MO
EEN SPOEDIGE EN VOLLEDIGE OITVOERING
VAN HET PLAN SPITAELS NOODZAKELIJK!
DORBELZINNIGE VERKLARINGEN
ONGEWENST
ABVV-AALST HOUDT
BUITENGEWOON CONGRES
BSP-ARRONDISSEMENT FEDERATIE AALST
GRONDSLAG VOOR (FRANSTALIG)
PROGRESSIEF FRONT
GELEGD IN BELGIE?
EEN OBJECTIEVE EN DWINGENDE PLANNING
IS ENIG VERDEDIGINGSMIDDEL
TEGEN CVP-STAAT VLAANDEREN
VRIJDAG 25 NOV. 1977
39* JAARGANG NR. 44
WEEKBLAD VAN DE B.S.P
B.S.P.-FEDERATIE AALST TE ZOTTEGEM
«DE SOCIALISTISCHE DAGBLADPERS
IN DE BRANDING»
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053/21.48.69 Postrekening nr. 000-0952464-21
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
«100.000 nieuwe jobs»
was onze belofte
De BSP-federatie Aalst heeft op haar
laatste bijeenkomst een grondige studie
gewijd aan de aktie van haar socialisti
sche ministers.
Zij wenst een bijzondere hulde te bren
gen aan minister Spitaels die op basis
van het regeerakkoord een grondige in
spanning heeft geleverd om het socialis
tische verkiezingsthema over de te
werkstelling ook in de praktijk om te
zetten.
Zij dringt aan bij alle nationale, regio
nale en plaatselijke verantwoordelijken
om de nodige maatregelen te nemen ten
einde een vlugge en volledige realisa
tie mogelijk te maken.
Aldus zal eens te meer blijken dat de
socialisten geen loze verkiezingsslo
gans de wereld insturen maar daadwer
kelijk een sociale politiek voeren ten
bate van de werkende bevolking.
Het openbaar
industrieel
initiatief armslag geven
Meer dan ooit moeten initiatieven uit
gewerkt worden om te komen tot een
efficiënt openbaar industriëel beleid.
Geplaatst tegenover een onmachtig
privé-industrieel initiatief is dit de enige
oplossing om uit de economische crisis
te geraken.
In de eerste plaats zou er een definitief
einde moeten komen aan de financiële
sinterklaaspolitiek t.a.v. private groe
pen, die de staat zonder enige compen
satie, blijven leegmelken. Er werden
reeds al te veel tientallen milj. nut
teloos weggegooid.
Wij dingen bij minister Claes aan dat hij
dringend zijn opties voor een nieuw in
dustrieel beleid zou bekend maken en
doordrukken.
Wij dringn er tevens op aan dat de rem
op de werking van de GOMs waar het
privé-initiatief in gebreke blijft» zou
opgeheven worden.
Ten aanzien van de K.M.O.'s (kleine
en middelgrote ondernemingen) moet
duidelijk gesteld worden dat wij ook
van deze zijde een eerlijke en open hou
ding verwachten. De bereidheid een
open boekhouding te voeren zou hun
eisen zeker kracht bijzetten, tenzij...
36-urenweek
een gerechtvaardigde eis
Als politieke federatie wensen wij ons
ten volle achter de syndikale eis tot
werktijdverkorting te stellen. Wij drin
gen er bij de socialistische ministers op
aan om terzake een overeenkomstig
standpunt in te nemen, zoals trouwens
in het regeringsakkoord voorzien.
Lode Claes:
op uiterst
rechtse toer
De BSP-federatie Aalst wenst de aan
dacht van de bevolking te trekken op de
oprichting van de uiterst-rechtse partij
rond Lode Claes.
Aan de bevolking willen wij klaar en
duidelijk stellen dat deze partij een ver
dere verrechtsing inhoudt van bepaalde
groepen. Vooral aan de jeugd moet dui
delijk gesteld worden dat deze partij
niets gemeen heeft met de eerlijke en
humane sociale doelstellingen die zij
nastreven.
Bankier CLAES heeft enkel een aantal
elitarie machtshebbers rond zich ver
zameld.
Bepaalde verklaringen over de verdere
oriëntering van de economie hebben
blijkbaar heel wat perskommentaren
uitgelokt. Het is altijd zeer moeilijk te
oordelen over teksten wanneer men niet
over 't geheel van de verklaringen be
schikt; het moet nochtans voor iedereen
in de partij duidelijk zijn waar hij
zich ook bevindt dat bepaalde ver
klaringen die verwarrend zijn op zijn
zachtst uitgedrukt best vermeden wor
den.
Wij leven ineen crisisperiode, dat bete
kent voor de massa van de werknemers
dat zij méér dan ooit zich kritisch opstel
len en angstvallig uitkijken naar de
maatregelen die men treft voor de bevei
liging van hun bestaan.
Het is ook vanzelfsprekend, dat van de
socialistische mandatarissen méér ver
wacht wordt dan van de andere partijaf
gevaardigden. Het is dan ook méér dan
nodig dat wij een duidelijk onderscheid
maken tussen datgene wat wij als pertij-
programma vooropstellen en datgene
wat wij als regeringspartner in het re
geerakkoord kunnen verwezenlijken.
Er weze trouwens aan toegevoegd dat in
het regeerakkoord een reeks stelling
namen voorkomen die een dringende
aanpak vergen.
De Minister van Tewerkstelling en Ar-
bied geeft trouwens een stichtend voor
beeld vanaf 1 januari 1978 worden
een reeks beschikkingen van kracht die
een gevoelige weerslag kunnen hebben
op de tewerkstelling. Dit betekent me
teen dat de openbare besturen en
vooral de gemeenten maximaal moe
ten gebruik maken van de hun geboden
kansen. Het invoeren van tienduizen
den arbeidsplaatsen, vooral in de sektor
van de kollektieve voorzieningen en
behoeften is te belangrijk opdat al wie
verantwoordelijkheid draagt deze maat
regelen zou negeren. Wij hebben trou
wens de indruk dat de «subgewestelijke
arbeidskomitee's daarbij doeltreffend
kunnen helpen. Vanzelfsprekend zullen
al deze maatregelen niet volstaan om
een oplossing te bieden aan het tewerk
stellingsprobleem.
Partijgenoot en Minister Van Economi
sche Zaken CLAES heeft reeds een aan
tal maatregelen aangekondigd die van
aard kunnen zijn dat een werkelijk «in
dustrieel overheidsinitiatief» tot stand
kan worden gebracht. Een reeks hin
derpalen voor de werking van de
N.I.M. en de Gewestelijke Ontwikke
lingsmaatschappijen worden eerstdaags
weggewerkt. Een wetsontwerp dat de
associaite van de holding bij de plan
ning regelt werd ingediend.
Dit alles dient gezien te worden in het
perspektief van een «nieuw industrieel
beleid» dat klaar en duidelijk dient om
schreven te worden.
Voeg daarbij ook de verklaring van de
Minister van Nationale Opvoeding, die
in het kader van bepaalde nieuwe nor
men hoopt enkele duizenden werkloze
leerkrachten te kunnen helpen.
Dit alles lijkt mij positief, maar,het zou
fout zijn deze maatregelen te zien in het
kader van ons partijprogramma. Dit
draagt heel wat verder dan de maatrege
len in het regeerakkoord, zowel op het
ekonomisch als sociaal vlak blijven wij
eisende partij.
Opvallend daarbij is de stugge houding
die het patronaat aanneemt tegenover de
syndikale beweging, dit zowel op het
Het A.B.V.V. - gewestelijke afdeling
Aalst, in congres op 19 november 1977:
drukt zijn toenemende onrust uit
over de ongunstige evolutie van de eco
nomische toestand en over de stijgende
werkloosheid;
vestigd de aandacht op het feit dat
het arrondissement Aalst, met zijn circa
15.000 werklozen, een werkloosheid
kent hoger dan het nationaal gemid
delde.
verwerpt met klem de patronale
voorstellen tot het invoeren van deel
tijdse arbeid;
herhaalt en beklemtoont het door
het A.B.V.V. ingenomen standpunt dat
de invoering van een verkorting van de
wekelijkse werktijd een middel is om te
komen tot een betere verdeling onder
alle werknemers van de beschikbare ar
beid;
meent ook, met het oog op een
rechtvaardiger verdeling van de wel
vaart, dat men moet komen tot een soli-
dariteitssysteem tussen rijke en arme,
tussen kapitaalintensieve en arbeidsin
tensieve bedrijven;
is van oordeel, gezien de welvaart
van de werknemers in België en de evo
lutie van het Belgisch bedrijfsleven ge
bonden is aan buitenlandse situaties,
met de inspanningen moet verhogen om
te komen tot een grotere organisatori
sche binding van de werknemers in
West-Europa en tot een daadwerkelijke
solidariteit en actie.
Dinsdagavond 29 november 1977 om 19u45.
Studiebijeenkomst over de moeilijkheden van de socialistische dagbladpers
en de mogelijkheden tot promotie in het arrondissement Aalst.
Inleiders
Kd. Bob Van De Voorde, hoofdredakteur Vooruit
Kd. Norbert Joos, technisch directeur Vooruit
Kd. Jaak De Poorter, verantwoordelijk promotiedienst Vooruit.
Zaal C.O.C., Provinciebaan 115 te 9620 Zottegem-Velzeke.
Als thema van deze bijeenkomst hebben we gekozen: «DE SOCIALISTI
SCHE DAGBLADPERS IN DE BRANDING», omdat elkeen van ons
voldoende weet in welke moeilijke financiële en materiële situatie de socia
listische dag- en weekbladpers zich bevindt. Het is de verantwoordelijkheid
van elke socialistische militant en verantwoordelijke om hieraan iets te
helpen veranderen.
Wij rekenen dan ook ten stelligste op de aanwezigheid van alle federale en
plaatselijke verantwoordelijken, evenals van alle geïnteresseerde vrienden.
W. VERNIMMEN F. VAN DEN BOSSCHE
voorzitter secretaris
Neen aan
Zuid-Afrikaanse
rassenpolitiek
De federatie Aalst eist de onmiddellijke
opschorting van het cultureel verdrag
België-Zuid-Afrika. Zij betreurt dat
parlementsleden uit de burgelijke par
tijen via de vereniging Protea
aanstuurt op een nauwere samenwer
king met dit land.
Getrouw haar basisbeginselen eist de
socialistische beweging voor elk volk
het recht op autonomie, ongeacht tot
welk ras het behoort.
Sociaal - economische
politiek eerst
De federatie Aalst wenst haar vertrou
wen in de socialistische onderhande
laars te bevestigen voor wat betreft de
uitvoering van het gemeenschapspakt.
Dit overeenkomstig onze eis tot spoe
dige realisatie van de autonomie voor
Vlaanderen.
Zij drukt echter tegelijk de wens uit dat
de socialistische ministers spoedig de
socialistische punten uit het regeerak
koord op sociaal en economisch vlak
zouden doordrukken.
In het begin van een regeerperiode legt
men immers de beste basis voor een
standvastige sociale en economische
politiek.
Zonder het risico van vervroegde ver
kiezingen ten gevolge van conserva
tief verzet uit de andere coalitiepartijen.
Het verleden heeft terzake reeds vaker
lessen geleerd.
De oprichting zondag 6 november te
Louvain-la-Neuve van het «mouvement
d'animation politique» des chrétiens
progressies (wat zoveel is als «politieke
beweging van franstalige progressieve
kristenen») zou wel eens de grondslag
kunnen vormen van een definitieve
doorbraak (alvast in Wallonië en te
Brussel) in de richting van een progres
sieve frontvorming, idee gelanceerd
door Leo Collard. Hoewel het nog wat
vroeg is om reeds definitieve uitspraken
te doen omtrent de nieuw opgerichte
beweging, kunnen toch reeds enkele
(voorzichtige) vaststellingen geformu
leerd worden.
de twee-Kerkenstaat ((hoofdkwartier
tevens van de CVP) Blijkbaar voelen de
MOC-ers zich niet meer thuis in de
P.S.C. Wat zijn doelstellingen betreft,
spreekt de nieuwe beweging zich reso
luut uit voor een socialistische samen
leving: als programma koos de nieuwe
beweging het programma van de Kriste-
lijke Arbeidersbeweging, de M.O.C.
Hoogstwaarschijnlijk zal deze «bewe
ging» zich vroeg of laat omvormen tot
«politieke partij». Deze transformatie
zal ongetwijfeld de PSC in Wallonië
(vooral» en te Brussel verzwakken en
bovendien een concurrentiële politieke
partij in het leven roepen t.o.v. de
gebied van de lonen als wat de arbeids
duurverkorting betrteft. Het verzet
tegenover een inkomensbeleid waarvan
de arbeiders de slachtoffers zouden zijn
dient met alle kracht gevoerd te wor
den.
Zeker de regeringspolitiek is belang
rijk, maar het partijprogramma moet
voor ons bepalend zijn en blijven voor
onze verdere akties.
W. Vernimmen
Senator
HET MOC AAS
1. De beweging is blijkbaar tot stand
gekomen na een degelijke voorberei
ding. Inderdaad, reeds vroeger werden
sporadische «aanzetten» aan de basis
geregistreerd, die doorgaans beperkt
bleven in omvang en betekenis en zel
den het lokaal niveau overschreden. Nu
schijnt men voor een regionale bewe
ging te staan, die zich representatief
weet voor bepaalde franstaligen in
Brussel en Wallonië.
Het heeft er ook alle schijn van dat be
langrijke politieke en syndikale figuren
achter de beweging staan, ook al treden
ze niet direkt op het voorplan. Vermel
den wij dat op de stichtingsvergadering,
naast talrijke kaderleden uit de kriste-
lijke - syndikale beweging, evenals uit
de kristelijke arbeidersbeweging, ook
de kabinetschef van PSC-minister Cali-
ftce aanwezig was, weliswaar als waar
nemer (statuut dat voor tweeërlei uitleg
vatbaar is).
Klaar is in elk geval dat de beweging
ontsproten is uit de rangen van de MOC
(de Mouvement Ouvrier Chrétien, dus
de Fransatalige tengenhanger van het
Nederlandstalige ACW, Algemeen
Christelijk Werkersverbond).
Opvallend is ook dat de nieuwe bewe
ging zich scherp afzet tegen de PSC en
P.S.B. Ook het R.W. komt dan met de
betrokken nieuwe partij in een gemeen
schappelijk krachtenveld terecht.
Feit is alleszins dat de kristelijke arbei
dersbeweging in het Franstalige lands
gedeelte afstapt van de idee die aan de
grondslag ligt van zowel PSC als CVP,
nl deze der «collaboratie- in de goede
zin dan onder de klassen» en resoluut
opteert voor een bewuste en meer ge
profileerde klassenopstelling. Moge
lijks kan hierdoor in de toekomst de
samenwerking tussen socialisten en
kristenen (alvast in Wallonië) struktu-
reel vorm krijgen.
SLOTSOM
De nadruk die gelegd wordt op het plu
ralistische karakter van de beweging,
het niet meer exclusief verwijzen naar
de kristelijke etikette, de uitgesproken
wil om een progressief front na te
streven zijn allemaal tekenen die wijzen
op een belangrijke evolutie bij de
Waalse en Brusselse franstalige kriste
lijke arbeiders. De beweging die nu
blijkbaar «gestructureerd» van de grond
is gekomen, is een belangrijk nieuw
element in onze Belgische politieke ge
schiedenis.
Senator Willy Vernimmen brengt de groet van de B.S.P. aan de A.B.V.V.
militanten
Politieke apathie - ideale houding
voor CVP-staat.
Dat er over de politieke desinteresse van
de bevolking veel te zeggen valt, weten
wij reeds lang. Hoe langer hoe meer
grijpt evenwel het gevoel van machte
loosheid en de daaruit voort
vloeiende politieke desinteresse ook in
de rangen van de militanten om zich
heen.
Voor de studiedag te Herzele over cul
turele raden en culturele centra is dit
eens te meer duidelijk geworden.
Nochtans werd samen met de aanwe
zige vrienden over de aktie gesproken
die wij als culturele organisaties mor
gen moeten voeren op gemeentelijk
vlak.
Culturele centra:
ontmoetingscentra
of
CVP-
cultuurpaleizen
In zijn inleiding over de culturele centra
ontleedde kd. W. Seeuws, algemeen
sekretaris van de Centrale voor Socialis
tisch cultuurbeleid, de situatie op ge
bied van de bouw en werking van de
culturele centra in Vlaanderen.
Dat waakzaamheid hier vereist is wordt
geïllustreerd door het feit dat meer dan
80% van de huidige culturele centra in
Vervolg op p. 4
