tl
BAL
SENATOR VERNIMMEN
BEZETTING
VAN FABRIEK SALIK
TE QUAREGN0N
DE WOONBEHOEFTEN
IN HET ARRONDISSEMENT
AALST
ONTWIKKELINGSHULP
OP 30 SEPTEMBER A.S.
B.S.P. GERAARDSBERGEN
FEESTZALEN VOLKSHUIS
Orkest VOCATION
Toespraak van Joop den Uyl te Aalst, op 15 september 1978
Een rechtvaardiger verdeling van werk, inkomen, kennis en macht
j
door p.2
Deuren 20 u.
Waarop stoelt onze mening betreffende ontwikkelingshulp?
Op solidariteit, emancipatie en onafhankelijkheid van de derde
wereldlanden. Als we aan ontwikkelingshulp doen, moeten we
ervoor zorgen dat de ongelijkheden er niet groter door worden.
Maar men moet elders de gelijkheid niet gaan prediken, als we
er zelf nog veel aan moeten doen, in ons eigen land.
We zijn solidair met onze franstalige landgenoten maar we
kunnen niet dulden dat een minister (Outers, FDF-RW) bij de
aanstelling van ontwikkelingshelpers voortdurend en stelsel
matig een beroep doet op Walen en niet op Vlamingen. We
geven grif toe dat Walen minder honkvast zijn dan Vlamingen,
maar dit legt zeker de volgende cijfers niet uit.
In januari 1978 werden 3 mensen aangesteld (3 franstaligen),
in februari waren er 11 (10 franstaligen), in maart 8 (7 franstali
gen), in april 12 (11 franstaligen), in mei 8 (4 franstaligen), in
juni 7 (6 franstaligen). Dat is nog niet alles. Door zijn departe
ment werden ten voordele van de universiteiten bepaalde uit
gaven gedaan. De nederlandstalige universiteiten ontvingen
168.810.049 F, de franstalige 823.906.049F. De Vlamingen
vertegenwoordigen 60% van de Belgische bevolking, maar de
personen die op kosten van België in ontwikkelingslanden zijn
tewerkgesteld, zijn als volgt ingedeeld:
Franstaligen: 1.477
Nederlandstaligen: 1.074.
Wij zullen te gepasten tijde Outers hierover interpelleren. In
tussen doen we een oproep tot onze jeugd om inlichtingen in
te winnen over ontwikkelingshulp. Bij ons kan dat ook!
Mare Galle
Volksvertegenwoordiger
Lees door p. 5
Lees door p. 6
VRIJDAG 29 SEPTEMBER 1978
40e JAARGANG NR. 37
WEEKBLAD VAN DE B.S.P.
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053-70.51.51 - Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
SOCIALISME EN CHRISTENDOM
HET EUROPA VAN MORGEN
De behoel ten aan'nieuwe woningen is
het gevolg van vijl belangrijke socio-
economische gegevens nml.
behoeften inzake oververdeling-
integratie
behoeften tengevolge van de sane
ring van het woonpatrimonium
behoeften tengevolge van demogra
fische evoluties
behoeften i.v.m. vaccante wonin
gen
andere vervangingsbehoeften.
Welke lading dekken deze begrippen
nu? Met andere woorden welke zijn de
oorzaken die aanleiding geven tot
nieuwe behoeften inzake woningbouw.
Oververdeling betekent dat teveel ge
zinnen in een woning bestemd voor één
gezin zijn ondergebracht. Integratie
duidt erop dat twee of meer woningen
door één gezin worden bewoond.
Sanering van het woonpatrimonium
sladt op behoeften die ontstaan wegens
het slopen van ongezonde onverbeter
bare woningen en andere deficiënte
woningen.
De behoeften van demografische oor
sprong betreffende bevolkingsaanwas,
de migraties, de ouderdomstruktuur
enz.
Behoeften aan vacante woningen zijn
het gevolg van de noodzaak om in het
Beste Vrienden,
Het overkomt mij in Nederland nog wel eens, dat mensen die mij alleen van de
televisie kennen en me dan in levende lijve zien zeggen, oh, we hadden je veel
groter gedacht. Ik hoop niet dat u dat ook deze avond ervaren is. Maar ik heb
me een beetje getroost. Op weg hier naar toe wandelend helemaal aan de
linkerkant van het Keizerlijk Plein, kwam er een charmante dame en zei: U
kunt hier heel mooi de middenweg bewandelen. Nou, kijk eens als je helemaal
van links hier zo gemakkelijk naar het midden kunt, dan denk ik dan moet er
toch uit te komen zijn. Ja, ik heb natuurlijk de nodige argwaan over het
waarom dat u naar mij luistert. Ik bedoel dat er nogal wat verhalen zijn over
dat het zo mooi en zo goed zou gaan in Nederland of bijvoorbeeld met het
socialisme en dan voel ik me een beetje iemand die moet komen vertellen hoe
zoet de druiven daar in het noorden wel smaken. Nou daarvoor ben ik niet in
de wieg gelegd. De Partij van de Arbeid, en het socialisme in Nederland, heeft
zo zijn problemen niet minder dan U, en ik sta hier dus allerminst om te
vertellen hoe u het nu zou moeten doen, maar ik denk dat we een gemeen
schappelijk belang hebben, als mensen in Europa waar grote problemen
bestaan. Het grootste probleem van allen is de werkloosheid. Ik hoorde van
Mare Galle vanmiddag dat er hier in het arrondissement Aalst zo bijna 16.000
volledige en gedeeltelijke werklozen zijn. In Europa een 7 miljoen. We weten,
en we komen daar nog nader op, dat we de komende jaren niet zo veel te
verwachtten hebben van nieuwe economische vooruitgang. We weten ook dat
dit Europa zeker uitgebreid wordt met de mensen uit Portugal, Spanje,
Griekenland, dat er vele miljoenen bijkomen waarvan het levenspeil, ik denk
nu aan de mensen in Portugal, ongeveer 1/3 is van wat wij met elkaar hier in
België en Nederland hebben op dit ogenblik, en dat betekent dat we ons moeten
afvragen: wat staat ons te wachten in de tachtiger jaren? Hoe kunnen we ons
levenspeil behouden, maar vooral hoe kunnen we werk vinden, zinnig werk,
voor mannen en niet minder voor vrouwen, hoe kunnen we, het aller belang
rijkste, iets doen voor de verworpenen der aarde, de mensen met een gemid
deld inkomen, 1/3 van wat u hier hebt in Zuid-Europa, of met 1/10 van wat u
hebt in Afrika, in Azië, in Latijns-Amerika. Er is dus alle reden om, of we nu
hier in Aalst wonen of in Amsterdam, vooruit te kijken en te vragen, ons af te
Korte historiek
De afdeling Quaregnon van de N.V.
Salik werd in 1965 opgericht. Na meer
dan 3 jaar was het aantal tewerkgestel-
den opgelopen tot 1.050. Nadien werd
de afdeling Quaregnon een autonoom
bedrijf S.C.B. (Société de Confection
du Borignage) met een kapitaal van 3
miljoen fr.
Het bedrijf raakte stilaan in moeilijkhe
den en in oktober 1975 vroeg de heer
Salik (voornaamste aandeelhouder)
staatswaarborg; welke hij kreeg. De
huur van de gebouwen en materieel ter
beschikking gesteld door de N.V. Salik
werd sinds 1974 niet meer betaald.
Schuld: 6 miljoen voor de gebouwen2,5
miljoen voor het materiaal. Er werd een
nieuwe vennootschap opgericht S.C.l.
(Société de Confection Industrielle) met
als voornaamste aandeelhouder de
N.V. Salik. De levenskansen van de
firma waren van in den beginnen zeer
klein, omdat er in feite niets fundamen
teels veranderd was.
Huidige toestand
De N.V. Salik besloot verleden maand
over te gaan tot de sluiting van het be
drijf. Op dat momeftt waren er nog 320
tewerkgestelden. Een deel van de ar
beidsters namen dit niet en besloten,
gesteund door de christelijke vakbond,
de fabriek te bezetten.
Naar aanleiding van deze bezetting door
de arbeidsters besloten wij een bezoek
aan de fabriek te brengen.
Om 3 uur woensdagnamiddag, volgens
afspraak, worden wij ontvangen door
een lid van het stakerscomité, de eerste
indruk was goed, strijdleuzen over recht
op arbeid, arbeid in eigen streek enz...
Die dag werd niet gewerkt vermits de
currator aanwezig was.
Het atelier is immers groot, boordevol
machines, indrukwekkend als alles stil
is.
Wij maken het doel van ons bezoek
bekend; namelijk dat wij als lid van een
feministisch-socialistische beweging
graag enkele verkooppunten in het
vlaamse landsgedeelte willen installe
ren. Wat kunnen zij ons aanraden? Wij
hebben ons intussen in de eetzaal geïn
stalleerd en v ragen dus konkreet wat wij
kunnen doen.
Een syndikaal afgevaardigde (manne
lijk geslacht - C.V.P.) komt bij ons zit
ten.
Hij vindt het initiatief prachtig maar ja,
«de meisjes» zijn nog niet helemaal op
dreef en de kwestie van de verkooppun
ten kwam nog niet op de dagorde van de
vergaderingen.
Op de vraag «wie heeft de leiding of de
organisatie van het bedrijf in handen?»
wordt er verontwaardigd geantwoord
dat van nu af niemand dit doet. Alle
maal, goed, maar er moet toch iets ge
beuren, een planning?, waarop de
syndikaal-afgevaardigde zegt dat: «De
meisjes een coöperatieve gaan oprich
ten» de bemerking dat na 1 maand be
zetting die coöperatieve er toch al kon
zijn, krijgt geen antwoord van de afge
vaardigde.
Óns ongenoegen groeit langzaam, wij
krijgen stilaan de indruk dat deze
«meisjes» met holle leuzen gepaaid
worden.
De syndikalist vindt ons gesprek eerder
onaangenaam en verkiest zich te ver
wijderen.
Wij spreken dus verder met het
«meisje», alle staaksters (102 in totaal)
zijn stuk voor stuk stiksters, geen enkel
kaderlid geen enkele bediende is er nog
op de fabriek.
Dit wil zeggen dat deze mensen geen
enkele administratieve vorming heb
ben, zij weten niet waar zij stoffen moe
ten kopen, wat zij moeten maken en
zeer zeker niet waar zij hun afgewerkte
produkten kunnen verkopen. Op de bu
relen liggen tal van papieren, informatie
over alles wat een bedrijf doet werken,
alleen, zij hebben er de mensen niet
voor om alles te ordenen en uit te zoe
ken.
Wij proberen hen te doen inzien dat zij
van de solidariteitsverkoop niet kunnen
blijven leven, er moet gewerkt worden,
niet zomaar in het wilde weg, maar
uitgekiend door bekwame mensen. Wij
trachten hen ook te doen inzien welk
een smerige rol de CVP-vakbond
speelt, alleen maar om met de sociale
verkiezingen stemmen te halen, dat er
in plaats van een ganse dag te vergade
ren en (zogezegd) inspraak te hebben,
er moet gewerkt worden. Onze woor
den hebben eigenlijk niet veel weer
klank.
Uiteindelijk geven wij ons adres door
voor het geval de verkooppunten toch
vastgelegd worden en even later staan
wij versuft verslagen buiten.
bestaande woningpark een voldoende
mobiliteit te verzekeren aan de gezin
nen.
Andere vervangingsbehoeften slaan
vooral op verbouwingen, bestem
mingswijzigingen, voorbarige slopin
gen van gebouwen.
Volgens het Nationaal Instituut voor de
Huisvesting kunnen we de behoeften in
het arr. Aalst en Oost-Vlaanderen als
volgt omschrijven:
Jaarlijkse behoefte tot 1980
l.v.m. oververdeling 192
l.v.m. sanering patrimonium
4488 623
l.v.m. demografie 3321 598
l.v.m. vacante woningen 401 18
Andere vervangingsbehoeften
1190 18
Totaal: 9292 1257
De behoeften in ons arrondissement
liggen dus tamelijk hoog. Eén vaststel
ling schijnt ons echter zeer belangrijk
nml. 50% van de behoeften aan nieuwe
woningen is het gevolg van een schrij
nende veroudering van ons woonpatri
monium. Met deze vaststelling voor
ogen zouden we graag onze mandataris
sen aansporen om zich volledig in te
zetten om de oude stadswijken en stads
kernen opnieuw leefbaar te maken. Op
welke manier kan dit nu gebeuren?
Eerst en vooral willen we hieromtrent
een klein misverstand uit de weg rui
men. Stadsvernieuwing betekent niet
het atbreken van krotten. We moeten
immers streven naar een systematische
verbetering van ganse woonwijken
waarbij zowel sociale, economische
culturele en ruimetelijke faktoren aan
bod komen. Primaire kollektieve dien-
'sten moeten alom aanwezig zijn. De
bewoonbaarheid kan bevorderd worden
door:
de authenticiteit centraal te stellen
de ongebreidelde uitbouw van kan
toorruimtes binnen de stadskern tegen
te gaan
verkeersarm maken van de stads
kern
groen- en rekreatieruimten voorzien
in de woonwijken gelegen in de stads
kern
restauratie van oude woningen.
Wat de overige behoeften betreffen op
teren wij voor: behoud van het natuur
lijk milieu i.p.v. ongebreidelde nieuw
bouw in verkavelingen, ruimtelijke
plannen m.b.t. nieuwe inplantingen,
dynamisch grondbeleid en vooral so
ciale huisvesting.
Het natuurlijk milieu is de hoeksteen
van onze maatschappelijke ontwikke
ling. Een verdere aantasting zal onge
twijfeld leiten tot 'n vernietiging van
onze basisbehoeften zoals voeding,
kleding, gezonde lucht enz. De land
bouw dient gevrijwaard te worden van
de zinloze grondhonger van de bouw-
promotoren en de openbare besturen die
nieuwe wegen aanleggen die geen en
kele behoefte dekken.
De landelijke gebieden dienen te zorgen
voor een noodzakelijke bufferzone tus
sen de werkgebieden enerzijds en de
woongebieden anderzijds.
Deze zorg die wij willen opbrengen
voor ons leefmilieu dient in de eerste
plaats aangeleerd te worden aan onze
bevolking. Deze kent prachtige slogans
zoals «de vervuiler betaalt (in casu de
industrieën) maar via de openbare rio
len komt heel wat onbreekbaar afval
van huishoudelijk gebruik de Dender
ingevloeid. Een solidariteit tussen pro
ducent en consument is hier dus ten
zeerste gewenst.
Het grondbeleid van onze gemeenten
moet steunen op een wettelijke basis
waarbij niet de idee primeert van privaat
eigendomsrecht. De prijs van de grond
dient losgekoppeld te worden van de
funktie van de grond, de speculatie
dient tegen gegaan te worden door vast
gestelde prijzen op te leggen. De ge
meenten dienen absolute voorrang te
verkrijgen bij de aankoop van gronden
die kunnen gebruikt worden voor so
ciale woningbouw.
Sociale huisvesting ten slotte is een
hoeksteen van het gemeentebeleid
m.b.t. het dekken van een schrijnende
behoefte aan nieuwe woningen. Het
gaat immers niet op dat gezinnen zich
diep in de schulden steken voor het
bouwen van een huis dat op de dag van
verwerven van de uiteindelijk eigen-
domstitel kompleet verouderd blijkt.
Sociale woningen mogen niet verkocht
worden. c
Paul Van der Niepen
Volksvertegenwoordiger
