LEZERSWERVING
«VOOR ALLEN»
HONDERD
BLAUWE
MAATREGELEN
TEXTIELSECTOR
PROBLEEM NUMMER EEN
EUROPESE AKTIEDAG
VOOR DE
WERKGELEGENHEID
ZESTIG JAAR GELEDEN
STIERF PRIESTER DAENS
HET RIJKSONDERWIJS: ALLEN DAARHEEN
LINKS EN HET INITIATIEF
ERNEST GLINNE
WERKGELEGENHEID IN VLAANDEREN
CVP-FRAKTIE: DE MAAT IS VOL
Komen er sancties
tegen M. De Bisschop
VRIJDAG 7 APRIL
40' JAARGANG NR. 14
WEEKBLAD VAN DE B.S.P.
Voor de eerste week van April kunnen wij terug 14
nieuwe lezers aankondigen. Deze werden ons aange
bracht door:
Paul VAN DER NIEPEN
SCHERPE REAKTIE
TEGEN FDF-BURGEMEESTER N0LS
V olksvertegenwoordiger
-
Tabellen zie p.
Tijdens zijn zitting van 1 april jl. wijdde het federaal
bestuur bij de bespreking van de politieke toestand,
eveneens aandacht aan het initiatief van E. Glinne
om voor Wallonië tot een orgaan te komen voor meer
radikaie socialistische standpunten, dat «tribune
socialiste» noemt.
Tegenover het in het verkeerd daglicht stellen van de
behoudsgezinde pers stelt de B.S.P. federatie Aalst
met genoegen vast dat dit initiatief kadert binnen het
tendensrecht in de B.S.P.
Het feliciteert hiervoor E. Glinne zoals trouwens ook
het weekblad «links» dat voor Vlaanderen vervult en
een verrijking van de socialistische beweging bete
kent.
Lees door p.
UIT DE GEMEENTERAAD TE AALST
Lees uitvoerig op p- 3
RedaktieAdministratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053/21.48.69Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
Moreels André (Zottegem): 1 nieuwe lezer
Lefèvre Julien (Herzele): 2 nieuwe lezers
Van Der Niepen Paul (Denderleeuw): 3 nieuwe lezers
Pyck Freddy (Erembodegem): 2 nieuwe lezers
Van Den Bossche Urbain (Haaltert): 1 nieuwe lezer
Timmermans Rik (Ninove): 2 nieuwe lezers
Galle Mare (Aalst): 1 nieuwe lezer
Pieters William (Zottegem): 2 nieuwe lezers
Enkele weken geleden publiceerde de PVV in haar nieuwe lokalen aan de
Brusselse Regentlaan haar anti-crisisstrategie. Deze strategie bestaat uit
negen hoofdstukken en honderd maatregelen ter bestrijding van de huidige
crisisen ter bevordering van de werkgelegenheid.
Het uitgangspunt van de liberalen vormt de penibele sociaal-economische
toestand: de te hoge werkloosheid (niettegenstaande er een tendens tot daling
is waar te nemen), het deficit op de handelsbalans, het grote aantal faillisse
menten, de precaire toestand van de overheidsfinanciën, de tekorten bij de
parastatalen en de verschillende sectoren van de Sociale Zekerheid, enz...
Volgens de PVV is het dan ook broodnodig een aantal maatregelen te
treffen, en hiervoor, het kon moeilijk anders, kan men alleen bij hen terecht.
De huidige moeilijkheden, steeds volgens de PVV, vinden immers hun
oorzaak in «het overdreven staatinterventionisme op alle gebied», en verder
betekent het voorde P.V.V. een zware denkfout de economische crisis inde
schoenen van het particulier initiatief te willen schuiven omdat de Staat geen
gelegenheid heeft laten voorbij gaan het, door de liberalen zo geprezen,
particulier initiatief in de weg te lopen met allerhande wetten, maatregelen
en belemmeringen.
Om uit de huidige sociale en economische moeilijkheden te geraken heeft de
PVV dan een plan opgezet waarmee ze in de eerste plaats de overheidsfinan
ciën willen saneren en vervolgens, door middel van een gedetailleerd uit
voeringsprogramma over een periode van vijf jaar, 100 miljard uitgaven
willen besparen. Ook willen zij de belastingsdruk verminderen, de koop
kracht bevorderen, de werkloosheid beknotten, de bedrijfsinvesteringen
stimuleren, de binnenlandse investeringen herstructureren, de tussenkomst
van de overheid op de kapitaalsmarkt inkrimpen, en, om dit alles af te
ronden, hebben zij nog een nieuw industriebeleid en een KMO-plan klaar
liggen.
Nu klinkt dit op het eerste gezicht allemaal erg mooi, maar behalve een paar
vage intenties werd er door de liberale leiders bij de voorstelling van hun
plan weinig los gelaten. W. DeClercqenzijn vrienden willen hun maatrege
len slechts dan bekend maken wanneer de regering er serieus om vraagt. Zij
vrezen immers het gevaar te lopen dat anderen hun maatregelen overnemen
zodanig dat zijzelf uiteindelijk uit hun mooie werk geen enkel voordeel
zouden kunnen halen.
Politiek go/ien kan men deze, enigszins kinderachtige, houding begrijpen,
doch voorlopig heeft de Belgische bevolking dus helemaal niets aan dit plan.
Verder blijft het een open vraag of de «honderd blauwe maatregelen» wel
een alternatief bieden voor het huidige regeringsbeleid. Het verminderen
van de belastingen en het oplossen van de werkloosheid e.d. zijn wel slogans
die inslaan bij de bevolking, maar aan het geloof in de uitvoering ervan kan
ten stelligste getwijfeld worden. De Belgische burger is immers nog niet
vergeten dat de PVV niet zo lang geleden zelf een regeringspartij was en
toen niet in staat bleek te zijn de maatregelen welke zij nu propageert in
realiteit om te zetten. Nu zit de PVV echter in de oppositie en dient zij als
dusdanig het politieke spel mee te spelen. Of deze partij daarbij erg geloof
waardig overkomt bij het kiezerspubliek (denken we maar aan de plots
tegenovergestelde houding ï.v.m. de communautaire problematiek) is een
andere vraag.
Het Federaal Bestuur van de BSP-Aalst heeft tijdens zijn vergadering
van 1 april jl. de houding van FDF-burgemeester Nols scherp gelaakt.
De nieuwe uitdaging door zich te verzetten tegen de bouw van een
Nederlandstalige rijksschool in Schaarbeek, dient zo spoedig mogelijk
door de regering te worden beantwoord. De socialisten zulten niet
duiden dat de Vlamingen in de hoofdstad verder worden getergd.
De B.S P.-federatie onderzocht tijdens
zijn vergadering van 1 april de verdere
evolutie van de werkgelegenheid en
meer speciaal de hoge werkloosheids
graad in ons arrondissement.
Vastgesteld werd dat voor Vlaanderen
het probleem nr. 1dit van de textielsec
tor is.
De B.S.P.-federatie zal bij Minister van
Economische Zaken Willy Claes aan
dringen op een spoedige realisatie van
zijn textielplan en voornamelijk op de
hulp van de regering v.oor de belang
rijke herstructuratie van de textielsec
tor.
Belangrijk hierin zijn tevens:
een reeks maatregelen om de invoer
meer af te remmen;
een harmonisatie van de belastingen
op Europees vlak en in het algemeen;
de bestrijding van de fraude.
Ons land maakte 't op de vooravond
van 5 april de Europese aktiedag van
het Europees Vakverbond voor de
werkgelegenheid niet al te best.
Hoewel men stilaan een aantal gunstige
ontwikkelingen begint te onderkennen
in de industrieproduktie wat wijst op
een hernemende vraag blijft een dui
delijke algemene herleving van de eco
nomische aktiviteiten vooralsnog uit.
Vooral de investeringen laten op zich
wachten.
België ondervindt nog steeds de gevol
gen van een al te lang gevoerd conserva
tief economisch beleid: het geloof door
behoudsgezinde bewindvoerders onder
de vorige regering heeft inderdaad ons
land een massale werkloosheid be
zorgd. De situatie in ons land steekt
ongunstig af tegenover de toestand in
landen waar jarenlang een socialistische
meerderheid het roer in handen heeft
gehad zoals Zweden en Noorwegen:
daar werd de nieuwe economische visie
progressistisch van aard en expansief
van karakter, waarbij inflatie en werk
loosheid als twee los van elkaar staande
mecanismen werd gezien reeds ja
renlang toegepast. Daar kwam ook
reeds meer dan 20 jaar de overheid aan
bod als volwaardige partij in het econo
misch leven. Hetzelfde kan gezegd
worden van Oostenrijk en Duitsland,
waar de overheid ook belangrijke indus
triële activiteiten heeft in de energie,
straal en financiële sector.
In al deze landen gaat het merkelijk
beter dan in BelgiC*. Meteen etETt „.-rW»
om ook in België eindelijk werk te gaan
maken van een ernstig structuurbeleid.
DE .LOONKOST
Vaak wordt in ons land vanuit conserva
tieve hoek gewezen op de zgn. hoge
loonkosten die zouden verantwoorde
lijk zijn voor de stagnerende economi
sche activiteit. Vorige week nog werd
in die zin geargumenteerd door het Tex-
tielpatronaat ^Febeltex). Hoewel wij
niet gaan ontkennen dat de loonkosten
mede de totale produktiekosten (en dus
de concurrentievoorwaarden) bepalen,
willen wij toch één en ander rechtzetten
door te wijzen op de zeer gunstige posi
tie van België wat de toename in 1977
betreft van de loonkost per toegevoegde
produkt-eenheid (dus rekening gehou
den met de hoge produktiviteit van de
Belgische werknemers).
België staat hier op de 2de beste plaats,
zodat men de Belgische werknemers
moet feliciteren voor hun zeer matige
houding! En niettegenstaande deze ge
matigde houding van werknemerszijde,
blijft het patronaat talmen met nieuwe
investeringen!
De eigenlijke oorzaak van de stagne
rende economische groei in Europa en
in België moet veeleer gezocht worden
bij de economische en monetaire poli
tiek en bij het gebrek aan dynamisme
van patronale zijde.
Het staat onomstootbaar vast dat de
monetaire politiek (lage dollar) van de
Verenigde Staten en van de multinatio
nale ondernemingen hier voor een be
langrijk deel mee aansprakelijk zijn.
Exporteren tegen een dollar van 30 fr of
tegen een dollar van 50 F maakt inder
daad een groot verschil uit. Daar weet
ook onze Vlaamse textielindustrie van
mee te spreken! Belangrijk echter hier-
Op paasavond 1918 stierf Priester
Daens. Dit is zestig jaar geleden. Deze
verjaardag van zijn overlijden ging te
Aalst ongemerkt voorbij. Gans zijn le-
- ——.4 bij i ,„W i. „.Uil
gekweld en gehoond door de toenma
lige conservatieven van de Katholieke
Staatspartij. Zijn grote tegenstander
was Woeste. Priester Daens leefde met
zijn volk, met het arme volk. Daarom
was hij Vlaams- en sociaalvooruitstre-
vend. Hij aarzelde niet te spreken over
een christelijk socialisme Met Pieter
Daens, zijn broer, en met vele anderen
zoals Hector Planckaert. De Backer,
Smid Lambrecht, bouwde hij de Daen-
sistische partij uit die het opnam tegen
de Katholieke Partij en hem zelf en an
deren naar het Parlement stuurde. De
Daensisten gingen ook voor de gemeen
teraadsverkiezingen te Aalst een coali
tie aan met socialisten en liberalen.
«Voor Allen» brengt bij deze gelegen-
«E'ïft
bij is aan te stippen dat de arbeiders niet
aansprakelijk kunnen gesteld worden
voor de monetaire speculaties en mani
pulaties met economische doeleinden!
Blijft de economische politiek: als so
cialisten zijn wij voorstander van een
economische structuurpolitiek (indus
triebeleid en regionale politiek) en van
een expansief economisch beleid. Het is
evident dat in een periode, waarin het
privé-initiatief en motorfunctie toe
komt. Wij kunnen eenvoudigweg niet
aanvaarden dat de overheid zich neer
legt bij de katastrofale economische
toestans die vrijwel alle W-Europese
landen kennen.
heid eens te meer hulde aan de nage
dachtenis van de moegesarde en verhe
ven figuur van Priester Daens. Aalst
moet er werk van maken om een mi-
seum en archief van de sociale strijd,
met Daens als bijzondere figuur, op te
richten.
schikbare financiële en menselijke
middelen worden gemobiliseerd om tot
een drastische ommekeer van de eco
nomische evolutie te komen. In de
plaats van stagnatie moeten we terug
naar een economische groei i.p.v. een
zuiver kwantitatieve groei moeten we
vooral naar een kwalitatieve groei,
i.p.v. massale werkloosheid moeten we
terug evolueren naar werkgelegenheid
voor alle werkzoekenden. Dat dit zal
kunnen gebeuren zonder grondige
struktuur- en mentaliteitsveranderin
gen, dat wordt tegenwoordig door on
geveer niemand meer geloofd.
Een partijgenoot met een leidende func
tie in de vakbond schrijft in Voor Allen:
1Negatief is dat het Rijksonderwijs,
zoals het katoliek onderwijs, de jonge
mensen niet leert kritisch denken.
2. Het Rijksonderwijs kan ons socialis
ten geen voldoening geven. Het is juist
het neutraal karakter van het Rijkson
derwijs dat verhindert dat men de kinde
ren opleidt tot kritisch denken.
Wanneer ik dergelijke taal lees van ie
mand. die weliswaar het recht heeft dit
te verklaren, meen ik toch dat enkele
zaken van nabij dienen bekeken te wor
den. Vooreerst stel ik mij de vraag of
steller van dit artikel zelf een oud
leerling is van dit Rijksonderwijs? In
dien dit niet het geval is, wat ik aan
neem, zou ik zelfs zeggen: laat ze in het
andere onderwijsnet maar doen, ze le
veren goeie propagandisten voor onze
beweging, of niet misschien?
In hoeverre echter heeft de vakbond tot
hiertoe bijgedragen tot een verdere
ontwikkeling van dit Rijksonderwijs?
Heeft de vakbond zich niet teveel naar
het materiële gericht en niet te weinig
aandacht besteed aan het pedagogische
en didactische? Komen wij niet achter
op slenteren op deze twee terreinen?
In hoeverre zijn onze mensen nog ge
motiveerd. werken ze mee aan de ver
nieuwing, aan een onderricht waar de
school centraal staat en niet meer de
kerk? De school als stimulant van de
omgeving, als promotor van het maat-
schappelijk leven!
Waarom sturen zovelen, socialisten en
liberalen, hun kinderen naar het vrij on
derwijs?
Waarom nemen aan een Pedagogische
Week. georganiseerd in de paasvakan
tie, zo weinig leden van het Rijkson
derwijs deel? (80 vrij onderwijs en 20
9c rijks)
Waarom interesseren zich zo weinig
rijksinspecteurs aan deze activiteit?
Waarom moeten onze kinderen heel dik
wijls gehuisvest blijven in minder
waardige gebouwen zonder de nodige
infrastructuur? Waarom mogen de di
recties van de Rijksscholen geen kritiek
uitbrengen op de lessen godsdienst?
Slechts deze klassen betreden om de
tucht te handhaven?
Waarom worden onze tijdelijke leer
krachten zo moeilijk en zo laat betaald
Waarom spreekt men in onze beweging
zo dikwijls in negatieve zin over het
onderwijzend personeel?
Waarom moeten wij vrije diploma's in
onze inrichtingen aanvaarden?
Kan men met een Rijksdiploma in het
vrije net terecht?
Staan wij de pluralistische school nog
voor? Wensen wij ze zelf nog?
Waarom sturen wij onze kinderen dan
naar het Rijksonderwijs? Hieronder het
antwoord. Wij willen:
Totale ontplooiing van het kind: elk
kind moet optimale hulp krijgen om zijn
harmonische ontplooiing te kunnen rea
liseren.
Geen individueel onderwijs, maar
geïndividualiseerd of gedifferentieerd
Nadat de C.V.P.-fraktie de gemeente
raadszitting had verlaten en M. De Bis
schop de meerderheid ter zitting bleef
om de meerderheid toe te laten geldig te
beraadslage (zie ons verslag over de
gemeenteraad), hield de C.V.P.-fraktie
een persconfenrentie. Fractievoorzitter
Ghis Willems noemde zich «ontdaan
van het wedervaren op de raad». De
kwestie M. De Bisschop zal aan de ho
gere partij-instanties worden overge
maakt. Welke deze instanties zijn. na
tionale of arrondissementele. werd niet
nader toegelicht. Wel zegde Willems
dat «de maat nu vol is», ongeacht het
feit dat het er in de C.V.P. «niet altijd
gestroomlijnd» aan toegaat.
M. De Bisschop had ai eerder verklaard
als «onafhankelijk» in de gemeenteraad
te zetelen. Aldus had hij tegen maneu
vers van de C.V.P. in. reeds een paar
maal met de meerderheid meegestemd.
De breuk van M. De Bisschop met de
.C.V.P, blijkt nu naar haar voltooiing te
eaan.
