BEWAPENINGSWEDLOOP. DUURT ONVERMINDERD VOORT ONZE MANDATARISSEN TE UWER BESCHIKKING Wekelijks nieuws ever uw wifk, derft gemeente en streek Amnesty International help hen Helpt Amnesty International I «VLAAMS WEEKBLAD VOOR Ai-UN» Senator WILLY VERNIMMEN V olks ver tegen woordiger MARC GALLE V olksvertegenwoordiger PAUL VAN DER NIEPEN JOOP DEN UYL a Iedere vrijdag Zottegem: Volkshuis, Markt, om 17 uur Oudenaarde: Volkshuis, Textielhuis, Stationsplein om 17u45 Ronse: Feestpaleis, Stationsstraat om 19 uur Brakel: burelen Bond Moyson, om 19u30 Lierde: café Olifant om 20 uur Geraardsbergen: Volkshuis, Markt om 20u30 Alle C.S.C. en B.S.P. afdelingen ROEPEN HUN LEDEN OP aanwezig te zijn op de gespreksavond met TE AALST OP 15 SEPTEMBER A.S. De inzet van de campagne voor de Europese verkiezingen! Abonnement: 450 F per jaar 40 F per maand Amnesty International Belgische Sektie Blijde Inkomststraat, 98 3000 LEUVEN Stort Uw bijdrage op bankrekening nr. 001-0588359-33 j Inschrijvingsformulier Elke maandag: Volkshuis, Houtmarkt 1degem om 12 uur Aalst vanaf 18 uur. Elke vierde zaterdag: Lokaal, Gijzegem Elke woensdag: Volkshuis, Houtmarkt om 10 uur 1, Aalst, vanaf 18 uur. Elke vierde zaterdag: ten huize van René Elke eerste zaterdag: 't Klein Dorp, Her- Cobbaut, Wanzele om 10.30 u. dersem, Kapelleommegangnr. 10om 10 Elke vierde zaterdag: Volkshuis Lede uur. om 11 uur Elke tweede zaterdag: Exterken, Moor- Elke vierde zaterdag: De Blauwe Kan, sel om 10 uur. Oordegem om 12 uur Elke tweede zaterdag: Volkshuis, Lede Schriftelijke contacten: Parklaan 29B, om 11 uur Bus 6, 9300 Aalst. Elke tweede zaterdag: Forum, Erembo- Elke maandag: Herzele - Germinal om 19.30 uur Elke le maandag: St.-Maria Oudenhove - Volkshuis om 18.30 u. St. Lievens - Esse - Volkshuis om 19.15 u. Elke 2" maandag: Hillegem - Volkshuis om 18.30 u. St. Lievens-houtem - 3 wegen om 19.15 u. Borsbeke - Riva om 20 u. Elke 3e maandag: Letterhoutem - Vrolijk België om 18.30 u. Vlierzele - De Put om 19 uur. Elke 4e maandag: Hillegem - Volkshuis om 18.30 u. Bavegem - De Winne om 19.00 uur Elke 1' en 3e dinsdag: Denderhoutem - Volkshuis om 18 u. Heldergem - Rembrandt om 18.30 u. Kerksken - Volkshuis om 19.15 u. Haaltert - Olympia om 20 uur Elke 2e en 4e dinsdag Terjoden - Haaltert - Mia om 18 uur Erpe - Volkshuis om 18.45 u. Mere - Volkshuis om 19.30 u. Elke le en 3e vrijdag: Aaigem - Cafe Mere om 18 uur Burst - Cafe Moderne om 18.30 u. Bambrugge - Hoeksken om 19 uur Ottergem - Café Gemeentehuis om 19.30 uur. (alleen le vrijd.) Elke zaterdag Ninove - Vooruit om 11 uur Elke 1' zaterdag: Denderwindeke - Café Jacobs om 9.30 u. Meerbeke - Volkshuis om 10 uur Pollare - Sportkring om 10.30 u. Elke 2e zaterdag: Aspelare - Bond Moyson om 9.30 u. Nederhasselt - De Winne om 10 uur Outer - Café Annie om 10.30 u. Elke 3e zaterdag: Appelterre - Eichem - Bond Moyson om 9.30 u. Voorde - Café Yvonne om 10 uur. Elke 4'' zaterdag: Welle - Vooruit om 9.30 u. Iddergem - Volkshuis - 10.00 u. Okegeni - Café Central om 10.30 u. Elke zondag: Denderleeuw - Achturenhuis om 10 uur Het heeft ons altijd verbaasd dat één van de belangrijkste Europese problemen namelijk het veiligheidsprobleem, zo weinig aandacht kreeg terwijl het toch een publiek geheim is dat de gevaarlijk ste wapens ter wereld op Europese bo dem opgesteld staan, of ontworpen werden (neutronenbom) met Europa als inzet. Navo en Warschaupakt staan op Euro pese bodem tegenover mekaar met een wapenarsenaal dat het voorstellings vermogen van een gezond denkend mens te buiten gaat. In Navokringen wordt voorgehouden dat dit noodzakelijk zou zijn voor onze veiligheid. Wij, Jongsocialisten, zijn het hiermee niet eens omdat dergelijke situatie de waarschijnlijkheid van een voor de ganse mensheid fatale atoom oorlog alleen maar vergroot aangezien deze bewapeningswedloop alleen maar het doel van de imperialistische groot machten heiligt nl. de strijd om de we reld als afzetmarkt voor de steeds maar groeiende kapitalistische honger. De voornaamste redenen voor dit pes simisme zijn: -De wapenwedloop tussen USA en USSR die leidt tot een potentieel voor de eerste slag. De verspreiding van de nukleaire technologie voor vreedzame doeleinden komt eveneens neer op de verspreiding van de know how van kernwapens over de gehele wereld. Over deze beide punten zouden wij even verder willen uitweiden. 1. BEWAPENINGSWEDLOOP Wie nu nog gelooft dat beide groot machten evenveel schuld hebben aan de bewapeningswedloop moet wel ziende blind zijn. De grote schuldige aan deze dolle wedloop is ongetwijfeld de USA. Na het einde van W O. 11 werden zowel door de USA en de USSR krachtige pogingen ondernomen om de behaalde machtsposities te konsolideren. De USSR, gesterkt en zijn wantrouwen voor het westen door twee (Duitse) in vasies in minder dan 25 jaar, omringde zich met een gordel satelieten (de Oostblok-landen). De verenigde staten beheersten naast West-Europa dat zowel economisch als militair was (en is) ook de rest van de wereld. De USA, heel wat handiger op dit vlak, beschermde zijn machtspositie op een veel geraffineerder manier, nml. zij beschuldigden de Russen van een ex pansiedrang waaraan het «Vrije» Wes ten ten prooi zou vallen indien er niet die «onbaatzuchtige» Amerikanen wa ren die deze «expansiedrang» eens vlug zouden indijken (Truman doktrine). Onder voorwendsel van deze expan siedrang en met behulp van een uit de koelkast gehaalde «communistenangst» dreef de USA zijn militaire inspannin gen op. De Russen moesten, om de kloof niet te groot te laten worden het Amerikaans voorbeeld volgen. De wa penwedloop was begonnen! De USA kan zijn militaire superioriteit over de USSR het best opdrijven door alle inspanningen te concentreren op de militaire aanwending van de kernener gie, waarin het een belangrijke techni sche voorsprong bezat op zijn rivaal. Deze technische voorsprong leidde op een bepaald ogenblik tot productie van wapen A. De USSR, verplicht de USA te volgen, slaagde er echter telkens in om na verloop van twee tot zes jaar dit zelfde wapen te produceren. De USA die van geen evenwicht wilde horen had echter in tussentijd niet stilgezeten en kwam op de proppen met wapen B. Enkele jaren later beschikte ook de USSR over dit wapen B. Dit «spelletje» kan zo doorgaan tot inde eeuwigheid. Deze int'*'-L -- ...tviue ayiiui.iicn van ae wapen wedloop kan spijtig genoeg geïl lustreerd worden aan de hand van een paar voorbeelden. Toen de USSR in 1947 hun eerste atoombom tot ontploffing brachten kwam de USA met de H-botn. Twee jaar later bezat ook de USSR dit wa pen. In 1953 nam de USA de eerste lange - afstandsbommenwerpers in gebruik. Vier jaar later bezat ook de USSR der gelijk vliegtuig. De eerste lange afstandraket werd in de USA gebouwd in 1956 en zesjaar later beschikte ook de USSR over dit wapen. Deze absurde wedloop had tegen 'het midden var. de v ijftiger jaren voor ge volg dat beide landen een wapenarse naal bezaten waarmee ze mekaar ver schillende malen konden vernietigen (de militairen spreken van overkill- copability). Het was op dit ogenblik dat de zgn. «Balans voor de atoomter- reur» ontstond, t.t.z. beide grootmach ten waren verlamd door mekaars atoommacht want elke aanval zou beantwoord worden met een even ver nietigend antwoord. Omstreeks het midden van de vijftiger jaren ontstond aldus een evenwicht tus sen de USA en de USSR. De Verenigde Staten weigerde dit evenwicht te aan vaarden en gaf aan de wapenwedloop een nieuwe impuls door zijn inspannin gen te concentreren op een driedubbel vlak. bouw van anti-raket raketten die de schade van een mogelijke (vergeldings) aanval moesten beperken. verhogen van de trefzekerheid en verminderen van de kwetsbaarheid van de eigen raketten met de bedoeling om bij een eerste aanval de lanceerbases van de tegenstander zoveel mogelijk te vernietigen, de meest recente uitloper van deze inspanning is de cruise raket (d.i. een laagvliegende, en bijgevolg aan de vijandelijke radar ontsnappende raket die zijn lading deponeert op min der dan 50 m van het doel) invoeren van taktische kernwapens (1): de meest recente uitloper van deze inspanning heeft geleid naar de neutro nenbom. Het is vooral deze laatste technologi sche verfijning die voor gevolg heeft gehad dat de bewapeningswedloop kon verder gaan, dat de bewapeningswed loop een andere richting insloeg. Deze koersverandering verdient wel even verder uitgediept te worden. Een laatste fase in de bewapeningswed loop werd, en het moge paradoxaal klinken ingeluid door de Salt- besprekingen (SALT Strategie Arms Limitation Talks of onderhandelingen ter bespreking van de strategische kernwapens). Naeeneerste ronde (afgesloten in 1972) kwamen de grootmachten in Vladivos tok in 1974 opnieuw samen. Er werd overeengekomen dat beide landen nog slechts 2400 bommenwerpers met in tercontinentale draagwijdte en 1320 ra ketten met interkommunale reikwijdte mochten behouden. Deze Salt besprekingen kunnen op het eerste zicht als een belangrijke stap in de richting van de ontwapening be schouwd worden. Een meer kritische benadering leert ons echter dat de bij- drage tot de ontwapening zeer beperkt is. Men kon zelfs, met recht en rede voor houden dat deze Salt besprekingen een nieuwe impuls gegeven hebben aan de bewapeningswedloop. Het belang van de Salt besprekingen blijft beperkt door een aantal faktoren. De Salt-besprekingen zijn bilaterale be sprekingen (USA en USSR) zodat de andere zij het minder belangrijke atoommachten er volledig buiten blij ven. De onderhandelingen hebben alleen be trekking op strategische kernwapens die, zoals hoger verduidelijkt, inge volge «de balans van de atoomterreur» praktisch onbruikbaar zijn. Beperkin gen opleggen op dit vlak heeft dan ook niet zoveel belang want i.p.v. mekaar bijvoorbeeld honderd keer te kunnen vernietigen kan dit nu nog slechts vijftig keer! Het grote gevaar voor een atoomoorlog schuilt tegenwoordig in de taktische kernwapens die juist ontworpen werden om, onder het «paraplu van de atoom terreur» toch nog gebruik te kunnen maken van kernwapens. Het zijn nu juist deze taktische kernwapens die bui ten de onderhandelingen gehouden worden. Een derde en zeer belangrijke beperking in de Salt-akkoorden is dat deze ak koorden slechts kwantitatieve beper kingen opleggen (elk land mag slechts zoveel raketten en zoveel bommenwer pers bezitten). Deze kwantitatieve be perkingen hebben echter voor gevolg gehad dat beide grootmachten hun reeds sedert 1855 ingezette inspanningen voor kwalitatieve verbetering van de kernwapens verhogen. Meer nog dan voorheen pogen beiden de trefzekerheid van hun raketten té' verhogen en testen ze beiden technieken uit om de vijandelijke radars te mislei den (bv. de cruise-raket). Het is teke nend dat de USA. die nog steeds een technische voorsprong bezitten op dit vlak, er angstvallig over waken dat de cruise-raket buiten de Salt besprekingen gehouden wordt. Besluitend kan men stellen dat de be wapeningswedloop onverminderd voortduurt maar dat binnen deze wed loop een accentverschuiving plaats greep. In plaats van een kwantitatief overwicht zoekt men nu een kwalitatief overwicht en aangezien men nog steeds de grenzen van de militaire research en technologie niet bereikt heeft zal de be wapeningswedloop zeker de eerste ja ren niet uit eigen beweging stilvallen. Hierboven werd reeds gewezen op het feit dat men wat betreft de klassieke, strategische atoomwapens in een stel ling verkeerde die redelijkerwijs het ge bruik van strategische atoomwapens uitsloot. Om dan toch iets met atoom wapens te kunnen aanvangen en een mogelijk voordeel op de tegenstrever te behalen, zonder evenwel de «balans van de atoomterreur» aan het wankelen te brengen, was de USA begonnen met de produktie van minder krachtige kernwapens, nml. de taktische kernwa pens. In 1955 beproefden de Amerika nen hun eerste taktische bom en vol gens wat men de aktie reactiewet van de bewapeningswedloop zou kunnen noemen de USSR had haar taktisch kernwapen klaar in 1959. Aan de inschakeling van taktische kernwapens in het verdedigingsarsenaal zijn, naast het feit dat ze een verdere eskalatie van de wapenwedloop veroor zaken, een aantal gevaren verbonden. De taktische kernwapens werden in be paalde kringen begroet als een kernwa pen dat «eindelijk» kon ingezet worden op het slagveld, zonder dat slagveld voor tientallen jaren ontoegankelijk te maken. Deze wapens herstelden bijge volg, zo stelde men, de geloofwaardig heid van de afschrikking want elke mo gelijke agressor mocht er zeker van zijn dat hij gecounterd zou worden door deze taktische kernwapens. Deze verhoogde «geloofwaardigheid van de verschrikking» werd in NATO- kringen als een «voordeelvan de takti sche kernwapens beschouwd maar men liet na om ook de keerzijde ervan te belichten nml. dat deze wapens een kernoorlog alleen maar waarschijnlijker maken in geval het tot een treffen komt. Dit blijkt uit de volgende twee hypothe sen waarbij verondersteld wordt wat niet zo endent is als men ons pleegt voor te houden dat de USSR overgaat tot de aanval. Hypothese 1: De agressor doet 'n gok en hoopt dat het Westen zijn taktische kernwapens niet onmiddellijk zal inzet ten. Er zijn nu twee mogelijkheden, nml. het Westen drijft hen dankzij kon- ventionele wapens terug, of hij rukt op tot aan de Rijn. In het eerste geval is het konflikt zoals men noemt opgelost. In het tweede geval kijgt het grasi-zeker taktische kernwapens op zijn kop en met een even grote grasi zekerheid kan men vaststellen dat hij zal antwoorden om zelf niet overrompeld te worden met een atomaire vergeldingsaanval. Hypothese 2: De agressor is «voorzich tig» en vernietigd door middel van zijn taktische kernwapens eerst de vijande lijke taktische kernwapens. Aangezien het onmogelijk is PENS. Aangezien het onmogelijk is alle taktische kernwapens met één klap uit te schakelen zal het Westen de aan val pogen te stoppen door middel van overblijvende taktische kernwapens, hierop zal de USSR het zelf niet over rompeld worden door een vergeldings aanval, antwoorden met het gebruik van kernwapens. Uit beide hypothesen blijkt dat men zou bijna zeggen dankzij de taktische kernwapens een gewapend konflikt met grote waarschijnlijkheid uitloopt op een totale vernietiging van Europa! Een allesbehalve opwekkend vooruitzicht. JS Geraardsbergen Van Der Maelen Dirk 1Er wordt een onderscheid gemaakt tussen: strategische kernwapens: dit zijn de kernwapens van het eerste uur die een massaal vernietigingseffect hebben en taktische kernwapens met een lichtere lading, een grotere trefzekerheid en een beperkte uitwerking. Deze wapens kunnen naar militaire normen uit stekend dienst doen op het slagveld en worden daarom taktische kernwapens genoemd. Ondergetekende wonende te wenst een abonnement op het «Vlaams weekblad Voor Allen» x Ik stort op de Postrekening x De bode moet komen ontvangen Dit inschrijvingsformulier kan afgegeven of verstuurd worden aan Alle B.S P.-verantwoordelijken uw gemeente Het B.S.P.-secretariaat te Aalst, Houtmarkt 1

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1978 | | pagina 7