energie,
en haast elk produkt moet vervoerd
worden.
Tevens heeft ook in Chili de
vervoersektor nog maar eens aange
toond hoe belangrijk hij wel is.
In het kader van dit artikel zullen wij
trachten een socialistische visie te ge
ven op de vervoersektor, meer bepaald
op korte en middellange termijn.
Het vervoerbeleid in een socialistische
/in ombuigen vraagt dan ook een flinke
omzwaai van de huidige opties inzake
transportbeleid.
SOCIALISTISCH ALTERNATIEF
VOOR HET VERVOER
Ideologische motivering
De bewustwording die vandaag rond
het probleem van het leefmilieu is ont
staan, heeft duidelijk gemaakt dat de
tegenstellingen gegroeid door de abso
lute voorrang die aan de individuele be-
hoeftenbevrediging wordt verleend,
onoverkomelijk zijn geworden.
Alles laat voorzien dat de fundamentele
tegenstelling tussen individueel gebruik
en individueel welzijn slechts kan opge
lost worden via een accentverschuiving
die individueel welzijn mogelijk maakt
binnen zinvolle kollektieve uitrustin
gen.
Wat indruist tegen de belangen van do
minerende kapitaalgroepen in onze
maatschappij.
Psychologisch zijn opvoeding, reklame
en dergelijke er op afgestemd om de
mensen te doen geloven in een privé-
ideaalwat nog versterkt wordt door een
gebrek aan alternatieven en door de
bestendige stiefmoederlijke behande
ling van alle kollektieve initiatieven.
Duidelijk moet men streven naar een
totaal andere beschaving, die de moge
lijkheden tot zelf ontplooiing en tot zin
volle recreatie buiten, maar ook binnen,
de arbeid zou vergroten.
Wij zijn er ons van bewust dat de over
gang van een produktiewijze die het
verbruik bepaalt in termen van datgene
wat met de meeste winst kan voortge
bracht worden, naar een struktuur die
produceert in functie van de rationele
behartiging van kollektieve en indivi
duele maatschappelijke behoeften, niet
anders kan gerea'iseerd worden dan
door een koerswijziging die het geheel
van die maatschappelijke struktuur fun
damenteel verandert. De ommekeer
is slechts te verwezenlijken indien de
gemeenschap de sektoren die het eko-
nomisch leven beheersen volledig in
handen krijgt, dit wil zeggen dat niet
alleen het beheer maar ook het bezit van
deze sleutelsektoren aan de privé-
belangengroepen zou onttrokken wor
den.
a. Prioriteit aan het openbaar ver
voer
De redenen zijn vervat in het analytisch
gedeelte: het moet gemeenschappelijk
vervoer zijn omdat dit een antwoord op
diverse kwalen veroorzaakt door het
privé-vervoer: verkeersveiligheid;
ruimtebeslag dwr de auto; luchtveront
reiniging. invloed op natuur en land
schap en verlenging arbeidstijd.
Vanuit ideologische beweegredenen
moet het gemeenschappelijk vervoer
uitgebaat worden als een openbare
•dienst. Dit omdat de vervoersektor een
sleutelsektor is in de ekonomie en in het
welzijn an de bev olking een essentiële
rol vervult.
b. Streven naar een snel, aantrekke
lijk en comfortabel openbaar v er\ oer
Vooreen sneller openbaar vervoer moe-
Vroeger restte er alleen de zondag die
meestal verging in rekupereren of in
drinken; nu gaat de vrije tijd voor bijna
alle kategoriën van de beroepsbevol
king in stijgende lijn en weinigen zullen
daar wellicht ontevreden over zijn: het
dagelijkse lawaai en de steeds groter
wordende stress vragen om kompensa-
tie.
Nochtans schort er iets aan de organisa
tie van'onze vrijetijdsbesteding. De
meesten houden zich immers in hun
immer groeiende vrije tijd (alle futuro
logen zijn het daarover eens) onledig
met aktiviteiten die gemakkelijk gekon-
troleerd kunnen worden en ongevaarlijk
zijn voorde ideologische maatschappij.
Als zoethouders denken we aan de po
pulaire Amerikaanse geweld-
feuilletons op tv, die de heersende onge
lijkheden enkel maar bevestigen. We
hebben niets tegen voetbal, integendeel
zelfs, maar veel wijzer zullen we er ook
niet van worden de zondagnamiddag of
de zaterdag- of woensdagavond.
Onze vakantie gaan we gebruiken om
lekker te luiwammessen, om ons bruin
te laten bakken en we huren daarvoor
een appartementje bij een (rijke) immo-
biliënhandelaar. Het buurtleven gaat
ten onder: wij drinken liever wat thuis
dan op café en er is een schoon tv-
programma vanavond.
Al deze vormen van tijdverdrijf zijn ze
ker niet te verwerpen, maar voor ons
zelf en als lid van de maatschappij
heeft ieder er ook belang bij permanent
opvoeding en kuituur bij te schaven.
Geen wildgroei
Het is gebleken dat een volledig vri)
initiatief van organisatie van vrijetijds
besteding slechts tot wildgroei en ver
snippering leidt en zelfs tot kommer-
ciële misbruiken. De overheid moet een
handje toesteken, al was het maar om
mensen uit kultuurarme gezinnen ge
lijke kansen te geven. Verveling is een
voedingsbodem vpor kriminaliteit,
dronkenschap, zelfs voor prostitutie
en daarom is een doelmatige organisatie
noodzakelijk, die echter niet tot mis
bruiken mag leiden.
Een nieuw werkterrein ligt open voor de
toekomst in de branche van de vrije
tijdsbesteding: men spreekt al van 't
zgb. derde arbeidscircuit. Verkorting
van de arbeidsduur kan dus op twee
manieren de werkloosheid helpen be
strijden.
Het is niet gemakkelijk zich over de
mentaliteit van «brood en spelen»
heen te zetten. Ieder moet echter ten
minste de kans krijgen zijn vrije tijd op
een hem aangename en nuttige manier
door te brengen, indien de nodige
infra-strukturen voorhanden zijn.
Over de verscheidene vormen van
vrijetijdsbesteding keren wij in vol
gende bijdragen meer uitgebreid terug.
(D.S.)
ten niet enkel snellere vervoermiddelen
worden aangewend.
Ook dient het openbaar vervoer meer te
worden gericht naar de groeikernen,
d.w.z. naar deze zones waar een groot
aantal mensen nu of in de toekomst zul
len tewerkgesteld zijn.
Met de decentralisatie en de deconcen
tratie van ons land, mag het vervoer niet
enkel gericht zijn naar Brussel, maar
ook naar de andere Vlaamse potentiële
kernen als Antwerpen, Gent. Genk-
Hasselt, Kortrijk, Brugge en Leuven.
De eerste eis in verband met regelmaat,
snelheid, frequentie, die aan goed
^openbaar vervoer moet worden gesteld
is de beschikking over een onafhanke
lijke baan waar het openbaar vervoer
niet door het overige verkeer wordt ge
remd. Ook de ondertunneling van
kruispunten en medewerking van de
verkeersautoriteiten kan de eis van
snelheid helpen realiseren, evenals door
tijdelijk door tram en bus beïnvloede
verkeerslichtcycli.
Reinheid, frisheid, voldoende plaats,
gemakkelijke zitplaatsen zijn allemaal
elementen die ook kunnen bijdragen tot
het comfort.
Zo moet ook zeker het aantal staan
plaatsen voldoende bewegingsvrijheid
waarborgen. De voertuigen moeten
voorzien zijn van een goede luchtventi-
latie en luchtverversing.
De service-instelling van personeel en
bedrijf moet steeds meer beklemtoond
worden.
c. Een gecoördineerd vervoerbeleid
Het transport moet gereorganiseerd
worden op basis van volgende princi
pes:
de organisatie van het vervoer moet
maximaal tegemoet komen aan het al
gemeen belang;
de concurrentie moet gezond ge
maakt worden en in overeenstemming
zijn met de algemene belangen van het
land;
de rol van elk vervoermiddel moet
bepaald worden en de opdracht die het
te vervullen heeft dient vastgelegd;
de concurrentie tussen de vervoer
ondernemingen mag geen baat zoeken
in een verslechtering van de arbeids
voorwaarden;
de betrokken werkgevers- en werk
nemersorganisaties moeten deelnemen
aan de aktiviteiten van organismen die
zich met de coördinatie van de ver
voermiddelen moeten bezig houden;
de coördinatie en prioriteit aan het
openbaar gemeenschappelijk vervoer.
een studie v an de ruimtelijke struk
turen per regio en een grondige ver-
keersstudie en -prognose zouden de ba
sis moeten vormen van verkeersplan
nen;
integratie van ministeriële diensten
inzake verkeer is een noodzaak. Men
moet komen tot één dienst voor ver
keersplanning.
Het planbureau zou hier samen met de
gewestelijke ekonomische raden een
doeltreffende rol kunnen spelen.
Het uiteindelijk doel is te komen tot de
oprichting van één enkele openbare
maatschappij voor gemeenschappelijk
vervoer.
d. Demokratisch beheer van de ver
voersektor. die in het bezit moet zijn
van de gemeenschap.
Het beheer van het vervoer als een
openbare dienst moet ten dienste staan
van de gebruikers en moet ten dienste
staan van de gebruikers en moet de so
ciale aspekten van deze ekonomische
aktiviteit benadrukken.
Het vervoer staat in dienst van het al
gemeen belang.
Het vervoer moet het voorwerp uitma
ken van een zuivere openbare dienst,
dus met het bezit en het beheer in han
den van de gemeenschap.
De vervoersektor moet eén gesociali
seerde sektor worden.
De coördinatie tussen de verschillende
transportmedia is uiterst dringend. De
coördinatie behelst de verschillende
bedrijvigheden van vervoer. De leiding
en de exploitatie zou dan ook moeten
berusten bij demokratisch gekontro-
leerde instellingen, en er moet gestreefd
worden naar één enkele maatschappij
voor dit openbaar v erv oer van perso
nen en goederen te land.
Met dit doel moeten de N.M.B.S., de
Nationale Maatschappij van Buurt
spoorwegen. de Maatschappij voor In-
terkommunaal Vervoer en dergelijke
gefusioneerd worden.
Als tussenstap zouden eerst de Natio
nale Maatschappij van Buurtspoorwe
gen en de diverse stedelijke en intcr-
kommunale vervoermaatschappijen
moeten samensmelten tot één openbare
maatschappij.
Slechts op deze wijze is een echte coör
dinatie mogelijk.
In de Raad van Beheer van deze maat
schappij zullen duidelijk de kollektivi-
teit, de gebruikers (vertegenwoordigd
door de interprofessionele vakbonden)
en het personeel moeten vertegen
woordigd zijn.
iteraard zullen ook een aantal aspek-
i van het vervoer op een lager niveau
,.cgio of streek) moeten geregeld wor
den.
Regionale direkties en adviesorganen
op het niveau van het gewest kunnen
hier hun rol spelen voor het verhogen
van de praktische dienstverlening.
e. Een sociaal-rendabel openbaar
vervoer
Nog te dikwijls wordt aan het gehele
vervoerwezen, dus ook aan openbaar
vervoer, als vanzelfsprekend de eis ge
steld van een bedrijfsekonomische ren
dabele exploitatie.
Het openbaar personenvervoer is im
mers geen ekonomische aktiviteit zoals
ieder ander.
De vervoeraktiviteit bevredigt immers
één van de meest fundamentele behoef
ten van de gemeenschap.
De maatschappelijke waarde van een
goed openbaar vervoer ligt zeer hoog.
Het vervoer is een dienst, geen winst
beogende aktiviteit!
f. Goedkoop vervoer
Het gemeenschappelijk vervoer moet
worden beheerd als een openbare
dienst voor de gebruikers en mag niet
louter een budgettair evenwicht tot doel
hebben. Het moet in de eerste plaats met
een maximum aan doeltreffendheid
beantwoorden aan de behoeften van de
gebruikers.
Als eerste stap tot een goedkoop open
baar vervoer stellen wij een bevriezing
voor van de huidige tarieven.
Daarna zou men tariefverminderingen
kunnen toepassen, vooral op de «niet-
spitsuren - en voor bepaalde minder-
begoede bevolkingsgroepen.
Men kan dan zo geleidelijk opteren voot
het «nultarief».
Samen met kwalitatieve verbeteringen
i« dit trouwens een geschikt middel om
het openbaar vervoer te bevorderen
Nultarief houdt dus in dat de enige
openbare vervoermaatxeluippii haai
middelen voor personenvervoei haalt
uit de belastingen.
Norbeit IV Balseliei
