HET RECHT OP ARBEID
Mï
BSP
MOTIE VAN DE
GR00T-AALST
DE POLITIEKE
AKTIVITEIT HERNEEMT
«SOCIALISTISCH
VORMINGSWERK
IN DE AFDELING»
GAAN WIJ WEER
NAAR EEN H0NERARIA OORLOG
N
if
si
KADERCURSUS TE AALST
POLITIEK BSP-CONGRES
VRUDAG 16 SEPT. 1977
39' JAARGANG NR. 34
WEEKBLAD VAN DE B.S.P
WU EISEN:
1. Vestiging van belangrijke overheidsdiensten te Aalst.
2. Meer overheidshulp voor de econmische ontwikkeling
van het arrondissement
3. Een dringend herstelplan voor de bedreigde textiel- en
confectienij verheid
C.S.C. - Vormingswerk
Gewest Aalst
HEDEN ZATERDAGNAMIDDAG 17 sept om 14uiir STIPT
o
B.S.P.-FEDERATIE AALST
FEDERAAL BSP-CONGRES
TEWERKSTELLINGSINITIATIEVEN hutsebaut
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053/21.48.69— Postrekening nr. 000-0952464-21
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
WU EISEN
HET RECHT OP ARBEID
Wij eisen het recht op arbeid. En
waarom niet het recht op luiheid? Of
gewoon het recht op een gewaarborgd
inkomen? Het kan toch niet 't levens
doel van de mens zijn zich suf te wer
ken aan een alsmaar sneller draaiende
produktieketen? Arbeit macht frei.
Vergeet het maar. En toch. Wij eisen
het recht op arbeid. Om verschillende
redenen. Ten eerste kan het kapitalisme
de volledige tewerkstelling nooit waar
borgen. De mechanisering en automati
sering verdringt bovendien veel meer
«handen» van hun werkplaats dan de
zich ontplooiende industrie kan opne
men. Bovendien is de kapitalistische
ekonomie voortdurend onderhevig aan
konjunktuurschommelingen. Als het
goed gaat, dan hebben de kapitalisten
arbeiders te kort, stellen ze tewerk.
Gaat het weer slechter, dan moeten ze
kunnen afdanken. De patroons hebben
dus alle baat bij het bestaan van een
industrieel reserveleger, steeds bij de
hand voor het uitbreiden van de produk-
tie. En de arbeiders zullen in hun be
zorgdheid om hun werk te behouden of
eraan te geraken, mekaar zelfs bekon-
kurreren, de duvel aan doen. Zo kweek
je als kapitalist een gedwee volkje van
onderkruipers datje niet eens veel hoeft
te betalen. Overigens is het ook zo datje
als werkloze amper enige invloed kunt
uitoefenen op het produktieproces, dat
daardoor je sociale aktiemogelijkheden
verminderen, dat je min of meer poli
tiek machteloos wordt.
STRIJDVAARDIGHEID GE
VRAAGD
Daarom eisen wij het recht op arbeid.
En zo bekeken, is die eis eerder defen
sief, op de verdediging van onze belan
gen gericht. Maar die eis kan ook van
een offensieve, een aanvallende strijd
vaardigheid getuigen. Arbeid is de
doelbewuste aktiviteit van de mens. Hij
werkt op de natuur in, maakt ze zich ten
nutte. Terwijl de mens de natuur veran
dert, verandert hij zijn eigen natuur,
ontwikkelt hij zijn mogelijkheden. De
mens ontplooit zijn talenten en krach
ten, verwezenlijkt zijn eigen wezen.
Jaja, door als een gek alle dagen de
zelfde moeren op dezelfde bouten te
schroeven zeker? Precies, hier loopt het
spaak.
ZO LAPTE MEN ONS
IN DE VERDRUKKING
Alle mooie sprookjes beginnen op de
zelfde manier. Er was eens... Wel, er
was eens een maatschappij waarin de
mens de ene dag ging vissen, 's ander
endaags met de hak de grond bewerkte,
dan op jacht ging of zijn wapens her
stelde of potten bakte of een hut optrok.
Hij voorzag zelf in zijn levensbehoef
ten. En toch leefde hij niet in de tuin van
Eden. De samenleving was arm, ontzet
tend afhankelijk van de natuur. En toen
hij die harde grond met die armzalige
hak probeerde open te rijten, besefte de
mens dat het toch efficiënter moest
kunnen.
een arbeidsgoed, een goed waarop de
mens zijn arbeid uitoefent. Arbeids-
goederen en arbeidsmiddelen vormen
samen de produktiemiddelen. De ont
wikkeling van die produktiemiddelen
en van de arbeid, kortom van de produk-
tiekrachten, heeft nieuwe behoeften
doen ontstaan. De boer zal zijn ploeg,
Arbeid verleent de kracht om zijn talenten en mogelijkheden te ontplooiën, om zijn eigen
wezen te verwezenlijken.
Alleen... ergens liep iets mank waardoor arbeid is gaan betekenen als een gek alle dagen
dezelfde moeren op dezelfde bouten schroeven.
Het kan nochtans anders....
Hij vond de ploeg uit. Om met die ploeg
om te springen moest je al heel wat
bedrevener zijn. Een specialist als het
ware. Er kwam evenzeer al ekstra-
handigheid bij kijken om die ploeg te
vervaardigen. Of om het ploegblad zo
gehard en scherp te maken. Dat kon je
niet allemaal alleen meer. Je had een
uitvinder, een ploeger, een smid ja
wat weet ik zoal nodig. De maat
schappij deed aan arbeidsverdeling.
De ploeg was een nieuw arbeidsmiddel,
een voorwerp dus dat de mens helpt de
arbeidsgoederen te bewerken. Grond is
vervolmaken. Achter zo'n oersterk
Brabants paard dat de taaie kleigrond
splijt, aanhossen, is geen pretje. Dan
gaat het behoorlijk wat gemakkelijker
vanop zo'n fonkelende traktor.
Ewel, om die te konstrueren heb je meer
dan een smid nodig. Nieuwe behoeften
vergen ingewikkelder arbeid. Nu eisen
sommigen het denkwerk voor zich op.
Ze laten de anderen voor zich arbeiden.
Zij voelen zich de meerdere, vorderen
het produkt van de arbeid. Zij stapelen
de gebruiksvoorwerpen zoals voed
sel en dieren op, akkumuleren ze. Ze
eigenen zich de produktiemiddelen toe.
t Zo ontstaat het privé-eigendom. Er ont
staan meesters en knechten, patroons en
arbeiders. De enen bezitten maar wer
ken niet, de anderen werken maar bezit
ten niets. Een boude bewering?
Helemaal niet.Arbeid wordt steeds be
schouwd met betrekking tot zijn nut, tot
zijn maatschappelijke gebruikswaarde.
Als je voor je hobby wat staat te koken,
jf>en je niet produktief. Sta je als hulpje
in de keuken van een restaurant, dan
ben je dat wel. En als je uit ijzererts een
traktor wil maken, moet je beslist meer
doen dan aandeelhoudersvergaderingen
bijwonen en dividenden opstrijken.
ARBEID IS EEN
SCHEPPENDE AKTIVITEIT
Nu zijn we waar we wezen wilden. In
essentie is arbeid een vrije scheppende
aktiviteit. Het kapitalisme versluiert dat
wezenskenmerk van de arbeid. De ge
vorderde technologie maakt het moge
lijk dat we alsmaar minder van de na
tuur afhankelijk worden, dat we ons be
vrijden. Maar de werkende mens be
schikt niet over de produktiemiddelen.
Hij beschikt enkel over zijn arbeids
kracht of arbeidsvermogen. Die ver
koopt hij dan aan de kapitalist. Daar
door wordt hij tot produktie gedwon
gen.
Hij is fundamenteel onvrij. Hij is ver
vreemd, gealiëneerd. Daarom ook kan
elke vraag om arbeid 'n positief strijd-
objekt worden. Als wij er ten minste in
slagen de mensen het begrip arbeid als
een geestesverruimend i.p.v. geestes-
dodend iets te laten beleven. Het geldt
de arbeid te bevrijden. En om dat te
bereiken moeten wij het privébezit van
de produktiemiddelen opheffen. Het
kapitalisme afschaffen, dus.
Dit artikel komt uit NU, het tijdschrift
van de JONG SOCIALISTEN.
Een abonnement op NU kost 100 F, te
storten op prk. 000-0304249-57 van
Jongsocialisten v.z.w. Keizerslaan 13
te 1000 Brussel)
De P.S.C.-Minister van Sociale Voor
zorg Califice legt de tandartsen nog
geen maximumtarieven op.
Dit wil zeggen dat tandartsen gerech
tigd zijn om gelijk welk honoraria te
vragen. Zij alleen bepalen de prijs, en
de patiënt dient maar tevreden te zijn,
zoniet... kan hij blijven rondlopen met
tandpijn (tenzij de patiënt de weg kent
naar een van onze socialistische poly-
klinieken).
Aldus haalt het «Nationaal Verbond der
Syndikale Kamers der Practici in de
Tandheelkunde» haar slag thuis. Moet
nog gezegd worden dat deze korporatis-
tische vereniging nauwe relaties heeft
met het «Belgisch Verbond der Syndi
kale Artsenkamers» van Dr. Wijnen.
Ondanks lokale en arrondissementele
inspanningen is het arrondissement
Aalst een economisch probleemgebied
gebleven met hoge werkloosheid,
enorme pendel, een geringer gemiddeld
inkomen per hoofd dan in de meeste
andere arrondissementen en met 'n ver
dere aftakeling van de reeds zo zwaar
getroffen textiel- en confectienijver-
heid.
Alhoewel ontwikkelingsgebied ont
vangt het arrondissement Aalst propor
tioneel minder overheidshulp voor zijn
economische ontwikkeling dan het zou
moeten toekomen.
Opnieuw doen zich zware moeilijkhe
den voor- in textielbedrijven te Aalst,
Ninove en Kerksken.
De B.S.P.-Aalst verheugt zich in het
door W. Claes, Minister van Economi
sche Zaken, aangekondigd plan voor de
versteviging en de hernieuwing van de
textielindustrie, vraagt dat hier de
grootste spoed zou worden bijgezet en
dat de confectienijverheid hierbij niet
zou worden vergeten.
De B.S.P.-Aalst doet beroep op de re
gering en op de Gewestelijke Ontwikke
lingsmaatschappij Oost-Vlaanderen om
in het arrondissement Aalst een belang
rijk overheidsbedrijf op te richten en de
vestiging van grotere ondernemingen in
het gebied aan te moedigen; zij dringt
eveneens aan op een herziening van de
wetten op de economische expansie die
thans in de praktijk eerder de natuurlijke
groeipolen bevorderden dan de nood-
gebieden tot ontwikkelingen brengen.
De B.S.P.-Aalst begroet met geestdrift
het voornemen van de regering om ad
ministratieve overheidsdiensten voor
geregionaliseerde aangelegenheden
naar de respectieve gewesten over te
hevelen. Zij wijst er op dat Aalst een
stad is met 83.000 inwoners die een
uitstekende ligging heeft en vraagt dat
bepaalde van deze overheidsdiensten te
Aalst zouden worden gevestigd.
De B.S.P.-Aalst herhaalt ook haar
vroegere eis dat de handelsvennoot
schappen van Belgisch recht de ver
plichting wordt opgelegd hun maat
schappelijke zetel in rechte en in feite te
vestigen in de gemeente waar hun be
langrijkste bedrijfs- of exploitatiezetel
(in België) zich bevindt.
in het Volkshuis, Houtmarkt l te 9300 Aalst
Worden besproken:
discussietekst congres (zie ook laatste pagina van Voor Allen)
discussietekst situatie CSC in Gewest (ter beschikking van afdelingen)
Aan de afdelingen wordt een exemplaar van beide teksten bezorgd. Aan de
aanwezigen zal tevens GRATIS het «Handleidingsboek voor CSC-
afdelingen» bezorgd worden.
Wij rekenen op alle gewestelijke en plaatselijke verantwoordelijken.
Alle geïnteresseerden zijn tevens van harte uitgenodigd (inkom vrij)
Gelieve het aanvangsuur te respecteren.
F. Van den Bossche
Gewestelijk secretaris CSC-Vormingswerk Aalst
De vakantiestemming van de maanden
juli en augustus is voorbij en de poli
tieke kommentaren worden voor het
eerst opnieuw beluisterd.
De partijinstanties hernemen hun werk.
Resoluties en persmededelingen krijgen
terug enige aandacht en de schoolverla
tende jeugd wordt méér dan haar lief is
gekonfronteerd met het probleem van
de werkgelegenheid. Zelfs de tiendui-
zende arbeidsplaatsen van Minister
SPITAELS kunnen de knagende onrust
niet wegnemen. Iedereen voelt aan dat
het probleem van de werkgelegenheid
verder gaat dan het scheppen van niet-
produktieve arbeidsplaatsen. Geen dag
gaat immers voorbij of sluitingen van
ondernemingen worden aangekondigd.
Voor Wallonië is het vooral de staalin
dustrie die zwaar aangetast wordt. In
Vlaanderen is de textiel- en kledingnij-
verheid de zwakke schakel in onze eko-
nomische aktiviteit. Merkwaardig is
nochtans het feit dat de reaktie van de
werkende bevolking verschillend is in
Wallonië en in Vlaanderen.
De harde houding van de werknemers
van ATHUS gaf toch enig resultaat
de gelatenheid in Vlaanderen moet ons
tot nadenken stemmen. Het moet nu
toch wel voor iedereen duidelijk zijn dat
indien er geen werkelijke hervormingen
in de textielnijverheid in de eerst vol
gende maanden optreden, het voor de
hand ligt dat nog enkele duizende ar
beidsplaatsen zullen verloren gaan. Dit
moet ons toelaten te zeggen dat het plan
SPITAELS positief maar onvoldoende
is. Wij kunnen ons bijgevolg gemakke
lijk aansluiten bij de stelling van het
A.B.V.V., dat pleit voor een nieuwe
ekonomische aanpak en voor een dege
lijke verdeling Van de arbeid. Trouwens
hoe het patronaat zich ook zal te
weerstellen de arbeidsduurvermin
dering dient prioritair gesteld te wor
den.
Wat met het onderwijs'
Degenen die de laatste weken met de
vraag van honderden kandidaten dien
den rekening te houden, kunnen nu
reeds tot besluitvorming komen: enkele
duizend' leerkrachten zullen terug het
«leger der werkzoekenden» vervoegen.
Alle goede maatregelen van Minister
RAM AEKERS ten spijt, is er benevens
de te grote vraag ook een strukturenpro-
bleem dat spoedig dient aangepakt te
worden. Na de fantasierijke beslissin
gen van DE CROO, is waarschijnlijk
toch het ogenblik aangebroken om ons
Beide verenigingen streven naar de eer
biediging van de vrije geneeskunde
(lees: geneesherenkorps moet vrij zijn
om hun honoraria te bepalen, wat dus
gelijk is aan zoveel mogelijk geld ver
dienen).
De syndikale artsenkamer van Dr. Wij
nen heeft ondertussen reeds gewaar
schuwd dat een door de regering opge
legd en verplichtend honorariumtarief
voor tandartsen alle kansen op een
nieuwe overeenkomst met de geneeshe
ren zou kelderen. Dr. Wijnen wijst er
ook op dat het eenheidsfront (geneeshe
ren, tandartsen en apothekers) solidair
zal optreden. Gewag wordt gemaakt dat
de dokters voor volgend jaar zelfs 10
procent meer zouden eisen.
eens echt te bezinnen over de
aanwervings- en benoemingsvoor-
waarden in de sektor onderwijs. Het
opnieuw inkaderen in bepaalde struktu-
ren zal leiden tot een beperking van de
vrijheid. Het onderwijs en vooral de
schoolgaande jeugd zouden er wel eens
het slachtoffer kunnen van worden.
De bewapening vraagt onze aandacht
Sedert enkele maanden komt - jammer
genoeg ook de bewapening steeds
meer op het voorplan. De bekendma
king van het bestaan van de «neutro
nenbom» en het daaraan verbonden ge
vaar kan aan de socialistische beweging
zomaar niet voorbijgaan. Wij begrijpen
wel dat de rol van een klein land zoals
België nietbepalend isDe socialistische
internationale en vooral de West-
Europese socialisten hebben, naar mijn
gevoel, de taak en de plicht hun stem
krachtig te verheffen.
Politiek kongres van 8 oktober a.s.
voorbereiden
Benevens de problemen van de gewest
vorming en de Europese verkiezingen,
zal het Kongres zich wel toespitsen op
de voormelde thema's. Het is noodza
kelijk dat in de afdelingen voorberei
dende vergaderingen worden gehou
den. Het federaal kongres moet de
weergave zijn van datgene wat werke
lijk leeft bij de voorbereidende verga
deringen.
Sociaal dienstbetoon is niet de enige
taak van onze partij
Al onze mandatarissen worden vandaag
overbelast met sociaal dienstbetoon.
Meestal gaat het om het zoeken naar
betrekkingen en het is inderdaad nodig
dat wij onze vrienden zoveel mogelijk
helpen. Wij dienen vooral de grootste
inspanningen te doen voor al diegenen
die gedurende verscheidene jaren
hun trouw aan onze beweging hebben
bewezen. Er dient echter met nadruk
onderlijnd te worden dat sociaal dienst
betoon niet de enige aktiviteit mag wor
den.
De politieke vorming, de organisatie
van onze federatie, het weekblad «Voor
Allen», de werking van de CSC, e.a.
dienen met voorrang aangepakt te wor
den.
In de loop van de eerstvolgende weken
moeten wij onze houding daarover klaar
en duidelijk bepalen. Het Federaal
Kongres geeft daartoe de gelegenheid.
VERNIMMEN Willy
Senator
Op zaterdag 8 oktober 1977 heeft het.
plaats te Spa
In voorbereiding hiervan wordt op maandagavond 3 oktober 1977 een
georganiseerd te Ninove in het Volkshuis om 20 uur
De BSP-afdelingen worden verzocht vooraf algemene vergaderingen te
organiseren betreffende de algemene politieke toestand.
W. Vernimmen
Voorzitter
Hoelang nog zal het diktaat van de uni
versitair geschoolde gezondheidsver
trekkers geduld worden? Hoelang nog
zal de man in de straat, de patiënt de
leugenachtige verzinsels willen aanho
ren als zou het hier gaan om ethisch-
deontologische beschouwingen over
nationalisatie, onderwerping, intimida
tie en kwaliteitsgeneeskunde. Het is
nogal duidelijk dat de moeilijkheden
geschapen door tandartsen en geneeshe
ren enkel en alleen draaien rond de fi
nanciële belangen van de arts.
De evolutie van de strubbelingen die
opnieuw op gang komen tussen genees
heren en regering is een duidelijke
waarschuwing voor alle mutualisten om
zich eendrachtig onder eenzelfde vlag te
scharen en hun eigen instellingen als
verdedigingswapen van hun belangen
krachtdadig aan te wenden.
De Algemene Sekretaris,
Roger Otte
SOCIALISTISCHE door Martin
Naargelang de economische crisis zich
dieper ingraaft, wordt ook de druk op de
openbare overheden sterker om met ei
gen initiatieven de werkloosheid te hel
pen bestrijden. Diverse voorstellen
plannen werden reeds uitgewerkt,
waaronder het plan SPITAELS het laat
ste in de rij is.
Fundamenteel zijn wij van oordeel dat
de openbare overheden en de sociale
gesprekspartners samen de plicht heb
ben om de werkgelegenheid voor een
ieder die kan werken te organiseren.
In crisisperioden als de huidige moeten
de diverse politieken in eerste instantie
op de tewerkstelling gericht te zijn en
dient men in ruime mate zijn toevlucht
te nemen tot deficit-spending. Een or
thodox budgettair beleid in crisisperio
den ware rampzalig
Maar hierbij willen wij klaar zijn: wij
zijn van oordeel dat de overheden al te
lang de werkloosheid hebben beheerd
(en gefinancieerd) in plaats van de
werkgelegenheid te organiseren. Het
«aanvaarden» van werkloosheidscijfers
als de huidige (7 kan en mag niet
langer Om diverse redenen moet de
werkgelegenheid georganiseerd. Im
mer, het verder «hopen» op het automa
tisch terugkeren van de volledige werk
gelegenheid is ijdel. De klassieke eco
nomische mecanismen zijn niet langer
opgewassen tegen de structuurveran
deringen die zich in de wereldeconomie
hebben voorgedaan. Een nieuwe aan
pak, waarbij de overheid een veel akti-
vere rol als organisator en stimulator
gaat spelen, dringt-zich op. Voorbeel
den in Scandinavische landen en in het
groot-Hertogdom Luxemburg (waar de
werkloosheid nog geen 1 bedraagt)
tonen aan dat een dergelijke aktieve te
werkstellingspolitiek kan lukken
Zopas is het plan Spitaels bekend ge
worden. Het is een socialistisch plan,
dat ook in brede kringen daarbuiten
goed onthaald werd. Het voorziet in de
tewerkstelling van ongeveer 75 000
(jonge) werklozen, benevens in interes
sante mogelijkheden voor vervroegde
opruststelling zonder dat het pensioen
wordt aangetast. Het gaat echter nog
niet ver genoeg. 300.000 werklozen te
rug aan het werk helpen vereist gron
dige structurele maatregelen.
Ook minister van economische zaken
Willy Claes bereidt een tewerkstel
lingsplan Voor, dit voor de Textielsec
tor. Het ligt in de bedoeling van de
minister de nodige opties te nemen die
de toekomst van de Vlaamse Textielin
dustrie moeten veilig stellen.
Kortom, enkele maanden socialistische
medeverantwoordelijkheid in de rege
ring laten reeds hun sporen na. Er wordt
eindelijk werk gemaakt van een aktief
tewerkstellingsbeleid
